Η Γκέλυ Μαυροπούλου διέγραψε το πρώτο μισό της καριέρας της στη «χρυσή εποχή» του Ελληνικού Κινηματογράφου, γοητεύοντας το κοινό με την ομορφιά της, την υποκριτική της φυσικότητά, αλλά και τη χολυγουντιανή λάμψη της.
Η Γκέλυ Μαυροπούλου γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη στις 21 Οκτωβρίου του 1932 και οι γονείς της ήταν οι επίσης ηθοποιοί, Άγγελος Μαυρόπουλος και Μαρίκα Κρεββατά. Αρχικά σπούδασε στην Γαλλική Ακαδημία Αθηνών και στη συνέχεια στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν και στην Ανωτάτη Εμπορική.
Η πρώτη της θεατρική εμφάνιση πραγματοποιήθηκε το 1955 στο θέατρο REX, με το έργο «Επτά χρόνια φαγούρα» που ανέβασε ο θίασος Δημήτρη Μυράτ – Μελίνας Μερκούρη. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους και από το 1957 ως το 1961 ξεκίνησε συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο.
Από το 1963 και μετά πρωταγωνίστησε σε έργα του κλασικού ρεπερτορίου και κυρίως σε έργα που ανέβαζε ο θίασος που είχε δημιουργήσει μαζί με τον σύζυγό της ηθοποιό, Στέφανο Στρατηγό.
Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο έγινε το 1953 στην ταινία, “Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται”, ενώ η πρώτη της εμφάνιση σε ταινία της Φίνος Φιλμ ήταν το 1954 στην «Η Ωραία των Αθηνών». Αξέχαστη έχει μείνει η ερμηνεία της στην ταινία “Η Κυρία του Κυρίου“, πλάι στον Ντίνο Ηλιόπουλο, στην οποία ερμήνευε τον ρόλο της πανούργας συζύγου.
Γενικά έπαιξε σε κωμωδίες και σε δράματα, καθώς και σε αρκετές ταινίες μελό, που ήταν δημοφιλείς τη δεκαετία του ’60. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, με το φινάλε του εμπορικού κινηματογράφου, μεταπήδησε στην τηλεόραση, ύστερα από πρόσκληση του έμπειρου σκηνοθέτη Νίκου Φώσκολου, για συμμετοχή της στην πιο επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά έως σήμερα, τον θρυλικό “Άγνωστο Πόλεμο”.
Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η πρωταγωνίστρια που λάνσαρε το ροκ-εν-ρολ στον ελληνικό κινηματογράφο, μαζί με τον Θεόδωρο Δημήτριεφ στην ταινία, “Η θεία απ’ το Σικάγο“.
Το 1973 η Γκέλυ Μαυροπούλου έπαιξε στην ταινία της Φίνος Φίλμ, “Οι Γενναίοι Πεθαίνουν Δυο Φορές” πλάι στον Άγγελο Αντωνόπουλο, ο οποίος ήταν και ο συμπρωταγωνιστής της στον “Άγνωστο Πόλεμο”.
Το 1977 κέρδισε το Α’ Βραβείο στο Θεατρικό Φεστιβάλ Ιθάκης, για την ερμηνεία της στο έργο της Μαργκερίτ Ντιράς «Χιροσίμα Αγάπη μου», ενώ την ίδια εποχή ασχολήθηκε και με τις μεταφράσεις θεατρικών έργων.
Μετέφρασε τα θεατρικά έργα, Χωριστά τραπέζια του Τέρενς Ράτιγκαν (ανέβηκε το 1965-66 από τον θίασο Μάνου Κατράκη-Έλσας Βεργή) και Σύστημα Φαμπρίτζι του Αλμπέρ Υσόν (ανέβηκε το 1973 από τον θίασο Άγγελου Αντωνόπουλου).
Η Γκέλυ Μαυροπούλου υπήρξε μέλος του ΔΣ του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ).
Μεταπολιτευτικά, είχε πολιτική δράση στο ΠΑΣΟΚ ως μέλος της Επιτροπής Πολιτισμού του Κινήματος, ενώ στις εκλογές της περιόδου 1989-1990 ήταν υποψήφια βουλευτής Α΄ Αθηνών.
Σημαντική ήταν και η παρουσία της στο ραδιόφωνο συμμετέχοντας σε πολλά θεατρικά έργα, καθώς επίσης και στην ανάγνωση βιβλίων.
Γύρισε συνολικά 41 ταινίες, τέσσερις εκ των οποίων στην Φίνος Φίλμ.
Η Γκέλυ Μαυροπούλου έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών στις 19 Ιουλίου του 2021. Η είδηση του θανάτου της έγινε γνωστή από τον πρόεδρο του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρο Μπιμπίλα.
Γκέλυ Μαυροπούλου: Εργολαβία
| Έτος | Τίτλος ταινίας |
|---|---|
| 1953 | Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται |
| 1954 | Η ωραία των Αθηνών |
| 1955 | Κόκκινα τριαντάφυλλα |
| 1955 | Το φυντανάκι |
| 1956 | Φτώχεια, έρως και κομπίνες |
| 1957 | Η θεία απ’ το Σικάγο |
| 1957 | Ο Φανούρης και το σόϊ του |
| 1959 | Ο Αλή πασάς και η κυρα-Φροσύνη |
| 1959 | Το παραστράτημα μιας αθώας |
| 1960 | Έγκλημα στο Κολωνάκι |
| 1961 | Ευτυχώς τρελάθηκα |
| 1961 | Η μυρτιά |
| 1962 | Εταιρεία θαυμάτων |
| 1962 | Η κυρία του κυρίου |
| 1963 | Ο δρόμος με τα κόκκινα φώτα |
| 1964 | Απαγωγή |
| 1964 | Κάθε λιμάνι και καημός |
| 1965 | Δεν μπορούν να μας χωρίσουν |
| 1967 | Ο ανακατωσούρας |
| 1969 | Η λεωφόρος της προδοσίας |
| 1973 | Οι γενναίοι πεθαίνουν δυο φορές |
| 1979 | Ταξίδι του μέλιτος |
| 1980 | Έξοδος κινδύνου |
| 1981 | 17 σφαίρες για έναν άγγελο |
