Η ελληνική κωμική, τηλεοπτική σειρά, “Θα βρεις το δάσκαλό σου” προβλήθηκε από τους τηλεοπτικούς δείκτες του ΑΝΤ1, με πρωταγωνιστές την Ευδοκία Ρουμελιώτη και τον Μάριο Αθανασίου.
Ο δημοσιογράφος και αρθρογράφος του ellinikoskinimatografos.gr, Χρήστος Κωνσταντίνου έψαξε και βρήκε άγνωστες πτυχές για την τηλεοπτική σειρά, “Θα βρεις το δάσκαλό σου” και μας τις αποκαλύπτει…
Θα βρεις το δάσκαλό σου: Οι άγνωστες πτυχές
1ον. Όταν η Ευδοκία Ρουμελιώτη το 2005 ανέλαβε τον ρόλο της 18χρονης Μαρίζας Πασπάτη ήταν ήδη 27 ετών. Ενώ η “συμμαθήτρια” της η Άσπα (Σύλβια Δεληκούρα) ήταν κατά έναν χρόνο μικρότερη της.
2ον. Κατά τη διάρκεια της πρώτης χρονιάς 2005 – 2006 η Χριστίνα Τσάφου παράλληλα με την σειρά “Θα βρεις τον δάσκαλο σου” συνέχισε να εμφανίζεται και στην τρίτη σεζόν της σειράς “Το καφέ της χαράς”.
3ον. Στη δεύτερη σεζόν συμμετέχει για λίγα επεισόδια ο Μάνος Γαβράς. Ήταν ο αντίζηλος του “Θάνου Ποντίκη” κατά κόσμον Μάριος Αθανασίου. Το παράδοξο σε αυτή την τηλεοπτική συνύπαρξη είναι ότι ο Γαβράς το 2001 είχε αντικαταστήσει τον Αθανασίου στην κοινωνική καθημερινή σειρά του Mega, “Απαγορευμένη αγάπη”.
4ον. Η σκηνοθεσία της σειράς άνηκε στην Πηνελόπη Κροντηροπούλου που δυστυχώς έφυγε από τη ζωή το 2016 σε ηλικία 53 ετών. Αυτή μάλιστα ήταν και η τελευταία της ολοκληρωμένη δουλειά καθώς η επόμενη και τελευταία της δεν ολοκληρώθηκε ποτέ λόγω χαμηλών πτήσεων στους πίνακες της τηλεθέασης.
5ον. Στην σειρά εμφανίστηκε ως γκεστ και η Τζένη Ζαχαροπούλου. Αυτή μάλιστα ήταν και η τελευταία εμφάνιση της αγαπημένης ηθοποιού. Έκτοτε αποσύρθηκε και περνάει τον χρόνο με την οικογένεια της.
6ον. Εν τω μεταξύ και η συγκεγκριμένη σειρά αποτελεί το κύκνειο άσμα της ηθοποιού Σούλας Αθανασιάδου στην υποκριτική. Η ίδια μάλιστα είπε και την τελευταία φράση στην τελευταία σκηνή του τελευταίου επεισοδίου. Αυτή ήταν η εξής, “Και εις άλλα με υγείαν”.
7ον. Το σενάριο υπέγραφε ο Γιώργος Κρητικός που τα επόμενα χρόνια χάρισε στο τηλεοπτικό κοινό κι άλλες υπέροχες σειρές όπως πχ: “Πέτα τη φριτέζα”, “Αστέρας ραχούλας”. Ενώ μαζί με την Μαίρη Ζαφειροπούλου και τον Σταύρο Καλαφατίδη το 2007 μετέφεραν στην μικρή οθόνη το ημιτελές έργο, “Το δέκα” του σπουδαίου συγγραφέα Μ. Καραγάτση.
Όπως έκανε γνωστό ο δημοσιογράφος και αρθρογράφος του ellinikoskinimatografos.gr, Χρήστος Κωνσταντίνου, η αγαπημένη ηθοποιός Σούλα Αθανασιάδου έφυγε απ’ τη ζωή στις 12 Απριλίου και η ταφή της έγινε δύο ημέρες μετά στις 14 Απριλίου παρουσία μόνο ελάχιστων φίλων και συγγενών.
Θάφτηκε στο Κοιμητήριο της Νέας Σμύρνης ενώ στο μνήμα της αναγράφονται δύο ονόματα. Το βαφτιστικό της που ήταν Ασπασία – Σούλα . Και τα επίθετα Γαβριηλίδου (του συζύγου της που έφυγε από τη ζωή το 1995) και Αθανασιάδου το πατρικό της.
Καλό ταξίδι στην αιωνιότητα υπέροχη Σούλα Αθανασιάδου.
Ο Γιώργος Παράσχος με την εντυπωσιακή εμφάνιση ήταν ιδιαίτερα τυχερός καθώς από τα πρώτα του βήματα συμμετείχε σε υπέροχες δουλειές με εξαιρετικούς συντελεστές.
Το 2012 έπαιξε στο πλευρό της μεγάλης κυρίας του θεάτρου και του κινηματογράφου, Μάρως Κοντού στην εξαιρετική παράσταση “Ελισάβετ: Βασίλισσα από σύμπτωση” που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Καραμίχος.
Το 2013 ήταν κυριολεκτικά η χρονιά του αφού το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς αποδέχθηκε την πρόταση της Ελένης Μενεγάκη για να βρίσκεται στο πάνελ της εκπομπής της που παρουσίαζε στον Alpha. Λίγους μήνες μετά και συγκεκριμένα στις αρχές του 2014 αποχώρησε από την Ελένη Μενεγάκη προκειμένου να συμμετάσχει ως διαγωνιζόμενος στην μουσική ψυχαγωγική εκπομπή του Mega, “Just the two of us”. Παράλληλα συμμετείχε και στην παράσταση, “Παραμύθια μάντολες” του Παντελή Καναράκη που παιζόταν στο “Shamone”.
Όμως ως ηθοποιός το ντεμπούτο στην τηλεόραση πραγματοποιήθηκε όταν ως γκεστ στην εμφανίστηκε στην κωμική σειρά του Mega, “Με τα παντελόνια κάτω”.
Έναν χρόνο μετά ο Γιώργος Παράσχος εμφανίστηκε και σε ένα επεισόδιο στις “Τρίχες” που έγραφε και σκηνοθετούσε ο Αλέξανδρος Ρήγας για λογαριασμό του Αντ1 ενώ για άλλη μια χρονιά συνεργαζόταν με το “Shamone” στην κωμωδία του Βασίλη Μυριανθόπουλου, “Τρεις κόρες εν καμίνω” όπου είχε την τύχη να συνεργαστεί με την αξέχαστη Τζέσυ Παπουτσή.
Τα επόμενα χρόνια ο Γιώργος Παράσχος ασχολήθηκε κυρίως με το θέατρο και επέστρεψε στην μικρή οθόνη το καλοκαίρι του 2018 συμπαρουσιάζοντας με την Ελίνα Κέφη, τη Τζωρτζέλα Κόσιαβα και τον Βασίλη Σίμο την εκπομπή του Open, “Παιδιά από σπίτι”.
To 2019 έπαιξε στην σειρά του Ανδρέα Γεωργίου, “8 λέξεις” και λίγους μήνες αργότερα μπήκε στην “Πολυκατοικία” του Σκάι που σκηνοθετούσε ο Βασίλης Θωμόπουλος με τον οποίο ξανασυνεργάστηκε το 2020 στην “Φαμίλια” του Αντ1 και στην κοινωνική σειρά, “Μόλις χθες” που προβλήθηκε την σεζόν 2021 – 2022.
Τον Δεκέμβριο του 2021 ο Γιώργος Παράσχος πρωταγωνίστησε στην παράσταση της Κάρμεν Ρουγγέρη για μικρούς και μεγάλους “Οι άθλοι του Ηρακλή” που παρουσιάστηκε με τεράστια επιτυχία στο “Christmas Theater”.
Τέλος το φετινό καλοκαίρι τον βρίσκει με μια βαλίτσα στο χέρι αφού πρωταγωνιστεί στην παράσταση, “Οι συννυφάδες” που περιοδεύει με μεγάλη επιτυχία σε όλη την Ελλάδα. Το κείμενο έχει γράψει ο Στέλιος Παπαδόπουλος ενώ ο Γιάννης Μποσταντζόγλου που είναι και ένας εκ των πρωταγωνιστών υπογράφει και την σκηνοθεσία.
Ο Γιώργος Δαμασιώτης γεννήθηκε το 1900 σε χωριό του Πηλίου και μεγάλωσε στο Βόλο. Σπούδασε κλασικό τραγούδι σε ωδείο του Παρισιού και σε μουσικές ακαδημίες της Ρώμης και του Μονάχου. Στην Ελλάδα επέστρεψε, το 1925 και μπήκε στην Επαγγελματική Σχολή του Θεάτρου. Δύο χρόνια αργότερα, έπιασε δουλειά στο θέατρο Ολυμπία.
