Η ξεχωριστή περίπτωση του Γιώργου Καπουτζίδη

kapoutzidis giorgos
kapoutzidis giorgos
Advertisement

Θεωρώ πως ο Γιώργος Καπουτζίδης αποτελεί μία από τις πιο ξεχωριστές περιπτώσεις ανθρώπων στην Ελληνική τηλεόραση. Ποτέ δε γράφει για να γίνει αρεστός ή για να γράψει και να γεμίσει άδειες τηλεοπτικές ώρες; γράφει όταν θέλει πραγματικά και  όταν έχει περιεχόμενο με ουσία για να γράψει.

Advertisement

Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί πως θα υπήρχε άνθρωπος που θα μιλούσε τόσο σωστά και δομημένα για έννοιες όπως το έθνος και ο ρατσισμός σε μία πρωινή, τηλεοπτική και τελείως ανάλαφρη εκπομπή;

Ο Καπουτζίδης είναι εκείνος ο δημιουργός που μπορεί να γράφει σειρές για απατημένες γυναίκες που θέλουν να αρπάξουν τα χρήματα του πρώην συζύγου και στο τέλος να γεννιέται η σπουδαιότερη φιλία, να γράφει σειρά στην οποία μπορεί να συνυπάρξει η εμβάθυνση σε θέματα όπως ο θάνατος με τα αστεία τύπου ‘’φαγκρί, φαμπέζ, φαμωβ’’. Είναι αυτός που εξισορροπεί ανάμεσα στο κωμικό και το δραματικό με μοναδική φαντασία και ευρηματικότητα.

Είναι ο άνθρωπος εκείνος που δε φοβάται να μιλήσει ανοιχτά για θέματα ταμπού που ενώ μας  απασχολούν όλους, οι περισσότεροι υποκρινόμαστε πως δε γνωρίζουμε. Που δεν αναπαρήγαγε το στερεότυπο του γκέι άνδρα που το μυαλό του είναι κολλημένο διαρκώς στο σεξ και που δεν εμφανίζεται διόλου θηλυπρεπής, αλλά ως ένας άνθρωπος με αξίες, ιδανικά, φίλους, με μία σεξουαλικότητα που είναι ένα κομμάτι της ζωής και όχι όλη του η ύπαρξη.

Γιατί μπόρεσε να δείξει την Ελληνική οικογένεια χωρίς ίχνος ωραιοποίησης; ενώ σε όλες τις σειρές βλέπουμε τους πάντες να ξυπνάνε το πρωί και να εμφανίζονται ντυμένοι και βαμμένοι στην τρίχα, εκείνος ξεγυμνώνει τα ελαττώματα, την κούραση, το άγχος της βιοπάλης, τη φασαρία, τα νεύρα.

Γιατί με απόλυτα φυσικό τρόπο τόλμησε να συμπεριλάβει σε  σειρά του ακόμα και ένας τρανς άτομο, αγγίζοντας κάθε φάσμα διαφορετικότητας, σε μία Ελληνική τηλεόραση που αυτό θα φάνταζε αδύνατο. Που με τον πιο ευαίσθητο τρόπο σε μία Ελληνική τηλεόραση που ζει σε έναν μικρόκοσμο, έστρεψε την πένα του ενάντια σε κάθε είδος ρατσισμού, μιλώντας για όλες του τις μορφές: για την άνοδο του ναζισμού, για τα άτομα με αναπηρία, για το δικαίωμα ενός ανθρώπου με διαφορετική σεξουαλική ταυτότητα στην αγάπη και την οικογένεια. Και μέσα σε όλα αυτά, πετάει και ένα κέρλινγκ, για να συμπληρωθεί η ατμόσφαιρα με κάτι εντελώς πρωτοποριακό.

Ο Γιώργος Καπουτζίδης είναι, πράγματι, μία από τις πιο ξεχωριστές μορφές της Ελληνικής τηλεόρασης.

Το άρθρο επιμελήθηκε η Μαρία Σκαμπαρδώνη.

Προηγούμενο άρθροΤης κακομοίρας 1963-1964
Επόμενο άρθροΤα νησιά του Ελληνικού Κινηματογράφου Μέρος 17ο