Μια σπάνια φωτογραφία της Αλίκης Βουγιουκλάκη μοιράστηκε ο Άρης Λουπάσης. Ο δημοσιογράφος μοιράζεται συχνά σπάνια ντοκουμέντα μεγάλων Ελλήνων καλλιτεχνών και τις άγνωστες ιστορίες τους.
Αυτή τη φορά, μοιράστηκε μια ρετρό φωτογραφία της Αλίκης Βουγιουκλάκη μαζί με άλλους συναδέλφους της αλλά και τον Αυστρο-Γερμανό ηθοποιό Καρλχάιντς Μπεμ. Ο ηθοποιός ενσάρκωσε τον αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ στις εμβληματικές ταινίες «Σίσσυ η αυτοκράτειρα» στο πλευρό της Ρόμι Σνάιντερ.
Στην ασπρόμαυρη φωτογραφία, διακρίνουμε τον Αλέκο Αλεξανδράκη με κοστούμι, την Ξένια Καλογεροπούλου με κομψό φόρεμα και την Αλίκη Βουγιουκλάκη με ένα λουλούδι στα μαλλιά. Ακόμη, είναι οι Έλσα Βεργή, Αλέκα Κατσέλη και ο ζωγράφος Σπύρος Βασιλείου.
Με παράστημα Καρυάτιδας, η Μελίνα Μερκούρη, η Μελίνα από την Ελλάδα, η Μελίνα της Ελλάδας γεννήθηκε πριν από έναν αιώνα (και κάτι, πλέον…), μια επέτειος που δεν θα μπορούσε να παρέλθει σιωπηλά παρά τα εμπόδια που έβαλε η πανδημία.
Η τελευταία πράξη των επετειακών εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια από τη γέννηση της μεγάλης ηθοποιού και δυναμικής πολιτικού, της Μελίνας του «Ποτέ την Κυριακή» και των Γλυπτών του Παρθενώνα, με μια μεγάλη έκθεση στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων.
Στέλλα, Ιλια, Φαίδρα και Μπλανς Ντιμπουά. Ελίζαμπεθ Λιπ στο «Τοπκαπί», Αλεξάνδρα Ντελ Λάγκο στο «Γλυκό πουλί της νιότης»… Επάγγελμα: Ηθοποιός. Ή μήπως πολιτικός; Και πάνω απ’ όλα αυτά; Ελληνίδα.
Λονδίνο, 1968. Η Μελίνα Μερκούρη φωτίζει και πάλλεται σαν ζωντανή φλόγα σε εκδήλωση εναντίον της χούντας
Δεν λησμονήθηκε, όμως. Και με την πρώτη ευκαιρία το υπουργείο Πολιτισμού τίμησε δεόντως την τολμηρή καλλιτέχνιδα, την ακούραστη πολιτικό, τη δυναμική γυναίκα, με έναν ευρύ κύκλο εκδηλώσεων όλο το 2021. Τελευταία πράξη η έκθεση «Μελίνα Μερκούρη: Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς».
Η πρωτότυπη έκθεση για τη Μελίνα Μερκούρη της Τεχνόπολης Δήμου Αθηναίων σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και το Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή της, θα «ταξιδέψει» το αθηναϊκό κοινό για περίπου δύο μήνες -από τις 18 Ιανουαρίου έως τις 11 Μαρτίου- στις μεγάλες στιγμές της Ελληνίδας σταρ που αγαπήθηκε εντός και εκτός συνόρων.
Η έκθεση με τίτλο «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» έχει ελεύθερη είσοδο και χωρίζεται σε τρεις ενότητες και σε αυτές αποτυπώνονται η κινηματογραφική της πορεία, οι ερμηνείες της στο θέατρο, αλλά και η αγωνιστική και πολιτική της δράση. Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να «γνωρίσει» βαθύτερα τη Μελίνα, να ανακαλύψει, αλλά και να θυμηθεί πτυχές της ζωής και της καριέρας της.