Ο δημοσιογράφος και αρθρογράφος του ellinikoskinimatografos.gr, Χρήστος Κωνσταντίνου έψαξε και βρήκε άγνωστες πτυχές για την καριέρα και τη ζωή του Γιώργου Δαμασιώτη και μας τις αποκαλύπτει…
Γιώργος Δαμασιώτης: Οι άγνωστες πτυχές
1ον. Η καριέρα του στον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1948 με την κωμωδία, “Εκατό χιλιάδες λίρες” που επανακυκλοφόρησε στις αίθουσες το 1956 με την προσθήκη κάποιων επιπλέον σκηνών. Ήταν σε σκηνοθεσία του Αλέκου Λειβαδίτη που επίσης πρωταγωνιστούσε στην ταινία μαζί με τους Ντίνο Ηλιόπουλο, Καίτη Πάνου και Μίμη Φωτόπουλο. Εώς τότε παρόλο που είχε κάποιες προτάσεις αρνιόταν να δει κι ο ίδιος τον εαυτό του στην μεγάλη οθόνη. Όμως τελικά τον έπεισε ο Αλέκος Λειβαδίτης.
Μαργαρίτα Παπαγεωργίου, Γιώργος Δαμασιώτης, Ντίνος Ηλιόπουλος, Βασίλης Αυλωνίτης, Γιώργος Οικονομίδης, Νίκος Ρίζος, στην ταινία του 1954, “Χαρούμενο Ξεκίνημα”.
2ον. Πέρασαν έξι χρόνια μέχρι να γυρίσει ο Γιώργος Δαμασιώτης την δεύτερη ταινία του που ήταν η μουσική κωμωδία της Φίνος Φιλμ, “Χαρούμενο ξεκίνημα”. Μάλιστα ο Ηλιόπουλος ήταν εκείνος που τον πρότεινε στον σκηνοθέτη Ντίνο Δημόπουλο. Ευτυχώς δηλαδή γιατί ο Ντίνος Δημόπουλος διέκρινε αμέσως το μέγεθος του ταλέντου του και στα χρόνια που ακολούθησαν συνεργάστηκαν σε άλλες πέντε ταινίες.
3ον. Οκτώ χρόνια μετά την πρώτη τους συνεργασία ο Γιώργος Δαμασιώτης ξανασυνεργάστηκε με τον Μίμη Φωτόπουλο στην ταινία της Φίνος Φιλμ, “Η καφετζού“. Αυτός ήταν και ο πιο μικρός σε διάρκεια ρόλος του.
4ον. Ο ρόλος που του χάρισε περισσότερη αναγνωρισιμότητα είναι εκείνος του Δημάρχου στην ταινία του 1958, “Η κυρά μας η μαμή“. Δίνει κυριολεκτικά ρεσιτάλ ερμηνείας στην σκηνή που είναι άρρωστος και ξαπλωμένος στο κρεβάτι του. Και πραγματικά είναι μια από τις πιο αστείες σκηνές της χρυσής εποχής του Ελληνικού κινηματογράφου. Επίσης η συγκεκριμένη σκηνή γυρίστηκε πάνω από δέκα φορές προκειμένου ο Αλέκος Σακελλάριος να έχει την καλύτερη λήψη και οι υπόλοιποι ηθοποιοί να μην γελάνε.
5ον. Το 1960 ο Γιώργος Δαμασιώτης γίνετε ο διοικητής της αστυνομίας στην “Μανταλένα” που υποδύθηκε η Αλίκη Βουγιουκλάκη και για άλλη μια φορά χαρίζει στο κοινό απολαυστικές σκηνές που μέχρι και σήμερα αγαπάμε να βλέπουμε και να γελάμε. Αυτή μάλιστα ήταν και η τελευταία φορά που συνεργάστηκε με τον Ντίνο Δημόπουλο. Αν και αρχικά ήταν διστακτικός στο να αναλάβει τον συγκεκριμένο ρόλο καθώς τα γυρίσματα θα πραγματοποιούνταν εξ ολοκλήρου στην Αντίπαρο το καλοκαίρι του 1960 κι έτσι δεν θα μπορούσε να συμμετάσχει σε κάποια θεατρική παράσταση.
Εκτός αυτού είχε συμφωνήσει να συμμετάσχει σε άλλη μια ταινία της οποίας τα γυρίσματα θα γινόταν την ίδια περίπου περίοδο. Την λύση όμως έδωσε ο Ντίνος Δημόπουλος που κανόνισε να γυριστούν όλες οι σκηνές του μαζεμένες προκειμένου ο αγαπημένος ηθοποιός να μην είναι δεσμευμένος παραπάνω από 15 ημέρες.
6ον. Η άλλη ταινία για την οποία ο Γιώργος Δαμασιώτης έκανε γυρίσματα το καλοκαίρι του 1960 ήταν η αισθηματική δημιουργία του Ιάκωβου Καμπανέλλη, “Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλίκαρα“. Σε αυτή συμπρωταγωνίστησε για πρώτη και τελευταία φορά με την Τζένη Καρέζη.
7ον. Επί τρία συναπτά έτη 1958-1959 και 1960 γύριζε τέσσερις ταινίες τη σεζόν. Ενώ εισπρακτικά η πιο επιτυχημένη ταινία της καριέρας του είναι η “Μανταλένα” με την Αλίκη Βουγιουκλάκη που έκοψε 192.378 εισιτήρια.
8ον. Άλλος ένας χαρακτηριστικός ρόλος του που έχει μείνει έντονα χαραγμένος στην μνήμη μας είναι εκείνος του “Απόστολου Λιναρδή” αφεντικό του Δημήτρη Παπαμιχαήλ και της Αντιγόνης Βαλάκου στην εξαιρετική ταινία του Αλέκου Σακελλάριου, “Χαμένα όνειρα”. Να σημειώσω εδώ ότι αρχικά αυτός ο ρόλος προοριζόταν για τον Βασίλη Αυλωνίτη.
9ον. Η μετακόμιση του στην Θεσσαλονίκη στα μέσα του 1961 και η συνεργασία του με το ΚΘΒΕ έβαλαν φρένο στην κινηματογραφική του καριέρα παρόλο που είχε αρκετές προτάσεις για διάφορες ταινίες. Ήθελε και ο ίδιος να επιστρέψει στο σινεμά άλλα δυστυχώς ο ξαφνικός θάνατος του το 1963 πέρασε το όνομα του στην αιωνιότητα χάρη στις 18 ταινίες που μας άφησε παρακαταθήκη. Έτσι το κύκνειο άσμα του στην μεγάλη οθόνη ήταν το 1961 στο κοινωνικό δράμα του Γιώργου Πετρίδη, “Το παιδί του μεθύστακα” όπου συμπρωταγωνίστησε με τους Λαυρέντη Διανέλλο, Νίκη Λινάρδου, Κώστα Κακαβά και Ντίνα Τριάντη.
Ο Ορφέας Παπαδόπουλος γεννήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου του 1986 στην Αθήνα και μεγαλώνοντας δεν θα μπορούσε να ασχοληθεί με κάτι άλλο πέρα από την υποκριτική και γενικά με τον καλλιτεχνικό χώρο.
Το ντεμπούτο του ως ηθοποιός έγινε το 2005 στην κοινωνική καθημερινή σειρά του Mega, “Απαγορευμένη αγάπη” και ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένο αφού την επόμενη κιόλας χρονιά βρέθηκε στο βασικό καστ δύο εβδομαδιαίων σειρών διαφορετικών καναλιών, του Αντ1 και του Mega.
Πρώτη έκανε πρεμιέρα η κωμωδία του Ant1, “Οι βαρβάτοι” που έγραφε ο Λευτέρης Καπώνης και σκηνοθετούσε ο Αντώνης Τέμπος. Σε αυτή υποδυόταν τον γιο του Τάσου Χαλκιά τον Σταύρο Ηριδανό.
Στην άλλη σειρά, επίσης κωμωδία συνεργάστηκε με τον Μέμο Μπεγνή και τον αδικοχαμένο ηθοποιό Κωνσταντίνο Παπαχρόνη ενώ ο Παναγιώτης Κράββας υπέγραφε την σκηνοθεσία. Τίτλος της “Πάλι απ’ την αρχή”.
Έλαβε όμως μέρος και σε δύο επεισόδια (84 & 88) της επιτυχημένης κωμικής σειράς του Mega, “Η ώρα η καλή”.
Την ίδια σεζόν όμως συμμετείχε για λίγα επεισόδια στον 2ο κύκλο της κωμικής σειράς του Mega, “Singles 2”. Ήταν ο Τζίνιους ο ατίθασος και φευγάτος αδερφός της “Λίλας” που υποδύοταν η Σάννυ Χατζηαργύρη.
Η παρουσία του στην μικρή οθόνη συνεχίστηκε και την σεζόν 2007 – 2008 μέσα από την συχνότητα του Αντ1 όταν ανέλαβε τον ρόλο του στην σειρά του Κώστα Βαρελίδη, “Τα κορίτσια του μπαμπά”.
Μετά την ολοκλήρωση της παρέμεινε στο ίδιο κανάλι και έγινε ο συνεσταλμένος “αδερφός” της Σοφίας Φαραζή στην αισθηματική σειρά, “Λίτσα.com”.
Η μεγάλη όμως ευκαιρία στην καριέρα του του χτύπησε την πόρτα όταν στα μέσα του 2009 ο Δημήτρης Αρβανίτης του πρότεινε τον ρόλο του πλούσιου και γοητευτικού νεαρού, “Φάνη Καλλιφατίδη” στην καθημερινή σειρά, “Η ζωή της άλλης” που ετοίμαζε για λογαριασμό του Mega.
