Ένα καυτό θέμα που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στις ελληνικές ταινίες του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου είναι το ποτό και οι μεθυσμένοι.
Πάμε να δούμε μαζί για ποιους λόγους οι ήρωες τον ταινιών πίνουν σε μια μεθυστική ανθολογία σκηνών.
Ο Ανδρόνικος Τζιβλέρης και το κανάλι Kastalia, έχουν την απάντηση…
Ο Βασίλης Λογοθετίδης γεννήθηκε το 1898 στο Μυριόφυτο της Ανατολικής Θράκης. Έζησε τα νεανικά του χρόνια στην Κωνσταντινούπολη. Το 1915 αποφοίτησε από το Ζωγράφειο Γυμνάσιο και τον επόμενο χρόνο εμφανίστηκε ερασιτεχνικά σε θεατρική σκηνή της Κωνσταντινούπολης κάνοντας μεγάλη εντύπωση.
Στις περισσότερες εμφανίσεις, παρτενέρ του ήταν η Ίλυα Λιβυκού, με την οποία υπήρξαν ζευγάρι και στη ζωή, χωρίς όμως ποτέ να παντρευτούν. Οι δύο ηθοποιοί έζησαν ένα μεγάλο έρωτα, αλλά ο Βασίλης Λογοθετίδης ήταν, κατά βάση, μοναχικός άνθρωπος.
Ο Βασίλης Λογοθετίδης πέθανε στο σπίτι του στο Παλαιό Φάληρο το Σάββατο 20 Φεβρουαρίου του 1960 στις 17:45 σε ηλικία 62 ετών, ενώ ετοιμαζόταν να πάει στο θέατρο του. Αναφέρεται, ότι, κατά τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του υπέφερε από καρδιακά προβλήματα.
Θέλετε όμως να μάθετε σε πόσες ταινίες, κωμωδίες ΔΕΝ έπαιξε ο Βασίλης Λογοθετίδης; Σε 12! Έργα, δηλαδή, τα οποία ο ίδιος πρωτοπαρουσίασε στο θέατρο, αλλά στη συνέχεια τα είδαμε μεταφερμένα στο σινεμά και τα αγαπήσαμε με άλλους πρωταγωνιστές. Αν θέλετε να μάθετε ποιες είναι αυτές οι 12 ελληνικές ταινίες, ο Ανδρόνικος Τζιβλέρης και το κανάλι Kastalia, έχουν την απάντηση…
Η ταινία, “Το σωφεράκι” προβλήθηκε τη σαιζόν 1952-1953 και έκοψε 190.589 εισιτήρια. Ήρθε στην πρώτη θέση ανάμεσα σε 22 ταινίες.
-Η ταινία ήρθε πρώτη σε πωλήσεις εισιτηρίων από τις 22 ελληνικές ταινίες εκείνης της χρονιάς.
Η ταινία γυρίστηκε το 1953 κι έχει έναν σωρό εξωτερικά πλάνα της τότε Αθήνας – της ασπρόμαυρης, της σκονισμένης από τα γκρεμίσματα στο βωμό της ανοικοδόμησης και της αντιπαροχής.
Πού ήταν η πιάτσα του Μίμη Φωτόπουλου, η πιάτσα των ταξί; Εύκολο.
Σε ποια παραλία πήγε για μπάνιο με τις δύο φιλενάδες; Την Σμαρούλα Γιούλη και την Έλσα Ρίζου;
Σε ποιο θρυλικό κέντρο διασκέδασης είχε βγει με την παρέα του, την Σπεράντζα Βρανά;
Από την Κυψέλη στο Μεγάλο Πεύκο κι από τη Βάρκιζα στη νυχτερινή λεωφόρο Συγγρού, το σωφεράκι κατεβάζει σημαία.
Ο Ανδρόνικος Τζιβλέρης και το κανάλι Kastalia, έχουν την απάντηση…
Στην ιστορία του ελληνικού καλλιτεχνικού χώρου συγκεκριμένα την χρυσή εποχή των δεκαετιών του 1950 και 1960, είχαμε αναμφισβήτητα πολλούς καλούς ηθοποιούς, σπουδαίες φωνές, καλλονούς και καλλονές, που ξεπέρασαν τα σύνορα της Ελλάδας και απέκτησαν θαυμαστές και σε άλλες χώρες του κόσμου.
Κάποιοι μάλιστα συμμετείχαν σε διεθνής παραγωγές ή κάποιοι άλλοι έχτισαν την καριέρα τους κυρίως στο εξωτερικό. Η φυσική ελληνική ομορφιά τους μαζί με το αστείρευτο ταλέντο τους σε συνδυασμό με τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα που έβγαζαν προς τα έξω , τους τοποθέτησε ψηλά, εκεί που μόνο οι θεοί μπορούν να έχουν μια θέση για να μπορούμε όλοι εμείς να τους θαυμάζουμε και αισθανόμαστε υπερήφανοι.
Γεννήθηκε στα Άλικα Λακωνίας, αλλά από μικρός εγκαταστάθηκε στον Πειραιά. Μετά το 1946 σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών και φοίτησε παράλληλα στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, ενώ υπήρξε και μαθητής του μεγάλου Δημήτρη Ροντήρη. Ήταν ψηλός, φωτογενής, κομψός, αρρενωπός. Έγινε σύντομα γνωστός και αγαπητός σε πολλές θαυμάστριες και έγινε ζεν πρεμιέ της εποχής.
Ασχολήθηκε επίσης με τη ζωγραφική και χρησιμοποιούσε κυρίως μελάνια για να αποτυπώσει τις σκέψεις του. Το έργο του κρίθηκε εξπρεσιονιστικό, με καθαρό όμως προσωπικό τόνο. Υπήρξε επίσης πολύ γνωστός και ως σκιτσογράφος με συνεργασίες σε περιοδικά και άλλα έντυπα. Η κύρια όμως επιτυχία του ήταν η παρουσία του στον κινηματογράφο.
Τελειώνοντας το γυμνάσιο, η Ρίκα Διαλυνά ήρθε στην Αθήνα για να μπει στο Πολυτεχνείο και να δώσει εξετάσεις στη Σχολή καλών τεχνών, όπου πέρασε με επιτυχία. Άρχισε μαθήματα ζωγραφικής με δάσκαλο τον Γιάννη Μόραλη και συγχρόνως γράφτηκε και στη Δραματική χολή του Εθνικού θεάτρου.
Το 1954 η Ρίκα Διαλυνά έλαβε μέρος στα καλλιστεία της εποχής και εκλέχθηκε, Σταρ Ελλάς ενώ στη συνέχεια πήγε στις ΗΠΑ για το διαγωνισμό της Μις Υφήλιος, όπου κέρδισε την πέμπτη θέση. Παρέμεινε αρκετά εκεί γιατί παντρεύτηκε και παράλληλα σπούδασε αγγλικά στο “New York University” ενώ έκανε και ιδιωτικά μαθήματα υποκριτικής από την Judith Elliot.
