Φίνος Φιλμ (Finos Film) 1942

Φίνος Φιλμ, finos film
Advertisement

Η Φίνος Φιλμ αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια του Ελληνικού Κινηματογράφου. Η άποψη αυτή δεν στηρίζεται απλά και μόνο στον όγκο των ταινιών, αλλά πολύ περισσότερο στην απήχηση που είχαν, και συνεχίζουν να έχουν αυτές οι ταινίες στο ελληνικό κοινό. Ένα κοινό που από την πρώτη γενιά του φροντίζει να δίνει αλώβητη και άφθαρτη τη σκυτάλη των ταινιών της Φίνος Φιλμ στην επόμενη, εξασφαλίζοντας έτσι τη διαχρονικότητά τους.

Advertisement

Και δεν θα μπορούσε να υπάρξει διαχρονικότητα αν δεν υπήρχαν στις ταινίες της Φίνος Φιλμ στοιχεία όπως η ποιότητα και η αξιοπρέπεια όσον αφορά τα σενάρια και τη σκηνοθεσία, αλλά και στην τεχνική αρτιότητα όσον αφορά την παραγωγή. Στοιχεία που αποκτούσαν ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα με τον επαγγελματισμό, το μεράκι, τον ψυχισμό και το ταλέντο που κατέθεταν οι ηθοποιοί και οι υπόλοιποι συντελεστές των ταινιών.

finos film 4
Η παλιά αίθουσα προβολής της Φίνος Φιλμ.

Από τον Μάρτιο του 1943, με την προβολή της πρώτης ταινίας «Η Φωνή της Καρδιάς» μέχρι και τον Ιανουάριο του 1977 με την τελευταία ταινία της εταιρίας «Ο Κυρ Γιώργης Εκπαιδεύεται», η Φίνος Φιλμ διέγραψε μία πορεία 34 χρόνων, με την οποία σημάδεψε όσο καμία άλλη εταιρία παραγωγής την ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου.

Το σήμα FF συμβολίζει μία ολόκληρη εποχή και πολιτογραφεί μια Ελλάδα, η οποία προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και τον εμφύλιο σπαραγμό, αστικοποιείται με γρήγορους ρυθμούς και αναπτύσσεται με δαιμονιώδη ταχύτητα. Μια Ελλάδα της αθωότητας, της ελπίδας, αλλά και συνάμα της φτώχειας και του σκληρού αγώνα επιβίωσης μεγάλου μέρους του πληθυσμού της στις πόλεις και στην ύπαιθρο.

Πίσω από το θρυλικό σήμα της Φίνος Φιλμ κρύβεται η ευφυΐα, ο οραματισμός, η φαντασία και η ευρηματικότητα του αφοσιωμένου δημιουργού της: του Φιλοποίμενα Φίνου. Ο Φίνος άξια αποκαλείται «Πατριάρχης του Ελληνικού Κινηματογράφου», και πώς όχι άλλωστε, όταν είναι ο άνθρωπος που πήρε τον νηπιακής ηλικίας Ελληνικό κινηματογράφο από το χέρι, τον ανέθρεψε, τον ενηλικίωσε, τον ωρίμασε και του έδωσε υπόσταση.

Του έδωσε φωνή με την πρώτη ομιλούσα ελληνική ταινία, εκσυγχρόνισε τις τεχνικές εικονοληψίας και φωνοληψίας, έφερε πρώτος τους φακούς ζουμ και την τεχνική σινεμασκόπ, καθιέρωσε τα μιούζικαλ, δημιούργησε υπερσύγχρονα για την εποχή κινηματογραφικά στούντιο, και τελικά δημιούργησε και κληροδότησε στις επόμενες γενιές Ελλήνων ένα πολιτιστικό δημιούργημα το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του νεοελληνικού πολιτισμού.

Δεν θα μπορούσε όμως να συντελεστεί αυτό το τιτάνιο έργο, αν ο Φίνος δεν είχε άξιους συνεργάτες. Συνεργάτες, που προσέφεραν τα μέγιστα, ώστε αυτή τη στιγμή οι 187 ταινίες της εταιρίας να αποτελούν το πολυτιμότερο κομμάτι του πολιτιστικού κεφαλαίου που ονομάζεται «Χρυσή εποχή του Ελληνικού Κινηματογράφου». Οι τεχνικές ικανότητες, η αδιάκοπη εργατικότητα, ο επαγγελματισμός και το όραμα του Φίνου ήταν το διαβατήριο της επιτυχίας. Το ταλέντο, η δημιουργικότητα και το ομαδικό πνεύμα όλων των συντελεστών της Φίνος Φιλμ την οδήγησαν στην κορυφή δίνοντάς της θρυλική διάσταση.

finos film 3
Άποψη από το φουαγέ της Φίνος Φιλμ.