Η σειρά έκανε πρεμιέρα τον Σεπτέμβριο του 2009 και η τόσο μεγάλη η επιτυχία που είχε από το πρώτο κιόλας επεισόδιο εκτόξευσε στα ύψη την δημοτικότητα όλων των ηθοποιών που συμμετείχαν σε αυτή. Ανάμεσα τους και του Ορφέα Παπαδόπουλου που στην επόμενη δουλειά του ίδιου σκηνοθέτη τα “Κλεμμένα όνειρα” ο νεαρός ταλαντούχος ηθοποιός χρίστηκε πρωταγωνιστής στο πλευρό αξιόλογων συναδέλφων του όπως ήταν ο Αλέξανδρος Σταύρου, η Ελισάβετ Μουτάφη και ο Νίκος Γαλανός. Εκεί υποδύθηκε τον πλούσιο και κακομαθημένο, “Άρη Μαλτέζο”.
Μαζί με τους Γιώργο Νινιό, Φίλιππο Σοφιανό, Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, Πέτρο Λαγούτη κι άλλους εξαιρετικούς συναδέλφους του συμπρωταγωνιστούν στην κοινωνική δραματική σειρά του ΣΚΑΙ, “Προδοσίες”.
Το 2013 εμφανίστηκε και στο σινεμά στην ταινία του Δημήτρη Αρβανίτη, “Μια νύχτα στην Αθήνα” και το 2015 συμμετείχε στο ριμέικ της κωμωδίας, “Οι γαμπροί της Ευτυχίας” που σκηνοθέτησε ο Στράτος Μαρκίδης.
Η τελευταία του έως τώρα συμμετοχή σε κάποια τηλεοπτική σειρά είναι στην κωμωδία του Αντ1, “Κάτι χωρισμένα παλικάρια” το 2018.
Κάλλιστα θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Ορφέας Παπαδόπουλος είναι από τους πολύ τυχερούς ηθοποιούς της γενιάς του αφού από την πρώτη του τηλεοπτική δουλειά κατάφερε να ξεχωρίσει και αγαπηθεί από το κοινό.
Συνεχίζει μέχρι και σήμερα να είναι ενεργός στον χώρο της υποκριτικής ενώ το 2019 ασχολήθηκε και με την μουσική αφού μέσα από την Satellite Records κυκλοφόρησε το αγγλόφωνο τραγούδι, “Lucid dream” σε σύνθεση του Γιώργου Αρβανίτη ή Arva όπως είναι περισσότερο γνωστός.
Το 2020 ο αγαπημένος ηθοποιός συμμετείχε και στο “Just the two of us” αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις με τις εξαιρετικές φωνητικές του ικανότητες στο πλευρό της Άρτεμις Ματαφιά.
Την περίοδο αυτή συμπρωταγωνιστεί με τους Θανάση Τσαλταμπάση, Νίκο Ορφανό, Νικολέτα Βλαβιανού κι άλλους, στην παράσταση, “Κατα φαντασίαν ασθενής” που διασκεύασε και σκηνοθέτησε ο Κώστας Γάκης για λογαριασμό του ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης και περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα.
Παράλληλα μέσα από τα social media μας έχει αποκαλύψει άλλο ένα ταλέντο του που δεν είναι άλλο από την ζωγραφική. Δημιουργεί όμορφα και περίτεχνα έργα που ξεχειλίζουν από καλαισθησία και φαντασία. Ενώ του τελευταίους μήνες χρησιμοποιώντας το ανθρώπινο σώμα ως καμβά έχει αποδείξει πως είναι και ένας εξαιρετικός tattoo artist.
Πάντως ένα είναι σίγουρο. Πως ο Ορφέας Παπαδόπουλος είναι από τις περιπτώσεις εκείνες που έχει αποδείξει πως το ταλέντο δεν έχει όρια.
Μπορεί η σειρά, “Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή;” να μην ολοκληρώθηκε ποτέ όμως ακόμα και σήμερα 22 χρόνια μετά το ξαφνικό κόψιμο της στο έκτο επεισόδιο οποιαδήποτε αποκάλυψη από τα παρασκήνια προκαλεί ενδιαφέρον.
Η υπέροχη δραματική κωμωδία φαινόμενο που δημιούργησαν οι Δημήτρης Αποστόλου και Αλέξανδρος Ρήγας με αρχικό τίτλο “Τιμής ένεκεν” κατέκτησε την κορυφή της θεαματικότητας από το πρώτο κιόλας επεισόδιο και αγαπήθηκε όσο λίγες.
Αν και η πρώτη επιλογή των δημιουργών για τους τρεις από τους τέσσερις βασικούς γυναικείους πρωταγωνιστικούς ρόλους δεν είχε καμία σχέση με αυτή που είδαμε στους τηλεοπτικούς μας δέκτες. Ρόλοι ισάξιοι που τους υποδύθηκαν μοναδικά η Ελένη Καστάνη, η Ελένη Ράντου, η Χρύσα Ρώπα, και η Άβα Γαλανοπούλου.
Ας δούμε όμως ποιες ηθοποιοί ήταν αρχικά να υποδυθούν τις φίλες που ξανασυναντήθηκαν μετά από 30 χρόνια για να πάρουν εκδίκηση από τον άνθρωπο που τις είχε βιάσει στο ορφανοτροφείο που μεγάλωσαν.
Η Ελένη Καστάνη ήταν η μόνη ηθοποιός που παρέμεινε από την αρχική τετράδα που είχαν επιλέξει οι δύο δημιουργοί Δημήτρης Αποστόλου και Αλέξανδρος Ρήγας.
Η Δήμητρα Παπαδοπούλου είχε κλείσει να υποδυθεί την Αλέκα και μάλιστα είχε γυρίσει και αρκετές σκηνές με την τελική τριάδα (Ράντου, Καστάνη, Γαλανοπούλου). Για άγνωστους όμως λόγους λίγες εβδομάδες πριν την προβολή του πρώτου επεισοδίου ο Αλέξανδρος Ρήγας που υπέγραφε και την σκηνοθεσία την αντικατέστησε με την Χρύσα Ρώπα.
Η Ασπασία Τζιτζικάκη θα ήταν η Γερμανίδα Γκρέτα που όμως στην πορεία έγινε Γαλλίδα και μετονομάστηκε σε Ντομινίκ και τη υποδύθηκε απολαυστικά η Ελένη Ράντου.
Η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου θα ήταν η σύζυγος του Γιάννη Μποσταντζόγλου την οποία θα κακομεταχειριζόταν μαζί με την δύστροπη αδερφή του. Μια βουλιμική γυναίκα που δεν μπορούσε να κάνει παιδιά ενώ όνειρο της ήταν να γίνει ηθοποιός. Ρόλος που τελικά υποδύθηκε η Άβα Γαλανοπούλου.
Ενώ και ο Αλέξανδρος Ρήγας ήταν να υποδυθεί τον βοηθό της Αλέκας (Χρύσας Ρώπα) στο κουτσομπολίστικο περιοδικό που ήταν αρχισυντάκτρια. Ρόλο που τελικά υποδύθηκε ο Νίκος Συμεωνίδης.
O κανόνας θέλει τους ανθρώπους όσο μεγαλώνουν να γίνονται ολοένα και πιο συντηρητικοί σε κάθε έκφανση της ζωής τους. Ευτυχώς αυτό δεν ισχύει για όλους. Και λέμε ευτυχώς, διότι ο συντηρητισμός δεν βοηθάει στην εξέλιξη και στην πρόοδο.
Ο Φιλοποίμην Φίνος ήταν ένας άνθρωπος που πάντα ρίσκαρε, δημιουργώντας πολλές φορές ταινίες που ξέφευγαν από τα καθιερωμένα. Ο ίδιος αποτελούσε την εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα, δεδομένου ότι όσο περνούσαν τα χρόνια, καινοτομούσε ολοένα και περισσότερο.
Έτσι, το 1974, τρία μόλις χρόνια πριν η Φίνος Φιλμ γυρίσει την τελευταία της ταινία, αποφασίζει να ρισκάρει, δημιουργώντας μια δραματική ταινία, η οποία εστίαζε στα πιο απόκρυφα και ανεξερεύνητα βάθη της ανθρώπινης ψυχής.
Και μάλιστα με ηθοποιούς που δεν ήταν «εμπορικοί», αλλά σίγουρα ήταν εξαιρετικοί και ιδιαίτερα ποιοτικοί. Γιατί πώς αλλιώς θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει την σπουδαία ελληνίδα ηθοποιό Αιμιλία Υψηλάντη, η οποία πρωταγωνιστούσε.
Η τελευταία, στο σύνολο της μεγάλης καριέρας της συμμετείχε σε 18 ελληνικές ταινίες, οι περισσότερες από τις οποίες πάντως μάλλον στις εμπορικές ανήκαν. Ωστόσο η μεγάλη της προσφορά στο θέατρο ήταν εκείνη που την καταξίωσε και την κατέταξε στους λεγόμενους «ποιοτικούς» ηθοποιούς – όρο με τον οποίο δεν συμφωνούμε, στο βαθμό που διαχωρίζει άδικα τους ηθοποιούς.
Η ταινία λοιπόν που γύρισε το 1974 με τον Φίνο είχε τίτλο, “Γυμνοί στο χιόνι“, σε συμπαραγωγή με την Κύκλος Φιλμ.
Η υπόθεση ήταν η εξής, σύμφωνα με την Φίνος Φιλμ: «Μια ώριμη συγγραφέας και λαογράφος που ζει απομονωμένη στο Πήλιο, βρίσκει κάποια μέρα μισοθαμμένο στο χιόνι έναν νεαρό, ο οποίος είναι δραπέτης των φυλακών.