Η Ρίκα Διαλυνά συνέχισε την καριέρα της στο Hollywood έπειτα από παρότρυνση του Ηλία Καζάν και έλαβε μέρος στο σίριαλ, “The Rat Patrol” με τον Christopher George, και σε διάφορες άλλες εκπομπές, όπως το Σόου του Μέρφι Γκρίφιν, του Τζόνυ Κάρσον κ.ά.
Στη συνέχεια πήγε στην Ιταλία και πήρε μέρος στην πρώτη της ταινία, “Τα τέρατα”, με τον Βιτόριο Γκάσμαν, σε σκηνοθεσία Ντίνο Ρίτζι. Ακολούθησαν και άλλες ταινίες, δίπλα στους: Μπόρις Καρλόφ, Μισέλ Μερσιέ, Βάλτερ Κιάρι, Φελίνι και Μπλατζέτι. Ακολούθησε η Γερμανία, όπου πήρε μέρος στην ταινία, “Δόκτορ Μαμπούζε” με τον Πίτερ Βαν Άικ.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα για να συμμετάσχει στην ταινία, “Summer lovers” με την Ντάριλ Χάνα και στην ταινία, “Οι Θεοί του Ολύμπου” με τον Όλιβερ Ριντ, η Ρίκα Διαλυνά έγινε περιζήτητη από τους Έλληνες παραγωγούς και άρχισε τα γυρίσματα μιας σειράς ταινιών στην Ελλάδα.
Ο Σπύρος Φωκάς (Πραγματικό επώνυμο Ανδρουτσόπουλος) είναι ένας από τους Έλληνες ηθοποιούς που έκαναν διεθνή καριέρα, καθώς έχει πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες παραγωγές στην Ευρώπη και το Hollywood.
Γεννήθηκε στην Πάτρα και ο κινηματογραφικός φακός φώτισε για πρώτη φορά το πρόσωπό του το 1959 στην ταινία του Ανδρέα Λαμπρινού, «Ματωμένο Ηλιοβασίλεμα». Η ταινία προβλήθηκε τότε στο Φεστιβάλ των Καννών και ήταν η αφετηρία για την διεθνή καριέρα του.
Μετά από αυτή τη διάκριση, όντας και απόφοιτος της δραματικής σχολής του Κωστή Μιχαηλίδη, δεν άργησε να πάρει το ρίσκο και να πάει στην Ιταλία, στα στούντιο της Τσινετσιτά, όπου και αξιοποίησε τις οντισιόν και τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν.
Έτσι ο Σπύρος Φωκάς συμμετέχει σε διεθνείς παραγωγές, όπως στις ταινίες, «Όταν θέλει η γυναίκα» του Βιντσέντε Μινέλι πλάι στην μεγάλη Λάιζα Μινέλι και «Ο Ρόκο και τα Αδέλφια του» του Λουκίνο Βισκόντι, πλάι στην Κατίνα Παξινού.
Στην ταινία του Φράνκο Ρόσι, «Ο Θάνατος ενός Φίλου», απογειώνεται η κινηματογραφική του καριέρα, αφού κερδίζει βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ του Λοκάρντο. Πρωταγωνίστησε επίσης σε ταινίες που έκαναν μεγάλη εμπορική επιτυχία, όπως το «Διαμάντι του Νείλου» και «Ράμπο 3».
Στα νιάτα του υπήρξε ποδοσφαιριστής στον Παναθηναϊκό και από σύμπτωση πήρε την απόφαση να γίνει ηθοποιός, όπως ο ίδιος έλεγε. Σπούδασε στην Δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου και στο πλευρό του Μάνου Κατράκη, από την οποία αποφοίτησε το 1958.
Την πρώτη θεατρική του εμφάνιση έκανε στο έργο «Η κυρία με τις καμέλιες» με τον θίασο Λαμπέτη-Χορν. Το 1967 πρωταγωνίστησε στο «Ποτέ την Κυριακή» («Ίλια Ντάρλιγκ») στις Η.Π.Α., σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασέν με τη Μελίνα Μερκούρη, παράσταση για την οποία κέρδισε την υποψηφιότητα για το βραβείο Tony.
Στον κινηματογράφο διακρίθηκε σε ρόλους “ζεν-πρεμιέ” και πρωταγωνίστησε σε κοινωνικά δράματα, όπως “Το χώμα βάφτηκε κόκκινο”, ενώ από τη φιλμογραφία του δεν έλειψε και η παρουσία του σε ξενόγλωσσες ταινίες. Στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, πήρε δύο φορές το βραβείο Α΄ ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στις ταινίες, “Οι αδίστακτοι” (1965) και “Ο Αστραπόγιαννος” 1970.
Η Έλενα, με τη ψηλόλιγνη μορφή της, τα ακαταμάχητα μάτια της τα γεμάτα θλίψη, το ταλέντο της και τη χαρακτηριστική φωνή της πρωτοεμφανίστηκε στο σινεμά το 1964 στην ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη, “Κάτι να καίει” στην ηλικία των 16 ετών.
Έπειτα προσκλήθηκε στη Γερμανία για να πρωταγωνιστήσει στην -βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα του Τόμας Μαν- ταινία του Ρολφ Τίλε, “Το αίμα των Βελζούνγκεν” (“Ένοχος δεσμός”).
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα έκανε καριέρα στο θέατρο και το σινεμά. Το 1966 η Έλενα Ναθαναήλ έκανε μια υψηλής αισθητικής φωτογράφιση στο Αίθριο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου για το περιοδικό, «Paris Match».
Φόρεσε τα κορυφαία αριστουργήματα από τη Συλλογή της Ελένης Σταθάτου του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και γι’ αυτή τη φωτογράφιση συμφώνησε και η συλλέκτρια που είχε δωρήσει το 1957 την περίφημη συλλογή της στο Μουσείο, αλλά και το υπουργείο Πολιτισμού.
Ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που φορέθηκαν από μοντέλο οι αρχαιολογικοί θησαυροί: Το αρχαϊκό «ενώτιο των σφιγγών» από το Άργος, το ένα από τα δύο περίτεχνα περιβραχιόνια και τον δακτυλικό σφηκωτήρα «των όφεων» από το «θησαυρό του Καρπενησίου», καθώς και το περιδέραιο της Τρωάδας. Το 1968 βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ταινία “Ραντεβού με μία άγνωστη”.
Η Μαρία Κάλλας υπήρξε η σημαντικότερη μορφή στον χώρο της παγκόσμιας όπερας. Η χαρισματική της φωνής και η εμβληματική της παρουσία παραμένει έως και σήμερα σημείο αναφοράς για τους οπαδούς της όπερας.
Οι εξαιρετικές μελοδραματικές της ικανότητες, η μουσικότητα αλλά και η εκπληκτική έκταση της φωνής της που κάλυπτε τρεις οκτάβες, την έφεραν στην κορυφή. Η Μαρία Άννα Καικιλία Σοφία Καλογεροπούλου γεννήθηκε στις 02 Δεκεμβρίου του 1923 στη Νέα Υόρκη.
