Σουρεαλιστική ταινία από τον Φίνο; Ο ίδιος τις απεχθάνονταν, θεωρούσε τέχνη το απλό, αυτό που μπορούσε να μιλήσει ευθέως στην καρδιά του θεατή, χωρίς να χρειάζεται «αποκωδικοποίηση».
Κι όμως, ήρθε μια στιγμή που «αναγκάστηκε» να παραβλέψει την άποψή του αυτή και να ενδώσει στη δημιουργία μιας ταινίας που μάλλον στη σφαίρα του σουρεαλισμού κινούνταν. Γιατί το έκανε;
Απλά γιατί δεν ήθελε να χαλάσει το χατίρι στην Τζένη Καρέζη, η οποία το 1966 του πρότεινε να γυρίσουν μια τέτοιους ύφους ταινία, με τον τίτλο «Εκείνος κι Εκείνη».
Άλλωστε, λίγα χρόνια πριν, με τις ταινίες της «Τζένη-Τζένη» και «Μια τρελή τρελή οικογένεια», η Καρέζη είχε φέρει πολλά χρήματα στα ταμεία της Finos Film.
Κι όπως ήταν φυσικό, δεν ήταν εύκολο ο Φίνος να της αρνηθεί. Μάλιστα, η ίδια η Finos Film στην επίσημη ιστοσελίδα της, αναφερόμενη στην ταινία αυτή, επισημαίνει ότι «αποτελεί εξαίρεση για τα δεδομένα της εποχής, αλλά και για το ύφος της εταιρείας».
Συμπρωταγωνιστής της Καρέζη ήταν ο Φαίδων Γεωργίτσης, ο οποίος με τη σειρά του πήρε το ρίσκο να εμφανιστεί σε ένα ρόλο που δεν ήταν της «πάστας» του. Το αποτέλεσμα; Αμφιλεγόμενο.
Η υπόθεση, σύμφωνα με την Finos Film ήταν η εξής: «Εκείνος, ζει σε ένα νησί και κλείνει μέσα του τον πρωτογονισμό και την αγνότητα της φύσης.
Εκείνη, είναι η σύζυγος του γενικού αρχηγού του Προγράμματος Εκσυγχρονισμού και έρχεται από την αμαρτωλή πολιτεία, μπαίνει ξαφνικά στη ζωή του και ζητά να αναγεννηθεί μέσα από έναν παράφορο έρωτα. Εκείνος και οι συντοπίτες του την αποδέχονται και την καθιστούν μέλος της κοινότητάς τους.
Εκείνη απολαμβάνει την απλότητα και την αληθινή αγάπη, αλλά η εμφάνιση κάποιων αινιγματικών καβαλάρηδων την τρομοκρατεί, ενώ η άφιξη ενός απρόσκλητου δικηγόρου από το παρελθόν την ωθεί να προδώσει αυτούς που την εμπιστεύτηκαν».
Είναι ξεκάθαρο ακόμα και από τον τρόπο που η Finos Film περιγράφει την υπόθεση, ότι ο σουρεαλισμός ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος της ταινίας, την οποία σκηνοθέτησε ο Ερρίκος Ανδρέου, σε σενάριο δικό του και του Πάνου Κοντέλλη. O σουρεαλιστικός χαρακτήρας της ταινίας βέβαια, δεν σημαίνει ότι αυτή δεν ήταν καλή.
Αντίθετα, η Καρέζη και ο Γεωργίτσης δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, ενώ η εξαιρετική μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου και η καταπληκτική φωτογραφία, με εικόνες από παραλίες και ηλιοβασιλέματα, κρατούν ζωντανό το ενδιαφέρον του θεατή, παρά τους «αραιούς» διαλόγους.
Πολύ δυνατή η τελευταία σκηνή με τον Γεωργίτση να εμφανίζεται μετά από πολλά χρόνια από το χωρισμό με την Καρέζη, να κάθεται γέρος πια στο ίδιο σημείο του βράχου, να ψαρεύει και να αναπολεί την χαμένη του αγάπη, με δάκρυα στα μάτια.
Aξίζει να σημειωθεί και το γεγονός ότι η ταινία δεν είναι έγχρωμη εξολοκλήρου, αλλά στις σκηνές που Εκείνη βρίσκεται στην πόλη, το φιλμ είναι ασπρόμαυρο.
Στην ταινία «Εκείνος κι Εκείνη» πρωταγωνιστούσαν ακόμα οι Νότης Περγιάλης, Τάκης Εμμανουήλ, Βαγγέλης Καζάν, Βασίλης Ανδρονίδης, Ζώρας Τσάπελης, Δημήτρης Μπισλάνης, Εύα Ευαγγελίδου, Νίκος Λυκομήτρος, Μιχάλης Μαραγκάκης, Γιάννης Βατζίας, William Del, Κίμων Δημόπουλος, Γιώργος Διαλεγμένος, Νάσος Κατακουζηνός, Rena Pope, Άννα Σταυρίδου.
Η μουσική – όπως είπαμε- ήταν του Γιάννη Μαρκόπουλου, ενώ στην ταινία τραγουδούσε ο Γιάννης Πουλόπουλος. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 30 Ιανουαρίου του 1967 και στην πρώτη της προβολή «έκοψε» 198.551 εισιτήρια.
Δεν χρειάζεται βέβαια να πούμε, ότι παρά το γεγονός ότι η ταινία δεν πήγε άσχημα εμπορικά, ο Φίνος δεν ξαναγύρισε ποτέ τέτοιου είδους ταινία. Προσωπική μας άποψη: Ίσως δεν θα έπρεπε να επιμείνει σε αυτή του την απόφαση…