Στην έκθεση παρουσιάζεται πλούσιο φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό, καθώς και προσωπικά της αντικείμενα, ορισμένα από τα οποία εκτίθενται για πρώτη φορά.
Δεκατρία κοστούμια από θεατρικές παραστάσεις και ταινίες, 25 αφίσες από τις κινηματογραφικές της επιτυχίες, 37 φωτογραφίες της με μεγάλες διεθνείς προσωπικότητες -με τον Σαλβαντόρ Νταλί, τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’, τη βασίλισσα Ελισάβετ, την Ίντιρα Γκάντι, την Κατρίν Ντενέβ, τον Φελίπε Γκονζάλες-, πρωτότυπα σενάρια με ιδιόχειρες σημειώσεις της, 6 ανέκδοτες επιστολές, προσωπικά της είδη, το καμαρίνι της, αλλά και αντικείμενα που είχε μαζί της στο τελευταίο ταξίδι στη Νέα Υόρκη.
Εκατό χρόνια μετά τη γέννησή της, θυμόμαστε και αγαπάμε τη «Στέλλα» και την «Ίλια» του «Ποτέ την Κυριακή», τη «Φαίδρα» και τη «Μπλανς Ντυμπουά» από το «Λεωφορείο ο Πόθος», τη Μελίνα ως Κλυταιμνήστρα στην Επίδαυρο σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν, τη Μελίνα που γοήτευσε τις Κάννες και τη Νέα Υόρκη και που κατέκτησε τον κόσμο με «Τα παιδιά του Πειραιά».
Αλλά και τη Μελίνα με τη δυνατή φωνή και την αντιδικτατορική δράση, τη γυναίκα που εμπνεύστηκε και εγκαινίασε το θεσμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας για την Ευρώπη, τη μακροβιότερη μέχρι σήμερα Υπουργό Πολιτισμού, που συνδέθηκε όσο κανείς άλλος με τη διεκδίκηση της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα.
Το Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη, περιγράφει την ίδια με αυτές τις λέξεις: «Τη χαρακτήρισαν «τελευταία Ελληνίδα θεά» και «γυναίκα – φλόγα».
Όλη της η ζωή ήταν γεμάτη όνειρα, ελπίδες, αγωνίες και αγώνες. Η Μελίνα Μερκούρη ήταν μια από τις σημαντικότερες Ελληνίδες του 20ού αιώνα.
Υπήρξε πολύμορφη προσωπικότητα. Κορυφαία αγωνίστρια της Δημοκρατίας στον αγώνα κατά της χούντας (1967-1974). Σπουδαία ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου με διεθνή καριέρα και με ερμηνείες που έχουν καταγραφεί στις σελίδες της Έβδομης Τέχνης. Πολιτικός που σημάδεψε με την παρουσία της τον πολιτισμό της Ελλάδας, τον έφερε στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων. Πίστευε ακράδαντα ότι ο πολιτισμός είναι η βαριά βιομηχανία μας. Ότι είναι ένα σοβαρό εξαγώγιμο προϊόν και ότι έχει μεγάλη σημασία και αξία η ανάδειξή του».
Έκθεση για τη Μελίνα Μερκούρη: Γιατί στις 18 Ιανουαρίου
Η έκθεση «ανοίγει» στην Τεχνόπολη στις 18 Ιανουαρίου, μία ημερομηνία που δεν είναι καθόλου τυχαία. Το «18» ήταν ο αριθμός της Μελίνας και του Ντασέν: Στις 18 γνωρίστηκαν, στις 18 παντρεύτηκαν και στις 18 προγραμμάτιζαν κάθε τους πρεμιέρα.
Το 1903 ένας έξυπνος Γερμανός ο Άντον Κρέιντλερ (Anton Kreidler), αποφασίζει να ξεκινήσει μια μικρή βιοτεχνία παραγωγής μεταλικών τηλεγραφικών καλωδίων κοντά στην πόλη της Στουντγκάρδης στην Γερμανία.