Η καταγωγή των γονιών της, Γιώργου Καλογερόπουλου και η Ευαγγελίας Δημητριάδου, ήταν από τον Μελιγαλά Μεσσηνίας και από τη Στυλίδα αντίστοιχα. Εγκαταστάθηκαν αρχικά στην Αστόρια και αργότερα στο Μανχάταν όπου ο πατέρας της άνοιξε φαρμακείο και άλλαξε το όνομά του αρχικά σε “Kalos” και αργότερα σε “Callas.
Την πρώτη της επαφή με τη μουσική την αποδεικνύει μια μαγνητοταινία από το 1935 στην αποία η Κάλλας, μόλις 12 ετών, με το ψευδώνυμο Νίνα Φορέστι μιλάει και κατόπιν τραγουδάει τα άρια «un bel di vedremo» από τη Μαντάμ Μπατερφλάϊ. Το 1960 τραγουδάει στο Αρχαίο Θέα της Επιδαύρου Νόρμα και Μήδεια σε σκηνοθεσία, Αλέξη Μινωτή.
Στις 05 Ιουλίου του 1965 εμφανίζεται για τελευταία φορά σε παράσταση όπερας. Είναι στο Covent Garden του Λονδίνου με την «Tosca» σε σκηνοθεσία Φράνκο Τζεφιρέλι.
Πηγή: koitamagazine.gr
Η Δέσποινα Νικολαΐδου γεννήθηκε το 1934. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού θεάτρου. Συμμετείχε σε ταινίες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου και τηλεοπτικές σειρές. Επίσης, είχε λάβει μέρος σε ραδιοφωνικές εκπομπές μυθοπλασίας.
Συμμετείχε επίσης, στη σειρά, “Εκάτη” το πρώτο έγχρωμο πρόγραμμα που προβλήθηκε στην ελληνική τηλεόραση.
Χαρακτηριστικός ρόλος που οι περισσότεροι θα θυμόμαστε, ήταν της “Ρούλας Γκραβάνη” κολλητής φίλης της “Λίζα Πετροβασίλη” (Αλίκη Βουγιουκλάκη) στην ταινία, “Χτυποκάρδια στο θρανίο” του 1963. Είχε συμμετάσχει ακόμη σε πλήθος άλλων ταινιών με ενδεικτικές τις “Μοντέρνα Σταχτομπούτα”, “Αγωνία”, “Η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα”.
Η Δέσποινα Νικολαΐδου υπήρξε σύζυγος του ηθοποιού, θιασάρχη, σκηνοθέτη και τραγουδιστή, Γιώργου Μούτσιου με τον οποίο το 1977 δημιούργησαν το δικό τους θίασο. Με τον σύζυγό της Γιώργο Μούτσιο, επίσης δημιούργησαν την εταιρία παραγωγής τηλεοπτικών σειρών, “Ρώμη T.V. Art Productions”.
Η Δέσποινα Νικολαΐδου έφυγε από τη ζωή στις 16 Φεβρουαρίου του 2023, σε ηλικία 89 ετών.
Την είδηση για το θάνατό της ανακοίνωσε με ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας.
Η ανάρτηση του προέδρου του Σ.Ε.Η.
«Ακόμα ένα αντίο σήμερα και θλίψη στην οικογένεια των ηθοποιών.
Η τελευταία εν ζωή συμμαθήτρια της Αλίκης Βουγιουκλάκη πολυτάλαντη Δέσποινα Νικολαΐδου και σύζυγος του αείμνηστου Γιώργου Μούτσιου δεν είναι πια κοντά μας μέσα από τόσους ωραίους ρόλους θα την θυμόμαστε.
Στον Χολαργό 12.30 το Σάββατο ή εξόδιος ακολουθία. Καλό ταξίδι από όλους μας».
| Έτος | Τίτλος ταινίας |
|---|---|
| 1958 | Το Τελευταίο Ψέμα |
| 1959 | Όσο Υπάρχουν Γυναίκες |
| 1959 | Κρυστάλλω |
| 1960 | Το Ραντεβού της Κυριακής |
| 1962 | Ταξίδι |
| 1963 | Siralardaki Heyecanlar |
| 1963 | Αυτό το κάτι άλλο |
| 1963 | Χτυποκάρδια στο Θρανίο |
| 1964 | Η αστεφάνωτη |
| 1965 | Η γυνή να φοβήται τον άνδρα |
| 1965 | Κάνε με πρωθυπουργό |
| 1965 | Μοντέρνα Σταχτοπούτα |
| 1965 | Οι Καταφρονεμένοι |
| 1965 | Το Λάθος |
| 1967 | Σαπίλα και Αριστοκρατία |
| 1968 | Θύελλα στο σπίτι των ανέμων |
| 1968 | Λάουρα |
| 1968 | Μείνε κοντά μου αγαπημένε |
| 1968 | Τα Ξένα Χέρια Είναι Πικρά |
| 1969 | Αγωνία |
| 1971 | Μια γυναίκα, μια αγάπη, μια ζωή |
| 1988 | Ο Όρκος του Μίσους |
| 1989 | Ο μάγκας από το Γιουσουρούμ |
| Έτος | Τίτλος παράστασης |
|---|---|
| 1954 | Οι Αντίζηλοι |
| 1954 | Το Αστέρι της Σεβίλλης |
| 1955 | Τρεις Πετεινοί σ’ ένα Κοτέτσι |
| 1959 | Η κυρία με τις καμέλιες |
| 1959 | Τόπο στα νιάτα |
| 1965 | Πειρασμός |
| 1969 | Φράνκυ |
| 1970 | Ο Λογαριασμός |
| 1970 | Το άνθος του κάκτου |
| 1977 | Ωραία μου Κυρία |
| Έτος | Τίτλος σειράς | Κανάλι |
|---|---|---|
| 1970|1970 | Το Σπίτι με το Φοίνικα | ΥΕΝΕΔ |
| 1972|1972 | Μαντάμ Σουσού | ΥΕΝΕΔ |
| 1973|1973 | Ποιος Είναι ο Ένοχος | ΥΕΝΕΔ |
| 1975|1975 | Βασίλισσα Αμαλία | ΕΙΡΤ |
| 1976|1976 | Η Ωραία Ελένη των Γαϊδάρων | ΥΕΝΕΔ |
| 1977|1977 | Η θεατρίνα | ΕΡΤ |
| 1978|1978 | Θεοί στον Όλυμπο | ΕΡΤ |
| 1979|1979 | Εκάτη | ΕΡΤ |
| 1981|1981 | Μοναστηράκι | ΕΡΤ |
| 1991|1991 | Μια Απίθανη Γιαγιά | ΕΤ2 |
| 1991|1991 | Ο Μανώλης ο Ντελμπεντέρης | ΕΤ2 |
| 1992|1992 | Ο Όρκος του Μίσους | Mega |
Η Ρένα Βλαχοπούλου ήταν γνωστή και για το πνεύμα της και για το χιούμορ της!
