Η ταινία, “7 υπέροχοι γκαφατζήδες” προβλήθηκε τη σαιζόν 1987-1988.
Οι 7 υπέροχοι είναι μια νεανική παρέα από έξι αγόρια και ένα κορίτσι που ζει στη συνοικία, Λακούβα. Στη συνοικία, εμφανίζεται μια μέρα η συμμορία του Σφάχτη και θέλει να κυριαρχήσει. Θα καταφέρουν οι 7 υπέροχοι να ανατρέψουν τα σχέδιά τους;
Η Όλγα Καρλάτου υπήρξε μία από τις ομορφότερες διεθνείς Ελληνίδες ηθοποιούς, μία από τις ελάχιστες που κατάφεραν πραγματικά να κάνουν καριέρα εκτός των συνόρων τις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Το πραγματικό της όνομα είναι Όλγα Βλασσοπούλου και γεννήθηκε το 1947.
Η Όλγα Καρλάτου τελείωσε με υποτροφία το Εθνικό Θέατρο και αφού βρέθηκε στην Ευρώπη, επέστρεψε στην Ελλάδα με τον Νίκο Παπατάκη, τον σύζυγό της.
Στα 40 άφησε οριστικά τα πλατό για να ξεκινήσει πανεπιστημιακές σπουδές που είχε απωθημένο και σήμερα είναι δικηγόρος, ιδιότητα που απέκτησε στα 65 της! Το 2007 αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Κεντ με το πτυχίο δικηγόρου και απο το 2010 έγινε δεκτή από το Δικηγορικό Σώμα των Βερμούδων (Bermuda Bar Association).
Έχει παίξει σε πολλές ταινίες στο εξωτερικό και μόνον 5 στην Ελλάδα με τις ταινίες «Έξοδος Κινδύνου» το 1980 του Νίκου Φώσκολου και την ταινία «Ελευθέριος Βενιζέλος» του Παντελή Βούλγαρη να ξεχωρίζουν.
Στο εξωτερικό συνεργάστηκε με σπουδαίους σκηνοθέτες όπως ο Σέρτζιο Λεόνε, Λούτσιο Φούλτσι κ.ά., ενώ το 1983, έπαιξε στο πλευρό του Γκρέγκορυ Πεκ, στην ταινία «The Scarlet and the Black».
Στην ταινία «έξοδος κινδύνου» η Όλγα Καρλάτου δείχνει και τις τραγουδιστικές ικανότητες της, καθώς ερμηνεύει δύο τραγούδια του Γιώργου Κατσαρού, το «Πιάσε μου τα χέρια», στους τίτλους, και ένα ντουέτο με τον Αλμπέρτο Εσκενάζυ.
Η ίδια έχει πει σχετικά: “Δεν ήμουν ακριβώς ηθοποιός, το έκανα για κάποια χρόνια για να επιβιώσω. Δεν ήξερα να κάνω και τίποτε άλλο».
«Αργότερα είπα στον εαυτό μου ότι δεν ήθελα να πεθάνω απλώς και μόνο ως ηθοποιός τότε πήγα στο πανεπιστήμιο για να σπουδάσω με υποτροφία. Έτσι κατάφερα να πάρω τέσσερα πτυχία και σήμερα είμαι δικηγόρος πια. Δεν είναι ότι αρνούμαι την ταυτότητα της ηθοποιού, αλλά ήθελα να της προσθέσω κι άλλες ιδιότητες».
Μιλώντας για τα παιδικά της χρόνια εξομολογείται:
“Οι γονείς μου ήταν άνθρωποι φτωχοί, η μητέρα μου, παιδί ακόμα, έζησε τη Μικρασιατική Καταστροφή.Μας καταπίεζαν εμένα και τον αδερφό μου, οπότε ό,τι καταφέραμε από μικρά παιδιά ήταν γιατί έπρεπε να είμαστε οι πρώτοι, ώστε να παίρνουμε υποτροφίες. Δεν υπήρχαν χρήματα ούτε για τα βιβλία μας.Ο αδερφός μου έπρεπε να μπει στο Πολυτεχνείο μέσα στους 3 πρώτους ανάμεσα σε 1.800 υποψηφίους για να πάρει υποτροφία και τα κατάφερε.
Κι εγώ το ίδιο, ετοιμαζόμουν για εξετάσεις όταν έκανα την επανάστασή μου να μπω στη δραματική σχολή .Δεν είπα τίποτα στους γονείς μου, τα έκανα όλα κρυφά ,όταν όμως μπήκα το είπα και σοκαρίστηκαν ,όμως έλεγαν «θα της περάσει και θα επιστρέψει στο πανεπιστήμιο”.
Η σχέση της με τον σκηνοθέτη Νίκο Παπατάκη ήταν περίεργη. Αρκετά χρόνια αργότερα η Όλγα θυμάται για εκείνη τη περίοδο της ζωής της: “Στο Παρίσι ζούσαμε σαν μποέμ. Ούτε δικό μας σπίτι δεν είχαμε – μας φιλοξενούσαν φίλοι. Όταν γέννησα, δεν μπορούσαμε να μεγαλώσουμε το παιδί.Τριών μηνών το έστειλα στους γονείς μου στην Ελλάδα.Έπρεπε, όμως, κάποιος να φέρνει το “ψωμί στο τραπέζι” – έτσι πήγα στην Ιταλία, όπου μια ταινία μου είχε κάνει επιτυχία, και δούλεψα για να στέλνω λεφτά στην Ελλάδα. Ο Νίκος με αγαπούσε πολύ, ήθελε να γυρίσω και να μην ξαναφύγω”.
Το 1984 η Όλγα Καρλάτου χωρίζει τον σκηνοθέτη Νίκο Παπατάκη και την επόμενη χρονιά παντρεύεται το σκηνοθέτη, Άρθουρ Ράνκιν Τζούνιορ με τον οποίο έμεινε μέχρι το θάνατό του το 2014. Σήμερα ζει στις Βερμούδες και είναι μια καταξιωμένη δικηγόρος .
Η Όλγα Καρλάτου είναι σίγουρα μια γυναίκα που τόλμησε, προχώρησε και ακολούθησε μια πορεία αξιοθαύμαστη.
Ο Λευτέρης Βουρνάς δεν τα είχε βρει με τον εαυτό του, δεν είχε λύσει τα προβλήματα που είχαν συσσωρευτεί από την παιδική του ηλικία, δεν μπόρεσε να διαχειριστεί τα «θέλω» του και τις ιδιαιτερότητες του. Ήταν παιδί με προβληματική ζωή, χωρίς να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και χωρίς να μπορέσει ποτέ να αποφασίσει αν του αρέσουν οι άντρες ή οι γυναίκες. Μέσα στο κεφάλι του επικρατούσε ένα χάος. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Διάβασα πολλά άρθρα, συνεντεύξεις, μίλησα με παλιούς ηθοποιούς, μέχρι και σε ένα φίλο ψυχολόγο κατέφυγα μπας και βγάλω άκρη. Η περίπτωση του Λευτέρη Βουρνά είναι περίεργη και περίπλοκη. Για να καταλήξει ένας νέος και διάσημος άνθρωπος στην αυτοκτονία, πρέπει να έπαιξαν ρόλο ένα σωρό παιδικά τραύματα και κατάλοιπα.
Γεννήθηκε το 1942 στην Αθήνα, μέσα στην κατοχή, από τη Νίκη Θεοτοκάτου και τον Γιάννη Βουρνά. Στην τρυφερή ηλικία των 2 χρόνων ο ψυχισμός του δέχεται ένα ισχυρό πλήγμα όταν χάνει τη μητέρα του και απομένει με την αδελφή και τον πατέρα του. Δυστυχώς όμως, ακολούθησε και δεύτερο “χτύπημα” όταν και ο πατέρας του αναγκάζεται να φύγει στο εξωτερικό, στην Τασκένδη, ως πολιτικός πρόσφυγας λόγω του εμφύλιου πολέμου.