Τον περιθάλπει και ακολούθως τον ερωτεύεται με πάθος. Όταν έρχεται η κόρη της να μείνει μαζί της για λίγες μέρες, ερωτεύεται και εκείνη το νεαρό δραπέτη, ο οποίος ανταποκρίνεται στα αισθήματά της. Η μητέρα θα γεμίσει από ανείπωτο φθόνο με τραγικά αποτελέσματα». Και το αποτέλεσμα ήταν τελικά να σκοτώσει τον νεαρό με τα ίδια της τα χέρια.
Μοναδική η δραματική ερμηνεία της Υψηλάντη, που αναλαμβάνει το βάρος να «σηκώσει» πάνω της όλη την ταινία, καθήκον στο οποίο ανταποκρίνεται μεν, ωστόσο η ένταση των καταστάσεων που καταγράφονται είναι τόσο μεγάλη που ουσιαστικά λειτουργεί ανασταλτικά στην προσπάθειά της.
Δεν πρόκειται για «κακή», αλλά για μια «βαριά» ταινία, με αργούς διαλόγους και εξέλιξη αργή, που γίνεται σκόπιμα, με στόχο να βάλει τον θεατή σε σκέψεις και προβληματισμούς. Κάτι που συμβαίνει πολύ εύκολα και ίσως λυτρωτικά για τον τελευταίο.
Το σενάριο αγγίζει εξάλλου με «υπόκωφο» τρόπο την ανταγωνιστική διάθεση που κρύβεται διαχρονικά στη σχέση μητέρας-κόρης, η οποία στην περίπτωση της ταινίας βέβαια είναι ακραία και οδηγεί στην καταστροφή.
Πολύ καλοί στο ρόλο τους οι άλλοι δύο πρωταγωνιστές, ο Χρήστος Σπυρόπουλος και η Αλίκη Ζάννου. Μαζί τους στην ταινία συμμετείχαν ακόμα οι Νίκος Βανδώρος, Δημήτρης Ζακυνθινός, Τούλα Δράκου, Ελένη Δακορώνια, Δημήτρης Αρώνης, Κώστας Ρήγας, Bob Behling.
Η ταινία, “Γυμνοί στο χιόνι” έγινε δεκτή με θετικές κριτικές, ωστόσο το κοινό δεν την εκτίμησε όσο της άξιζε, αφού την κατέταξε στην 30η θέση από πλευράς εισπράξεων ανάμεσα στις 44 ταινίες της σεζόν 1973-1974. Έκοψε μόλις 39.044 εισιτήρια, στην πρώτη της προβολή, στις 25 Μαρτίου του 1974.
Πέρα όμως από το σενάριο και τους πρωταγωνιστές, η ταινία έχει πολλά ακόμα στοιχεία στα οποία αξίζει να σταθεί κανείς.
Πρώτα από όλα, στο σενάριο και στη σκηνοθεσία που ήταν του Γιώργου Ζερβουλάκου, κορυφαίου κινηματογραφιστή που ξεκίνησε την καριέρα του το 1957, ως βοηθός σκηνοθέτη στην ταινία «Μαρία Πενταγιώτισσα».
Κατά δεύτερον, στην καταπληκτική μελωδική μουσική, η οποία ήταν του ανερχόμενου εκείνη την εποχή Λίνου Κόκοτου, ενός εξαιρετικού μουσικού, με σπουδαίο έργο.
Τέλος, στο τραγούδι, όπου η Ελένη Βιτάλη συμμετείχε, σε μια από τις σπανιότατες εμφανίσεις της σε ελληνική ταινία. Παρά το «βαρύ» της χαρακτήρα, η ταινία βλέπεται με μεγάλο ενδιαφέρον από τον συνειδητοποιημένο θεατή και σίγουρα ανήκει στις ενδιαφέρουσες ταινίες της Φίνος Φιλμ.
Ο Βασίλης Αυλωνίτης γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Ιανουαρίου του 1904 και ήταν από τους σημαντικότερους κωμικούς του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Η σκηνή τον έλκυε από παιδί και το ταλέντο του ήταν πηγαίο. Ωστόσο, δεν σπούδασε υποκριτική και η πρώτη εμφάνισή του ως ηθοποιός ήταν μάλλον τυχαία.
Ο δημοσιογράφος και αρθρογράφος του ellinikoskinimatografos.gr, Χρήστος Κωνσταντίνου έψαξε και βρήκε άγνωστες πτυχές για την καριέρα και τη ζωή του Βασίλη Αυλωνίτη και μας τις αποκαλύπτει…
Βασίλης Αυλωνίτης: Οι άγνωστες πτυχές
1ον. Ο αγαπημένος ηθοποιός πρωταγωνίστησε ή συμμετείχε σε 79 ταινίες σε μια καριέρα που διήρκεσε 40 χρόνια. Η πρώτη του εμφάνιση στην μεγάλη οθόνη ήταν στην βουβή ταινία του Αχιλλέα Μαδρά, “Μαρία Πενταγιώτισσα” όπου μεταξύ άλλων πρωταγωνιστούσε κι ο Αιμίλιος Βεάκης ενώ τον ομώνυμο ρόλο υποδύθηκε η Αμερικάνικης καταγωγής σύζυγος του σκηνοθέτη, Φρίντα Πουπελίνα.
2ον. Θα περάσουν 16 ολόκληρα χρόνια μέχρι ο Βασίλης Αυλωνίτης να βρεθεί ξανά μπροστά από την κάμερα υποδυόμενος έναν βαρήκοο στρατιώτη στο κοινωνικό δράμα του Γιάννη Χριστοδούλου, “Διπλή θυσία”. Πρόκειται για μια ταινία που πέρασε από 40 κύματα εώς ότου ολοκληρωθεί, αφού η Γερμανική κατοχή σταμάτησε για πάρα πολλούς μήνες τα γυρίσματα της. Κι όταν αυτά συνεχίστηκαν ήταν με αρκετές αντικαταστάσεις στους ηθοποιούς άλλα και στο σενάριο. Το οποίο αρχικά έγραψε ο Δημήτρης Χρονόπουλος και το ολοκλήρωσε ο Δημήτρης Γιαννουκάκης.
3ον. Η καριέρα του θα πάρει ανοδική πορεία από το 1954 και έπειτα όταν και θα περάσει το κατώφλι της Φίνος Φιλμ για να πρωταγωνιστήσει στην αξέχαστη κωμωδία, “Η ωραία των Αθηνών“. Έκτοτε με την συγκεκριμένη κινηματογραφική εταιρία θα συνεργαστεί σε άλλες εννιά ταινίες με πιο πετυχημένη απ όλες την τελευταία το 1965 που είχε τίτλο, “Ένα έξυπνο έξυπνο μούτρο“.
4ον. Ωστόσο ο Βασίλης Αυλωνίτης έγινε απόλυτος πρωταγωνιστής όταν το 1955 υποδύθηκε τον Παυλάρα στην θρυλική ταινία της Φίνος Φιλμ, “Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο” η οποία δύο χρόνια μετά απέκτησε και συνέχεια κάτι που γινόταν για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Η αμοιβή του στην πρώτη ταινία ήταν πολύ μικρότερη σε σχέση με εκείνη του Μίμη Φωτόπουλου. Στην δεύτερη όμως ήταν ισάξια καθιερώνοντας τον έτσι ως έναν από τους πιο καλοπληρωμένους κωμικούς της γενιάς του.
5ον. Απο το 1959 έως το 1965 ο Βασίλης Αυλωνίτης συγκρότησε ένα αρκετά επιτυχημένο θίασο με τους Νίκο Ρίζο και Γεωργία Βασιλειάδου με τους οποίους συνεργάστηκε και στον κινηματογράφο αρκετές φορές. Για την ακρίβεια με τον Νίκο Ρίζο σε 21 ταινίες και με την Γεωργία Βασιλειάδου σε 18. Η πρώτη φορά που ήταν ζευγάρι (παντρεμένοι) με την ωραία άσχημη του Ελληνικού κινηματογράφου ήταν στην δραματική ταινία του Ντίνου Δημόπουλου, “Το αμαξάκι”.
6ον. Η πρώτη έγχρωμη ταινία που πρωταγωνίστησε ο Βασίλης Αυλωνίτης ήταν η κωμωδία του Ορέστη Λάσκου, “Μικροί και μεγάλοι εν δράσει” στο πλευρό του Λάμπρου Κωνσταντάρα και της Μαίρης Αρώνη. Έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους το 1963 και έκοψε 327.419 εισιτήρια κατακτώντας την 7η θέση εκείνης της σεζόν. Αρχικά τον ρόλο του ήταν να τον υποδυθεί ο Νίκος Σταυρίδης που για άγνωστους όμως λόγους αυτό δεν συνέβη ποτέ κι έτσι ο Βασίλης Αυλωνίτης έκανε και το ντεμπούτο του στον έγχρωμο κινηματογράφο.
7ον. Το 1969 ο Φίνος τον κάλεσε στο γραφείο του και του πρότεινε τον ρόλο του “Νωματάρχη” στην ταινία, “Η νεράιδα και το παλικάρι“. Η αμοιβή όμως που ζήτησε ήταν αρκετά υψηλή με αποτέλεσμα ο σκηνοθέτης Ντίνος Δημόπουλος να δώσει τον ρόλο στον νεαρό, Νίκο Τσούκα που κυριολεκτικά τον απογείωσε με την απολαυστική ερμηνεία του.