Φυσικά, ο έξυπνος επιχειρηματίας δεν είχε ιδέα πως μερικά χρόνια αργότερα θα δημιουργούσε ένα εξαιρετικό “κατασκεύασμα” που άφησε ιστορία : Θα ήταν η μηχανή Florett-Kreidler, ή αλλιώς γνωστή στην Ελλάδα ως “Φλωρέττα”, μια μοτοσυκλέτα που αποτέλεσε ένα “φαινόμενο” στους Ευρωπαϊκούς δρόμους μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο το 1960 η 1 στις 3 μοτοσυκλέτες που κυκλοφορούσαν στους γερμανικούς αυτοκινητόδρομους να είναι “φλωρέττες”!
Ο ελληνικός κινηματογράφος έχει παράγει αμέτρητες ταινίες. Παρακάτω είναι ορισμένοι θρυλικοί ηθοποιοί που έχουν αποδείξει την αξία τους μέσα από τις πάμπολλες επαναλήψεις των ταινιών τους. Είναι οι δευτεραγωνιστές ή εκείνοι που είχαν έναν τρίτο ή μικρό ρόλο σε μια ταινία πλαισιώνοντας το καστ των πρωταγωνιστών.
Λίλη Παπαγιάννη
Μια από τις καλοντυμένες και σικ ηθοποιούς του Ελληνικού κινηματογράφου, ξεχώριζε πάντα για το στυλ και τη γοητεία της. Σύμφωνα με το βιογραφικό λεξικό του Θεόδωρου Έξαρχου”Έλληνες ηθοποιοί”, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, απ’ όπου αποφοίτησε το 1958, οπότε και στη συνέχεια συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους.
Το 1957, η Λίλη Παπαγιάννη γνωρίστηκε και παντρεύτηκε με τον ηθοποιό Ανδρέα Φιλιππίδη, με τον οποίο συγκρότησε θίασο το 1965. Μέχρι και το 1969 συνεργάστηκε με το ΚΘΒΕ σε παραστάσεις, ενώ από το 1982 μέχρι το 1988, συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο. Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1959, στην ταινία”Νταντά με το ζόρι”.
Πέτρος Λοχαϊτης
Ο Πέτρος Λοχαϊτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933 και εμφανίστηκε κυρίως σε κωμωδίες του Αλέκου Σακελλάριου. Ήταν για χρόνια στενός συνεργάτης και φίλος της Αλίκης Βουγιουκλάκη παίζοντας δίπλα της σε πολλές ταινίες όπως, μεταξύ άλλων, στις”Η κόρη μου η σοσιαλίστρια”,”Το πιο λαμπρό αστέρι” και”Η αρχόντισσα και ο αλήτης”. Το νήμα της ζωής του κόπηκε άδοξα, όταν σκοτώθηκε το 1976 σε τροχαίο δυστύχημα, στον Θεολόγο όπου διατηρούσε εξοχικό, όταν το αυτοκίνητό του συγκρούστηκε σε βράχο.
Μαρίκα Κρεβατά
Η αγαπημένη πεθερά του σινεμά. Η Μαρίκα Κρεβατά γεννήθηκε το 1911. Τα παιδικά της χρόνια τα πέρασε πολύ φτωχά. Έτσι από πολύ νωρίς εμφανίζεται στο θέατρο περισσότερο για να μη μένει μόνη στο σπίτι. Η πρώτη ουσιαστικά επαγγελματική της εμφάνιση ήταν στο θίασο της Ροζαλίας Νίκα. Η καλλιτεχνική της αναγνώριση υπήρξε γρήγορη. Μετά από κάποιες ακόμη περιοδείες θιάσων όπως του Μάνου Φιλιππίδη το όνομά της γίνεται γνωστό στα μουσικά θέατρα της τότε Αθήνας.
Υπήρξε σύζυγος του επίσης ηθοποιού Γιώργου Γαβριηλίδη με τον οποίο έπαιξε μαζί και σε αρκετές ταινίες. Η Μαρίκα Κρεβατά εγκατέλειψε τη θεατρική σκηνή το 1973 και πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου 1994 σε ηλικία 83 ετών.