Ο μικρός Λευτέρης αποχωρίζεται την αδελφή του και υιοθετείται από την Αθηνά Καγκελάρη, αδελφή της γιαγιάς του. Μια ηλικιωμένη γυναίκα, οικονομικά ευκατάστατη, αλλά που ποτέ δεν κάλυψε τα συναισθηματικά κενά του μικρού αγοριού και που δεν ήξερε τον τρόπο να τον μεγαλώσει. Κάποιες πηγές αναφέρουν πως όταν έκανε αταξίες ή δεν έτρωγε το φαγητό του, του έλεγε: “φάε αλλιώς θα σε στείλω στο αναμορφωτήριο”.
Από νεαρή ηλικία έδειξε ότι έχει κλίση στην υποκριτική και εντελώς τυχαία στα 17 του εμφανίστηκε δίπλα στην Ειρήνη Παπά και τον Ανδρέα Μπαρκουλη στην ταινία “Μπουμπουλίνα”. Ξετρελάθηκε από την εμπειρία κι’ έτσι αποφάσισε να γραφτεί στη Δραματική Σχολή Σταυράκου. Ως σπουδαστής έπαιξε πολύ μικρούς ρόλους – σχεδόν κομπάρσος – σε αρκετές ταινίες, ενώ στο δεύτερο έτος της σχολής έκανε και την πρώτη εμφάνιση στο θέατρο, στην παράσταση «Κόκκινα Φανάρια» (1962). Μια θρυλική παράσταση του Αλέξη Δαμιανού με την Μαίρη Χρονοπούλου πρωταγωνίστρια, που παίχτηκε για τρεις σεζόν.
Μην έχοντας κάποιον άνθρωπο να τον συμβουλεύει έπαιζε παντού. Από ταινίες φουστανέλα, μέχρι κοινωνικά μελό, ιστορικά, ψιλό-πορνό, κωμωδίες… ότι να ‘ναι! Απ’ την εποχή που μπήκε στην Φίνος Φιλμ τα πράγματα αρχίζουν να φτιάχνουν και του δίνουν ρόλους που του ταιριάζουν. Συνήθως ζεν πρεμιέ αλλά και πιο απαιτητικούς (παράνομους, αλήτες, καθάρματα κτλ.). Έπαιξε σε 32 κινηματογραφικές ταινίες, με τελευταία «Ο Κυρ Γιώργης Εκπαιδεύεται», που ήταν και η τελευταία παραγωγή της Φίνος Φιλμ το 1977.
Όπως ήταν φυσικό, σεξουαλικά είχε γίνει ανάρπαστος. Κι’ από γυναίκες αλλά και από άντρες απ’ ότι λένε οι παλιοί. Ήταν ανοικτός σε όλα, όπως κάθε άνθρωπος που ψάχνει να γεμίσει τα βαθιά συναισθηματικά του κενά. Το 1971 παντρεύεται την Αθηνά και μετακομίζει στην Βούλα.
Όλα αυτά τα χρόνια ο Λευτέρης Βουρνάς δε σταματά να ψάχνει απεγνωσμένα μέσω διαφόρων οργανισμών τον πατέρα του στη Ρωσία. Τον βρήκε και όταν τον Απρίλιο του 1975 ήρθε στην Ελλάδα, συναντήθηκαν. Ο πατέρας του είχε παντρευτεί ξανά και είχε αποκτήσει ακόμα ένα παιδί. Η διαμονή του στην Ελλάδα ήταν ολιγόωρη και δεν πρόλαβαν να απαντηθούν ερωτήματα που βασάνιζαν το μυαλό του για χρόνια.
Η Συνάντηση αυτή αντί να του κάνει καλό τον έριξε στην κατάθλιψη. Από τότε άρχισε η καθοδική πορεία με τα ψυχολογικά προβλήματα ν’ αρχίζουν να γιγαντώνονται. Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε όταν η θετή του μητέρα, αυτή που τον είχε μεγαλώσει, έφυγε από τη ζωή. Ο θάνατος της τον συγκλόνισε τόσο που αμέσως μετά την κηδεία και χωρίς να ειδοποιήσει τη σύζυγό του Αθηνά, έφυγε από το σπίτι του στη Βούλα και πήγε να μείνει στο σπίτι της μάνας του στην Πλατεία Αμερικής. Μετά από ένα χρόνο επέστρεψε στη συζυγική του στέγη, εμφανώς καταβεβλημένος ψυχικά, αφού πλέον η κατάθλιψη έχει κυριαρχήσει τη ζωή του, εμποδίζοντάς τον ακόμα και να φάει.
Την 1η Ιουλίου του 1987, σε ηλικία 45 χρόνων, αποφασίζει να βάλει τέλος στη ζωή του. Κλεισμένος στο διαμέρισμά του, προσπάθησε με πολλούς τρόπους να αυτοκτονήσει. Αρχικά παίρνοντας χάπια, μετά βγάζοντας τα καλώδια από ένα φωτιστικό για να πάθει ηλεκτροπληξία, βάζει ένα μαξιλάρι μέσα στη γεμάτη με νερό, μπανιέρα, για να πνιγεί, κόβει με ένα ξυράφι τις φλέβες του, αλλά όταν ακούει την σύζυγό του να ουρλιάζει έξω από την πόρτα του διαμερίσματος τους, πέφτει από τον τρίτο όροφο.
Κηδεύτηκε με θρήνους στο Α΄ Νεκροταφείο με τραγικές φιγούρες την γυναίκα του, τον φίλο του Σταύρο Παράβα, αρκετούς ηθοποιούς και πολύ κόσμο.
Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Νίκο Μουρατίδη για την άδεια δημοσίευσης του άρθου από το nikosonline.gr.
Η Ζωζώ Σαπουντζάκη για πολλά χρόνια τον Ιούνιο μήνα διοργάνωνε πάρτυ στην βίλα της στην Κινέτα. Και το έκανε αυτό μετά από ένα ατύχημα που είχε με το αυτοκίνητο της που παραλίγο να σκοτωθεί.
Τότε λοιπόν είπε ότι θέλει να ευχαριστήσει τον κόσμο της και έτσι το καθιέρωσε. Από τα πάρτυ αυτά και ποιοι δεν πέρασαν: Όλη η αφρόκρεμα της Αθήνας. Μέχρι υπουργοί. Και πάντα ήταν γαλαντόμα στα πάρτυ αυτά.
Ένα από αυτά που ήταν και το πιο εντυπωσιακό, η Ζωζώ με μια λευκή τουαλέτα τα έδωσε όλα, αφού παρευρέθηκε όλη η κοσμική Αθήνα τότε, στο πάρτυ αυτό καλεσμένος ήταν και ο Κώστας Καρράς, γείτονας της Ζωζώς στην Κινέτα.
Μαζί με τον Ιορδάνη (χορευτή του Γιώργου Ζαμπέτα) χόρεψαν συρτάκι, ζεϊμπέκικο και χασάπικο, κάνοντας τους καλεσμένους να παραληρήσουν με το μπρίο της Ζωζώς αλλά και την προκλητική τουαλέτα της!
Πηγή άρθρου: respectnews.gr
Τον λατρεύαμε. Ήταν ο άνθρωπος που σε όποια ταινία έπαιζε την απογείωνε. Τέλειωνε η ταινία, φεύγαμε από τον κινηματογράφο και κουβεντιάζαμε για τον Χρόνη και τις ατάκες του. Για το ντύσιμο του, τα σκέρτσα του, αλλά και το παίξιμο του. Όλοι το παραδέχονται, ακόμα και οι πιο δύσκολοι συνάδελφοι του: “Ο Χρόνης ήταν μεγάλο ταλέντο”.
