Ο Λευτέρης Βουρνάς δεν τα είχε βρει με τον εαυτό του, δεν είχε λύσει τα προβλήματα που είχαν συσσωρευτεί από την παιδική του ηλικία, δεν μπόρεσε να διαχειριστεί τα «θέλω» του και τις ιδιαιτερότητες του. Ήταν παιδί με προβληματική ζωή, χωρίς να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και χωρίς να μπορέσει ποτέ να αποφασίσει αν του αρέσουν οι άντρες ή οι γυναίκες. Μέσα στο κεφάλι του επικρατούσε ένα χάος. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Διάβασα πολλά άρθρα, συνεντεύξεις, μίλησα με παλιούς ηθοποιούς, μέχρι και σε ένα φίλο ψυχολόγο κατέφυγα μπας και βγάλω άκρη. Η περίπτωση του Λευτέρη Βουρνά είναι περίεργη και περίπλοκη. Για να καταλήξει ένας νέος και διάσημος άνθρωπος στην αυτοκτονία, πρέπει να έπαιξαν ρόλο ένα σωρό παιδικά τραύματα και κατάλοιπα.
Ο Λευτέρης Βουρνάς παιδί
Γεννήθηκε το 1942 στην Αθήνα, μέσα στην κατοχή, από τη Νίκη Θεοτοκάτου και τον Γιάννη Βουρνά. Στην τρυφερή ηλικία των 2 χρόνων ο ψυχισμός του δέχεται ένα ισχυρό πλήγμα όταν χάνει τη μητέρα του και απομένει με την αδελφή και τον πατέρα του. Δυστυχώς όμως, ακολούθησε και δεύτερο “χτύπημα” όταν και ο πατέρας του αναγκάζεται να φύγει στο εξωτερικό, στην Τασκένδη, ως πολιτικός πρόσφυγας λόγω του εμφύλιου πολέμου.
Ο μικρός Λευτέρης αποχωρίζεται την αδελφή του και υιοθετείται από την Αθηνά Καγκελάρη, αδελφή της γιαγιάς του. Μια ηλικιωμένη γυναίκα, οικονομικά ευκατάστατη, αλλά που ποτέ δεν κάλυψε τα συναισθηματικά κενά του μικρού αγοριού και που δεν ήξερε τον τρόπο να τον μεγαλώσει. Κάποιες πηγές αναφέρουν πως όταν έκανε αταξίες ή δεν έτρωγε το φαγητό του, του έλεγε: “φάε αλλιώς θα σε στείλω στο αναμορφωτήριο”.
Από νεαρή ηλικία έδειξε ότι έχει κλίση στην υποκριτική και εντελώς τυχαία στα 17 του εμφανίστηκε δίπλα στην Ειρήνη Παπά και τον Ανδρέα Μπαρκουλη στην ταινία “Μπουμπουλίνα”. Ξετρελάθηκε από την εμπειρία κι’ έτσι αποφάσισε να γραφτεί στη Δραματική Σχολή Σταυράκου. Ως σπουδαστής έπαιξε πολύ μικρούς ρόλους – σχεδόν κομπάρσος – σε αρκετές ταινίες, ενώ στο δεύτερο έτος της σχολής έκανε και την πρώτη εμφάνιση στο θέατρο, στην παράσταση «Κόκκινα Φανάρια» (1962). Μια θρυλική παράσταση του Αλέξη Δαμιανού με την Μαίρη Χρονοπούλου πρωταγωνίστρια, που παίχτηκε για τρεις σεζόν.
Το κτίσιμο της καριέρας
Μην έχοντας κάποιον άνθρωπο να τον συμβουλεύει έπαιζε παντού. Από ταινίες φουστανέλα, μέχρι κοινωνικά μελό, ιστορικά, ψιλό-πορνό, κωμωδίες… ότι να ‘ναι! Απ’ την εποχή που μπήκε στην Φίνος Φιλμ τα πράγματα αρχίζουν να φτιάχνουν και του δίνουν ρόλους που του ταιριάζουν. Συνήθως ζεν πρεμιέ αλλά και πιο απαιτητικούς (παράνομους, αλήτες, καθάρματα κτλ.). Έπαιξε σε 32 κινηματογραφικές ταινίες, με τελευταία «Ο Κυρ Γιώργης Εκπαιδεύεται», που ήταν και η τελευταία παραγωγή της Φίνος Φιλμ το 1977.
Όπως ήταν φυσικό, σεξουαλικά είχε γίνει ανάρπαστος. Κι’ από γυναίκες αλλά και από άντρες απ’ ότι λένε οι παλιοί. Ήταν ανοικτός σε όλα, όπως κάθε άνθρωπος που ψάχνει να γεμίσει τα βαθιά συναισθηματικά του κενά. Το 1971 παντρεύεται την Αθηνά και μετακομίζει στην Βούλα.
Όλα αυτά τα χρόνια ο Λευτέρης Βουρνάς δε σταματά να ψάχνει απεγνωσμένα μέσω διαφόρων οργανισμών τον πατέρα του στη Ρωσία. Τον βρήκε και όταν τον Απρίλιο του 1975 ήρθε στην Ελλάδα, συναντήθηκαν. Ο πατέρας του είχε παντρευτεί ξανά και είχε αποκτήσει ακόμα ένα παιδί. Η διαμονή του στην Ελλάδα ήταν ολιγόωρη και δεν πρόλαβαν να απαντηθούν ερωτήματα που βασάνιζαν το μυαλό του για χρόνια.
Κατάθλιψη και παράνοια
Η Συνάντηση αυτή αντί να του κάνει καλό τον έριξε στην κατάθλιψη. Από τότε άρχισε η καθοδική πορεία με τα ψυχολογικά προβλήματα ν’ αρχίζουν να γιγαντώνονται. Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε όταν η θετή του μητέρα, αυτή που τον είχε μεγαλώσει, έφυγε από τη ζωή. Ο θάνατος της τον συγκλόνισε τόσο που αμέσως μετά την κηδεία και χωρίς να ειδοποιήσει τη σύζυγό του Αθηνά, έφυγε από το σπίτι του στη Βούλα και πήγε να μείνει στο σπίτι της μάνας του στην Πλατεία Αμερικής. Μετά από ένα χρόνο επέστρεψε στη συζυγική του στέγη, εμφανώς καταβεβλημένος ψυχικά, αφού πλέον η κατάθλιψη έχει κυριαρχήσει τη ζωή του, εμποδίζοντάς τον ακόμα και να φάει.
Την 1η Ιουλίου του 1987, σε ηλικία 45 χρόνων, αποφασίζει να βάλει τέλος στη ζωή του. Κλεισμένος στο διαμέρισμά του, προσπάθησε με πολλούς τρόπους να αυτοκτονήσει. Αρχικά παίρνοντας χάπια, μετά βγάζοντας τα καλώδια από ένα φωτιστικό για να πάθει ηλεκτροπληξία, βάζει ένα μαξιλάρι μέσα στη γεμάτη με νερό, μπανιέρα, για να πνιγεί, κόβει με ένα ξυράφι τις φλέβες του, αλλά όταν ακούει την σύζυγό του να ουρλιάζει έξω από την πόρτα του διαμερίσματος τους, πέφτει από τον τρίτο όροφο.
Κηδεύτηκε με θρήνους στο Α΄ Νεκροταφείο με τραγικές φιγούρες την γυναίκα του, τον φίλο του Σταύρο Παράβα, αρκετούς ηθοποιούς και πολύ κόσμο.
Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Νίκο Μουρατίδη για την άδεια δημοσίευσης του άρθου από το nikosonline.gr.