8ον. Η τελευταία φορά που το όνομα του σπουδαίου Έλληνα κωμικού εμφανίστηκε στην μεγάλη οθόνη ήταν στις αρχές του 1970. Συμπρωταγωνίστησε με τον Νίκο Δαδινόπουλο και την Καίτη Παπανίκα στην αισθηματική δραματική ταινία, “Η αριστοκράτισσα κι ο αλήτης”. Δυστυχώς όμως λίγες μόνο εβδομάδες μετά την πρεμιέρα υπέστη καρδιακή προσβολή και έφυγε ξαφνικά από’ τη ζωή σε ηλικία 66 ετών.
Όταν την δεκαετία του 1960 οι μουσικοχορευτικές ταινίες η αλλιώς τα μιούζικαλ έκαναν την εμφάνιση τους στο σινεμά ένας από τους πιο γνωστούς και κορυφαίου Έλληνες χορευτές – χορογράφους που έλαμψαν σε αυτές ήταν ο Γιάννης Φλερύ του οποίου το όνομα γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην μεγάλη οθόνη. Χόρεψε άλλα και χορογράφησε σε σπουδαίες ταινίες και ήταν ένας από τους μόνιμους συνεργάτες της κορυφαίας κινηματογραφικής εταιρείας, Φίνος Φιλμ.
Στην σημερινή εποχή μετά τον σπουδαίο Γιάννη Φλερύ περνάμε στην νέα γενιά και στον Μάρκο Γιακουμόγλου που είναι από αυτές τις περιπτώσεις χορογράφων – χορευτών που με κάθε του δουλειά αποδεικνύει πόσο εξαιρετικά ταλαντούχος είναι σε έναν αρκετά δύσκολο χώρο. Άλλωστε από τα πρώτα του βήματα έβαλε γερές βάσεις για μια καριέρα που θα του χάριζε αμέτρητες εμπειρίες και υπέροχες συνεργασίες με Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες. Κάποιοι από αυτούς είναι: Σάκης Ρουβάς, Άννα Βίσση, Καίτη Γαρμπή, Δέσποινα Βανδή.
Έλληνας από την πλευρά του πατέρα του και Άγγλος από της μητέρας του γεννήθηκε και μεγάλωσε τον Πειραιά. Για πολλά χρόνια έπαιζε μπάσκετ όμως η μεγάλη του αγάπη ήταν και είναι ο χορός.
Στην Ελλάδα έχει συνεργαστεί με όλους τους τραγουδιστές κι όλες τις τραγουδίστριες σε διάφορα νυχτερινά κέντρα η μεγάλες μουσικές εκδηλώσεις όπως είναι τα Βραβεία Mad ή η μεγάλη συναυλία του 2013 που διοργάνωσε ο μουσικοσυνθέτης Φοίβος για τα 20 χρόνια του στον χώρο της δισκογραφίας.
Την σεζόν 2017- 18 πέρασε και στον χώρο του θεάτρου όπου χορογράφησε με μεγάλη επιτυχία την θεατρική μεταφορά του έργου, “Γοργόνες και μάγκες” με την Ζέτα Δούκα, τον Θανάση Ευθυμιάδη, τον Γιάννη Πλούταρχο κι άλλους. Μια παράσταση που από την πρώτη ως την τελευταία ημέρα ήταν sold out με τα εκπληκτικά χορευτικά που δημιούργησε να αποσπούν τα πιο δυνατά χειροκροτήματα και οι κριτικές να τα αποθεώνουν.
Την επόμενη χρονιά ανέλαβε να χορογραφήσει άλλο ένα γνωστό έργο του αείμνηστου Γιάννη Δαλιανίδη που μεταφέρθηκε στο θέατρο. Την μουσική κωμωδία των 70ς, “Μαριχουάνα Στοπ” που ανέβηκε σε έναν ολοκαίνουργιο χώρο στο Γκάζι. Εκεί μεταξύ άλλων συνεργάστηκε και με τον κορυφαίο, Τόλη Βοσκόπουλο.
Το καλοκαίρι του 2019 τον βρήκε στο ανακαινισμένο θέατρο Άλσος με διπλό ρόλο. Αυτόν του βοηθού του Φωκά Ευαγγελινού και του χορευτή στην παράσταση, “Το δικό μας σινεμά”. Ένα μουσικοθεατρικό υπερθέαμα που παρακολούθησαν χιλιάδες θεατές καθ’ όλη την διάρκεια του καλοκαιριού.
Συνεργάστηκε και με τον Μάκη Δελαπόρτα όταν ο πολυτάλαντος δημιουργός του πρότεινε να χορογραφήσει την μουσική παράσταση, “Σινεμασκόπ” που ανέβασε στην Θεσσαλονίκη στο “Vergina Theatro” από τον Δεκέμβριο του 2019 έως τα τέλη του Ιανουαρίου του 2020.
O Μάρκος Γιακουμόγλου όμως εμφανίστηκε και στην σκηνή της Eurovision και μάλιστα δύο φορές. Η πρώτη ήταν 2017 στο Κίεβο της Ουκρανίας στο πλευρό της Demy όπου με το τραγούδι, “This is love” κατέκτησαν την 19η θέση. Και η δεύτερη το 2021 μαζί με την Stefania και το τραγούδι, “Last dance” όπου βρέθηκαν στην 10η θέση.
Τον Σεπτέμβριο του 2021 χορογράφησε την έναρξη του Ράλι Ακρόπολις προσφέροντας στο κοινό ένα φαντασμαγορικό θέαμα και λίγους μήνες αργότερα την περίοδο των Χριστουγέννων έκανε την κινησιολογία στην παράσταση, “Μια υπέροχη ζωή” (It’s a wonderfull life) που ανέβηκε στο Μέγαρο μουσικής Αθηνών με πρωταγωνιστή και σκηνοθέτη τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη.
Τον Απρίλιο του 2022 στο club, “Parfait” της οδού Πειραιώς δημιούργησε με απόλυτη μαεστρία μοναδικές χορογραφίες υψηλής αισθητικής που έφεραν εις πέρας ο Ιάσων Μανδηλάς, η Saya και μια ομάδα ταλαντούχων χορευτών και χορευτριών. Ο ίδιος όμως εμφανίστηκε και σε μια σκηνή της νέας σειράς του Γιώργου Καπουτζίδη, “Σέρρες” που προβλήθηκε στην νέα συνδρομητική πλατφόρμα του Ant1, την Αnt1+. Την ίδια περίοδο επιλέχθηκε από την εταιρία παραγωγής, “Tanweer” για να χορογραφήσει κάποιες σκηνές της επιτυχημένης σειράς της κρατικής τηλεόρασης, “Τα καλύτερα μας χρόνια”.
Τέλος το φετινό καλοκαίρι τον βρίσκει για άλλη μια φορά να χορεύει στην σκηνή του θεάτρου “Άλσος” στην επιθεώρηση της Δήμητρας Παπαδοπούλου, “Τι ζούμε ρε”. Ενώ παράλληλα έχει αναλάβει τις χορογραφίες και την κινησιολογία στην νέα κοινωνική σειρά του Alpha, “Αυτή η νύχτα μένει” που θα κάνει πρεμιέρα τον Σεπτέμβριο και μεταξύ άλλων στο καστ συναντάμε τον Βασίλη Μπισμπίκη, τον Γιάννη Στάνκογλου, την Άννα Μάσχα και την Κόρα Καρβούνη.
Επίσης ο Μάρκος Γιακουμόγλου διατηρεί στην Αργυρούπολη την σχολή χορού, “Αngel Dancesport Academy” που στόχο έχει να κάνει μικρούς και μεγάλους ανθρώπους να αγαπήσουν τον χορό.
Οι ελληνικές ταινίες συντροφεύουν πολλά χρόνια τα μεσημέρια ή τα βράδια μας και δεν τις βαριέσαι όσες φορές κι αν τις δεις.
Ο καθένας έχει τις προτιμήσεις του σε ό,τι αφορά στις ελληνικές ταινίες. Και δεν πρόκειται να τις διαχωρίσουμε σε κωμωδία- δράμα ή ιστορικές, αλλά σκεφτήκαμε να πάρουμε ένα χρονικό όριο 60 ετών (πριν το 1962 δηλαδή) για να βρούμε το TOP-5.
Για να ακριβολογούμε: Να δώσουμε το δικό μας TOP-5 σε ελληνικές ταινίες, παραθέτοντας συγκεκριμένα χαρακτηριστικά όπως για παράδειγμα το σενάριο, τους ηθοποιούς αλλά και τα μηνύματα που πέρασαν.
Φυσικά είναι προσωπικές εκτιμήσεις αυτές, αλλά διαβάστε παρακάτω και θα καταλάβετε το συλλογισμό μας.
Πάμε λοιπόν να δούμε τις 5 από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες όλων των εποχών
Η αποθέωση του τεράστιου Βασίλη Λογοθετίδη στο ρόλο του στρατηγού Λάμπρου Δεκαβάλα, ενός ήρωα των μαχών που ζει φτωχικά με την οικογένειά του καθώς λέει ότι «η πατρίδα δε χρωστά τίποτα σε κανέναν και το να την υπηρετείς είναι καθήκον».
Κάποια στιγμή τον ανακαλύπτουν ένας ευκατάστατος ξάδερφος (Λαυρέντης Διανέλλος) και ένας σύμβουλος υπουργού και τον ενημερώνουν ότι θα στηθεί το άγαλμά του απέναντι από το σπίτι του σε μια πλατεία που θα πάρει το όνομά του. Ο στρατηγός συγκινείται. Δε ξέρει ότι σε αυτό το άγαλμα έχει στηθεί ολόκληρη κομπίνα για να «φάνε» λεφτά ο ξάδερφος και ο σύμβουλος.