Αποφασίζοντας να του φτιάξω ένα άρθρο/πορτραίτο, πέρα από το βιογραφικό του και τα όσα διάβασα γι’ αυτόν, τηλεφώνησα και σε αρκετούς ηθοποιούς του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου που βρίσκονται εν ζωή, για να πάρω γνώμες και ίσως να μάθω κάποια κρυμμένα μυστικά. Και στην περίπτωση του Χρόνη Εξαρχάκου πέτυχα διάνα! Αυτός ο αξιαγάπητος ηθοποιός ταλαιπωρήθηκε κρύβοντας πράγματα για την προσωπική του ζωή – όπως ταλαιπωρήθηκε και στο τέλος του, με την κωλοαρρώστια. Τον Καρκίνο.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή
Ο Χρόνης Εξαρχάκος (πραγματικό ονοματεπώνυμο: Πολυχρόνης Έξαρχος), γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου, 18 Ιανουαρίου 1932 και πέθανε στην Αθήνα, 27 Σεπτεμβρίου 1984. Σπούδασε στη σχολή του Πέλου Κατσέλη και όταν αποφοίτησε το 1963, πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο στη «Βίλα των οργίων», με το θίασο Ρηγόπουλου- Αναλυτή.
Ένα χρόνο μετά ο Χρόνης Εξαρχάκος έκανε και το ντεμπούτο του στο σινεμά, με την ταινία του Οδυσσέα Κωστελέτου “Διαζύγιο αλά ελληνικά”. Εμφανίστηκε σε 25 περίπου ταινίες και έπαιξε πάνω-κάτω σε 60 επιθεωρήσεις. Μερικές από τις πιο γνωστές ταινίες του είναι: “Η κόρη μου η σοσιαλίστρια” (1966), “Γοργόνες και μάγκες” (1968), “Η Παριζιάνα” (1969), “Μαριχουάνα στοπ” (1971), “Μια Ελληνίδα στο χαρέμι” (1971) κ.ά. Η τελευταία του εμφάνιση στο θέατρο ήταν στο “Ακροπόλ” στο έργο “Το παραμύθι πάει σύννεφο” (1982).
Μια παλιά ηθοποιός που είχε δουλέψει αρκετά με τον Χρόνη Εξαρχάκο μου είπε: “Ο Χρόνης πολύ καλό παιδί, αλλά, κυκλοθυμικός!!! Μεγάλο ταλέντο, αλλά ανασφαλής. Μερικές φορές γινόταν και δύσκολος συνεργάτης! Το ξέρεις φαντάζομαι πως ξεκίνησε ως φωτιστής θεάτρου! Το πηγαίο ταλέντο του όμως τον έφτασε στην κορυφή. Και μπορεί να έπαιζε δεύτερους ρόλους, αλλά πάντα το όνομα του έμπαινε ψηλά και με μεγάλα γράμματα. Τον ήθελε ο κόσμος.”
Διάφορα δημοσιεύματα γράφουν πως δεν παντρεύτηκε ποτέ, γιατί δεν τον άφηνε η μητέρα του, η κυρία Άννα, μία γυναίκα με πολλά προβλήματα υγείας, η οποία του έτρεφε μεγάλη αδυναμία και για αυτό δεν τον άφησε να κάνει γάμο, για να μην χάσει. Και στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρω τα δύο μεγάλα μυστικά του Χρόνη Εξαρχάκου.
Τηλεφώνησα σε μια μεγάλη κωμικό μας, και μου είπε πως… “ Ο Χρόνης Εξαρχάκος ήταν υιοθετημένος, αλλά το ήξεραν πολύ λίγοι. Ο ίδιος δεν το έλεγε σχεδόν ποτέ του. Είχε τόσο μεγάλο δέσιμο με την γυναίκα που τον είχε υιοθετήσει, που δεν μπορούσε να διανοηθεί να μην την έχει σαν πραγματική του μητέρα”.
Όταν ρώτησα έναν παλιό μας ηθοποιό αν όντως ο Χρόνης δεν παντρεύτηκε λόγω της μητέρας του, μου τα ανέτρεψε όλα! “Ο Χρόνης δεν παντρεύτηκε λόγω του ότι ήταν gay”!
Έμεινα ξερός! Τηλεφώνησα πάλι στην μεγάλη μας κωμικό για να το διασταυρώσω: “Ε, ναι, ήταν γνωστό. Δεν το ήξερε ο κόσμος, ούτε καν η μητέρα του, αλλά όλοι οι συνάδελφοι το ξέραμε ότι ήταν. Γι’ αυτό άλλωστε έκαναν πολύ παρέα και με τον Δαλιανίδη. Αγαπιόντουσαν πολύ, αλλά ήταν και σαν τον σκύλο με την γάτα. Συνέχεια ψιλοτσακωμοί και σεξουαλικά αστειάκια. Ξέρω και ιστορίες πιο προσωπικές που όμως δεν θα τις πω ποτέ.”
Πορεύτηκε λοιπόν στην ζωή του έχοντας καλά κρυμμένα δύο μεγάλα μυστικά, που τον βασάνιζαν. Υιοθετημένος και gay. Δύο μυστικά που του έτρωγαν τα σωθικά… μέχρι που ξέσπασε η αρρώστια. Καρκίνος στα κόκκαλα.
Ασθένησε σοβαρά στις αρχές της δεκαετίας του 1980 (ήταν γύρω στα 50) και υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στο Λονδίνο, χωρίς όμως επιτυχία. Επέστρεψε πίσω, αλλά ακόμα και το διάστημα που η κατάσταση του γινόταν όλο και χειρότερη και είχε ξεκινήσει να βλέπει το τέλος, τις ώρες που ο πόνος βρισκόταν σε ύφεση, ο Χρόνης δεν έχανε το χιούμορ του και αστειευόταν συνέχεια με τις νοσοκόμες… Συμπαραστάτες του σ’ αυτόν τον αγώνα για την ζωή του, η Ρένα Βλαχοπούλου και ο Γιάννης Δαλιανίδης. Τον βοήθησαν οικονομικά και του συμπαραστάθηκαν όσο κανείς.
Την στιγμή που πέθανε στο νοσοκομείο ήταν μόνος. Ήταν 27 Σεπτεμβρίου 1984 και κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο. Ένα χρόνο μετά το θάνατό του, το 1985, απεβίωσε και η μητέρα του από κατάθλιψη.
Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Νίκο Μουρατίδη για την άδεια δημοσίευσης του άρθου από το nikosonline.gr.
H Nόρα Βαλσάμη και ο Ερρίκος Ανδρέου είναι από εκείνους που έχουν διαψεύσει την άποψη πως τα καλλιτεχνικά ζευγάρια δεν στεριώνουν. Μαζί από το 1967 -παντρεμένοι από τις 18 Ιουνίου 1973- γνωρίστηκαν όταν εκείνη ήταν 20 χρονών κι εκείνος 30.
Αιτία της γνωριμίας τους η ταινία, “Τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι” της Φίνος Φιλμ. Η Νόρα Βαλσάμη είχε αποκλειστικό συμβόλαιο με τη Φίνος Φιλμ και είχε παίξει σε 13 ταινίες μέσα σε τρία χρόνια (Τζένη Τζένη, Στεφανία, Κυρίες της αυλής, Κάτι κουρασμένα παλληκάρια, Ο γόης, Πυρετός στην άσφαλτο, Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα, Γοργόνες και μάγκες κ.α.), αν και η πρώτη της εμφάνιση, έγινε στην ταινία, “Ο καζανόβας” το 1963, δίπλα στον Κώστα Χατζηχρήστο.
