Ο Δημήτρης Μυράτ ήταν Έλληνας διανοούμενος με ανεκτίμητη προσφορά στο ελληνικό καλλιτεχνικό στερέωμα.
Κορυφαίος ηθοποιός, θεατρικός συγγραφέας, θιασάρχης και σκηνοθέτης με χαρισματικά υποκριτικά προσόντα, κλασική παιδεία και εξαιρετικές σπουδές. Γεννήθηκε στο Μπογιάτι, τη σημερινή Άνοιξη Αττικής στις 05 Δεκεμβρίου του 1908 και ήταν γιος των ηθοποιών Μήτσου Μυράτ και Χρυσούλας Κοτοπούλη (αδελφή της σπουδαίας Μαρίκας Κοτοπούλη). Είχε δύο ετεροθαλή αδέρφια, την ηθοποιό Μιράντα Μυράτ και τον αρχιτέκτονα και μηχανικό Αλέκο Μυράτ.
Μεγαλωμένος μέσα σε μια καλλιτεχνική οικογένεια, στράφηκε από νωρίς στο θέατρο και την υποκριτική, κάνοντας την πρώτη του εμφάνιση σε πολύ μικρή ηλικία – μόλις 11 ετών – πλάι στην θεία του Μαρίκα Κοτοπούλη. Αργότερα, σπούδασε Φιλολογία στο Βερολίνο, θέατρο στην Δραματική Σχολή του Αυστριακού σκηνοθέτη Μαξ Ράϊνχαρτ, καθώς επίσης και στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το 1931 εντάχθηκε πάλι στο θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1947. Ακολούθησε μία τριετία κατά την οποία ο Δημήτρης Μυράτ ήταν πρωταγωνιστής του Εθνικού Θεάτρου, ενώ από το 1951 έως το 1956 διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής στο Θέατρο Κοτοπούλη – ΡΕΞ. Το 1957 ίδρυσε μαζί με την Βούλα Ζουμπουλάκη, προσωπικό θίασο τον οποίο στέγαζε, μέχρι το θάνατό του, στο θέατρο «Αθηνών», ενώ παράλληλα διετέλεσε καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και Διευθυντής του Ωδείου Αθηνών.
Η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση του έγινε το 1943 στην ταινία, «Το Δρομάκι του Παραδείσου» και το 1945 πρωταγωνίστησε στην ταινία της Φίνος Φιλμ, «Η Βίλλα με τα Νούφαρα» του Δ. Ιωαννόπουλου. Συνολικά, ο Δημήτρης Μυράτ γύρισε 25 ταινίες – 3 στη Φίνος Φιλμ – από τις οποίες ξεχωρίζουν οι ερμηνείες του στις ταινίες: «Η Δίκη των Δικαστών» στο ρόλο του Ιωάννη Καποδίστρια, «Μαρίνα» πλάι στον Λάμπρο Κωνσταντάρα και «Είμαι Αθώος» δίπλα στον Αλέκο Αλεξανδράκη.
Πρώτη του σύζυγος υπήρξε η Ελένη Ζάχου, κόρη γνωστού καπνεμπόρου, με την οποία απέκτησαν ένα γιο, τον Κωνσταντίνο Μυράτ. Δεύτερη σύζυγός του ήταν η ηθοποιός Βούλα Ζουμπουλάκη. Στην κινηματογραφική ταινία “Δολλάρια Και Όνειρα” του 1956 εμφανίζεται ως Μήτσος Μυράτ, όπως το όνομα του πατέρα του. Στην Γαλλικής και Βελγικής παραγωγής κινηματογραφική ταινία, “Το Παιδί Και Το Χρυσόμαλλον Δέρας” (“Tintin Et Le Mystere De La Toison D’Or”) του 1961 εμφανίζεται ως Demetrios Myrat.
Ο Δημήτρης Μυράτ υπήρξε πολύ σημαντικός πνευματικός άνθρωπος με βαθύτατη κουλτούρα και γλωσσική παιδεία. Παρουσίασε πλούσιο συγγραφικό έργο, μεταξύ των οποίων «Η αγωγή του λόγου». Μετέφρασε πολλά από τα έργα που έπαιζε στο θέατρο, και πολλά τα σκηνοθετούσε ο ίδιος. Είχε τιμηθεί με πολλά διεθνή βραβεία όπως τον «Χρυσό Σταυρό του Αγίου Μάρκου» και το «Παράσημο Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλίας». Ο Δημήτρης Μυράτ έφυγε από τη ζωή στις 10 Ιανουαρίου του 1991, σε ηλικία 83 ετών.