Το μαθαίνει από τον γλύπτη που άλλα υπέγραψε και άλλα χρήματα πήρε. Γίνεται έξαλλος και τα πράγματα δυσκολεύουν όταν η κόρη του (Ίλυα Λιβυκού) παθαίνει σοκ μετά την προδοσία του αρραβωνιαστικού της (Βύρων Πάλλης) που την εγκαταλείπει για την πλούσια ξαδέρφη της.
Ο στρατηγός πετάει έξω από τα σπίτι τον ξάδερφο και τον πρώην αρραβωνιαστικό της κόρης του και η ταινία ολοκληρώνεται με μια συγκινητική στιγμή: Κόβεται το ρεύμα στο σπίτι (ό,τι χρήματα είχε τα έδωσε για φάρμακα της κόρης του) την ίδια στιγμή που ανάβουν δεκάδες φώτα στο άγαλμα του στρατηγού στην πλατεία, απέναντι από το σπίτι του. Ο στρατηγός ζητά από το άγαλμα έναν προβολέα, έστω, κουνώντας το κεφάλι του.
Φέρτε στο μυαλό σας την παλιά Αθήνα. Ηθογραφική κωμική ταινία όπου ο Μίμης Φωτόπουλος δίνει ρεσιτάλ ως «Φανούρης» που παλεύει με τη φτώχεια του να αποκαταστήσει την αδερφή του (Γκέλυ Μαυροπούλου) μέσω γάμου με έναν πλούσιο αλλά τσιγκούνη, άσχημο και γρουσούζη έμπορο.
Ο οποίος θέλει προίκα 300 λίρες. Τα αδέρφια (Φωτόπουλος- Γαρμπή- Φόνσου) κάνουν ό,τι μπορούν πουλώντας ένα οικόπεδο και θεωρώντας σίγουρο ότι ο αδερφός τους στις ΗΠΑ (Κώστας Δούκας) θα δώσει το δικό του μερίδιο.
Η αλήθεια είναι διαφορετική. Ο «αμερικάνος» έχει παντρευτεί μια φαντασμένη που θέλει τα χρήματα για να φτιάξει σπίτια στα σκυλιά της και την ακούει πιστά σε ό,τι του λέει αφού εκείνη έχει τον έλεγχο. Ακολουθούν μια σειρά από επεισόδια με τον έμπορο να πιέζει, τον Φανούρη να είναι σε απόγνωση μέχρι που δίνει τη λύση ο ναυτικός (Θόδωρος Δημητρίεφ) γιός του συνεργάτη του (Λαυρέντης Διανέλλος) που εξομολογείται ότι αγαπάει την αδερφή του Φανούρη και δε θέλει προίκα.
Και η ίδια αναφέρει ότι δε θέλει να παντρευτεί τον γρουσούζη και είχε πει το «ναι» μόνο και μόνο για να μην είναι βάρος στον αδερφό της.
Ο Φανούρης πετάει έξω από το σπίτι τον έμπορο αλλά και τον αδερφό του και η ταινία κλείνει με (σχεδόν) όλη την οικογένεια να τρώει τον μουσακά και να γιορτάζει τους αρραβώνες. Εξαιρετική ταινία που μαρτυρά τα ήθη και τα έθιμα πριν από 65 χρόνια!
«Σατιρικόν εφιάλτη» ονομάζεται στους τίτλους αρχής. Φοβερή ταινία με πολλά μηνύματα για την μεταπολεμική ομάδα που μαστίζεται από την εμφύλια διαμάχη. Από τις ελληνικές ταινίες που περνούν τα περισσότερα μηνύματα.
Ο τεράστιος Βασίλης Λογοθετίδης με την οικογένειά του ζουν σε μια αυλή μαζί με άλλες οικογένειες (συνηθισμένο για την εποχή). Εκεί τσακώνεται ένας αριστερός με ένα δεξιό, στην κόρη του δεν αρέσουν τα ψάρια, σε μια γειτόνισσα προκαλεί αποστροφή το ότι τα παϊδάκια είναι σκληρά, στον σκύλο δεν αρέσει το ψωμί.
Ο πρωταγωνιστής αντιδρά και λέει: «Είμαστε ασεβείς» αναφερόμενος στο ότι δεν εκτιμούν την ελευθερία μετά τα δύσκολα χρόνια με την ναζιστική κατοχή όπου υπήρχε πείνα.
Τον παίρνει ο ύπνος στην πολυθρόνα αλλά ξυπνά από το θόρυβο αεροπλάνων που μαρτυρούν επιστροφή των ναζί. Μέσα από μια σειρά κωμικοτραγικών γεγονότων, όπου αναγκάζονται να σφάξουν το καναρίνι για να φάνε (εκπληκτική ατάκα προς την κόρη του: «Δεν σου άρεσαν τα σαφρίδια; Φάε τώρα τον Τζιτζιφρίγκο κι αύριο τρως και το κλουβί») ενώ συλλαμβάνονται από τους Γερμανούς, στη συνέχεια δραπετεύουν και βρίσκουν καταφύγιο σε ψυχιατρείο, αποδεικνύεται η αλήθεια.
Ο Λογοθετίδης είχε κοιμηθεί στην πολυθρόνα και τα είχε δει όλα αυτά στον ύπνο του. Ξυπνά και απελευθερώνει το καναρίνι.
MUST της ταινίας: Το μανιφέστο του Μίμη Φωτόπουλου στο ψυχιατρείο και ο μονόλογος «Άνθρωποι- άνθρωποι, αιμοχαρείς, αιμοδιψείς και αιμοβόροι, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός, προς τι η αλληλοεξόντωση» από τον τεράστιο Χρήστο Τσαγανέα.
Παίζουν κι άλλοι σπουδαίοι ηθοποιοί (Βαγγέλης Πρωτόπαππας, Λαυρέντης Διανέλλος, Γεωργία Βασιλειάδου).
Εκπληκτική ηθογραφική ελληνική ταινία, σπονδυλωτή από την οποία περνούν ιερά τέρατα του ελληνικού κινηματογράφου. Η «Ιστορία μιας κάλπικης λίρας» (όπως είναι η πλήρης ονομασία) αρχίζει με τον τεράστιο (κατ’ εμέ κορυφαίο Έλληνα ηθοποιό όλων των εποχών) Βασίλη Λογοθετίδη, έναν τίμιο βιοπαλαιστή και άριστο τεχνίτη, να μπαίνει στη διαδικασία να παρανομήσει για τα μάτια μιας γυναίκας (Ίλια Λιβυκού).
Αυτός φτιάχνει την κάλπικη λίρα την οποία δε μπορεί να εξαργυρώσει αφού τον παίρνουν χαμπάρι αλλά στο τέλος ο «Ανάργυρος Λουμπαρδόπουλος» (όπως ονομάζεται ο Λογοθετίδης στο έργο) λυτρώνεται όταν του ανατίθεται να φιλοτεχνήσει το τέμπλο μιας εκκλησίας.
Απ’ εκεί και πέρα η κάλπικη λίρα βρίσκεται στα χέρια ενός δήθεν τυφλού ζητιάνου (Μίμης Φωτόπουλος) που προσπαθεί να εξαγοράσει την ιερόδουλη Σπεράντζα Βρανά. Όμως φεύγει από την τρύπια τσέπη του και βρίσκεται αίφνης στα χέρια ενός μικρού κοριτσιού, που πουλάει λουλούδια στο δρόμο και μόλις έχει χάσει τον πατέρα της (Λαυρέντης Διανέλλος).
Η μικρή με το δράμα της πετυχαίνει να «λυγίσει» τον σπαγκοραμμένο και σκληρό σπιτονοικοκύρη (Ορέστης Μακρής) που δέχεται να εξαργυρώσει την (κάλπικη) λίρα αν και καταλαβαίνει ότι δεν είναι αυθεντική. Με αντάλλαγμα ένα φιλί.
Η λίρα καταλήγει σε ένα ζευγάρι (Δημήτρης Χορν- Έλλη Λαμπέτη) το οποίο τη θεωρεί τυχερή και ποντάρει το μέλλον της αφού την τοποθετεί σε ένα κουμπαρά. Η κοπέλα δεν αντέχει τη φτώχεια κι επιστρέφει στον πλούσιο πατέρα της κι αναγκάζεται σε ένα συμβατικό γάμο. Ο νεαρός ποτέ δεν ξεπέρασε τον έρωτά του, καταξιώνεται ως ζωγράφος αλλά όταν πάει να εξαργυρώσει τη λίρα διαπιστώνει ότι είναι κάλπικη.
Μετά από χρόνια, συναντά την κοπέλα και της λέει ότι «η λίρα ήταν κάλπικη, όχι όμως ο έρωτάς τους»!
Η ταινία κλείνει με τον αφηγητή (Δημήτρης Μυράτ) να λέει: «Αν και κάλπικη δεν είναι η λίρα σε αυτή την ιστορία… κάλπικο είναι, γενικά, το χρήμα…»
Περνώντας έτσι το μήνυμα. Από τα ονόματα αντιλαμβάνεστε ότι παρέλασαν σπουδαίοι ηθοποιοί σε μια σπουδαία ταινία.