Γιώργος Γαβριηλίδης
Καλοντυμένος, ευγενικός, και ένα από τα πιο αγαπημένα πρόσωπα της χρυσής εποχής του κινηματογράφου. Γεννήθηκε το 1908 και υπήρξε σύζυγος της επίσης ηθοποιού Μαρίκας Κρεβατά. Αναδείχθηκε από το θέατρο και έπαιξε στη συνέχεια σε πολλές κωμωδίες στον κινηματογράφο και αργότερα στην τηλεόραση. Πέθανε στις 23 Ιουλίου 1982 από πνευμονικό οίδημα.
Μαίρη Μεταξά
Γεννήθηκε το 1912 στην Ανατολική Ρωμυλία και πέθανε στην Αθήνα στις 10 Ιανουαρίου 1987. Χαρακτηριστικοί είναι οι ρόλοι που ερμήνευσε στον ελληνικό κινηματογράφο ως Κωνσταντινουπολίτισσα – και τις περισσότερες φορές υπερπροστατευτική – μητέρα του Κώστα Βουτσά. Μάλιστα, ο Κώστας Βουτσάς ήταν αυτός που ήταν κοντά της όταν η Μαίρη Μεταξά έφευγε απ’ τη ζωή.
Πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο ήταν το 1958 στην ταινία”Η κυρά μας η μαμή” με την αξέχαστη Γεωργία Βασιλειάδου. Η τελευταία της εμφάνιση ήταν το 1980 στην ταινία”Ο Κώτσος στην ΕΟΚ” στο ρόλο της κυρίας Ευρωπαΐδου. Εμφανίστηκε και στο θρυλικό σήριαλ Η”γειτονιά μας” και για μία ακόμη φορά στο ρόλο της μαμάς του Βουτσά στη σειρά”Ο ονειροπαρμένος”. Συνολικά έπαιξε σε 40 κινηματογραφικές ταινίες. Η Μαίρη Μεταξά δεν είχε παντρευτεί ποτέ και δεν είχε παιδιά.
Νίκη Λινάρδου
Σύζυγος του Θανάση Βέγγου, κόρη του Λάμπρου Κωνσταντάρα… Η Νίκη Λινάρδου (γνωστή και με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Μπέμπη Κούλα), γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1939 και υπήρξε δεύτερη σύζυγος του συγγραφέα, σεναριογράφου και σκηνοθέτη Αλέκου Σακελλάριου. Σε δεύτερο γάμο παντρεύτηκε τον τηλεσκηνοθέτη Θάνο Χρυσοβέργη.
Απεβίωσε στις 25 Σεπτεμβρίου 2012, σε ηλικία 73 ετών. Εκανε την παρθενική της εμφάνιση στον κινηματογράφο το 1955 στην ταινία”Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο”. Ακολούθησαν, μεταξύ άλλων, οι ταινίες:”Η καφετζού”,”Η κυρά μας η μαμή”,”Το ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο”,”Μακρικωσταίοι και Κοντογιώργηδες”, και”Θα σε κάνω βασίλισσα”.
Λαυρέντης Διανέλλος
Ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Κατέχει τον τίτλο του πιο παραγωγικού έλληνα ηθοποιού, με τουλάχιστον 207 ταινίες στο ενεργητικό του. Διακρίθηκε σε ρόλους”πατέρα”, δίπλα σε μεγάλες πρωταγωνίστριες του ελληνικού κινηματογράφου.
Παρόλο που στον κινηματογράφο ερμήνευε πάντα δεύτερους ρόλους, ήταν πολύ συμπαθής στο κοινό. Το πρόσωπο του μπορούσε με την ίδια ευκολία και πειστικότητα να εκφράσει τόσο τη λύπη όσο και τη χαρά, ανέφεραν οι κριτικοί.