Ο Φίνος συνεργάστηκε με τους καλύτερους, και αυτοί με τη σειρά τους έβγαλαν τον καλύτερο τους εαυτό, αφού βρήκαν δίπλα του τις καλύτερες δυνατές συνθήκες εργασίας. Μέσα από τις ταινίες της εταιρίας αναδείχθηκε πλειάδα καλλιτεχνών, γεννήθηκαν σταρ, δημιουργήθηκαν είδωλα. Για κάποιους η Φίνος Φιλμ αποτέλεσε «πανεπιστήμιο» αρχίζοντας ως βοηθοί, ενώ για άλλους ήταν η αφετηρία για μια νέα σελίδα στην καριέρα τους. Τρανταχτό παράδειγμα οι σεναριογράφοι Αλέκος Σακελάριος και Νίκος Φώσκολος, οι οποίοι μέσα από την Φίνος Φιλμ ανέδειξαν το ταλέντο τους και στην σκηνοθεσία, αφήνοντας εποχή.

Η Φίνος Φιλμ είχε ονομαστεί κάποτε «το Χόλυγουντ της Ελλάδας». Μία εύλογη και εύστοχη παρομοίωση, που αποτυπώνει και την απόλυτη υπεροχή της εταιρίας στο χώρο της κινηματογραφικής παραγωγής. Στη δεκαετία του ‘40 έγινε η αρχή, στη δεκαετία του ‘50 ήρθε η καθιέρωση και η καταξίωση. Ακολούθησε η δεκαετία του ‘60 με την απογείωση και την κατακόρυφη αύξηση παραγωγών, μέσα σε ένα καθεστώς βιομηχανοποίησης του ελληνικού σινεμά.

Κατά τη δεκαετία του ’70, σε μία εποχή όπου δρομολογούνταν σαρωτικές αλλαγές στον κινηματογράφο μαζί με την καθιέρωση της τηλεόρασης, η Φίνος Φιλμ έμεινε αλώβητη έχοντας στο ενεργητικό της πλούσιες και ποιοτικές παραγωγές που κέρδισαν το κινηματογραφικό κοινό. Έμελλε η τηλεόραση – ένα μέσο που ποτέ δεν είδε με καλό μάτι ο Φίνος – να βάλει αργότερα τη σφραγίδα πιστοποίησης της ποιότητας των ταινιών της Φίνος Φιλμ, αναδεικνύοντας τη διαχρονική τους αξία.

Οι ταινίες της Φίνος Φιλμ αποτελούν μέχρι σήμερα αξεπέραστα πρότυπα υγιούς και ευπρεπούς ψυχαγωγίας. Η απόδειξη δεν είναι μόνο η συνεχής προβολή τους, αλλά κυρίως η αγάπη του κόσμου προς αυτές επί δεκαετίες. Μιας αγάπης αυθεντικής και διαχρονικής από ένα κοινό που διψάει να γυρίζει πίσω στην Ελλάδα που αγάπησε.

Όσον αφορά στα στούντιο (πλατό) της εταιρίας της Φίνος Φιλμ, αρχικά χρησιμοποιούνταν τα πλατό στις Τρεις Γέφυρες. Τα πλατό αυτά βρίσκονταν στην οδό Λιοσίων και ονομάζονταν “Ατλαντίς”. Είχαν πάρει την ονομασία αυτή, λόγω του ότι βρίσκονταν δίπλα στο παλιό εργοστάσιο τσιμέντων “Ατλαντίς”, στην περιοχή Θυμαράκια.

Όταν τα στούντιο της Φίνος Φιλμ στις Τρεις Γέφυρες κρίθηκαν πια ανεπαρκή για τις αυξανόμενες ανάγκες παραγωγής της εταιρίας, ο Φιλοποίμην Φίνος αποφάσισε να μεταφέρει τα στούντιο στους Αγίους Αναργύρους, στην περιοχή Μυκονιάτικα. Εκεί βρίσκονταν τα παλιά βουστάσια του Ιωάννη Μέρλα.

