Η Νίτσα Μαρούδα, γεννήθηκε στην Πάτρα το 1935, κι είναι Ελληνίδα ηθοποιός του κινηματογράφου.
Έπαιξε σε πολλές ταινίες την δεκαετία 60′ και του 70′ της λεγόμενης χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, με τους χαρακτηριστικά κωμικούς ρόλους που έπαιζε της χαζής ξανθιάς.
Σπούδασε ηθοποιία στη σχολή μουσικού θεάτρου Θεοφανίδη. Η πρώτη της ταινία στο σινεμά ήταν το “αγρίμι” του Κ. Καραγιάννη το 1960, και έπαιξε συνολικά σε 37 ταινίες δίπλα σε όλα τα ιερά τέρατα του Ελληνικού κινηματογράφου της εποχής.
Τελευταία της ταινία ήταν το 1980 το “Υποψήφιοι Βουλευτές και Βουλευτίνες” και τελευταία εμφάνιση της στην τηλεόραση της Υ.Ε.Ν.Ε.Δ. το 1982 στην σειρά “Κομμωτήριο – Ιστορίες του σεσουάρ “.
Έχουν μείνει χαρακτηριστικές οι ατάκες της “σας χαιρέτησα δεν σας χαιρέτησα, χαίρετε τι κάνετε καλά ευχαριστώ”
στην ταινία, «Ο Μικές παντρεύεται» το 1968, “θέλετε ένα περγαμόντο?” στη ταινία “Δεσποινίς διευθυντής”, το 1968.
Η Νίτσα Μαρούδα πήρε, στη δεκαετία του 80, μια μεγάλη απόφαση, στην οποία έμεινε πιστή μέχρι τέλους. Να φύγει από το καλλιτεχνικό προσκήνιο, αφήνοντας ουσιαστικά χώρο στον γαμπρό της, τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη.
Ο ανερχόμενος τότε αστέρας της πολιτικής σκηνής και μετέπειτα πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, είχε παντρευτεί την Ιωάννα, την κόρη της Νίτσας Μαρούδα η οποία σκέφτηκε ότι καλό ήταν να αποσυρθεί από τη δημόσια ζωή, για αρχίσει χωρίς περιττά σχόλια, συνδέσεις και παραλληλισμούς τη ζωή της, η οικογένεια της κόρης της. Κι έτσι έγινε.
Ευτυχώς, επί τουλάχιστον 22 χρόνια ως τότε η Ελένη Μαρούδα είχε φροντίσει να χτίσει σημαντική καριέρα στο σινεμά, κατακτώντας το κοινό με τα αθώα της μάτια και το ερωτικό της πρόσωπο.
Συνήθως έπαιζε ρόλους μιας αφελούς, αλλά εντυπωσιακής ξανθιάς, η οποία ήταν και τσαχπίνα και σέξι. Στην καριέςρα της υπήρξε εργατική και υπηρέτησε πιστά τους ρόλους της. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνει γρήγορα αναγνωρίσιμη και από τους γνωστούς ηθοποιούς συνεργάτες της θρυλικής Φίνος Φιλμ.
Η απόφασή της να σταματήσει τις δημόσιες εμφανίσεις ήταν το δεύτερο μεγάλο χαρακτηριστικό (μετά τους ρόλους της) της ζωής της. «Αποτραβήχτηκα ολοκληρωτικά όταν η κόρη μου παντρεύτηκε τον Βαγγέλη και άνοιξε το δικό της σπιτικό. Ήθελα να ξεκουραστώ. Από 22 ετών δούλευα συνεχώς. Έπαιξα πολύ και στο “Ακροπόλ” και στην “Copa Campana” και σε πολλά άλλα θέατρα», είχε πει για εκείνη την απόφαση.
Αργότερα την ρώτησαν πώς περνάει τη ζωή της μακριά από δημοσιότητα και κάμερες. «Δεν πηγαίνω πουθενά. Αποφεύγω τα πάντα, γιατί δεν με ενδιαφέρει αυτό το κομμάτι που λέγεται δημοσιότητα. Ο κύκλος της υποκριτικής τέχνης έχει κλείσει για μένα από τις αρχές του ’80», δήλωσε σε ένα σπάνιο διάλειμμα της σιωπής της. Ήταν πραγματικά ακριβοθώρητη. Οι δημόσιες εμφανίσεις της είναι ανύπαρκτες εδώ και πολλά χρόνια. «Δεν βγαίνω σχεδόν καθόλου έξω. Καμιά φορά βγαίνουμε με τον γαμπρό μου, τον Βαγγέλη και την κόρη μου για να ξεσκάσω και πάλι μέσα».