Ο Λαυρέντης Διανέλλος γεννήθηκε στον Άγιο Λαυρέντιο Μαγνησίας το 1911 και ήταν ένας από τους πρώτους μαθητές και συνεργάτες του Καρόλου Κουν, στη σχολή του οποίου γνώρισε τη σύζυγό του Φρόσω Κοκκόλα. Ο Λαυρέντης Διανέλλος πέθανε στις 16 Σεπτεμβρίου 1978, ύστερα από μακροχρόνια ασθένεια.
Νίτσα Μαρούδα
Το άτακτο κορίτσι της μεγάλης οθόνης… Η Ελένη (Νίτσα) Μαρούδα, γεννήθηκε στην Πάτρα το 1935, έπαιξε σε πολλές ταινίες την δεκαετία 60′ και του 70′ με τους χαρακτηριστικά κωμικούς ρόλους που έπαιζε της χαζής ξανθιάς.
Η Νίτσα Μαρούδα σπούδασε ηθοποιία στη σχολή μουσικού θεάτρου Θεοφανίδη. Η πρώτη της ταινία στο σινεμά ήταν το”αγρίμι” του Κ. Καραγιάννη το 1960, και έπαιξε συνολικά σε 37 ταινίες δίπλα σε όλα τα ιερά τέρατα του Ελληνικού κινηματογράφου της εποχής. Τελευταία της ταινία ήταν το 1980 το”Υποψήφιοι Βουλευτές και Βουλευτίνες” και τελευταία εμφάνιση της στην τηλεόραση της Υ.Ε.Ν.Ε.Δ. το 1982 στην σειρά”Κομμωτήριο – Ιστορίες του σεσουάρ”.
Τάκης Μηλιάδης
Διακρίθηκε κυρίως σε κωμικούς ρόλους. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 26 Σεπτεμβρίου του 1922 και καταγόταν από οικογένεια ηθοποιών. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του θεάτρου, εκτός από την τραγωδία. Χαρακτηρίστηκε κάποτε Μορίς Σεβαλιέ της Ελλάδας. Είχε κάνει δυο γάμους και απέκτησε ένα γιο, το Μάριο Μηλιάδη.
Ήταν απόφοιτος της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών αλλά τον κέρδισε το θέατρο. Στον κινηματογράφο διακρίθηκε σε κωμωδίες – ερμηνεύοντας συχνά θηλυπρεπείς τύπους- δίπλα σε μεγάλα θεατρικά και κινηματογραφικά ονόματα της χώρας. Πέθανε στις 17 Απριλίου 1985 δύο ημέρες μετά από ασήμαντο ατύχημα που είχε με το αυτοκίνητό του στα Γιάννενα.
Δημήτρης Νικολαΐδης
Γεννήθηκε το 1922 στη Μικρά Ασία. Πέθανε στις 21 Ιανουαρίου του 1993. Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη του ταινία το”Το κορίτσι της γειτονιάς” το 1954 με πρωταγωνιστές τους Σμαρούλα Γιούλη, Γιώργο Φούντα, Ορέστη Μάκρη κ.α. Έπαιξε ακόμα σε διεθνείς παραγωγές όπως το”Αμέρικα Αμέρικα” του Ηλία Καζάν. Συνολικά γύρισε 80 ταινίες. Ένας ακόμα αγαπημένος φίλος και συνεργάτης του ήταν ο θεατρικός συγγραφέας Κώστας Πρετεντέρης. Μαζί έκαναν την πετυχημένη σειρά στο ραδιόφωνο”Ο Θυρωρός” όπου έκανε τον Μπουλντόζα. Στον κινηματογράφο σκηνοθέτησε μόνο μία ταινία, την κωμωδία”Η γυναίκα μου τρελάθηκε” με τους Μαίρη Αρώνη και Λάμπρο Κωνσταντάρα. Υπήρξε παντρεμένος με την επίσης ηθοποιό Σούλης Σαμπάχ.