Η ανακατασκευή τους κράτησε περισσότερο από δύο χρόνια, μέχρις ότου το 1958, εγκαινιάστηκαν δύο πλατό (ένα μεγάλο και ένα μικρό), καθώς και αποθήκη, ξυλουργείο, καμαρίνια και ένας μεγάλος περίβολος που εξυπηρετούσε την δυνατότητα κατασκευής ντεκόρ πόλης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ταινία “Λόλα (1964)”, στην οποία η Τρούμπα έχει κατασκευαστεί στον περίβολο των πλατό των Αγίων Αναργύρων. Τα στούντιο στους Αγίους Αναργύρους ήταν ό,τι καλύτερο για την εποχή. Οι Άγιοι Ανάργυροι, λόγω θέσης, ήταν μεν κοντά στον αστικό ιστό εξασφαλίζοντας εύκολη συγκοινωνιακή πρόσβαση στο κέντρο και στην επαρχία, ήταν όμως ταυτόχρονα απομονωμένοι.

Το μεγάλο τους πλεονέκτημα ήταν, επιπλέον, ότι διέθεταν μεγάλη ποικιλία από φυσικά πλάνα για εξωτερικά γυρίσματα: ανθοκήπια, ελαιώνες, περιβόλια, σιδηροδρομικές γραμμές, παραδοσιακά και επιβλητικά κτίσματα, γραφικά σοκάκια, ταβερνάκια. Το μεγαλύτερο μέρος των ταινιών της χρυσής περιόδου της “Φίνος Φιλμ” γυρίστηκε στα πλατό των Αγίων Αναργύρων. Όταν οι ταινίες ήταν πολλές και το γκρουπάρισμα δεν “έβγαινε”, τότε χρησιμοποιούσαν και το στούντιο της “Ανζερβός” στην Φιλοθέη.

Από το 2006, η “Φίνος Φιλμ” επέστρεψε στην παραγωγή και χρηματοδότηση ταινιών, με ταινίες όπως η “Uranya” και το remake του “Ο Ηλίας του 16ου (2008)”. Το καλοκαίρι του 2012, ύστερα από σχεδόν 60 χρόνια στην οδό Χίου 53, η “Φίνος Φιλμ” άφησε το κτήριο που νοίκιαζε επί σειρά ετών στο κέντρο της Αθήνας και μετακόμισε το Αρχείο της στα στούντιο της εταιρίας στα Σπάτα.

