Το καλοκαίρι του 1962 ο Νίκος Κούρκουλος επισκέπτεται την Ίο για να συναντήσει την Αλίκη η οποία διαμένει εκεί την συγκεκριμένη περίοδο για τα γυρίσματα της ξενόγλωσσης ταινίας, “Aliki my love“. Σκοπός της συνάντησης είναι να συζητηθεί η θεατρική συνεργασία τους στο έργο, “Καίσαρ και Κλεοπάτρα” που θα ανεβάσει η Αλίκη την επόμενη χειμερινή σαιζόν στο θέατρο, “Κοτοπούλη – Rex”.
Στην ολιγοήμερη διαμονή του στο πανέμορφο νησί των Κυκλάδων θα απολαύσει τα καταγάλανα νερά του Αιγαίου και θα επιστρέψει στην Αθήνα ενθουσιασμένος από την αγάπη των κατοίκων του νησιού και τις ομορφιές του τόπου.
Η θεατρική αυτή συνεργασία τελικά δεν θα πραγματοποιηθεί, την συγκεκριμένη όμως χρονιά θα εμφανιστούν μαζί για δεύτερη και τελευταία φορά στο πανί στο “Ταξίδι” της Φίνος Φιλμ, τρία χρόνια μετά την πρώτη κινηματογραφική τους συνύπαρξη στις, “Ερωτικές ιστορίες” που προβάλλονται στην μεγάλη οθόνη το 1959.
Το “Ταξίδι” θα κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους τον Δεκέμβριο του 1962 σε σενάριο του Βαγγέλη Γκούφα, σκηνοθεσία του σημαντικού Ντίνου Δημόπουλου και την μαγική μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου.
Η Αλίκη “τσαλακώνει” την μέχρι τότε κινηματογραφική της εικόνα και ερμηνεύει με έξοχο τρόπο την νεαρή κοπέλα που ονειρεύεται ένα ταξίδι μακριά για να ξεφύγει από την μιζέρια της κλειστής κοινωνίας, δίνοντας μια από τις καλύτερες δραματικές ερμηνείες στην καριέρα της. Στην ταινία αποτυπώνονται με απόλυτο ρεαλισμό τα συναισθήματα και οι σκληρές συνθήκες στις φτωχικές γειτονιές της Αθήνας με εξίσου εκπληκτικές τις ερμηνείες του Βασίλη Διαμαντόπουλου και της Λίλης Παπαγιάννη.
Το δραματικό φινάλε του έργου όπου σε μια συγκλονιστική σκηνή η Αλίκη τραυματίζεται θανάσιμα από τον αγαπημένο της προσπαθώντας να τον αποτρέψει να σκοτώσει την σύζυγο του δεν ενθουσιάζει ιδιαίτερα το κοινό καθώς στο πρόσωπο του κινηματογραφικού τους ειδώλου έχουν πάντα συνυφασμένη την χαρά και την αισιοδοξία.
Μια ταινία “αριστούργημα” στην ιστορία του ελληνικού σινεμά με τον Φίνο να αισθάνεται ιδιαίτερα περήφανος για το αποτέλεσμα και με χαρά να την συγκαταλέγει ανάμεσα στα “διαμάντια” των αξεπέραστων ταινιών του.