Γεννημένη στο Κάιρο, είχε μόλις ένα χρόνο στην Αθήνα, όπου είχε έρθει μαζί με τη μαμά της. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη και τότε την είδε ο Φίνος, που έψαχνε ένα ολόδροσο κορίτσι με ταλέντο, για να είναι η νέα ενζενί της Φίνος Φιλμ. Η Νόρα Βαλσάμη ήταν ακριβώς ότι ζητούσε, συν τη σπανιότητα του χαρακτήρα της.
Ο Ερρίκος Ανδρέου είχε ξεχωρίσει από την πρώτη του ταινία το 1961 (Εφιάλτης με την Βούλα Χαριλάου, στα πρότυπα του Ψυχώ), το 1967 πέρασε από τη Φίνος Φιλμ για το “Εκείνος κι εκείνη” με την Τζένη Καρέζη και ένα χρόνο μετά, αρχίζει το γύρισμα της ταινίας, “Τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι” με την Νόρα Βαλσάμη για πρώτη φορά σε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Το όνομά της μπαίνει πριν τον τίτλο της ταινίας, ενώ ο Ερρίκος Ανδρέου υπογράφει τη σκηνοθεσία με το ψευδώνυμο Δημήτρης Μήκας. Τότε μπλέκεται και το ειδύλλιο μεταξύ τους που θα κρατήσει περίπου επτά χρόνια μέχρι να παντρευτούν.
–Αλήθεια Νόρα, γιατί καθυστερεί ο γάμος σας;
-Νομίζετε ότι καθυστερεί; Γιατί απ’ όσο θυμάμαι, δεν ορίσαμε ποτέ μια ημερομηνία που να την αναβάλουμε.
–Νιώθεις έτοιμη για γάμο;
-Νιώθω πιο έτοιμη από παλιότερα. Αλλά ποια η βιασύνη να παντρευτεί κανείς; Η πιο ωραία περίοδος είναι αυτή που ζούμε αρραβωνιασμένοι, δεν ξέρω πώς θα αισθάνομαι σαν σύζυγος.
Αυτές ήταν οι πιο συνηθισμένες ερωτήσεις, μαζί με το αν υπάρχει επιθυμία για παιδί, που απαντούσε εκείνη την εποχή η Νόρα Βαλσάμη. Κάτι που γίνεται και στις μέρες μας σε ζευγάρια που είναι μαζί πολλά χρόνια αλλά δεν έχουν φτάσει στα σκαλιά της εκκλησίας. Η Νόρα κι Ερρίκος θα παντρευτούν όταν το θελήσουν εκείνοι και δυο χρόνια μετά, η ευτυχία τους θα ολοκληρωθεί με τον ερχομό του Κωνσταντίνου-Ερρίκου τζούνιορ.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, η Νόρα είχε δηλώσει για το φύλο του μωρού: Θέλω να βγει αγόρι. Λένε ότι τ’ αγόρια μοιάζουν στον πατέρα τους. Θέλω λοιπόν, να είναι αγόρι για να μοιάσει στον Ερρίκο. Τον αναγνωρίζω, όχι απλώς σαν καλύτερο από μένα, αλλά σαν τέλειο ισορροπημένο άνθρωπο. Πιστεύω πάρα πολύ στη δύναμή του.
Μα είναι αφάνταστο πόσο “γεμάτη” νιώθω με το Ερρικάκι μου. Ποτέ η δουλειά μου δεν μου έδωσε τόση χαρά -και σε ποιότητα και σε ποσότητα- όση η μητρότητα. Αν ήταν να διαλέξω ανάμεσα στην καριέρα και το σπίτι, θα διάλεγα το δεύτερο, λέει ο Ερρίκος.
Με τον ερχομό του παιδιού, η Νόρα είναι ακόμη πιο γλυκιά και πιο ήρεμη από πριν. Την απασχολεί μόνο η φροντίδα, η ευτυχία και η ψυχική ισορροπία του μικρού Ερρίκου. Αποφεύγει τις κοσμικές εμφανίσεις και μαζί με τους δύο άντρες της ζωής της, περνούν ευτυχισμένες οικογενειακές στιγμές στο σπίτι.
Το 1975, μετά τις τελευταίες εμφανίσεις στον κινηματογράφο, η Νόρα Βαλσάμη αφοσιώνεται στο θέατρο. Στιγμές θριάμβου όπως: ο Ματωμένος γάμος, οι Εκκλησιάζουσες, Ένας ιδανικός σύζυγος, Όταν χτυπούν τα ταμπούρλα, η Λυσιστράτη το 1986 με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, το Πονηρό πνεύμα, το Πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, το Χορεύοντας στη Λουνάσα, το 1998 και το comeback της με τον Βιολιστή στη στέγη δίπλα στον Γρηγόρη Βαλτινό, στο θέατρο Βεάκη, που ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 2006 με την περιοδεία, “Η κλήση σας προωθείται”.
Παράλληλα, θα γίνει η ιδανική ερμηνεύτρια των βιβλίων του Ξενόπουλου, που θα μεταφερθούν με τεράστια επιτυχία στην τηλεόραση από τον Ερρίκο Ανδρέου. Η Αφροδίτη, η Αναδυομένη, οι Μυστικοί Αρραβώνες, μαζί με την Αστροφεγγιά και την Εξαφάνιση του Τζων Αυλακιώτη, θα κάνουν την Νόρα Βαλσάμη, την αγαπημένη ηθοποιό και της μικρής οθόνης.
Αργότερα, στην ιδιωτική τηλεόραση, στον Αντ1, θα τη δούμε στις σειρές: Μια γυναίκα από το παρελθόν, Ο χήρος η χήρα και τα χειρότερα και Έλλη κι Άννα.
Χθες το απόγευμα μετά το άκουσμα της είδησης του θανάτου της αγαπημένης ηθοποιού, Μάρθας Καραγιάννη ο δημοσιογράφος και αρθρογράφος του ellinikoskinimatografos.gr, Χρήστος Κωνσταντίνου μίλησε με δύο γυναίκες που την γνώριζαν και είχαν δουλέψει μαζί της στο θέατρο και τον κινηματογράφο.
Αυτές είναι οι κυρίες Ελένη Προκοπίου και Νόρα Βαλσάμη που μου ζήτησαν να μεταφέρω τα παρακάτω λόγια τους για την εκλιπούσα ηθοποιό.
Από την ώρα που το άκουσα είμαι πολύ στεναχωρημένη γιατί με την Μάρθα γνωριζόμασταν από μικρά παιδιά. Μαζί ξεκινήσαμε στο παιδικό μπαλέτο της Λουκίας Σακελλαροπούλου. Και πιο μετά παίξαμε μαζί και στο θέατρο άλλα και τον κινηματογράφο στο μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, “Ραντεβού στον αέρα“. Ακόμα θυμάμαι πόσο ωραία περνούσαμε στα γυρίσματα, τα γέλια που κάναμε. Μπορεί να μην βλεπόμασταν συχνά άλλα μιλούσαμε στο τηλέφωνο.
Καλό ταξίδι Μαρθούλα.
Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους της.
Δυστυχώς έφυγε και η Μάρθα, δεν μπορώ να το πιστέψω. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ. Είχαμε δουλέψει σε δύο ταινίες μαζί. “Γοργόνες και μάγκες” και “Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα” που απ’ ότι ξέρω ήταν και η αγαπημένη της. Στο καλό Μάρθα, καλή αντάμωση.
Φτωχότερος ο κόσμος του θεάτρου καθώς, όπως έγινε γνωστό την Κυριακή (18/09), πέθανε η Μάρθα Καραγιάννη. Η είδηση έγινε γνωστή από την εκπομπή της Ναταλίας Γερμανού.
Η σπουδαία ηθοποιός άφησε την τελευταία της πνοή, σε ηλικία 82 ετών, το μεσημέρι της Κυριακής στις 12:50.