Στις συνεντεύξεις της ήταν πάντα λιγόλογη, επιγραμματική και πνευματώδης! Πάμε να θυμηθούμε κάποιες σπαρταριστές απαντήσεις που έδωσε στον Νίκο Καμπάνη στο περιοδικό, “Ταχυδρόμος” στις 05 Ιουνίου του 1970, τεύχος 843.
Αν μπορούσατε να είχατε αρσενικό χαρέμι από ποιους θα το συγκροτούσατε;
– Αρσενικό χαρέμι; Μα τι λέτε καλέ; Εδώ έναν άνδρα δεν μπορούμε να φέρουμε βόλτα και να έχουμε πολλούς; Θεός φυλάξοι…
Αν γινόσασταν εσείς αυτή τη στιγμή νομοθέτης του Σύμπαντος ποιες θα ήταν οι συμπληρωματικές εντολές που θα δίνατε στο ανθρώπινο γένος;
-Ούκ αγαπήσεις αν δεν σε αγαπήσουν.
-Ούκ φιλήσεις χείλη που δεν τα αγαπάς.
-Ούκ νυμφευθείς μόνο και μόνο για προίκα.
-Ούκ ακολουθήσεις κάθε μόδα όπως ένας στραβός ακολουθεί το σκυλάκι του.
Αν αποφασίζατε να κάνετε αεροπειρατεία σε ποιο μέρος θα οδηγούσατε το αεροσκάφος σας;
– Σε ποιο μέρος; Μα στην Κέρκυρα και μόνο στην Κέρκυρα και θα το προσγείωνα στη Σπιανάδα για να πιω καφέ!
Θα πηγαίνατε να ζήσετε μια βδομάδα στα Μάταλα σαν χίππυ;
– Γιατί να πάω στα Μάταλα; Αν τρελαινόμουν υπάρχουν και ψυχιατρεία για να με πάνε. Και στα ψυχιατρεία απ’ ότι ξέρω δεν λείπει τουλάχιστον το νερό και το σαπούνι. Μην ακούτε αυτούς που σας κάνουν τάχα τον προοδευτικό και μιλούν για Μάταλα και για άλλες χίππικες εγκαταστάσεις ξελιγωμένα. Αν πηγαίνανε εκεί δεν θα αντέχανε ούτε μια βδομάδα να κοιμούνται μέσα στις σπηλιές. Από μακριά όλοι κάνουμε τον έξυπνο.
Γενικά περί χιππισμού τι γνώμη έχετε;
– Τα παιδιά είναι πρώτης τάξεως κοπανατζήδες και όλα αυτά τα λουλούδια οι αγάπες κ.λ.π. τους έχουν έρθει κουτί για να δικαιολογούν τις τεμπελιές τους. Όταν τους στριμώξει αργότερα η ζωή θα είναι εκείνοι πρώτοι που θα κατηγορούν τους τότε χιππίδες ή χιππιδίζοντες.
Έχετε πάρει θέση θεωρητικά στη διένεξη Ρωσίας και Κίνας; Ποια συμπαθείτε περισσότερο;
– Μη με ανακατεύεται με ανώμαλα ρήματα.
Ποια αμαρτία θα θέλατε να κάνετε, αλλά σας συγκρατεί η συνείδησή σας;
– Θα ήθελα να σκότωνα μερικούς δημοσιογράφους…
Πώς φαντάζεστε την γυναικεία φούστα την προσεχή δεκαετία;
– Πολύ αισιόδοξος είσαστε που νομίζετε ότι θα υπάρχει φούστα την προσεχή δεκαετία.
Σας έτυχε ποτέ έστω και παροδικά να καβαλήσετε το καλάμι;
– Πολλές φορές όταν ήμουν σε ηλικία τεσσάρων η πέντε χρονών.
Αν επρόκειτο να σας εκτελέσουν σε θάνατο ποια θα είναι η τελευταία σας επιθυμία;
– Να εκτελέσουν πρώτα εκείνον που θα με είχε καταδικάσει σε θάνατο.
Πηγή άρθρου: koitamagazine.gr
Δείτε τους πιο αγαπημένους μας καλλιτέχνες που άφησαν εποχή σε τρυφερές οικογενειακές φωτογραφίες με τους γιους τους.
Βέβαια κάποιοι έχουν φύγει από τη ζωή στο ρεπορτάζ που ακολουθεί αλλά η μεταξύ τους σχέση έχει γράψει ιστορία στα πρωτοσέλιδα των περιοδικών. Οι πιο πολλοί γιοι, ακολούθησαν τα χνάρια του πατέρα τους και απασχόλησαν τον τύπο κατά καιρούς από την πρώτη κιόλας μέρα της γέννησης τους.
Ο Κώστας Καζάκος με τον γιο του επίσης ηθοποιό, Κωνσταντίνο Καζάκο από τον πρώτο του γάμο με την Τζένη Καρέζη.
Ο Ανδρέας Ντούζος με τον γιο του επίσης ηθοποιό, Στηβ Ντούζο πάνω δεξιά στον ίδιο θίασο.
Ο Νίκος Κούρκουλος με τον γιο του επίσης ηθοποιό, Άλκη Κούρκουλο.
”Την Μελίτα την γνώρισα στο ΡΕΞ όταν έπαιζα με την Τζένη Καρέζη στη «Γειτονιά των Αγγέλων». Είδε την παράσταση και ήρθε και να με συγχαρεί και έτσι γνωριστήκαμε. Της χρωστάω πολλά. Μου έκανε δύο υπέροχα παιδιά, τον Άλκη και την Μελίτα – και επέμενα η κόρη μας να πάρει το όνομά της- τα ανέστησε και τα μεγάλωσε. Γιατί κακά τα ψέματα η μάνα τα κάνει όλα και όχι ο πατέρας. Οφείλω να το πω γιατί εγώ είμαι φεμινιστής και λατρεύω τις γυναίκες»” Νίκος Κούρκουλος.
Ο Γιάννης Τότσικας με τον έναν από τους δύο γιους του επίσης ηθοποιό, Αποστόλη Τότσικα. Ο Γιάννης Τότσικας δήλωσε χαρακτηριστικά για τον γιο του, Αποστόλη: «Από παιδί ήταν στον κόσμο του. Έφευγε από το σπίτι μας στο Βόλο και χανόταν. Πήγαινε βόλτες με τους φίλους του, ξεχνιόταν και γύριζε πολλές ώρες μετά σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Λες και είχε λείψει μόνο δέκα λεπτά για να πεταχτεί στο περίπτερο, ενώ αυτός μπορεί να έκανε τον γύρο του Βόλου!»
Ο Νίκος Ξανθόπουλος με τον γιο του Γιώργο Ξανθόπουλο που υπεραγαπούσε! Ο σπουδαίος ηθοποιός είχε αποσυρθεί από τα φώτα της δημοσιότητας και τα τελευταία χρόνια ζούσε με τη σύζυγό του, Εριφύλη στο κτήμα τους στην Παιανία.
