Μέμα Σταθοπούλου 1941-1999

Η Μέμα Σταθοπούλου άφησε ευκρινές το αποτύπωμά της στη χρυσή εποχή του ελληνικού εμπορικού κινηματογράφου, παρότι η καριέρα της κράτησε λίγα χρόνια. Ξανθιά, πανέμορφη, με αρχοντικό στιλ και παρουσιαστικό που έφερνε στις γαλλίδες σταρ της εποχής – την Μπριζίτ Μπαρντό και τη Δαλιδά – έπαιξε σε περίπου 30 ταινίες, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν δακρύβρεχτα ερωτικά δράματα.

Η Μέμα (Δήμητρα) Σταθοπούλου, γεννήθηκε στην Πάτρα το 1941 (κατ’ άλλους το 1942) και από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και το χορό.

Μία άγνωστη στους περισσότερους λεπτομέρεια της ζωής της είχε αποκαλύψει ο 70χρονος αδελφός της, Νίκος Σταθόπουλος. Η Μέμα Σταθοπούλου ως μαθήτρια λάβαινε μέρος σε σχολικά αθλητικά πρωταθλήματα ενώ μετείχε ως αθλήτρια του στίβου και στην ομάδα της Παναχαικής.

Ήταν πολύ καλή στο άλμα εις ύψος και μάλιστα τότε γύριζε την Ελλάδα για αγώνες όπου είχε κατακτήσει πολλές διακρίσεις κύπελλα και μετάλλια. Ο αρχικός της στόχος ήταν να ανέβει στην Αθήνα και να δώσει εξετάσεις για την Γυμναστική Ακαδημία, είχε μάλιστα προετοιμαστεί γι’ αυτό κι έτσι πίστευαν οι γονείς της και ο μικρότερος αδελφός της. Ωστόσο επιστρέφοντας στην Πάτρα από τη Αθήνα όπου είχε πάει για τις εξετάσεις, στο ερώτημα του πατέρα της Γιώργου πώς τα πήγε απήντησε με θάρρος και εκείνη την υπέροχη νευρώδη φωνή της, πως είχε πετύχει αλλά όχι στην Γυμναστική Ακαδημία αλλά στο θέατρο.

Στα 18 της η Μέμα Σταθοπούλου εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου αντί για τη Γυμναστική Ακαδημία προτίμησε να ακολουθήσει τον καλλιτεχνικό δρόμο. Παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στη Σχολή του Πέλου Κατσέλη και τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Ολοκλήρωσε τις σπουδές της το 1963 και τον επόμενο χρόνο πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο ως πρωταγωνίστρια στο έργο «Δικέφαλος Αετός» του Ζαν Κοκτό, με τον θίασο του Δημήτρη Χορν. Αμέσως μετά πρωταγωνίστησε στο έργο του Αντρέ Ρουσέν «Ένας έρωτας που δεν τελειώνει ποτέ», δίνοντας μία από τις σημαντικότερες ερμηνείες της, η οποία την καθιέρωσε ως ηθοποιό.

Στον κινηματογράφο η Μέμα Σταθοπούλου πρωτοεμφανίστηκε το 1964, στην περιπέτεια του Πάνου Λάφη «Οι Επικίνδυνοι» δίπλα στον Μάνο Κατράκη, την Γκιζέλα Ντάλι και τον Θάνο Λειβαδίτη. Έπαιξε σε περίπου 30 ταινίες, στις 15 από τις οποίες συμπρωταγωνίστησε με τον Θάνο Λειβαδίτη, με τον οποίο υπήρξε ζευγάρι στη ζωή, στη σκηνή και την οθόνη.
Μεγάλες επιτυχίες υπήρξαν οι ταινίες «Επιστροφή» (1965), «Ο Νικητής» (1965), «Με ιδρώτα και δάκρυα» (1965), «Η παραστρατημένη» (1966), «Οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω» (1967), «Το κορίτσι της οργής» (1967), «Του χωρισμού το τρένο» (1967), «Ένας μάγκας στα σαλόνια» (1969), «Ένας άφραγκος Ωνάσης» (1969), «Φουκαράδες και Λεφτάδες» (1970), «Ο τρελός της πλατείας Αγάμων» (1970), «Κάθε ναυάγιο και μια κόλαση» (1971) κ.ά.

Λίγο πριν από τα μέσα της δεκαετίας του ‘70, η Μέμα Σταθοπούλου εγκατέλειψε το χώρο του θεάματος, μετά το γάμο της με τον βιομήχανο Δημήτρη Μαρούση, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, τον Κωνσταντίνο και την Ελένη.

Μετά τον χωρισμό της τη δεκαετία του ’80 επέλεξε να επιστρέψει στη γενέτειρά της, την Πάτρα. Για ένα διάστημα ασχολήθηκε με το εμπόριο, έχοντας ανοίξει μία μπουτίκ γυναικείων ενδυμάτων.

Η Μέμα Σταθοπούλου έφυγε από τη ζωή στην Πάτρα στις 17 Οκτωβρίου 1999, ύστερα από άνιση μάχη με τον καρκίνο.

Η κηδεία της έγινε ένα συννεφιασμένο απόγευμα στο Β΄ Κοιμητήριο της Πάτρας με χιλιάδες Πατρινούς, αλλά οι ηθοποιοί δεν πήγαν στην κηδεία της εκτός από την Άννα Φόνσου δικαιολογώντας τους ηθοποιούς ως πρόεδρός τους στους δημοσιογράφους ότι η απόσταση ήταν αυτή που ευθυνόταν για την απουσία τους.

Τραγικές φιγούρες η γρια μάνα της και τα παιδιά της. Εκεί ήταν και ο παρτενέρ της στις ταινίες ο Θάνος Λειβαδίτης με την οποία διατηρούσαν άριστες σχέσεις ως το τέλος της ζωής της.

Η κόρη της Μέμας Σταθοπούλου σκοτώθηκε σε τροχαίο το 2005, έξι χρόνια μετά το θάνατο της μητέρας της.

Για περισσότερες βιογραφίες πατήστε ΕΔΩ.

Φιλμογραφία

Ευχαριστούμε πολύ το greekactor.blogspot.com για τις πληροφορίες.