Δημήτρης Μυράτ: Φιλμογραφία
Έτος | Τίτλος παράστασης |
---|---|
1937 | Ευτυχώς Επτωχεύσαμεν |
1938 | Ζακυνθινή Σερενάτα |
1942 | Η Χάνελε πάει στον Παράδεισο |
1951 | Μονσεράτ |
1953 | Ζητείται ψεύτης |
1954 | Κολασμένη ψυχή |
1956 | Χωρίς γάντι |
1960 | Οι δίκαιοι |
1961 | Απόψε αυτοσχεδιάζουμε |
1961 | Η Παγίδα |
1962 | Κρατικές υποθέσεις |
1966 | Η Παγίδα |
1967 | Απόψε αυτοσχεδιάζουμε |
1967 | Το βαλς των ταυρομάχων |
1968 | Εσθήρ |
1968 | Η δικηγορίνα |
1968 | Η σκιά |
2011 | Η Παγίδα |
Έτος | Τίτλος ταινίας |
---|---|
1936 | Ο Κακός Δρόμος |
1943 | Το δρομάκι του παραδείσου |
1945 | Η βίλα με τα νούφαρα |
1947 | Μαρίνα |
1955 | Ιστορία μιας κάλπικης λίρας |
1957 | Η μοίρα γράφει την ιστορία |
1958 | Οιδίπους Τύραννος |
1958 | Το μυστικό της κατηγορούμενης |
1959 | Αμαρυλλίς, το κορίτσι της αγάπης |
1959 | Ταξείδι με τον έρωτα |
1960 | Είμαι αθώος |
1960 | Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ… |
1961 | Tintin et le mystere de la Toison D’or |
1961 | Το Παιδί του Δρόμου |
1962 | Η Αθήνα τη νύχτα |
1963 | Ο τρίτος δρόμος |
1964 | Προδοσία |
1965 | Λολίτες της Αθήνας |
1966 | Une balle au coeur |
1966 | Ένοχοι |
1967 | Ο Πουλημένος Άνθρωπος |
1968 | Ραντεβού με μια άγνωστη |
1969 | Θέλω Πίσω το Παιδί μου |
1969 | Το Νυφοπάζαρο |
1970 | Δεν υπάρχουν λιποτάκτες |
1974 | Η Δίκη των Δικαστών |
1980 | Ελευθέριος Βενιζέλος: 1910-1927 |
1985 | Η Πολιτεία κατηγορεί |
1985 | Ο δολοφόνος φορούσε σμόκιν |
Έτος | Τίτλος σειράς | Κανάλι |
---|---|---|
1974|1974 | Οι δίκαιοι | ΥΕΝΕΔ |
1975|1975 | Δύσκολα χρόνια | ΥΕΝΕΔ |
1975|1975 | Ο βασιλιάς και το άγαλμα | ΥΕΝΕΔ |
1976|1976 | Η δικαιοσύνη μίλησε | ΕΡΤ |
1976|1976 | Το Ταξίδι | ΥΕΝΕΔ |
1977|1977 | Η θεατρίνα | ΕΡΤ |
1977|1977 | Λέσχη μυστηρίου: Επικίνδυνη νύχτα | ΕΡΤ |
1977|1977 | Πορφύρα και Αίμα | ΥΕΝΕΔ |
1977|1977 | Υποψίες: Ο δολοφόνος φορούσε σμόκιν | ΕΡΤ |
1977|1977 | Υποψίες | ΕΡΤ |
1978|1978 | Υποψίες: Αξιοπρέπεια | ΕΡΤ |
1979|1979 | Η Μεγάλη Παρέλαση | ΕΡΤ |
1983|1983 | Οι Ιερόσυλοι | ΕΡΤ2 |
1989|1989 | Η έκτη εντολή | ΕΤ2 |
1990|1990 | Ακριβή μου Σοφία… | ΕΤ1 |
Ευχαριστούμε θερμά το greekactor.blogspot.gr για τις πληροφορίες.