Ο Λάκης Κομνηνός με τον γιο του Δημήτρη Κομνηνό! Ο Λάκης Κομνηνός έχει κάνει δυο γάμους και έχει αποκτήσεις τρεις γιους, οι οποίοι του μοιάζουν αρκετά. Ωστόσο, ο μικρός του γιος Δημήτρης του μοιάζει απίστευτα.
Ο Φώτης Μεταξόπουλος με τον γιο του επίσης χορογράφο Πάνο Μεταξόπουλο!
Ο Γιώργος Πάντζας με τον γιο του Σπύρο Πάντζα, Αντιδήμαρχο Ραφήνας – Πικερμίου.
Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ με τον γιο του Γιάννη Παπαμιχαήλ μαζί σε μία από τις πρεμιέρες του!
Ο Γιάννης Βόγλης παρέα με την οικογένεια του και τον γιο του Δημήτρη Βόγλη που ασχολείται με τη κυρίως με τη θάλασσα!
Σπάνια φωτογραφία με την οικογένεια Αλεξανδράκη! Πάνω αριστερά ο γιος του Βάσιας Αλεξανδράκης. Ο Βάσιας Αλεξανδράκης είναι γιος του Αλέκου Αλεξανδράκη από τον τέταρτο γάμο του με την ελβετικής καταγωγής Βερένα Γκάουερ.
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας με τον γιο του δημοσιογράφο, Δημήτρη Κωνσταντάρα.
Σπάνια φωτογραφία με τον Θανάση Βέγγο και τον γιο του Χάρη Βέγγο, την νύφη του και τα δύο εγγόνια του!
Πηγή άρθρου: koitamagazine.gr
Η Ειρήνη Κουμαριανού γεννήθηκε στο Γαλάτσι το 1931 και υπήρξε αρχικά μαθήτρια του Ελληνικού Ωδείου με την καριέρα της να αρχίζει το 1951.
Την γνωρίσαμε και αγαπήσαμε μέσα από τον ρόλο της ως γιαγιά του Σπύρου στην σειρά, “Στο παρά πέντε”. Μέσα από λίγα επεισόδια κέρδισε την αγάπη του κοινού ενώ το υποκριτικό ταλέντο ήταν πάντα κάτι που εντυπωσίαζε…
Είχε πρωταγωνιστήσει σε αρκετές παραστάσεις κυρίως του Εθνικού Θεάτρου, ενώ παράλληλα συμμετείχε σε πολλές αρχαίες τραγωδίες, ειδικά της Επιδαύρου. Τηλεοπτικά έχουν αγαπηθεί πολλές δουλειές της.
Επιπλέον, είχε συμπρωταγωνιστήσει με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την Τζένη Καρέζη, τη Ρένα Βλαχοπούλου και άλλους και έχει στο ενεργητικό της 40 ταινίες, μεταξύ των οποίων τις «Ιστορία μιας ζωής», «Κορίτσια για φίλημα» «Δάκρυα για την Ηλέκτρα», «Πολύ αργά για δάκρυα», «Καπετάν φάντης μπαστούνι», «Η νεράιδα και το παλικάρι» κ.ά.
Πραγματικά η εμφάνισή της και οι ατάκες της Ειρήνης Κουμαριανού μαζί και της Θεοπούλας-Έφης Παπαθεοδώρου (η οποία κατάγεται από την Αιτωλοακαρνανία) έγραψαν τηλεοπτική ιστορία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2004 ανέλαβε ένα μικρό ρόλο στο σήριαλ «Σαββατογεννημένες», την πρώτη τηλεοπτική σειρά του Γιώργου Καπουτζίδη (Mega), όπου τη σκηνοθεσία είχε υπογράψει όπως και “Στο παρά πέντε” ο Πατρινός σκηνοθέτης Αντώνης Αγγελόπουλος. Μάλιστα μαζί με την Έφη Παπαθεοδώρου, έπαιξαν και στην ταινία Ελληνο-αμερικανικής παραγωγής «Όπα».
Από τις τελευταίες της θεατρικές επιτυχίες ήταν ο ρόλος της στον «Μάρτυρα Κατηγορίας» της Αγκάθα Κρίστι, που ανέβασε η Κάτια Δανδουλάκη στο θέατρό της με τον Δάνη Κατρανίδη και τον Κώστα Σπυρόπουλο.
Η αγαπημένη γιαγιά “Σοφία” της τηλεοπτικής σειράς, “Στο παρά πέντε” έφυγε στα 82 της χρόνια μετά από προβλήματα καρδιάς που αντιμετώπισε αφήνοντας την τελευταία της πνοή στον «Ευαγγελισμό».
Συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι, θαυμαστές και φυσικά σύσσωμη η ομάδα του «Παρά πέντε» είχαν αποχαιρετήσει την Ειρήνη Κουμαριανού, που είχε υποδυθεί στη σειρά τη γιαγιά του Σπύρου και η οποία πέθανε σε ηλικία 82 ετών.
Εκατοντάδες κόσμου είχαν συγκεντρωθεί στον ιερό ναό του Αγίου Αντωνίου στα Πατήσια, όπου εψάλη η νεκρώσιμος ακολουθία και εν συνεχεία τη συνόδεψαν ως το Β’ Νεκροταφείου όπου και είπαν το τελευταίο αντίο στην Ειρήνη Κουμαριανού.
Το παρόν είχαν δώσει και οι περισσότεροι από τους ηθοποιούς που συμμετείχαν στη δημοφιλή σειρά «Στο παρά πέντε», όπως η Ζέτα Μακρυπούλια, ο Αργύρης Αγγέλου, η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, αλλά και ο σεναριογράφος, Γιώργος Καπουτζίδης.
Αυτό που δεν ξέραμε, ήταν ότι πάνω στον χρόνο του θανάτου της, έφυγε από τη ζωή κι ο επί 50 χρόνια σύζυγός της Γιώργος Παπαδογιώργης. Η Έφη Παπαθεοδώρου που τους είχε ζήσει, μίλησε με τα καλύτερα λόγια το ζευγάρι και για τον γάμο τους. Οι δυο τους είχαν αποχτήσει και δυο παιδιά.
O Γιώργος Καπουτζίδης είχε μιλήσει σε περιοδικό και είχε απαντήσει αν θυμάται κάποια συμβουλή που του είχε δώσει η Ειρήνη Κουμαριανού.
“Συνήθως την ευχή της μου έδινε. Κάθε φορά που κλείναμε τι τηλέφωνο ή ακόμα και την τελευταία φορά που μιλήσαμε, λίγο πριν μπει στο νοσοκομείο πάντα μου έλεγε: Να έχεις την ευχή μου, αγόρι μου.
Μπορεί όταν συνεργαστήκαμε να μην είχα καταλάβει πόσο σημαντικό είναι να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή, αλλά από δικές της κουβέντες και το δικό της παράδειγμα έχω συνειδητοποιήσει πια ότι δεν πρέπει να ξοδεύομαι σε πράγματα που με στενοχωρούν”, είχε πει ο δημοφιλής ηθοποιός.