Το δικό μου νούμερο 1 σε ελληνικές ταινίες και όχι μόνο επειδή αφορά στη γειτονιά που μεγάλωσα. Πρόκειται για ένα αριστούργημα. Σκηνοθετική δουλειά του Αλέκου Αλεξανδράκη σε σενάριο Τάσου Λειβαδίτη και Κώστα Κοτζιά (με υπέροχη μουσική από τον Μίκη Θεοδωράκη) που λογοκρίθηκε από την κυβέρνηση της εποχής καθώς «χαλούσε» τη μόστρα μιας χώρας που (και καλά) προόδευε.
Έλα όμως που όλα ήταν αληθινά! Οι δημιουργοί της ταινίας, ο σκηνοθέτης Αλέκος Αλεξανδράκης και η ηθοποιός Αλίκη Γεωργούλη, επηρεασμένοι από τις πολιτικές και κοινωνικές καταστάσεις της περιόδου του 1960, ήθελαν να προβάλουν την ελληνική πραγματικότητα του ανένταχτου και περιθωριοποιημένου επαρχιώτη Έλληνα, που μετά τον Εμφύλιο και την οικονομική καταστροφή επιβιώνει με δυσχέρειες, και ελπίζει στα όνειρα και στο «γύρισμα της τύχης» για ένα καλύτερο μέλλον.
Πολλοί από τους ηθοποιούς είχαν βιώσει προσωπικά αυτή την πραγματικότητα, κάτι που ενίσχυσε τις ερμηνείες τους.
Εκπληκτικές ερμηνείες σε μια ταινία όπου θέλουν να ξεφύγουν από τη φτώχεια οι κάτοικοι του Ασύρματου, είτε με παράνομα μέσα, είτε με μια καλή γνωριμία, είτε πουλώντας ένα βραχιόλι προγόνου. Να φύγουν από τα «μικρά ανήλιαγα στενά» και να ανέβουν ψηλά.
MUST της ταινίας. Η σκληρή ατάκα «να πάει να ζητιανέψει» της Σαπφούς Νοταρά προς τον τυφλό πατέρα του γαμπρού της (Μάνος Κατράκης) αλλά και ο χορός του Αλεξανδράκη στο τραγούδι του Γρηγόρη Μπιθικώτση «Βρέχει στη φτωχογειτονιά» σε μια παλαιά φημισμένη ταβέρνα (του Δεδιώτη) όταν ακόμα τα Πετράλωνα δεν είχαν γίνει μόδα!
Στο τέλος, αφού όλοι την πατάνε κι ένας αυτοκτονεί από τύψεις, ο Αλεξανδράκης και η Γεωργούλη, πιασμένοι από το χέρι, ανεβαίνουν στο λόφο του Φιλοπάππου και βοηθούν ένα παιδάκι να πετάξει το χαρταετό του.
Μια πολύ αισιόδοξη σκηνή. Κατά την ταπεινή μας άποψη είναι ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ Σκληρή ταινία, βαριά, αλλά αριστούργημα. Του Νίκου Μπουρλάκη.
Η ταινία, “Ο θησαυρός του μακαρίτη” προβλήθηκε τη σαιζόν 1959-1960 και έκοψε 54.899 εισιτήρια. Ηρθε στην 13η θέση σε 52 ταινίες.
Ο δημοσιογράφος και αρθρογράφος του ellinikoskinimatografos.gr, Χρήστος Κωνσταντίνου έψαξε και βρήκε άγνωστες πτυχές για την ταινία, “Ο θησαυρός του μακαρίτη” και μας τις αποκαλύπτει…
Οι άγνωστες πτυχές της ταινίας, Ο θησαυρός του μακαρίτη
1ον. Η συγκεκριμένη ταινία έκανε πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 12 Οκτωβρίου του 1959 και κατά την πρώτη προβολή έκοψε 54.899 εισιτήρια . Μικρός αριθμός αν σκεφτεί κανείς πως, “Το ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο” που έκανε πρεμιέρα λίγες εβδομάδες αργότερα ξεπέρασε τα 239.530 εισιτήρια. Όμως με το πέρασμα των χρόνων αυτή η υπέροχη κωμωδία του Νίκου Τσιφόρου θεωρείται μια από τις καλύτερες και πιο αγαπημένες της χρυσής εποχής του κλασικού Ελληνικού κινηματογράφου.
2ον. Σε αυτή την ταινία πραγματοποιούν το ντεμπούτο τους στο σινεμά η Άντζελα Ζήλεια και η Γοργώ Χρέλια η οποία μαζί με την Νίκη Λινάρδου έναν μήνα μετά εμφανίστηκαν και στο “Ξύλο βγήκε απ’ το παράδεισο” του Αλέκου Σακελλάριου.
Η τελευταία σκηνή από την ταινία, “Ο θησαυρός του μακαρίτη” (που δεν μεταδίδεται συνήθως).
3ον. Το σπίτι με τα ενοικιαζόμενα δωμάτια της Θεώνης ήταν όλο ένα καλοστημένο σκηνικό στο στούντιο της Φίνος Φιλμ στην περιοχή των Αγίων Αναργύρων. Ενώ οι εξωτερικές σκηνές γυρίστηκαν σε ένα σπίτι της ίδιας περιοχής. Εν τω μεταξύ για τις σκηνές όπου οι ηθοποιοί έπρεπε να γκρεμίσουν κάποιον αληθινό τοίχο με τούβλα αυτόν τον έχτιζαν βοηθοί της Φίνος Φιλμ μια μέρα πριν. Ενώ για ευνόητους λόγους οι συγκεκριμένες λήψεις γυριζόταν μια μόνο φορά.
4ον. Πρώτη συνεργασία για Γεωργία Βασιλειάδου, Βασίλη Αυλωνίτη και Νίκο Ρίζο που τα επόμενα χρόνια χάρισαν στο κοινό υπέροχες ταινίες ενώ παράλληλα συγκρότησαν θίασο και ανέβασαν με μεγάλη επιτυχία δεκάδες θεατρικές παραστάσεις για περίπου μια επταετία.
5ον. Το κουτάκι το οποίο περιείχε την περιβόητη διαθήκη δεν έπεφτε από μόνο του. Σε μια άκρη ήταν δεμένο με μια αρκετά λεπτή κλωστή την οποία όταν πλησίαζε η Γεωργία Βασιλειάδου την τραβούσε ένας τεχνικός κι εκείνο έπεφτε κάτω.
6ον. Η Ελληνική εταιρία ηλεκτρικών ειδών, “Ιζόλα” παραχώρησε δωρεάν όλες τις ηλεκτρικές συσκευές που ήταν αναγκαίες για τα γυρίσματα κάποιων σκηνών. Αυτή μάλιστα ήταν και η πρώτη ταινία της Φίνος φιλμ στην οποία βλέπουμε ηλεκτρικό ψυγείο. Η “Ιζόλα” ξεκίνησε να τα κατασκευάζει το 1952.
7ον. Πρώτη εμφάνιση για το διάσημο πορτρέτο με την μορφή του ηθοποιού, Βελισσάριου Κοντογιάννη που τα μετέπειτα χρόνια συμμετείχε και σε άλλες αρκετά γνωστές ταινίες της Φίνος Φιλμ. Όπως π.χ. “Η κυρία του κυρίου“, “Υπάρχει και φιλότιμο” και “Ο εχθρός του λαού”.
8ον. Τις δύο τελευταίες δεκαετίες η ταινία, “Ο θησαυρός του μακαρίτη” προβάλλεται στους τηλεοπτικούς δέκτες με μείον 45 δευτερόλεπτα καθώς για κάποιον άγνωστο λόγο αυτά αφαιρέθηκαν από την τελική κόπια με αποτέλεσμα στην τελική σκηνή να βλέπουμε μόνο την Γεωργία Βασιλειάδου και όχι ολόκληρο το καστ όπως ήταν αρχικά.
Η Ντίνα Κώνστα (πλήρες όνομά, Κωνσταντίνα Κώνστα) γεννήθηκε στη Σάμο στις 31/12/1938 και ήταν Ελληνίδα ηθοποιός. Είχε πρωταγωνιστήσει σε πολλές επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές και θεατρικές παραστάσεις.
Ο δημοσιογράφος και αρθρογράφος του ellinikoskinimatografos.gr, Χρήστος Κωνσταντίνου έψαξε και βρήκε άγνωστες πτυχές για την καριέρα και τη ζωή της Ντίνας Κώνστα και μας τις αποκαλύπτει…
Ντίνα Κώνστα: Οι άγνωστες πτυχές
Η αγαπημένη ηθοποιός ξεκίνησε την κινηματογραφική της καριέρα το 1970 με έναν μικρό ρόλο στην κωμωδία, “Βλέπε Λουκιανός” που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Γιώργος Εμιρζάς ενώ διευθυντής φωτογραφίας ήταν ο μετέπειτα γνωστός και πετυχημένος σκηνοθέτης Γιώργος Πανουσόπουλος. Η συγκεκριμένη ταινία ήταν μια τεράστια εμπορική αποτυχία καθώς τερμάτισε στην 98η θέση ανάμεσα σε 99 ταινίες εκείνης της χρονιάς.
Έντεκα χρόνια μετά η Ντίνα Κώνστα επέστρεψε στο σινεμά ως πρωταγωνίστρια με την κοινωνική ταινία, “Ιστορίες μιας κερήθρας”. Μαζί της έπαιζαν και η Κοραλία Καράντη με την Λήδα Τασοπούλου στην μια και μοναδική τους εμφάνιση της στον κινηματογράφο.
