Ο Γιάννης Μιχαλόπουλος γεννήθηκε στα Εξάρχεια της Αθήνας το 1927 και ήταν ηθοποιός και ενδυματολόγος. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πήρε το δίπλωμά του ως ηθοποιός το 1951, ερμηνεύοντας σε κανονική παράσταση τον ρόλο του Οκτάβιου στην κωμωδία του Γκολντόνι «Οι Περίεργες Γυναίκες».
Η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση έγινε στο Ηρώδειο, την ίδια χρονιά, με τον «Θυμελικό Θίασο» του Λίνου Καρζή, στην κωμωδία του Αριστοφάνη «Λυσιστράτη» ως κορυφαίος του χορού των γερόντων.
Αν καιέγινε ευρύτερα γνωστός από την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, είχε σχεδόν πενηντάχρονη παρουσία στο θέατρο. Ξεκίνησε το 1952 (και συνέχισε ως το 1955) με τον θίασο Έλλης Λαμπέτη-Δημήτρη Χορν και Γιώργου Παππά και εμφανίστηκε σε δεκάδες θεατρικά έργα ως το 2002.
Να αναφέρουμε ότιο Γιάννης Μιχαλόπουλος συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, με τους Δ.Μυράτ, Β.Διαμαντόπουλο, Μ.Αλκαίου, Λ.Κωνσταντάρα, Μ.Κοντού, Γ.Γκιωνάκη, Ν.Ρίζο, Κ.Βουτσά, Σ.Παράβα, Μ.Χρονοπούλου, Β.Τσιβιλίκα, Κ.Γιουλάκη, Κ.Δανδουλάκη και άλλους.
Από το 1966 υπήρξε συνθιασάρχης σε θεατρικά σχήματα. Ήταν κουμπάρος με τους αξέχαστους Έλλη Λαμπέτη και Δημήτρη Χορν.
Από το 1952 ως το 1962, εργάστηκε ως εκφωνητής στο, τότε, Ε.Ι.Ρ (Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας).
Με το ραδιόφωνο είχε μια ξεχωριστή σχέση, καθώς πήρε μέρος και σε πολλές θεατρικές εκπομπές μετά το 1962.
Στον κινηματογράφο ο Γιάννης Μιχαλόπουλος πρωτοεμφανίστηκε το 1966 στην ταινία «Ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές» που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Κωνσταντίνου, υποδυόμενος τον Τζον Πάπας. Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε στο φιλμ «Αχ!… Και Νάμουν Άντρας».
Μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία ήταν και το φιλμ «Αχ! Αυτή η γυναίκα μου» που πρωταγωνιστούσαν επίσης η Αλίκη Βουγιουκλάκη με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και τη Σαπφώ Νοταρά.
Ως το 1986 συμμετείχε σε περίπου 20 ταινίες: «Μιας πεντάρας νιάτα» (1967), «Μια τρελή τρελή σαραντάρα» (1970), «Η θεία μου η χίπισσα» (1970), «Ο Κατεργάρης» (1971), «Ο άνθρωπος λαχείο» (1979), «Ο Σεξοκυνηγός» (1981), «Ο εραστής της πείνας» (1986) και άλλες.
Ο Γιάννης Μιχαλόπουλος έκανε σπουδαία καριέρα και στην τηλεόραση.
Πρωταγωνίστησε σε κωμωδίες των Αλέκου Σακελλάριου–Χρήστου Γιαννακόπουλου και σε άλλες εκπομπές, όπως επιθεωρήσεις, εορταστικά προγράμματα και άλλα.
Ιδιαίτερα δημοφιλής έγινε από τις ερμηνείες του στην τηλεοπτική σειρά «Ορκιστείτε παρακαλώ» όπου ενσάρκωνε τον πρόεδρο του δικαστηρίου. Στο μόνιμο καστ της σειράς συμμετείχε και η Ελένη Φιλίνη.
Η σειρά αυτή, που αποτελούσε διασκευή δικαστηριακών ευθυμογραφημάτων του Μ. Καραμπατσάκη, ξεκίνησε το 1982, στην τότε ΥΕΝΕΔ. Συνολικά, προβλήθηκαν 90 επεισόδια, στα οποία ο Γιάννης Μιχαλόπουλος έδινε πραγματικά ρεσιτάλ με τον στομφώδη λόγο του και την προσπάθειά του να εκμαιεύσει από τους μάρτυρες τα γεγονότα.
Έπαιξε στη σειρά «Ο κύριος Συνήγορος» σε σενάριο Κώστα Πρετεντέρη και σκηνοθεσία του ίδιου του Γιάννη Μιχαλόπουλου, ο οποίος ερμήνευε τον ρόλο του δικηγόρου Δημοσθένη Παρλάτου.
Πρόκειται για την πρώτη κωμική σειρά της ελληνικής τηλεόρασης. Ξεκίνησε να προβάλλεται στις 2 Μαϊου του 1970. Συνολικά παίχτηκαν 256 δεκαπεντάλεπτα επεισόδια. Ίσως ήταν ο κορυφαίος, ερμηνευτικά, ρόλος για τον Γιάννη Μιχαλόπουλο, ενώ στη μνήμη των τηλεθεατών έμεινε και ο ρόλος της γραμματέως του Ισμήνης, που ενσάρκωνε η Ελένη Μαυρομάτη.
«Τα παιδιά του Ζεβεδαίου» (1973-1975) πάλι σε σενάριο Κώστα Πρετεντέρη και σκηνοθεσία Γιάννη Μιχαλόπουλου.
