Ο Παύλος Τάσιος, σκηνοθέτης και σεναριογράφος, εκπαιδεύτηκε στην 7 τέχνη αποκλειστικά στη Φίνος Φιλμ, για να εξελιχθεί αργότερα σε πρωτοπόρο εκπρόσωπο του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου.
Γεννήθηκε το 1942 στον Πολύγυρο Χαλκιδικής και δούλευε από μικρό παιδί.
Το 1960 βρέθηκε τυχαία στο σημείο της Θεσσαλονίκης που γυριζόταν η ταινία της Φίνος Φιλμ «Ο Ατσίδας».
Εντυπωσιάστηκε και ζήτησε από το συνεργείο να δουλέψει μαζί τους.
Από εκείνη την ημέρα, και για αρκετά χρόνια, έγινε βοηθός του Γιάννη Δαλιανίδη.
Το 1965, μαζί με κάποιους φίλους του συνέστησαν ομάδα και γύρισαν την ταινία «Φτωχολογιά».
Την ίδια εποχή, ο Φίνος του ζήτησε να γράψει ένα σενάριο. Έτσι, προέκυψε η ταινία «Παράνομοι Πόθοι» (1966), την οποία και σκηνοθέτησε.
Αμέσως μετά, σκηνοθέτησε το επόμενο σενάριο του στην ταινία «Χαμένη Ευτυχία».
Αργότερα, ο Παύλος Τάσιος γύρισε την ταινία του «Πληγωμένα Νιάτα» σε δική του παραγωγή και από το 1968 ως το 1972 διαμόρφωνε τη νέα κινηματογραφική του έκφραση.
Έτσι, το 1972 γύρισε στη Φίνος Φιλμ την ταινία του «Ναι μεν Αλλά», η οποία απέσπασε βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης.
Συνολικά, ο Παύλος Τάσιος γύρισε 11 ταινίες μεγάλου μήκους, με πιο γνωστές και βραβευμένες το «Βαρύ Πεπόνι» (1977), «Παραγγελιά» (1980), «Το Στίγμα».
H κινηματογραφική καριέρα του Παύλου Τάσιου έκλεισε απότομα το 1986, όταν παρουσίασε το «Νοκ Αουτ». Σε αυτήν την παράξενη ταινία, ένα ψυχόδραμα με κωμικούς τόνους, ο Τάσιος εξέταζε την προσπάθεια ενός άντρα (Κώστας Αρζόγλου) να βγάλει από το τέλμα τον απογοητευμένο από τη ζωή, ψυχικώς διαταραγμένο και με αυτοκαταστροφικές τάσεις φίλο του (Γιώργος Κιμούλης). Ακόμα μια ταινία που ξεχώρισε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αποσπώντας τα βραβεία καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, Α΄ ανδρικού ρόλου (Κιμούλης) και Β’ ανδρικού ρόλου (Φ. Χηνάς).
Τα τελευταία χρόνια ο Παύλος Τάσιος προσπαθούσε να υλοποιήσει ένα σχέδιο με θέμα τη ζωή της θρυλικής Ζωζώς Νταλμάς εστιασμένο στην σχέση της με τον Τούρκο ηγέτη Κεμάλ Ατατούρκ. Αν και το σχέδιο είχε εγκριθεί από το πρόγραμμα Ορίζοντες του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, το εγχείρημα ποτέ δεν προχώρησε διότι όπως ο Τάσιος είχε πει στο «Βήμα» το 2009 ότι «για να γυριστεί μια τέτοια ταινία έτσι όπως πρέπει, χρειάζεται τεράστιο κοστολόγιο και διεθνής υποστήριξη.»
Σύζυγος του ήταν η επίσης πρόωρα χαμένη ηθοποιός και ποιήτρια, Κατερίνα Γώγου και είχε μία κόρη τη Μυρτώ Τάσιου.
Ο Παύλος Τάσιος έφυγε από τη ζωή στις 02 Οκτωβρίου 2011, στα 69 του χρόνια, ύστερα από μάχη με τον καρκίνο. Η κηδεία του έγινε στο Νεκροταφείο Γλυκών Νερών.
Παύλος Τάσιος: Εργολαβία
Έτος | Τίτλος ταινίας |
---|---|
1965 | Φτωχολογιά |
1966 | Χαμένη Ευτυχία |
1966 | Παράνομοι Πόθοι |
1967 | Αντίζηλοι |
1968 | Πληγωμένα Νειάτα |
1971 | Ναι μεν αλλά |
1972 | Προστάτες |
1976 | Βαρύ Πεπόνι |
1980 | Παραγγελιά |
1982 | Αναμέτρηση |
1982 | Στίγμα |
1983 | Βαποράκια |
1986 | Νοκ Άουτ |
1998 | Αλιόσσα |
Έτος | Τίτλος σειράς |
---|---|
1977 | Θεατρικά Μονόπρακτα |
1984 | Αληθινές Ιστορίες |
1985 | Μικρές Αγγελίες Σκηνοθεσία |
1986 | Κρουαζιέρα στον Παράδεισο |
1987 | Κλακέτα |
1988 | Ο Γαλλικός Μάης |
1989 | Νέοι Σκηνοθέτες |
1989 | Ζητώ Γνωριμία Σειρά |
1990 | Κοινής Αποδοχής |
1992 | Φιλενάδες |
1993 | Ιστορία Αγάπης |
1995 | Σαμπουάν |