Στο πλευρό της μέχρι το τελευταίο λεπτό ήταν ο ψυχίατρος, Δημήτρης Σούρας, με τον οποίο την συνέδεε μια φιλία χρόνων. Εκείνος στάθηκε δίπλα της ακόμα και όταν η ηθοποιός χρειάστηκε να υποβληθεί σε επέμβαση αφαίρεσης της χολής, το φθινόπωρο του 2020. Τότε ξεκίνησαν τα προβλήματα για την υγεία της. Η ηθοποιός έχασε πολλά κιλά και ο οργανισμός της είχε πλέον εξασθενήσει.
Η Μάρθα Καραγιάννη γεννήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1939, στην Αθήνα και ήταν Ελληνίδα ηθοποιός της τηλεόρασης, του θεάτρου και του κινηματογράφου. Υπήρξε μια από τις πιο δημοφιλείς σταρ της χρυσής εποχής του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Οι γονείς της ήταν ποντιακής καταγωγής. Συγκεκριμένα, η μητέρα της, Δόμνα, γεννήθηκε στο Μπακού και ο πατέρας της, Χαρίλαος, στο Αικατερινεντάρ. Η ίδια γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά μεγάλωσε στο Κερατσίνι. Σπούδασε χορό και από τα οκτώ της χρόνια άρχισε να δίνει παραστάσεις στη Λυρική Σκηνή, συμμετέχοντας στο παιδικό μπαλέτο της Λουκίας Σακελλαροπούλου (μαζί με την Ελένη Προκοπίου).
Το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο το έκανε σε ηλικία 17 ετών (1956) στην ταινία της Φίνος Φιλμς, «Η άγνωστος», σε σκηνοθεσία Ορέστη Λάσκου. Το δοκιμαστικό στα στούντιο του Φίνου το έκανε με τον Αριστείδη Καρύδη Φουξ και τον Ντίνο Κατσουρίδη.
Το θεατρικό της ντεμπούτο έγινε το 1957 στην επιθεώρηση «Ελέφαντες και ψύλλοι», εκεί όπου γνωρίστηκε με το Γιάννη Δαλιανίδη. Προηγουμένως την είχε δει ο Ναπολέων Ελευθερίου να χορεύει στο κέντρο «Σε λα πεν» και της έκανε την πρόταση να παίξει στη συγκεκριμένη επιθεώρηση. Αργότερα, συνεργάστηκε με τον επιχειρηματία του μουσικού θεάτρου Βασίλη Μπουρνέλη (Θέατρο Ακροπόλ).
Στην τηλεόραση εμφανίζεται πρώτη φορά στη σειρά με τίτλο «Ο Δρόμος», το 1977, το σενάριο της οποίας υπέγραφε αρχικά και μέχρι το θάνατό του ο Κώστας Πρετεντέρης.
Η κινηματογραφική της καριέρα συνδέθηκε με τα λαμπερά μιούζικαλ και τις κωμωδίες του Γιάννη Δαλιανίδη. Η συνεργασία τους ξεκίνησε το 1961 στην ταινία Ζητείται ψεύτης. Η ίδια λέει χαρακτηριστικά ότι, αν και ήταν μόλις 21-22 χρόνων, ο Φίνος τη θεωρούσε «φθαρμένη», γιατί είχε πάρει ήδη μέρος σε ταινίες τις οποίες ο σημαντικός παραγωγός τις χαρακτήριζε μέτριες.
Το μοναδικό μιούζικαλ στο οποίο η Μάρθα Καραγιάννη δεν χόρεψε, ήταν το «Μερικοί το προτιμούν κρύο», γιατί αρχικά στο ρόλο της επρόκειτο να εμφανιστεί η Άννα Φόνσου. Μάλιστα είχε γίνει και δεύτερη πρόταση στην Πόπη Λάζου.
Στη μουσική ταινία «Οι θαλασσιές οι χάντρες», το 1967, εμφανίσθηκε ως καθαρά κωμική ηθοποιός κάτι στο οποίο επέμεινε πολύ ο Γιάννης Δαλιανίδης παρότι η ίδια πρόβαλλε σθεναρή αντίσταση θεωρώντας ότι ήθελε ο σκηνοθέτης να προβάλλει τη Ζωή Λάσκαρη ενώ αντίθετα εκείνος της είπε ότι έτσι της δίνει ψωμί για μέχρι τα γεράματά της εννοώντας ότι μπορούσε να ξεχωρίσει και να σταθεροποιηθεί στην κωμωδία και να απαγκιστρωθεί από την εικόνα της λαμπερής σουμπρέτας-χορεύτριας που έχει όριο λήξης.
Τραγούδησε πρώτη φορά στην ταινία «Καπετάνιος για κλάματα», το 1960, αλλά έκανε μεγάλη επιτυχία τραγουδώντας στην ταινία «Γοργόνες και μάγκες», το 1968, με το κομμάτι «Ο άνδρας που θα παντρευτώ». Επίσης, τραγούδησε στη βιντεοταινία «Μια τρελή, τρελή ζωντοχήρα». Η ταινία «Ο παράς και ο φουκαράς» ήταν η τελευταία ταινία που έκανε εκτός Φίνου γιατί, στη συνέχεια, υπέγραψε συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας με τη μεγάλη κινηματογραφική εταιρία. Το 1965 έκανε ένα χαριτωμένο πέρασμα στην ταινία του Γιώργου Κωνσταντίνου με τίτλο «5.000 ψέματα».
Το 1969 έπαιξε ένα δραματικό ρόλο στην ταινία του Νίκου Φώσκολου, «Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα», και έναν ρόλο κωμικό στην ταινία του Ντίνου Δημόπουλου με τίτλο «Η ωραία του κουρέα». Η συνεργασία της με τον Γιάννη Δαλιανίδη και τον Κώστα Βουτσά απογειώθηκε στην ταινία «Το ανθρωπάκι» (1969). Τελευταία ταινία εκείνη την περίοδο ήταν ο «Μάγκας με το τρίκυκλο» ενώ επανήλθε μερικά χρόνια αργότερα με την ταινία του Γιώργου Λαζαρίδη, «Ο ποδόγυρος». Τελευταία, η Μάρθα Καραγιάννη έπαιξε στις ταινίες «Πεθαίνω για σένα» (2009) και «Από έρωτα» (2014).
Η ταινία, “Ο μάγκας με το τρίκυκλο” προβλήθηκε τη σαιζόν 1972-1973 και έκοψε 163.910 εισιτήρια. Ήρθε στην 6η θέση σε 64 ταινίες.
Το 1972, αν και η κυριαρχία της τηλεόρασης είχε ξεκινήσει, ούτε ο Φιλοποίμην Φίνος, ούτε και ο Γιάννης Δαλιανίδης το έβαζαν κάτω και συνέχιζαν τις ταινίες υπερπαραγωγές και τα μεγάλα μιούζικαλ.
Είχε προηγηθεί ο εισπρακτικός θρίαμβος της Αλίκης με την “Υπολοχαγό Νατάσα” με 751.117 εισιτήρια και του Θανάση Βέγγου την επόμενη χρονιά με το, “Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;” με 640.471 εισιτήρια που “θόλωσαν” λίγο τα νερά, ώστε να νομίζει ο Φίνος ότι ο κόσμος θα μπει πάλι στις κινηματογραφικές αίθουσες.
Οι ελληνικές ταινίες θα κάνουν ουρές και θα σπάνε ταμεία, κάτι που δεν συνέβη τελικά. Παρόλα αυτά, ο Γιάννης Δαλιανίδης, μεταφέρει ακόμα μια θεατρική του επιτυχία στη μεγάλη οθόνη, μετά το “Μαριχουάνα Στοπ” και “Το κοροϊδάκι της πριγκιπέσσας”.
Εμπνέεται από τον Πυγμαλίωνα και από μία βρετανική ταινία του 1965 με τίτλο, “Το νακ και πώς να το αποκτήσετε” και γράφει ένα ολότελα δικό του έργο, ελληνικό 100% με τίτλο, “Το σεξ και πώς να το αποκτήσετε”.