Ο Γιάννης Μιχαλόπουλος ενσάρκωνε τον Στάθη Ζεβεδαίο, γιο του μαυραγορίτη λαδέμπορου της Κατοχής Θωμά Ζεβεδαίου, που υποδυόταν ο σπουδαίος Δ.Νικολαϊδης. Έτσι «Τα παιδιά του Ζεβεδαίου», του Θωμά, είχαν… πατέρα, όπως έλεαν οι στίχοι του τραγουδιού που ακουγόταν στη σειρά.
«Ο Κόσμος κι ο Κοσμάς» (1973) σε σενάριο Ασημάκη Γιαλαμά και σκηνοθεσία Γιάννη Μιχαλόπουλου, ο οποίος ενσάρκωνε τον Κοσμά.
«Οι Εργένηδες» (1991) σε σενάριο Γιάννη Σκλάβου και σκηνοθεσία Όμηρου Ευστρατιάδη.
Το 1966 ο Γιάννης Μιχαλόπουλος βραβεύτηκε από την Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων για την προσφορά του στη νεοελληνική κωμωδία, ενώ η κόρη του αξέχαστου Δημήτρη Ψαθά, Μαρία, τον βράβευσε για τις θεατρικές ερμηνείες στα έργα του πατέρα της.
Ήταν ηθοποιός εξαιρετικά χαμηλών τόνων, σεμνός και με πλούσιο ρεπερτόριο.
Ο Γιάννης Μιχαλόπουλος έφυγε από τη ζωή στις 10 Ιουνίου 2016 στο νοσοκομείο ΚΑΤ της Αθήνας, σε ηλικία 89 ετών. Είχε υποβληθεί σε επέμβαση στο πόδι και λίγες ώρες μετά την ανάνηψη υπέστη ανακοπή.
Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας και είχε αποσυρθεί από την ενεργό δράση.
Γιάννης Μιχαλόπουλος: Εργολαβία
Έτος | Τίτλος ταινίας |
---|---|
1962 | Η Αθήνα τη νύχτα |
1966 | Άνθρωπος για όλες τις δουλειές |
1966 | Αχ!.. Καί Νάμουν Άντρας |
1967 | Αχ! Αυτή η Γυναίκα μου |
1967 | Μιας Πεντάρας Νειάτα |
Έτος | Τίτλος ταινίας |
---|---|
1970 | Η Θεία μου η Χίπισσα |
1970 | Μια τρελλή… τρελλή… σαραντάρα |
1970 | Ο Σταύρος είναι πονηρός |
1971 | Ο κατεργάρης |
1979 | Ο άνθρωπος λαχείο |
Έτος | Τίτλος ταινίας |
---|---|
1980 | Γεύση από… Ελλάδα! |
1980 | Ο παρθενοκυνηγός |
1981 | Άγριες κότες |
1981 | Ο σεξοκυνηγός |
1981 | Πολίτες δεύτερης κατηγορίας |
1982 | Θα σε κλέψω μ’ ακούς |
1983 | Γύφτικη κομπανία |
1983 | Χίλια κυβικά τρέλλα |
1984 | Αν ήταν το βιολί πουλί |
1985 | Η γκομενάρα απ’ το Μέτσοβο |
1986 | Ένα τρελλό τρελλό μούτρο |
1986 | Γιαννάκης ο μικρομεσαίος |
1986 | Γιαννάκης ο προβληματικός |
1986 | Ο αχτύπητος |
1986 | Ο εραστής της πείνας |
1986 | Ο θείος από το Τέξας |
1987 | Ο Ξελογιασμένος |
1987 | Ο ανίκανος |
1987 | Ο μπαμπάς μου ο ξεφτύλας |
1988 | Καψούρης πονηρός και ζηλιαρόγατος |
1988 | Ο εραστής του άντρα μου |
1988 | Ο σύντροφος Αριστείδης |
1988 | Πως τη λεν τη βαζελίνη τούρκικα |
1989 | Ένας ώριμος παιχνιδιάρης |
1989 | Στρατηγός καλεί ροκάδες |
1990 | Γιορτινό παραμύθι |
Έτος | Τίτλος σειράς |
---|---|
1970|1970 | Ο κύριος συνήγορος |
1970|1970 | Το Σπίτι με το Φοίνικα |
1973|1973 | Ο κόσμος και ο Κοσμάς |
1973|1973 | Τα παιδιά του Ζεβεδαίου |
1973|1973 | Το ποινικό μητρώο της Αθήνας |
1975|1975 | Η Θέμις έχει κέφια |
1975|1975 | Η Θέμις έχει νεύρα |
1976|1976 | Μια Αθηναία στην Αθήνα |
1978|1978 | Υποψίες: Αξιοπρέπεια |
1981|1981 | Ελληνικές κωμωδίες |
1982|1982 | Ορκιστείτε παρακαλώ |
1983|1983 | Ιστορία γραμμένη με νότες |
1984|1984 | Βραδυά επιθεώρησης |
1990|1990 | Το αστυνομικό μας τμήμα |
1991|1991 | Μάλιστα κύριε |
1991|1991 | Οι εργένηδες |
1993|1993 | Ευτυχώς δυσάρεστα νέα |
1999|1999 | Μη μαδάς τη Μαργαρίτα |
2002|2002 | Μαμά + Γιός |
2008|2008 | Ματωμένα Χώματα |