Γράφει η Έπη Τρίμη
Ο Νίκος Τσούκας είναι ο τελευταίος επιζών από την ταινία, “Η Νεράιδα και το Παληκάρι”, μιας από τις πλέον εμπορικές ελληνικές ταινίες με πρωταγωνιστές την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
Πριν πάμε στα παρασκήνια που θυμήθηκε για το RespectNews ο Νίκος Τσούκας, ας θυμηθούμε λίγο την ταινία…
Πρόκειται για μια αισθηματική κωμική ταινία του 1969 σε σκηνοθεσία, Ντίνου Δημόπουλου, και σενάριο Λάκη Μιχαηλίδη, με πρωταγωνιστές την Αλίκη Βουγιουκλάκη ως “Κατερινιώ Φουρτουνάκη”, τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ ως “Μανούσο Βροντάκη”, τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο ως “Άρχοντα Φουρτουνάκη” και τον Σπύρο Καλογήρου ως υποψήφιο γαμπρό “Σκανταλάκη”. Η ταινία λαμβάνει χώρα σε ένα χωριό της Κρήτης όπου υπάρχει μια βεντέτα.
“Καταρχήν περάσαμε πολύ όμορφα στα γυρίσματα που κάναμε με την μακαρίτισσα την Αλίκη. Μείναμε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης που γυρίστηκε και η ταινία πάνω από έναν μήνα.
Βλέπω όλους τους συμπρωταγωνιστές μου που έχουν φύγει και θλίβομαι. Παπαγιαννόπουλος δεν ξαναβγαίνει, Παπαμιχαήλ δεν ξαναγεννιέται. Δυστυχώς ο μόνος που ζεί από την ταινία είμαι εγώ. Και αυτό με στεναχωρεί” λέει ο Νίκος Τσούκας και συνεχίζει:
“Θυμάμαι η Αλίκη μόλις είχε γεννήσει τότε και ήταν χοντρούλα. Δεν είχε χάσει ακόμα τα κιλά της εγκυμοσύνης της. Όμως δεν την ένοιαζε και ήταν τρισευτυχισμένη γιατί ήταν όλη η οικογένειά της στα γυρίσματα.
Θυμάμαι ότι το μωρό, τον Γιαννάκη τον είχε σε όλα τα γυρίσματα της ταινίας κοντά της. Το είχε βάλει σε ένα καρότσι και το είχε πάντα μαζί της. Και πετούσε από χαρά που μπόρεσε να γεννήσει” λέει συγκινημένος ο γνωστός ηθοποιός, μισό αιώνα μετά την σπουδαία ταινία.
Στην ερώτηση μας πως ήταν η Αλίκη ως συνεργάτης, ο Νίκος Τσούκας θυμάται με νοσταλγία: “Απέναντί μου η Αλίκη ήταν ένα κομμάτι μάλαμα και έχω να θυμάμαι μόνο καλά πράγματα από εκείνη. Ήταν και πολύ συμπονετική, και μας πρόσεχε πολύ αλλά ήταν και τελειομανής. Όσοι δουλέψαμε μαζί της, εκτός του ότι κάναμε ένα καλό όνομα στην πιάτσα, πληρωθήκαμε και καλά. Αλίκη στην Ελλάδα δεν ξαναβγαίνει” λέει ο γνωστός κωμικός αποκλειστικά στον Νίκο Νικόλιζα!
Τι να πρωτοπεί κανείς για αυτήν την ταινία που δεν σταματάς να γελάς με τις ατάκες της, δεν χορταίνεις να διασκεδάσεις με την μουσική και τα τραγούδια της ταινίας ούτε λεπτό. Δεν σταματάς να θαυμάζεις όλα εκείνα τα υπέροχα τοπία της όπου έγιναν τα εξωτερικά γυρίσματα.
Η Ρένα Βλαχοπούλου, ”Μαντάμ Πελαζί” με την Ρένα Πασχαλίδου, ”Την πιο διάσημη Σούζι που και ψεύδεται και κρυφοτρώει και μάλιστα πολύ, όπως βλέπει στην μεζούρα της η μοδίστρα της ”Πελαγία”.
Η Πελαγία Καραμπουμπούνα, μοδίστρα σε μια λαϊκή συνοικία. Πείθεται από την μικρότερη αδελφή της Ελένη, να ανοίξουν έναν οίκο μόδας στο Κολωνάκι, για τις πλούσιες κυρίες της αριστοκρατικής Αθήνας. Για τις ανάγκες της νέας τους “επιχείρησης” επιστρατεύουν έναν τρελό τραγουδιστή φίλο της Έλένης. Και τον πεινασμένο φίλο τους ζωγράφο Λεωνίδα, να παραστήσει τον μοντελίστ και να ”σπάσει” λίγο την μέση του. Έτσι, όλοι μαζί μεταφέρονται στην Μύκονο, για να παρουσιάσουν τη νέα τους κολεξιόν.
Παριζιάνα απ’ τα Τρίκαλα
Στις αφίσες όπως βλέπουμε αναγράφεται ο τίτλος “Παριζιάνα απ’ τα Τρίκαλα” και όχι “Η Παριζιάνα” σκέτο, όπως όλοι ξέρουμε. Στην ταινία επίσης δε γίνεται λόγος για Τρίκαλα, αφού η κυρία Πελαγία, η μοδίστρα, δηλώνει ότι είναι από τη Νέα Φιλαδέλφεια. Ίσως τελικά είχε καταγωγή από τα Τρίκαλα ποιος ξέρει;
Στη Μύκονο δεν πάμε για να παραθερίσουμε, αλλά για να θερίσουμε παρά! Ο Χρόνης Εξαρχάκος με ατάκες που έμειναν όπως “τι φρούτα βγάζει η Καλαμάτα αγοράκι; Μούσμουλα…
Η πρεμιέρα ήταν ένας θρίαμβος
Η Ρένα Βλαχοπούλου επιστρέφει θριαμβευτικά στη Φίνος αφού “Η Παριζιάνα” έκοψε 554.428 εισιτήρια στην πρώτη προβολή της στις 22 Δεκεμβρίου του 1969 και ήρθε στην 6η θέση ανάμεσα σε 99 ταινίες. Η Ρένα είχε φύγει από την Φίνος για τρία χρόνια και γύρισε τρεις ταινίες με την Καραγιάννης – Καρατζόπουλος αποφάσισε όμως να επιστρέψει και πάλι στον αλλά με την διπλάσια αμοιβή. Η ίδια θεωρούσε αυτή την ταινία μία από τις καλύτερες της λόγω του δροσερού και καλογραμμένου σεναρίου της.
Άγνωστα περιστατικά της ταινίας “Η Παριζιάνα”
Τι στιγμή που καταφτάνουν στο ξενοδοχείο της Μυκόνου είναι άκρως επεισοδιακή καθώς η Πελαγία τρέχει να ξεφύγει προκειμένου να μην τη δει ένας γνωστός της, ο ”Γιώργος” Κώστας Καρράς με αποτέλεσμα να πέσει πάνω και να πατήσει ένα πελάτη του ξενοδοχείου, που κάθετε αμέριμνος σε μια πολυθρόνα διαβάζοντας την εφημερίδα του.