Μην ξεχνάτε, είμαστε στα χρόνια που ο ερωτισμός, οι σεξοβόμβες και το γυμνό είναι παντού, στο σινεμά, στα περιοδικά, στα τραγούδια και στο θέατρο, είναι το ρεύμα της εποχής.
“Το σεξ και πώς να το αποκτήσετε” έρχεται μετά το καλοκαιρινό, “Μαριχουάνα Στοπ” από το θέατρο Μπουρνέλη, στο θέατρο Πάνθεον με τον ίδιο θίασο: Γιώργος Πάντζας, Ζωή Λάσκαρη, Δέσποινα Στυλιανοπούλου, Χρόνης Εξαρχάκος, Βαγγέλης Σειληνός. Δίπλα τους η Νίτσα Μαρούδα, η Μαρία Ιωαννίδου, η Μαρία Μπονέλλου και η Καίτη Ιμπροχώρη.
Τραγουδά η Ρένα Κουμιώτη, τα σκηνικά ήταν του Γιώργου Ανεμογιάννη, η μουσική του Μίμη Πλέσσα, οι στίχοι του Λευτέρη Παπαδόπουλου, οι χορογραφίες του Βαγγέλη Σειληνού και η σκηνοθεσία του Γιάννη Δαλιανίδη. Η παράσταση κάνει πρεμιέρα στις 16 Ιανουαρίου του 1971.
Ένα χρόνο μετά, 24 Ιανουαρίου 1972, έχει πρεμιέρα στο σινεμά, “Το κοροϊδάκι της πριγκιπέσας” που θα κάνει εισπράξεις 248.711 εισιτήρια στην πρώτη προβολή. Ο Γιάννης Δαλιανίδης αποφασίζει να βγάλει και δεύτερη μουσική κωμωδία σύντομα στις αίθουσες με τον ίδιο πρωταγωνιστή και θυμάται “Το σεξ και πώς να το αποκτήσετε”.
Το επόμενο μιούζικαλ είναι έτοιμο! Αλλάζει τον τίτλο και ολόκληρη τη θεατρική διανομή. “Το σεξ και πώς να το αποκτήσετε” γίνεται, “Ο μάγκας με το τρίκυκλο” με πρωταγωνιστή τον Σταύρο Παράβα.
Δίπλα του η Μάρθα Καραγιάννη (αντί για την Δέσποινα Στυλιανοπούλου) -η εμφάνισή της ενισχύεται και με έξτρα χορευτικά νούμερα στην ταινία- η Τόνια Καζιάνη (αντί για την Ζωή Λάσκαρη), ο Κώστας Ρηγόπουλος (αντί για τον Χρόνη Εξαρχάκο) και ο Βασίλης Τσιβιλίκας (αντί για τον Βαγγέλη Σειληνό). Ο Γιάννης Δαλιανίδης για να δυναμώσει το καστ, προσθέτει και τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο.
Δίπλα τους η Νικολέττα Κοκκίνου, η Γιούλη Σταμπουλάκη (με πρόσθετο “π” στο επίθετό της), η Κάτια Αθανασίου (που δύο χρόνια μετά στο “Λούνα Παρκ” θα την ξέρουν και οι πέτρες ως Τούλα), ο Γιώργος Τσαούσης, ο Θανάσης Παπαδόπουλος (ο οποίος συνεργάζεται ξανά με τον Γιάννη Δαλιανίδη δέκα χρόνια μετά το Νόμος 4000), ο Γιώργος Ζαϊφίδης, η Μάνια Κολιανδρή, ο Νίκος Αβαγιανός, ο Κώστας Δάρρας, ο Μέμος Τσαλίκης ενώ στους χορευτές διακρίνουμε τον Ντίνο Ψαρέλη και τον Τόλη Βελονάκη που θα γίνει γνωστός από το Λούνα Παρκ ως σύζυγος της Κάθριν (Ρένα Παγκράτη). Από τον αρχικό θίασο, η μόνη που συμμετέχει και στην ταινία, είναι η Νίτσα Μαρούδα.
Ο Φίλιππος Νικολάου που ήταν ζευγάρι στη ζωή τότε με την Γιούλη Σταμουλάκη και στις μεγάλες του δόξες, εμφανίζεται με τα τραγούδια, “Έχουμε όνειρα πολλά”, “Με βρήκε ο ήλιος”, “Πόρτα του Γενάρη” του Μίμη Πλέσσα που έχει γράψει και τη μουσική της ταινίας. Δύο τραγούδια το “Άπλωσε το χέρι σου” και το “Χιλιάδες γυναίκες” ερμηνεύει ο Σταύρος Παράβας. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 09 Οκτωβρίου 1972 και έκοψε 163.910 εισιτήρια. Ήρθε στην 6η θέση σε 64 ταινίες. Είναι έγχρωμη και προβάλλεται πολύ συχνά από την τηλεόραση.
Η ταινία, “Ο μάγκας με το τρίκυκλο” ήταν η τελευταία ταινία της Μάρθας Καραγιάννη στη Φίνος Φιλμ και το δέκατο μιούζικαλ που πρωταγωνίστησε (όλα σε σκηνοθεσία του Γιάννη Δαλιανίδη). Συνολικά η Μάρθα Καραγιάννη έπαιξε σε 19 ταινίες στη Φίνος Φιλμ.
Η Τόνια Καζιάνη αν και πρωτόπαιξε το 1966 στον κινηματογράφο (στην ταινία 5.000 ψέμματα της Φίνος Φιλμ σε σκηνοθεσία Γιώργου Κωνσταντίνου) πρωταγωνίστησε μόνο σε δέκα ταινίες μέχρι το 1984 (από αυτές οι τέσσερις ήταν της Φίνος Φιλμ). Μετά την ταινία, “Ο Μάγκας με το τρίκυκλο” έπαιξε στην τελευταία ταινία της Φίνος Φιλμ, “Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται” το 1977.
Η συγκεκριμένη ταινία ήταν και η τελευταία της χρυσής εποχής του κινηματογράφου και για τον Σταύρο Παράβα, που θα επιστρέψει κινηματογραφικά το 1980. Ο ρόλος του “μάγκα” Σταύρου με το τρίκυκλο που εκτελούνται μεταφοραί, θα τον σημαδέψει και θα τον ακολουθεί μέχρι το τέλος της ζωής του. Θα είναι για πάντα στις σινεφίλ καρδιές μας ο μάγκας με το τρίκυκλο!
“Ο μάγκας με το τρίκυκλο” είναι το προτελευταίο μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη και της Φίνος Φιλμ. Θα ακολουθήσει μία ακόμα μεταφορά θεατρικού μιούζικαλ, οι “Εραστές του ονείρου” το 1974 με την Ζωή Λάσκαρη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
Αυτό θα είναι το τελευταίο μιούζικαλ σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη της Φίνος Φιλμ. Ο Γιάννης Δαλιανίδης θα επιστρέψει κινηματογραφικά στη μουσική κωμωδία προσαρμοσμένη στη σύγχρονη εποχή, το 1982 με το “Βασικά καλησπέρα σας” (αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία…)
Η Ειρήνη Παπά γεννήθηκε στις 03 Σεπτεμβρίου του 1926 στο Χιλιομόδι Κορινθίας ως Ειρήνη Λελέκου. Με φυσιογνωμία αρχαίας Ελληνίδας, δυναμική προσωπικότητα, μοναδικό ταλέντο, βαθιά εκφραστική φωνή και εξαιρετικές ικανότητες στην υποκριτική τέχνη, δεν άργησε να ξεπεράσει τα σύνορα της πατρίδας της, να κατακτήσει το κοινό, να γίνει διάσημη ηθοποιός και μοναδική πρέσβειρα της Ελλάδας.
