Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά στις 15 Νοεμβρίου του 1920 και απεβίωσε στις 5 Μαΐου του 1999. Ήταν ο πρώτος ηθοποιός που εμφανίστηκε ζωντανά στην ελληνική τηλεόραση, στο μονόπρακτο, “Αυτός και το παντελόνι” του του Ιάκωβου Καμπανέλλη, το 1966.
Μορφωμένος, καλλιεργημένος, ονειροπόλος, και πάντα σοβαρός και αυστηρός –κυρίως με τον εαυτό του – ο Βασίλης Διαμαντόπουλος εξέφραζε το ήθος και την ποιότητα σε όλη την καλλιτεχνική του πορεία. Με ένα προσωπικό θεατρικό λόγο, κατάφερε από την αρχή της καριέρας του να αποδώσει με μοναδικό τρόπο, Ευρυπίδη, Αριστοφάνη, Σαίξπηρ, Τσέχωφ, Ίψεν, Ντε Φίλιππο, Πιραντέλο, Μπρεχτ, Ξενόπουλο, Πάρνη, Καμπανέλλη και πολλούς άλλους.
Γεννημένος στον Πειραιά και με σπουδές στη Νομική Σχολή της Αθήνας και στις δραματικές σχολές του Εθνικού Θεάτρου, αλλά και του Καρόλου Κουν, ο Βασίλης Διαμαντόπουλος, προσπαθούσε σε κάθε ρόλο του να ξεπεράσει τον εαυτό του.
Η πρώτη του θεατρική εμφάνιση έγινε στο Θέατρο Τέχνης το 1942, παίζοντας μαζί με το δάσκαλό του, Κάρολο Κουν, στην «Αγριόπαπια» του Ιψεν. Από τότε καθιερώθηκε σαν ηθοποιός και μέχρι το 1949 απέδωσε εξαιρετικά πάνω από 30 ρόλους σε έργα που ανέβασε το Θέατρο Τέχνης. Αμέσως μετά συνεργάστηκε για ένα χρόνο με τον θίασο της Κατερίνας, αλλά το 1950 προσλήφτηκε στο Εθνικό Θέατρο. Εκεί έπαιξε σε παραστάσεις σταθμούς, σκηνοθετημένες οι περισσότερες από τον Κάρολο Κουν. Μετά από συνεργασίες με άλλους θιάσους, επανήλθε το 1955 στο Εθνικό Θέατρο, και συμμετείχε σε σπουδαία έργα της θεατρικής Γραμματείας.
Το 1958 ίδρυσε το «Νέο Θέατρο» που λειτούργησε ως και το 1966 με πρωταγωνίστρια την τότε σύντροφό του Μαρία Αλκαίου. Για τις παραστάσεις εκείνης της εποχής, τιμήθηκε από την πολιτεία με το Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α΄.
Τα πρώτα χρόνια της δικτατορίας πήγε στο Παρίσι και όταν επέστρεψε, συνεργάστηκε με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και αργότερα με το «Θέατρο Σάτιρα» του Γιώργου Μιχαλακόπουλου. Εκείνη την εποχή ωστόσο, ο Διαμαντόπουλος είχε την ιδέα μιας τηλεοπτικής σειράς, την οποία μετέδωσε στον συγγραφέα Κώστα Μουρσελά και έτσι γράφτηκαν τα κείμενα της μοναδικής σειράς «Εκείνος κι Εκείνος», που παρουσιάστηκε στην τηλεόραση το 1972. Το εκπληκτικό δίδυμο του Λουκά (Βασίλης Διαμαντόπουλος) και του Σόλωνα (Γιώργος Μιχαλακόπουλος), αγαπήθηκε, εν μέσω δικτατορίας, από άκρη σε άκρη της Ελλάδας, και οι ηθοποιοί έγιναν σύμβολα.
Με την ίδια σοβαρότητα και υπευθυνότητα αντιμετώπισε και τον ελληνικό κινηματογράφο. Έπαιξε σε 21 ταινίες, και σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές. Με τη Φίνος Φιλμ ξεκίνησε τη συνεργασία του το 1949 με την ταινία «Τελευταία Αποστολή», η οποία αποτέλεσε και την πρώτη συμμετοχή της Ελλάδας στο κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών (1951). Έπαιξε και σε άλλες τρεις εξαιρετικές ταινίες της Φίνος Φιλμ: «To Αμαξάκι», «Νόμος 4000» και «To Ταξίδι».
Την αγάπη του για την υποκριτική τέχνη αλλά και για τους νέους, που όπως έλεγε ήταν η ελπίδα του, την εξέφρασε και στη διδασκαλία του, τόσο στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όσο και στη Σχολή του Κουν. Το 1989 ίδρυσε τη Σχολή «Θεατρικό Εργαστήρι» και αργότερα την ανωτέρα σχολή «Ίασμος» της οποίας το τμήμα της Θεσσαλονίκης φέρει το όνομά του.
Παντρεύτηκε δύο φορές, πρώτα με την ηθοποιό Τώνια Καράλη, με την οποία απέκτησε μία κόρη, και εν συνεχεία με την ηθοποιό Μαρίνα Γεωργίου, με την οποία απέκτησε έναν γιο. Υπήρξε κομμουνιστής σε όλη τη διάρκεια της ζωής του και στρατευμένος αγωνιστής με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.
Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος πέθανε από ανακοπή καρδιάς στις 05 Μαΐου του 1999, σε ηλικία 78 ετών.
Βασίλης Διαμαντόπουλος: Φιλμογραφία
Έτος | Τίτλος ταινίας |
---|---|
1948 | Μαρίνος Κοντάρας |
1949 | Τελευταία αποστολή |
1954 | Νυχτερινή περιπέτεια |
1956 | Αρπαγή της Περσεφόνης |
1957 | Της νύχτας τα καμώματα |
1957 | Το αμαξάκι |
1959 | Ερωτικές Ιστορίες |
1959 | Να Πεθερός, Να Μάλαμα! |
Έτος | Τίτλος ταινίας |
---|---|
1961 | Ο θάνατος θα ξανάρθει |
1962 | Νόμος 4000 |
1962 | Ταξίδι |
1962 | Ψηλά τα χέρια Χίτλερ |
1963 | Αφοσίωση |
1964 | Μια εβδομάδα στον παράδεισο |
1966 | Une balle au coeur |
1977 | Ο τοίχος |
1978 | Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας |
1979 | Το χαμόγελο της Πυθίας |
Έτος | Τίτλος ταινίας |
---|---|
1980 | Ελευθέριος Βενιζέλος: 1910-1927 |
1980 | Ο γυρολόγος |
1981 | Μάθε παιδί μου γράμματα |
1982 | Ο τελευταίος διάλογος |
1982 | Το κόκκινο τρένο |
1983 | Οι απόμαχοι |
1983 | Χωρίς μάρτυρες |
1987 | Τα Παιδιά της Χελιδόνας |
1991 | Ισημερία |
1996 | Καβάφης |
1997 | Μπίζνες στα Βαλκάνια |
Ευχαριστούμε θερμά το greekactor.blogspot.gr για τις πληροφορίες.