Ο οποίος θα σηκωθεί από τη θέση του και θα αναφωνήσει την μοναδική του ατάκα ”Άχ ο κάλος μου.” Για αυτούς που παρατηρούν τις λεπτομέρειες η Βλαχοπούλου δεν πάτησε ποτέ τον Κώστα Βουτσά που παίζει ως κομπάρσος για χάρη ίσως της αγαπημένης του τότε, Έρικα Μπρόγιερ που πρωταγωνιστεί στην ταινία αλλά και στην παράσταση που θα δούμε!
Τα μουσικοχορευτικά νούμερα χρησιμοποιούνται ως γέμισμα, όπως και η παρουσία του Γιάννη Πουλόπουλου και της Μαρινέλλας. Με πολύ κέφι χορεύουν σχεδόν όλοι οι πρωταγωνιστές της ταινίας.
Το soundtrack είναι του Μίμη Πλέσσα και ακούγονται τα τραγούδια, ”Δως μου τ΄αθάνατο νερό”, ”Ζωγραφισμένα στο χαρτί”, ”Τρεχαντήρι θα αρματώσω”, ”Η Μοδίστρα”, ”Οταν μιλάς για χωρισμό”, ”Θέλω πολύ” και το ”Sunshine for your Dreams” που θα δείτε παρακάτω!
Πηγή: koitamagazine.gr
Στο σπίτι του στην Πεύκη ο Γιάννης Γκιωνάκης ήταν μόνιμα καθηλωμένος στο κρεβάτι του. Το σάκχαρο τον είχε φέρει δυστυχώς σε πολύ άσχημη θέση.
Η συνέντευξη ωστόσο δόθηκε εκεί, στο κρεβάτι του πόνου και ο ίδιος είχε ήδη ψάξει στο αρχείο του και είχε βρει τις φωτογραφίες που τον ενδιέφεραν για να μπουν. Ίσως ενστικτωδώς γνώριζε πως το τέλος του πλησιάζει.
Το περιοδικό, “ΕΙΚΟΝΕΣ” στις 31 Αυγούστου 2002 δημοσίευσε την τελευταία συνέντευξη του μεγάλου ηθοποιού που έδωσε στον δημοσιογράφο Νίκο Νικόλιζα.
Κύριε Γκιωνάκη πως ήταν τα παιδικά σας χρόνια;
Όπως ενός κανονικού αλλά ευτυχισμένου παιδιού. Η μητέρα στο σπίτι, ο πατέρας γιατρός, η αδερφή με Γαλλικά και πιάνο και εγώ ο μικρός και άτακτος της οικογένειας.
Θυμάστε την πρώτη σας εμφάνιση στο θέατρο;
Φυσικά. Έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη μου. Ήταν το 1944 στο υπόγειο του Κούν που έπαιξα τον ‘Άσπροκόρακα” και το 1945 στην ταινία “Παπούτσι απ΄τον τόπο σου”. Δύσκολες εποχές, αλλά καλές. Από το 1945 μέχρι και το 1947 με κέρδισε η μουσική σκηνή. Μετά πήγα φαντάρος στην Καβάλα για τρία χρόνια.
Όταν όμως είχα κενό, ανέβαινα στην Θεσσαλονίκη και έπαιζα διάφορα μικρά ρολάκια σε κέντρα και θέατρα όπου χαλούσε ο κόσμος. Έτσι, σιγά σιγά ο κόσμος άρχισε να μιλάει για τον Γκιωνάκη. Το 1950 συνεργάστηκα με την ελληνική σκηνή του Ροντήρη και έπαιξα κλασικό θέατρο.
Έπαιξα πολλά και σημαντικά έργα, όπως “Ο βασιλιάς και ο σκύλος”, “Ο δρόμος του ποταμιού”, “Έυθυμες κυράδες”, “Σπασμένη στάμνα” και πολλά άλλα. Το 1967 επέστρεψα πάλι στην επιθεώρηση όπου έγινα θιασάρχης στην πρόζα.
Αλήθεια, ποιες ήταν οι καλύτερες στιγμές σας, στην επιθεώρηση;
Όταν έπαιξα τον “Αχόρταγο” του Ψαθά, “Το στραβόξυλο”, “Ένας βλάκας και μισός”, “Αριστείδης ο ατυχής” και άλλα. Μεγάλες στιγμές αυτές για μένα.
Οι σχέσεις σας με τους συναδέλφους σας, υπήρξαν καλές;
Αξέχαστος για μένα ήταν ο Νίκος Ρίζος και ο Γιάννης Μιχαλόπουλος που είναι πάντα κοντά μου. Μεγάλες θεατρίνες που αγάπησα ήταν η Άννα και η Μαρία Καλουτά, όπως και η Σπεράντζα την οποία αγαπώ γιατί ήταν ντόμπρος χαρακτήρας. Πάντα όμως θυμάμαι και την καλή μου φίλη Ρένα Βλαχοπούλου. Δεν ξέρετε πόσο με βοήθησε σε δύσκολες στιγμές…
Υπήρξαν άνθρωποι που θαυμάζατε στον χώρο σας;
Δεν μπορώ να ξεχάσω πόσο θαύμαζα τον Κατράκη, ενώ πολύ καλός μου φίλος ήταν και παραμένει ο Αλέκος Αλεξανδράκης. Σπουδαίος άνθρωπος και ηθοποιός.
Παντρευτήκατε μια φορά αν δεν με απατά η μνήμη μου…
Μου θυμίζετε στιγμές και συγκινούμαι. Παντρεύτηκα τον Γενάρη του 1957 τη μεγάλη μου αγάπη, την Ζέτα που μου χάρισε δύο κόρες. Τη Ρενάτα και την Πωλίνα. Κουμπάρα μας ήταν η Σοφία Βέμπο. Κάναμε πολλή παρέα τότε. Σπουδαία γυναίκα που η Ελλάδα πάντα θα της χρωστάει ευγνωμοσύνη.
Αν σας ρωτούσα ποια ήταν η πιο πικρή σελίδα της ζωής σας;
Γνώρισα μια μεγάλη πίκρα στην προσωπική μου ζωή, από ένα μεγάλο μου λάθος. Αναφέρομαι στην γνωστή ιστορία με την Αφροδίτη Κοζανιτά. Ειλικρινά όμως δεν θέλω ούτε καν να το συζητήσω ούτε και να το θυμάμαι.
Αμέσως μετά ανεβάσαμε τον “Κοριό”. Θυμάμαι ότι φοβόμουν πολύ στις πρόβες. Τα πόδια μου έτρεμαν. Εκεί ίσως για πρώτη φορά στην καριέρα μου αισθάνθηκα ότι θα αποτύχω. Η γυναίκα μου όμως με στήριξε αφάνταστα. Μεγάλη συγκίνηση. Ύστερα ήρθε η μεγάλη επιτυχία. Και όλα τα οφείλω στην γυναίκα μου, την Ζέτα.