Ο δημοσιογράφος και αρθρογράφος του ellinikoskinimatografos.gr, Χρήστος Κωνσταντίνου έψαξε και βρήκε άγνωστες πτυχές για την καριέρα και τη ζωή της Ειρήνης Παπά και μας τις αποκαλύπτει…
1ον. Η πρώτη εμφάνιση της στον Ελληνικό κινηματογράφο πραγματοποιήθηκε το 1948 με την κοινωνική ταινία του Νίκου Τσιφόρου, “Χαμένοι άγγελοι” που ήταν σε παραγωγή της Φίνος Φιλμ.
Έκοψε 107.508 εισιτήρια και κατέκτησε την πρώτη θέση εκείνη τη σεζόν. Ενώ για εκείνη την εποχή ήταν ένας κινηματογραφικός θρίαμβος.
2ον. Στα μέσα του καλοκαιριού του 1950 η αγαπητή ηθοποιός άρχισε γυρίσματα για την ταινία της Φίνος Φιλμ, “Εκείνες που δεν πρέπει να αγαπούν” το σενάριο και την σκηνοθεσία υπέγραφε ο άνθρωπος που την έβγαλε και πρώτη φορά στο θέατρο, ο Αλέκος Σακελλάριος.
Δυστυχώς όμως λίγες ημέρες μετά την έναρξη των γυρισμάτων και ενώ η ίδια είχε γυρίσει κάποιες σκηνές, αντικαταστάθηκε από την Άννα Καλουτά.
3ον. Τον Μάιο του 1951 ο Φρίξος Ηλιάδης της πρότεινε έναν ρόλο σε μια ταινία που ετοίμαζε για λογαριασμό της Φίνος Φιλμ. Τα εσωτερικά γυρίσματα θα γινόταν στα στούντιο της εταιρίας ενώ όλα τα εξωτερικά θα λάμβαναν χώρα στον Μυστρά.
Οι εξαιρετικές κριτικές που έλαβε η ταινία την οδήγησαν και σε πολλά φεστιβάλ του εξωτερικού με αποτέλεσμα να γνωρίσουν όλοι την σπουδαία αυτή ηθοποιό.
4ον. Μετά από μια απουσία 7 χρόνων η Ειρήνη Παπά θα επιστρέψει στον Ελληνικό κινηματογράφο το 1959 με τρείς ταινίες. Μάλιστα οι δύο από αυτές έχουν ιστορική σημασία καθώς αναφέρονται σε δύο σπουδαίες προσωπικότητες που σφράγισαν την Ελληνική ιστορία.
Η πρώτη ήταν η κυρά-Φροσύνη που την ιστορία της με τον Αλή Πασά και τον τραγικό της θάνατο αποτύπωσε μοναδικά ο Γρηγόρης Γρηγορίου στην ταινία, “Η λίμνη των στεναγμών”. Ενώ η δεύτερη ήταν η σπουδαία αγωνίστρια της Ελληνικής επανάστασης του 1821, Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα που την ζωή της άλλα και το άδοξο τέλος της μετέφερε με εξαιρετική μαεστρία στην μεγάλη οθόνη ο Κώστας Ανδρίτσος. Στην ταινία πρωταγωνιστεί κι ο Νίκος Κούρκουλος στον ρόλο του Γιάννου Γιάννουζα.
Για πολλά χρόνια η μία κόπια της ταινίας που υπήρχε ήταν ψιλοκατεστραμμένη και με αρκετά προβλήματα στον ήχο και την εικόνα. Όμως λίγα χρόνια πριν ανακάλυψαν ότι ένας εκ των δύο παραγωγών του συγκεκριμένου φιλμ, ο Αντώνης Μουγνάι είχε στην κατοχή του όλα τα αρνητικά του, τα οποία χάρη στο ΑΠΘ και στην μεγάλη χρηματοδότηση από την πλευρά της κυρίας Μαριάννας Λάτση και του γιού της Φίλιππου Κούρκουλου αυτά ξαναμονταρίστηκαν κι έτσι σήμερα αυτή η ταινία προβάλλεται ολοκαίνουργια.
5ον. Η Ειρήνη Παπά ήταν η μόνη Ελληνίδα ηθοποιός που έχει πρωταγωνιστήσει σε τέσσερις μεταφορές αρχαίων έργων στον κινηματογράφο.
Η πρώτη ήταν το 1961 η “Αντιγόνη” του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Γιώργου Τζαβέλλα.
Έναν χρόνο μετά ακολούθησε η “Ηλέκτρα” πάλι έργο του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Κακογιάννη και παραγωγή της Φίνος Φιλμ.
Εννιά χρόνια μετά, το 1971 κάνουν πρεμιέρα “Οι τρωάδες” με την Ειρήνη Παπά στον ρόλο της Ελένης, την Κάθριν Χέπμπορν ως Εκάβη και την Βανέσα Ρεντγκρέιβ ως Ανδρομάχη.
Τέλος το 1977 πάλι σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη η “Ιφιγένεια” μεταφέρεται στην μεγάλη οθόνη με την Τατιάνα Παπαμόσχου στον ομώνυμο ρόλο και την Ειρήνη Παπά δίπλα της ως Κλυταιμνήστρα. Αυτή η ταινία έναν χρόνο μετά ήταν υποψήφια για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας όπως για τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών.
Να σημειώσω εδώ πως στις τρείς τελευταίες ταινίες η μουσική σύνθεση ανήκει στον Μίκη Θεοδωράκη.
6ον. Το 1993 η Ειρήνη Παπά ξανασυνεργάστηκε για ακόμα μια και τελευταία φορά με τον καλό της φίλο, Μιχάλη Κακογιάννη στην ταινία, “Πάνω, κάτω και πλαγίως”. Στην κωμωδία αυτή το καστ συμπλήρωναν οι: Στράτος Τζώρτζογλου, Πάνος Μιχαλόπουλος, Ελένη Γερασιμίδου, Γιώργος Παρτσαλάκης, Τάκης Ζαχαράτος και πολλοί άλλοι.
7ον. Στην Ελλάδα το όνομα της σπουδαίας αυτής ηθοποιού εμφανίστηκε για τελευταία φορά στην μεγάλη οθόνη το 2003. Συμμετείχε στην κοινωνική ταινία του Τζώρτζη Αγαθονικιάδη με τίτλο, “Φθινοπωρινή επιστροφή”.
8ον. Σημαντικοί σταθμοί στην καλλιτεχνική της πορεία υπήρξαν οι ξένες ταινίες, “Τα κανόνια του Ναβαρόνε”, το 1961 με τον Γκρέγκορι Πεκ, και “Αλέξης Ζορμπάς” το 1963 με τον Άντονι Κουίν.
Ωστόσο αξιοσημείωτο είναι ότι το 1968 στην μίνι τηλεοπτική σειρά, “Οδύσσεια” η Ειρήνη Παπά υποδύθηκε την πιστή σύζυγο του Οδυσσέα, Πηνελόπη, ενώ 29 χρόνια αργότερα το 1997 σε μια νέα μίνι τηλεοπτική μεταφορά του Ομηρικού έπους, η αγαπημένη ηθοποιός υποδύθηκε την Αντίκλεια, την μητέρα του Οδυσσέα.
9ον. Το 2001 υποδύθηκε την Δροσούλα στην μεγάλη χολυγουντιανή παραγωγή, “Το μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι” που γυρίστηκε στην Κεφαλονιά με τον Νίκολας Κέιτζ και την Πενέλοπε Κρουζ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
10ον. Τέλος το 2004 κάθισε και στην καρέκλα του σκηνοθέτη και μαζί με την Ιταλίδα, Giuliana Berlinguer σκηνοθέτησαν την ταινία, “ECUBA” που ήταν και η τελευταία καλλιτεχνική δραστηριότητα της σπουδαίας αυτής ηθοποιού.