Ταινίες της Φίνος Φιλμ

ΈτοςΤίτλος ταινίας
1960Αντίο ζωή
1960Είμαι αθώος
1960Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες
1960Μανταλένα
1960Τα κίτρινα γάντια
1960Το κλωτσοσκούφι
1960Το ποτάμι
1961Ζητείται ψεύτης
1961Η Αλίκη στο ναυτικό
1961Η Λίζα και η άλλη
1961Κατήφορος
1961Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο κοντός
1961Ο θάνατος θα ξανάρθει
1961Ο σκληρός άντρας
1961Χαμένα όνειρα
1962Δουλειές του ποδαριού
1962Η κυρία του κυρίου
1962Η νύφη το ‘σκασε
1962Ηλέκτρα
1962Νόμος 4000
1962Ο Δήμος από τα Τρίκαλα
1962Ο Θόδωρος και το δίκανο
1962Ο ατσίδας
1962Ταξίδι
1963Aliki My Love
1963Siralardaki Heyecanlar
1963Ένα κορίτσι για δυο
1963Ίλιγγος
1963Αμόκ
1963Η ψεύτρα
1963Μερικοί το προτιμούν κρύο
1963Ο φίλος μου ο Λευτεράκης
1963Χωρίς ταυτότητα
1964Ένας μεγάλος έρωτας
1964Δις διευθυντής
1964Εγωισμός
1964Η βίλλα των οργίων
1964Η χαρτοπαίχτρα
1964Κάτι να καίει
1964Λόλα
1964Οι κληρονόμοι
1964Το δόλωμα
1965Ένα έξυπνο έξυπνο μούτρο
1965Ιστορία μιας ζωής
1965Κορίτσια για φίλημα
1965Μια τρελλή τρελλή οικογένεια
1965Οι εχθροί
1965Τέντυ μπόυ αγάπη μου
1965Υπάρχει και φιλότιμο
1965Φωνάζει ο κλέφτης
19665.000 ψέμματα
1966Δάκρυα για την Ηλέκτρα
1966Η Στεφανία
1966Η γυναίκα μου τρελλάθηκε
1966Κατηγορώ τους ανθρώπους
1966Κοινωνία ώρα μηδέν
1966Ο ξυπόλητος Πρίγκηψ
1966Οι κυρίες της αυλής
1966Ραντεβού στον αέρα
1966Τζένη, Τζένη
1966Το χώμα βάφτηκε κόκκινο
1966Χαμένη ευτυχία
1967Γαμπρός απ’ το Λονδίνο
1967Εκείνος κι εκείνη
1967Κάτι κουρασμένα παληκάρια
1967Κοντσέρτο για πολυβόλα
1967Νύχτα γάμου
1967Οι θαλασσιές οι χάντρες
1967Οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω
1967Πυρετός στην άσφαλτο
1968Ένας ιππότης για τη Βασούλα
1968Όλγα αγάπη μου
1968Αγάπη και αίμα
1968Για ποιόν χτυπά η κουδούνα
1968Γοργόνες και μάγκες
1968Δόκτωρ Ζι-Βέγγος
1968Η αρχόντισσα κι’ ο αλήτης
1968Η λεωφόρος του μίσους
1968Μια Ιταλίδα απ’ τη Κυψέλη
1968Μια κυρία στα μπουζούκια
1968Ο Μικές παντρεύεται
1968Ο μικρός δραπέτης
1968Ο ψεύτης
1968Πολύ αργά για δάκρυα
1968Το παρελθόν μιας γυναίκας
1969Ένα ασύλληπτο κορόιδο
1969Όταν η πόλις πεθαίνει
1969Γυμνοί στο δρόμο
1969Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά
1969Η νεράιδα και το παληκάρι
1969Η Παριζιάνα
1969Η ωραία του κουρέα
1969Θου-Βου φαλακρός πράκτωρ – Επιχείρησις: Γης μαδιάμ
1969Ξύπνα Βασίλη
1969Ο γόης
1969Πανικός
1969Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα
1969Ποιος Θανάσης
1969Τα δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι
1969Το θύμα
1969Το λεβεντόπαιδο
1969Το ανθρωπάκι
ΈτοςΤίτλος ταινίας
1970Ένα αστείο κορίτσι
1970Αγάπη για πάντα
1970Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο
1970Εν ονόματι του νόμου
1970Η Θεία μου η χίπισσα
1970Η ζούγκλα των πόλεων
1970Μια τρελλή τρελλή σαραντάρα
1970Ο Αστραπόγιαννος
1970Ορατότης μηδέν
1970Υπολοχαγός Νατάσσα
1971Διακοπές στο Βιετνάμ
1971Εσχάτη προδοσία
1971Ζητείται επειγόντως γαμπρός
1971Η κόρη του ήλιου
1971Η μεγάλη στιγμή του ’21: Παπαφλέσσας
1971Κατάχρησις εξουσίας
1971Μαριχουάνα στοπ
1971Μια Ελληνίδα στο χαρέμι
1971Ξένοιαστος παλαβιάρης
1971Ο επαναστάτης Ποπολάρος
1971Ο κατεργάρης
1971Οι αμαρτωλοί
1971Σ’ αγαπώ
1972Αιχμάλωτοι του μίσους
1972Εχθρός ενός λαού
1972Η Αλίκη Δικτάτωρ
1972Η αμαρτία της ομορφιάς
1972Η Ρένα είναι όφσάιντ
1972Η κόμησσα της Κέρκυρας
1972Η τελευταία άνοιξη
1972Με φόβο και πάθος
1972Ο μάγκας με το τρίκυκλο
1972Το κοροϊδάκι της πριγκηπέσσας
197320 γυναίκες κι’ εγώ
1973Αστερισμός της παρθένου
1973Δικτάτωρ καλεί Θανάση
1973Η Μαρία της σιωπής
1973Θέμα συνειδήσεως
1973Ο βάλτος
1973Ο τσαρλατάνος
1973Ο φαντασμένος
1973Οι γενναίοι πεθαίνουν δυο φορές
1974Ένας νομοταγής πολίτης
1974Αγάπη μου ουά-ουά
1974Γυμνοί στο χιόνι
1974Η δίκη των δικαστών
1974Οι εραστές του ονείρου
1975Ένα τανκς στο κρεβάτι μου
1975Ο τρομοκράτης
1975Οι βάσεις και η Βασούλα
1975Τραγούδια της φωτιάς
1976Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας
1977Ο Κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται

Εισιτήρια ταινιών της Φίνος Φιλμ

Χαμένοι άγγελοι (1948 – 1949) 107.508 (1η/8)
Ο μεθύστακας (1949 – 1950) 304.438 (1η/7)
Το σωφεράκι (1952 – 1953) 190.589 (1η/22)
Το αμαξάκι (1956 – 1957) 138.620 (1η/30)
Η θεία απ΄ το Σικάγο (1957 – 1958) 142.459 (1η/28)
Αστέρω (1958 – 1959) 139.501 (1η/45)
Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο (1959 – 1960) 239.530 (1η/52)
Η Αλίκη στο ναυτικό (1960 – 1961) 213.409 (1η/58)
Ο Κατήφορος (1961 – 1962) 161.331 (1η/68)
Μερικοί το προτιμούν κρύο (1962 – 1963) 212.247 (1η/82)
Κάτι να καίει (1963 – 1964) 660.791 (1η/92)
Κορίτσια για φίλημα (1964 – 1965) 619.236 (1η/93)
Ραντεβού στον αέρα (1965 – 1966) 617.423 (1η/101)
Η αρχόντισσα και ο αλήτης (1968 – 1969) 750.000 (1η/108)
Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά (1969 – 1970) 739.001 (1η/99)
Υπολοχαγός Νατάσσα (1970 – 1971) 751.117 (1η/87)
Η Μαρία της σιωπής (1972 – 1973) 202.403 (1η/64)
Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας (1975 – 1976) 248.982 (1η/38)
Εκείνες που δεν πρέπει ν’ αγαπούν (1950 – 1951) 148.300 (2η/11)
Η Αγνή του λιμανιού (1951 – 1952) 165.475 (2η/13)
Χαρούμενο ξεκίνημα (1954 – 1955) 124.749 (2η/14)
Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο (1955 – 1956) 126.530 (2η/22)
Η καφετζού (1956 – 1957) 137.267 (2η/30)
Το κλωτσοσκούφι (1959 – 1960) 202.542 (2η/52)
Μανταλένα (1960 – 1961) 192.378 (2η/58)
Η Λίζα και η άλλη (1961 – 1962) 152.896 (2η/68)
Η ψεύτρα (1962 – 1963) 196.250 (2η/82)
Το δόλωμα (1964 – 1965) 557.302 (2η/93)
Το χώμα βάφτηκε κόκκινο (1965 – 1966) 588.101 (2η/101)
Κοινωνία ώρα μηδέν (1966 – 1967) 596.289 (2η/117)
Μια κυρία στα μπουζούκια (1967 – 1968) 615.483 (2η/99)
Ορατότης Μηδέν (1969 – 1970) 640.720 (2η/99)
Ένα αστείο κορίτσι (1970 – 1971) 549.614 (2η/87)
Σ’ αγαπώ (1971 – 1972) 393.137 (2η/90)
Ο τσαρλατάνος (1973 – 1974) 174.834 (2η/44)
Η δίκη των δικαστών (1974 – 1975) 98.299 (2η/47)
Τελευταία αποστολή (1948 – 1949) 78.318 (3η/8)
Έλα στο θείο (1950 – 1951) 124.740 (3η/11)
Ο γρουσούζης (1952 – 1953) 121.007 (3η/22)
Γκόλφω (1954 – 1955) 115.285 (3η/14)
Η άγνωστος (1955 – 1956) 111.065 (3η/22)
Λατέρνα, φτώχεια και γαρύφαλλο (1956 – 1957) 113.641 (3η/30)
Μια ζωή την έχουμε (1957 – 1958) 98.584 (3η/28)
Η χαρτοπαίχτρα (1964 – 1965) 534.085 (3η/93)
Τζένη Τζένη (1965 – 1966) 587.323 (3η/101)
Οι θαλασσιές οι χάντρες (1966 – 1967) 531.287 (3η/117)
Νύχτα γάμου (1967 – 1968) 525.647 (3η/99)
Η λεωφόρος του μίσους (1968 – 1969) 550.847 (3η/108)
Η νεράιδα και το παλικάρι (1969 – 1970) 626.540 (3η/99)
Η θεία μου η χίπισσα (1970 – 1971) 481.598 (3η/87)
Κατάχρησις εξουσίας (1971 – 1972) 378.790 (3η/90)
Δικτάτωρ καλεί Θανάση (1973 – 1974) 148.001 (3η/44)
Ένα τανκς στο κρεβάτι μου (1974 – 1975) 85.860 (3η/47)
Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται (1976 – 1977) 48.888 (3η/17)

Προηγούμενο άρθροΣαν σήμερα έφυγε η Βίκυ Μοσχολιού
Επόμενο άρθροΤρία χρόνια χωρίς την Ζωή Λάσκαρη