Αν και έχετε παίξει δεκάδες ρόλους και έργα, στο μυαλό μας έρχεστε από την ταινία “Τα κίτρινα γάντια”…
Έχω καθιερωθεί νομίζω στη νεότερη γενιά μέσα από αυτούς τους ρόλους σε αυτά τα έργα γιατί όντως υπήρξαν μεγάλες μου επιτυχίες και γιατί τα λατρεύω και εγώ.
Εσάς ποιες ταινίες σας άρεσαν;
Είναι τέσσερις: “Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο”, “Δέκα μέρες στο Παρίσι”, “Τα κίτρινα γάντια” και “Η Αθήνα τη νύχτα”.
Η δική σας γενιά πάντως έβγαζε συνεχώς σταρ Σήμερα βγαίνουν σταρ;
Σταρ νομίζω πως βγαίνουν σε κάθε εποχή. Εγώ θεωρώ πάντως τυχερό τον εαυτό μου που έζησα αυτή την συγκεκριμένη εποχή, αλλά και για τη ζωή που έζησα.
Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα σε εκείνες τις αλλοτινές ένδοξες εποχές και στην τωρινή;
Η τέχνη πιστεύω πως είναι πάντα μία και δεν αλλάζει. Σήμερα τα θέατρα είναι περισσότερα, όπως και οι ηθοποιοί. Άρα υπάρχουν περισσότερες δυνατότητες και περισσότερες επιλογές για τους ηθοποιούς. Η νέα γενιά είναι αξιόλογη και δεν πρέπει να την υποβιβάζουμε. Εμείς πάει, περάσαμε, καθιερωθήκαμε. Τώρα σειρά έχουν οι νέοι.
Υπάρχουν νέοι ηθοποιοί που εσείς κρίνετε ότι είναι αντάξιοί σας;
Υπάρχουν αρκετοί σπουδαίοι νέοι. Ακούω νέους ηθοποιούς να λένε για εμάς τους παλιούς ότι υπήρξαμε σχολή για εκείνους. Εγώ θέλω να τους πω, πως αν και εμείς παίζαμε σήμερα, αυτοί θα ήταν σχολή για εμάς. Αν θέλετε να σας πω έναν νέο που να βλέπω στα δικά μου χαρακτηριστικά, ίσως είναι ο Παύλος Χαϊκάλης.
Το όνομα Γιάννης Γκιωνάκης, έκοβε πολλά εισιτήρια στα θέατρα. Αλήθεια με το όνομά σας, άνοιγαν εύκολα οι πόρτες και των κυβερνήσεων;
Ότι έκοβε εισιτήρια το όνομά μου, είναι ένα αναμφισβήτητο γεγονός. Άνοιγαν όλες οι πόρτες των θεάτρων. Για ‘άλλες πόρτες δεν μπορώ να πω.
Υπήρξε πολιτικός που σας είχε ιδιαίτερη αδυναμία;
Ο Γεώργιος Μαύρος που με ακολουθούσε πάντα. Ήμασταν παιδικοί φίλοι και κάναμε πολύ παρέα.
Η φήμη σας ως γυναικοκατακτητής έχει περάσει και στη νεότερη γενιά. Το πιστεύετε αυτό;
Και εγώ, και ο Χατζηχρήστος και ο Αλεξανδράκης έχουμε αυτή τη φήμη. Όμως πιστεύω πως και οι τρεις υπήρξαμε εραστές του θεάτρου και του κινηματογράφου. Μόνιμη ερωμένη μας ήταν η σκηνή.
Πλουτίσατε τελικά από το επάγγελμά σας;
Μπορώ απλά να πω ότι κέρδισα τόσα χρήματα όσα μου χρειάζεται να ζήσω αξιοπρεπώς εγώ και η οικογένειά μου.
Κάποιοι συνάδελφοί σας, έχουν πεθάνει στην ψάθα…
Η αλήθεια είναι ότι όλοι οι άνθρωποι έχουμε αδυναμίες. Και οι αδυναμίες πληρώνονται ακριβά. Λυπάμαι πάντως για τέτοιους συναδέλφους που ήταν ογκόλιθοι.
Όχι, δεν μπορώ να πω ότι δεν πληρωνόμασταν καλά. Ο καθένας όμως ξέρετε πως κρίνει τη ζωή του, αναλόγως με την κάθε στιγμή που περνάει. Εγώ έκρινα ότι η οικογένειά μου και τα γηρατειά μου θα έπρεπε να είναι αξιοπρεπή όπως και η υπόλοιπη ζωή μου.
Ως παππούς, πως είναι ο Γιάννης Γκιωνάκης;
Πως μπορεί να είναι ένας άνθρωπος που έχει ζήσει κάθε ευτυχία στη ζωή του και συνεχίζει να ζει μέσα από τα μάτια των εγγονιών του; Κάθε φορά που τα εγγόνια μου έρχονται και μου φωνάζουν “παππού” ξαναγεννιέμαι.
Συνήθως εσείς οι μεγάλοι ηθοποιοί παραπονιέστε επειδή η πολιτεία δεν σας έχει τιμήσει δεόντως…
Δυστυχώς η πολιτεία τιμά και βραβεύει μετά θάνατον. Δεν βλέπετε πόσο καιρό συζητιούνται οι τιμητικές συντάξεις; Πόσο πάλεψε η Φόνσου για το “Σπίτι του Ηθοποιού”; Εγώ θέλω να σας πω ότι είμαι ευτυχισμένος που με τίμησε ο κόσμος. Ο κόσμος για όλους εμάς τους ηθοποιούς είναι η επιβράβευση. Το να ακούς να σε χειροκροτούν, αυτό δεν ανταμείβεται με τίποτα άλλο.
Τι σας έχει λείψει περισσότερο από όλα, τα τελευταία χρόνια κ. Γκιωνάκη;
Έχω επιθυμήσει το θέατρο. Τη μυρωδιά του. Το χειροκρότημα. Αυτά νοσταλγώ όσο τίποτα άλλο. Να τα δω και να τα ζήσω όπως παλιά.
Πηγή άρθρου: respectnews.gr
Για τον Φίλοποίμενα Φίνο και τον πολιτισμό που άφησε στην Ελλάδα, έχουν γραφτεί χιλιάδες άρθρα και κυρίως έχει αναγνωριστεί από όλη την Ελλάδα η τεράστια συνεισφορά του. Έχτισε μια παντοκρατορία από το μηδέν, την Φίνος Φίλμ, οι ταινίες της οποίας μέχρι και σήμερα σπάνε τα μηχανάκια της τηλεθέασης.
Ωστόσο, αυτό που δεν είχαμε ψάξει, είναι το χωριό του, η Τιθορέα ή αλλιώς Βελίτσα. Τo UP Stories από ψηλά να μας ξεναγήσει στο χωριό αυτού του σπουδαίου παραγωγού και κινηματογραφιστή που έφτιαξε σχεδόν το σύνολο των Ελλήνων ηθοποιών και τους έκανε διάσημους μέχρι και σήμερα, 70 χρόνια μετά την δημιουργία της εταιρίας του!
© 2017 Ελληνικός Κινηματογράφος. All Rights Reserved