Έκτοτε αποσύρθηκε από τα καλλιτεχνικά δρώμενα και περιόρισε τις κοσμικές εμφανίσεις διατηρώντας έτσι τον μύθο της ζωντανής “Καρυάτιδας” όπως την είχε αποκαλέσει κατά καιρούς ο ξένος τύπος.
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών ο σπουδαίος ηθοποιός Κώστας Καζάκος. Τους τρεις τελευταίους μήνες ο Κώστας Καζάκος νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός όπου είχε εισαχθεί με κορωνοϊό, εξαιτίας του οποίου επιβαρύνθηκαν σημαντικά τα χρόνια αναπνευστικά προβλήματα που αντιμετώπιζε. Η κατάστασή του κρίθηκε εξαρχής σοβαρή και επιδεινωνόταν με το πέρασμα του χρόνου.
Σημειώνεται ότι τον περασμένο Απρίλιο ο Κώστας Καζάκος αποχώρησε από την παράσταση όπου επρόκειτο να πρωταγωνιστήσει και αντικαταστάθηκε από άλλον ηθοποιό. Η παράσταση ήταν τα «Ματωμένα Χώματα» της Διδώς Σωτηρίου.
Υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, γενικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Ελεύθερου Θεάτρου και Πρόεδρος της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης. Ιδρυτικό μέλος του Ελληνοαραβικού Συνδέσμου και μέλος της Επιτροπής Αδείας Άσκησης του Επαγγέλματος του Ηθοποιού.
Από το 1968 μέχρι το 1992 υπήρξε παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Καρέζη, με την οποία απέκτησε τον γιο τους, τον επίσης ηθοποιό Κωνσταντίνο Καζάκο.
Από το 1997 έως σήμερα ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Κόλλια, με την οποία έχουν αποκτήσει τέσσερα παιδιά: τον Αλέξανδρο, την Άρτεμι-Γεωργία, την Ηλέκτρα και τη Μάγια.
Η Άρτεμις-Γεωργία έχασε τη ζωή της στις 25 Ιουνίου 1999, σε ηλικία 8 μηνών και μία εβδομάδα μετά την βάπτισή της, πάσχοντας από μία σπάνια ασθένεια.
Η Φρύνη Αρβανίτη γεννήθηκε στην Αθήνα 1944. Μαθήτευσε στη Νέα Ελεύθερη Σκηνή Κ. Πλούμπη όπου πρωτοεμφανίστηκε, και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του ΣΕΗ το 1965. Εμφανίστηκε και στο Εθνικό Θέατρο το 1970.
Η ίδια μεσουράνησε στη χρυσή εποχή της βιντεοκασέτας ενώ έπαιξε και στην τηλεόραση σε πολλά δημοφιλή σήριαλ. Ήταν φίλη και συνεργάτης του Στάθη Ψάλτη με τον οποίο συνεργάστηκαν για πολλά χρόνια.
Ο δημοσιογράφος και αρθρογράφος του ellinikoskinimatografos.gr, Χρήστος Κωνσταντίνου έψαξε και βρήκε άγνωστες πτυχές για την καριέρα και τη ζωή της Φρύνης Αρβανίτη και μας τις αποκαλύπτει…
1ον. Αν και η καριέρα της στον χώρο της υποκριτικής ξεκίνησε την δεκαετία του 1960 συμμετέχοντας σε σπουδαίες θεατρικές παραγωγές, στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1985 στην ταινία του Γιάννη Χαρτοματζίδη, “Τρελλός είμαι ότι θέλω κάνω” με τον Στάθη Ψάλτη στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ταινία αυτή έκοψε 212.867 εισιτήρια και κατέκτησε την 2η θέση ανάμεσα στις 38 ταινίες εκείνης της χρονιάς.
2ον. Προηγήθηκε το 1978 η παρθενική της εμφάνιση στην μικρή οθόνη συμμετέχοντας στην κωμική σειρά της ΕΡΤ, “Η τύχη της Μαρούλας” όπου εκεί γνωρίστηκε με τον Στάθη Ψάλτη που υποδύοταν τον νεαρό υπηρέτη.
Αν και η σειρά είναι από τις ελάχιστες που σώζονται στο αρχείο της κρατικής τηλεόρασης, δυστυχώς έχει προβληθεί μόνο μια φορά σε επανάληψη στα τέλη του 1981.
Κάποιες άλλες σειρές που συμμετείχε ήταν οι εξής: “Λωξάντρα”, “Μαρία Πάρνη”, “Τρεις κι ο κούκος”, “Βεγγαλικά”, “Εκμέκ παγωτό”, “Ρετιρέ”, “Οι αυθαίρετοι”, “Μια απίθανη γιαγιά”, “Εμείς κι εμείς”, “Νταντά για όλες τις δουλειές”, “Η άλλη πλευρά του τοίχου”, “Ιδιαιτέρα για κλάματα”.
Ενώ η τελευταία της εμφάνιση στην τηλεόραση ήταν το 2001 στη σειρά του Αντ1, “Άκρως οικογενειακόν” που πρωταγωνιστούσε ο Γιάννης Μπέζος.
Να σημειώσω εδώ ότι η μόνη φορά που η Φρύνη Αρβανίτη είχε μόνιμο ρόλο σε τηλεοπτική σειρά ήταν στην κωμωδία, “Σοφία Ορθή” που έγραφε και σκηνοθετούσε ο καλός της φίλος Γιώργος Κωνσταντίνου. Εκεί υποδύοταν την προϊσταμένη του νοσοκομείου που δούλευε η Σοφία Αλιμπέρτη.
3ον. Με την έλευση του βίντεο στην Ελλάδα η Φρύνη Αρβανίτη έγινε μια από τις πιο αγαπημένες μορφές της εποχής συμμετέχοντας σε 54 βιντεοταινίες με πρώτη την κωμωδία του Φίλιππου Φυλακτού, “Ο ιππότης της σφαλιάρας” το 1985.
Την επόμενη χρονιά το 1986 θα συμμετάσχει σε 12 βιντεοταινίες γνωστών σκηνοθετών όπως ήταν ο Γιάννης Δαλιανίδης και ο Απόστολος Τεγόπουλος. Ενώ το 1987 ο αριθμός ανέβηκε στις 14.
Η τελευταία της εμφάνιση σε βιντεοταινία ήταν το 1990 δίπλα στον Κώστα Βουτσά στην κωμωδία της οποίας το σενάριο έγραψε ο ίδιος ο ηθοποιός και την σκηνοθεσία υπέγραψε ο Όμηρος Ευστρατιάδης. Τίτλος της “Γάμπρος με το ζόρι”.
4ον. Η τρίτη και τελευταία της εμφάνιση στην μεγάλη οθόνη ήταν το 1988 στο πλευρό του καλού της φίλου Στάθη Ψάλτη στην κωμωδία, “Ο μεγάλος παραμυθάς”.
5ον. Ωστόσο ο πιο χαρακτηριστικός κινηματογραφικός ρόλος της καριέρας της ήταν εκείνος της Φρόσως στην κωμωδία του Γιώργου Κωνσταντίνου, “Τhe κόπανοι“. Άλλωστε έχει μείνει στην κινηματογραφική ιστορία η φράση που έλεγε στον Γιώργο Κωνσταντίνου “Χέλι, όλο γλιστράς, αγόραρε”.
6ον. Η τελευταία φορά που ανέβηκε σε θεατρική σκηνή ήταν όταν το 2000 αποδέχτηκε την πρόταση του Μάρκου Σεφερλή και έπαιξε μαζί του στην παράσταση, “Απάτα τον πλησίον σου” που ανέβηκε με μεγάλη επιτυχία στο Θέατρο Καλουτά.
© 2017 Ελληνικός Κινηματογράφος. All Rights Reserved
