Η ταινία, “Ο φαντασμένος” προβλήθηκε τη σαιζόν 1973-1974 και έκοψε 95.665 εισιτήρια. Ήρθε στην 10η θέση σε 44 ταινίες.
-Πρόκειται για την τελευταία ταινία της Φίνος Φιλμ με πρωταγωνιστή τον Λάμπρο Κωνσταντάρα. Μια συνεργασία που ξεκίνησε το 1940 με την ταινία “Το Τραγούδι του Χωρισμού“.
-Η ταινία κινείται στο γνωστό μοτίβο των ταινιών που δημιουργήθηκαν από τη Φίνος Φιλμ στις αρχές της δεκαετίας του ’70 και κυριαρχούνται από την ηγετική μορφή του μεγάλου Λάμπρου Κωνσταντάρα.
-Το θέμα είναι ένα από αυτά που “παίζουν” εκείνη την εποχή όπου με την πρώτη πετρελαϊκή κρίση όλοι βάλθηκαν να αναζητούν πετρέλαιο σε σημείο να γίνεται αυτό εθνική πολιτική (βλέπε για παράδειγμα το “Θέμα συνειδήσεως“).
Βέβαια εδώ το παρακολουθούμε από μια ανάλαφρη ματιά που προσηλώνεται πρώτιστα στον αιθεροβάμωνα Μάκη Καρασίνη και κατ’ επέκταση στον κλασικό Έλληνα που περιμένει να να πιάσει την καλή. Και φυσικά οι συν αυτώ παρατρεχάμενοι “μεσάζοντες” και “σύμβουλοι”. Φυσικά υπάρχουν και οι καλοί του παραμυθιού που θα βοηθήσουν τον παραστρατημένο να επανέλθει.
-Στην ταινία κάνει μια από τις σπάνιες εμφανίσεις του στον κινηματογράφο, ο σπουδαίος ερμηνευτής Στράτος Διονυσίου.
-Το τραγούδι, “Πού το πας και πού το φέρνεις” συμπεριλήφθηκε στο δίσκο “Τα 12 του Στράτου” που έγραψαν οι Πλέσσας-Βίρβος για τον Στράτο Διονυσίου και κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1974.
Περίληψη της ταινίας, “Ο φαντασμένος”
Ένας φαντασμένος επιχειρηματίας ευκατάστατος και επιτυχημένος μεν, αλλά που του αρέσει να φαίνεται πιο πάνω από ότι πραγματικά είναι, με μια κόρη σε ηλικία γάμου και με μια γραμματέα με την οποία έχουν και ερωτική σχέση – παρόλο που τα έχει και με μια χαζοχαρούμενη κοπελίτσα – , και η οποία προσπαθεί να τον προσγειώνει στην πραγματικότητα, από ένα λάθος νομίζει πως στο κτήμα του στα Μεσόγεια της Αττικής υπάρχει πετρέλαιο.
Με την επιπολαιότητα που τον διακρίνει μπλέκει με έναν απατεώνα που του τρώει λεφτά, ιδρύει εταιρεία πετρελαιοειδών και προσλαμβάνει υπαλλήλους και μάλιστα ανθρώπους που τους δελεάζουν να παραιτηθούν από τη δουλειά τους και να έρθουν σε αυτόν.
Συγχρόνως προξενεύει την κόρη του με ένα ανόητο πλουσιόπαιδο – χωρίς να ξέρει ότι η κόρη του έχει δεσμό με ένα σοβαρό παιδί – γιατί βρίσκει πως ο γάμος αυτός της ταιριάζει πιο πολύ, παρόλο που η μητέρα του είναι μια λαϊκή γλωσσοκοπάνα. Σύντομα όμως θα φανεί η αλήθεια, ότι δηλαδή το χωράφι δεν έχει πετρέλαιο, αυτός θα προσγειωθεί στην πραγματικότητα, θα επιτρέψει το γάμο της κόρης του με αυτόν που αγαπάει και θα επιστρέψει στην αγκαλιά της αγαπημένης του γραμματέως.