Οι προσωπικότητες που ενσάρκωνε στο σινεμά,με ένα ξεχωριστό, σχεδόν προσωπικό, στυλ και η επιτυχία με την οποία το έκανε την είχαν κάνει απαραίτητη σε πολλούς σκηνοθέτες. «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες» το 1960, «Ο κατήφορος» το 1961, «Δεσποινίς διευθυντής» το 1964, «Μια τρελή τρελή οικογένεια» το 1965 και τόσες άλλες ελληνικές ταινίες, που έκοψαν χιλιάδες εισιτήρια, την καθιέρωσαν στη συνείδηση του κόσμου.
Όπως είχε η ίδια δηλώσει: «Από τα παιδικά μου χρόνια το θέατρο είχε μπει στην καρδιά μου και το υπηρέτησα πιστά μέχρι και στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Οταν η κόρη μου παντρεύτηκε, είπα στον εαυτό μου “Νίτσα, στοπ” και σταμάτησα να παίζω» αναφέρει, χωρίς, όπως μας εκμυστηρεύεται, να το έχει μετανιώσει. «Το παρελθόν μου αυτό το έχω απαλείψει εντελώς. Και όταν λέμε εντελώς, το εννοώ».
Η Νίτσα Μαρούδα έφυγε από τη ζωή στις 10 Νοεμβρίου του 2022 από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 87 ετών. Τον θάνατο της γνωστοποίησε ο Σπύρος Μπιμπίλας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, ο ηθοποιός και πρόεδρος του ΣΕΗ ανέβασε τη φωτογραφία της Νίτσας Μαρούδα και στη λεζάντα έγραψε:
«Ακόμα μία δυσάρεστη είδηση. Το γλυκό κορίτσι του σινεμά, η όμορφη κοπελίτσα που μας έκανε να γελάμε με το νάζι της έφυγε από κοντά μας ξαφνικά από ανακοπή! Γεννημένη το 1935, μας χάρισε άπειρες όμορφες στιγμές στον κινηματογράφο και το θέατρο… Αύριο 4,30 την αποχαιρετάμε στο κοιμητήριο Χαλανδρίου… Καλό ταξίδι γλυκιά μας Αγαπημένη Νίτσα».
Έμενε στα Βόρεια προάστεια, με την οικογένειά της.
Νίτσα Μαρούδα: Φιλμογραφία
| Έτος | Τίτλος παράστασης |
|---|---|
| 1969 | Η Αθήνα που έφυγε… Η Αθήνα που ήρθε… |
| 1977 | Όπου Φτωχός κι η Μοίρα του |
| 1979 | Φρύδια βότκα και ρετσίνα |
| Έτος | Τίτλος ταινίας |
|---|---|
| 1960 | Η Νάνσυ την ψώνισε |
| 1960 | Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες |
| 1960 | Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ |
| 1960 | Το αγρίμι |
| 1961 | Κατήφορος |
| 1961 | Το νησί των πειρασμών |
| 1962 | Μην είδατε τον Παναή |
| 1962 | Το καρπουζάκι |
| 1963 | Εμείς τα μπατιράκια |
| 1963 | Φυγή |
| 1964 | Δις διευθυντής |
| 1964 | Νειάτα στο πεζοδρόμιο |
| 1964 | Ο πολύτεκνος |
| 1965 | Κάλλιο πέντε και στο χέρι |
| 1965 | Μια τρελλή τρελλή οικογένεια |
| 1965 | Ο ουρανοκατέβατος |
| 1965 | Στοργή |
| 1965 | Τέντι μπόι αγάπη μου |
| 1966 | Η βουλευτίνα |
| 1966 | Η γυναίκα μου τρελλάθηκε |
| 1966 | Ο παπατρέχας |
| 1968 | Η Αρχόντισσα κι’ ο Αλήτης |
| 1968 | Ο Μικές Παντρεύεται |
| 1969 | Η Νεράιδα και το Παληκάρι |
| 1969 | Η ωραία του κουρέα |
| 1969 | Ο άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα |
| 1969 | Ποιος Θανάσης |
| 1969 | Το Λεβεντόπαιδο |
| 1969 | Το ανθρωπάκι |
| 1970 | Ένα Αστείο Κορίτσι |
| 1970 | Ο Σταύρος είναι πονηρός |
| 1972 | Ο μάγκας με το τρίκυκλο |
| 1972 | Πως καταντήσαμε Σωτήρη |
| 1975 | Κολασμένα νειάτα |
| 1980 | Υποψήφιοι βουλευτές και βουλευτίνες |
| Έτος | Τίτλος σειράς | Κανάλι |
|---|---|---|
| 1971|1971 | Παιχνιδίσματα | ΥΕΝΕΔ |
| 1972|1972 | Η Γειτονιά μας | ΥΕΝΕΔ |
| 1982|1982 | Κομμωτήριο – Ιστορίες του σεσουάρ | ΥΕΝΕΔ |