Τον Οκτώβριο του 1982 το όνομα της Ντίνας Κώνστα θα εμφανιστεί σε δύο ταινίες στην μεγάλη οθόνη. Στην πρώτη παίζει στο πλευρό της Ζωής Λάσκαρη που επιστρέφει στον κινηματογράφο οκτώ χρόνια μετά την τελευταία της ταινία. Ο τίτλος της ήταν, “Επικίνδυνο παιχνίδι”, ενώ το σενάριο και την σκηνοθεσία υπέγραψε ο Γιώργος Καρυπίδης. Η δεύτερη ταινία της ήταν, “Το στίγμα” του Παύλου Τάσιου και συμπρωταγωνίστησε με τον Αντώνη Καφετζόπουλο και την Όλια Λαζαρίδου.
Την δεκαετία του 1980 η Ντίνα Κώνστα θα εμφανιστεί σε άλλη μια ταινία. Συγκεκριμένα το 1984 θα συνεργαστεί με τον Νίκο Τζήμα στην 5η και τελευταία του ταινία που είχε τίτλο, “Τα χρόνια της θύελλας” που αποτέλεσε και το κύκνειο άσμα του σπουδαίου ηθοποιού, Μάνου Κατράκη.
Θα περάσουν δεκατέσσερα χρόνια για να επιστρέψει στα κινηματογραφικά πλατό και θα το κάνει με την πετυχημένη ταινία του Νίκου Περάκη, “Προστάτης οικογενείας” που θα κόψει 220.000 και θα τερματίσει 2η στην κατάταξη εκείνης της σεζόν.
Η τελευταία της εμφάνιση στον κινηματογράφο πραγματοποιήθηκε το 2007 στην διεθνή υπερπαραγωγή, “El GRECO” που σκηνοθέτησε ο καλός της φίλος Γιάννης Σμαραγδής.
Στην τηλεόραση πρωτοεμφανίστηκε το 1976 σε ένα επεισόδιο της παιδικής σειράς της ΕΡΤ, “Μια φορά κι έναν καιρό: Ο φαντασμένος” που έγραφε η Ζωρζ Σαρή και σκηνοθετούσε ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος.
Έναν χρόνο μετά η Ντίνα Κώνστα επαιξε σε άλλο ένα επεισόδιο της ίδιας σειράς και το 1978 οι σκηνοθέτες Πωλ Σκλάβος και Γιώργος Σκαλενάκης την επέλεξαν για να υποδυθεί την “Βάβω” στην ιστορική σειρά, “Έρωτας και επανάσταση” που δυστυχώς σήμερα δεν σώζεται ούτε ένα πλάνο καθώς η ΕΡΤ το 1983 διέγραψε και τα 45 επεισόδια. Την επόμενη χρονιά συμμετείχε και στον “Συμβολαιογράφο” του Γιώργου Μιχαηλίδη στον ρόλο της Ζηνοβίας.
Το 1981 συμμετείχε σε τρεις σειρές της κρατικής τηλεόρασης που ενώ γυρίστηκαν κάποια επεισόδια αυτά τελικά παρέμειναν στο συρτάρι αφού μετά τις εκλογές εκείνης της χρονιάς η νέα διοίκηση της ΕΡΤ αποφάσισε να μην τις προβάλλει. Οι σειρές αυτές είναι: “Οι φρουροί της Αχαΐας”, “Ο κίτρινος φάκελος” και “Ο καπιταλιστής”.
Έξι χρόνια αργότερα συμπρωταγωνιστεί με τον Γιώργο Κωνσταντίνου στην σειρά, “Η αλεπού κι ο μπούφος” και την επόμενη χρονιά αναλαμβάνει τον πρώτο πρωταγωνιστικό ρόλο στην κοινωνική σειρά, “Το σπίτι της θείας”. Συμπρωταγωνιστής της ήταν ο Σταύρος Παράβας.
Συγκλονιστική ήταν και στον ρόλο της πεθεράς στην ίσως μοναδική σειρά τρόμου που γυρίστηκε στην Ελλάδα. Είχε τον τίτλο, “Το φάντασμα” και πρωταγωνιστούσε η Λυδία Κονιόρδου ενώ το σενάριο που ήταν βασισμένο σε έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου υπέγραφε η Αλίκη Γεωργούλη.
Αξιοθαυμαστες ήταν και οι ερμηνείες της σε άλλες τρεις σειρές της δεκαετίας του 1980. “Το μινόρε της αυγής” στον ρόλο της Ντίνας και “Χατζημανουήλ” και “Χαίρε Τάσο Καρατάσο” του Γιάννη Σμαραγδή. Ενώ έχει αφήσει εποχή και ως “Πιπεριά η φαρμακόγλωσσα” στην θρυλική “Φρουτοπία” του Ευγένιου Τριβιζά.
Με την είσοδο της ιδιωτικής τηλεόρασης η Ντίνα Κώνστα συμμετείχε σε δύο επεισόδια της επιτυχημένης σειράς, “Οι τρεις χάριτες” και όταν το 1992 ο Γιώργος Αρμένης γράφει και σκηνοθετεί για λογαριασμό του Mega την κωμική σειρά, “Το σόι μας” την επιλέγει για να υποδυθεί την αδερφή του, την Ερασμία.
Η μεγάλη επιτυχία στην ήδη σημαντική πορεία της στην υποκριτική ήρθε το 1993 όταν το δίδυμο Μιχάλης Ρέππας και Θανάσης Παπαθανασίου της έδωσαν τον ρόλο της μοναδικής Γιολάντας Ραγιά στην σειρά, “Το δις εξαμαρτείν” που προβλήθηκε για τρείς σεζόν από την συχνότητα του Mega. Ακόμα και σήμερα οι ιδιαίτερες ενδυματολογικές της επιλογές είναι ένα από τα χαρακτηριστικά αυτού του ρόλου και γενικά της σειράς.
Η Ντίνα Κώνστα στο ρόλο της ως Σωτηρία Μπέλλου.
Την σεζόν 96- 97 δεν συμμετείχε σε κάποια σειρά άλλα το 1997 έδωσε σάρκα και οστά στην εκεντρική, Ντένη Μαρκορά στην σειρά, “Οι δύο ξένοι” των Δημήτρη Αποστόλου και Αλέξανδρου Ρήγα. Ο εκρηκτικός αυτός ρόλος αγαπήθηκε πάρα πολύ από το κοινό και απογείωσε ακόμα περισσότερο την δημοτικότητα της ενώ η ερμηνεία της έχει αφήσει εποχή με τις ατάκες της να προκαλούν ακόμα και σήμερα αβίαστα και ασταμάτητα γέλια.
Το 2001 η Ντίνα Κώνστα συνεργάστηκε για άλλη μια φορά με τον Σταύρο Παράβα στην δραματική σειρά του Σταρ, “Σαν χειμωνιάτικη λιακάδα” και έναν χρόνο μετά ως πρωταγωνίστρια έπαιξε στην κωμωδία, “Οι θειο… σεβούμενοι”.
Ξαναεπέστρεψε στην κρατική τηλεόραση το 2001 και μαζί με τον Γιάννη Μπέζο και τον Σωτήρη Μουστάκα ήταν “Τα χαϊδεμένα παιδιά” του Γιάννη Σμαραγδή.
Την επόμενη χρονιά συμπρωταγωνίστησε με τον Αλέξανδρο Αντωνόπουλο στην υπέροχη και καλογραμμένη κωμική σειρά, “Μαμά και γιός” που όπως η ίδια έλεγε ήταν και η πιο αγαπημένη της απ’ όλες όσες είχε παίξει.
Το 2004 έγινε για τρία επεισόδια η “Εθιμοτυπική πεθερά” στην σειρά του Mega, “Επτά θανάσιμες πεθερές” ενώ το 2005 πρωταγωνίστησε στην εξαιρετική σειρά της ΕΡΤ, “Ο θησαυρός της Αγγελίνας” με την ίδια στον ομώνυμο ρόλο.
Η τελευταία της εμφάνιση στην μικρή οθόνη ήταν τις σεζόν 2008 και 2008 – 2009 μέσα από την σειρά της ΕΤ1, “Τα χρυσά κορίτσια”. Υποδύθηκε την Σοφία μητέρα της Ντόρας που έπαιζε η Μίρκα Παπακωνσταντίνου.
Το 2013 με την βιογραφική παράσταση, “Σωτηρία Μπέλλου: Η περιπλανώμενη ζωή μιας ρεμπέτισσας” η Ντίνα Κώνστα έκλεισε για πάντα η αυλαία της υποκριτικής της καριέρας. Μιας σημαντικής καριέρας γεμάτη υπέροχους ρόλους και χειροκροτήματα. Εν τω μεταξύ η παράσταση αυτή ήταν μια από τις μεγαλύτερες εαν όχι η μεγαλύτερη επιτυχία της διετίας 2011-2012 και 2012-2013. Ενώ η συγκλονιστική ερμηνεία της σπουδαίας Ντίνας Κώνστα υμνήθηκε από κοινό και κριτικούς προκαλώντας ατελείωτα sold out.
Η Λένα Χανδρινού γεννήθηκε στην εβραϊκή συνοικία της πόλης της Κέρκυρας στις 02 Φεβρουαρίου του 1952. Φοίτησε στο γυμνάσιο θηλέων και σπούδασε τουριστικά επαγγέλματα,...
Η Γεωργία Βασιλειάδου έμεινε στην ιστορία ως η πλέον αγαπητή και συμπαθής «άσχημη» του ελληνικού κινηματογράφου. Και δεν την πείραζε καθόλου αυτό, αφού ως...