Σπύρος Καλογήρου
Ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, που ταυτίστηκε με το ρόλο του κακού στη μεγάλη οθόνη. Σήμα κατατεθέν του: η χαρακτηριστική, τρεμάμενη φωνή του και το άγριο παρουσιαστικό του. Βέρος Αθηναίος, ο Σπύρος Καλογήρου γεννήθηκε στην Κυψέλη στις 03 Νοεμβρίου του 1922. Στα εφηβικά του χρόνια άρχισε να εργάζεται ως φωτογράφος.
Ο Σπύρος Καλογήρου είναι ο ηθοποιός που ταυτίστηκε τόσο με τους ρόλους του “κακού” που ενσάρκωνε στις κινηματογραφικές ταινίες, ώστε όπως έλεγε ο ίδιος, τα παιδιά της γειτονιάς του τον φοβόντουσαν. Το κοινό, με το που ακούει το όνομά του, σκέφτεται τη θρυλική ατάκα, “είναι πολλά τα λεφτά Άρη”, από την ταινία “Λόλα” με τη Τζένη Καρέζη και φέρνει στο νου του το δυνατό και άγαρμπο “μπου χα χα” γέλιο του, στην ταινία “Φουρτουνάκηδες και Βροντάκηδες” με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ο Σπύρος Καλογήρου εμφανίστηκε σε περισσότερες από 80 ταινίες και αμέτρητες θεατρικές παραστάσεις, όπου ερμήνευσε μεγάλους κλασικούς ρόλους.
Παρά την κινηματογραφική εικόνα, με την οποία ταυτίστηκε, στην αληθινή ζωή του ο Σπύρος Καλογήρου υπήρξε ένας πολύ γλυκός και τρυφερός άνθρωπος. Συνοδοιπόρος του στη ζωή υπήρξε η Ευαγγελία Σαμιωτάκη, επίσης ηθοποιός, με την οποία παντρεύτηκε το 1952. Μαζί απέκτησαν ένα γιο και αποτέλεσαν ένα από τα πιο αγαπημένα και μακροβιότερα ζευγάρια της σοουμπίζ.Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών, στις 27 Ιουνίου του 2009.
Ρία Δελούτση
Γεννήθηκε στο Άργος Αργολίδας στις 11 Φεβρουαρίου 1944 από πατέρα Ιταλό και μητέρα Ελληνίδα. Στην ηλικία των δεκαπέντε χρόνων – μαθήτρια ακόμα του γυμνασίου – δίνει εξετάσεις σαν εξαιρετικό ταλέντο στο θέατρο Κοτοπούλη-Ρεξ με το έργο του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα Ματωμένος Γάμος και περνάει παμψηφεί .
Το 1961 εκλέγεται Σταρ Ελλάς κι αναχωρεί για το Μαϊάμι των ΗΠΑ όπου συμμετέχει στο διαγωνισμό τη Μις Υφήλιος και κερδίζει τον τίτλο της”Μις Φιλία”. Μετά τα διεθνή καλλιστεία, παρ’ όλο που της γίνεται πρόταση να παραμείνει στις ΗΠΑ για να συμμετάσχει σε ταινία του χόλιγουντ, επιστρέφει στην Ελλάδα και συνεχίζει τις σπουδές της.
Κώστας Δούκας
Ο Κώστας Δούκας γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1895 και ήταν Έλληνας ηθοποιός και σεναριογράφος. Με ρουμελιώτικο μουστάκι και “τραχιά” συμπεριφορά, υπήρξε ένας από τους πιο απολαυστικούς μπαρμπάδες ή συζύγους της ελληνικής οθόνης, που είχε σαν αρχή το “όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος”. Ο πιο χαρακτηριστικός του ρόλος ήταν στην κωμωδία, “Της Κακομοίρας” στον ρόλο του “μεγαλομπακάλη”, Παντελή πλάϊ στον απολαυστικότατο “μπακαλόγατο” Κώστα Χατζηχρήστο.
Το πραγματικό του όνομα του ήταν Κωνσταντίνος Ασλανίδης. Σπούδασε στην Εμπορική Σχολή και εργάστηκε για αρκετά χρόνια στην Τράπεζα Αθηνών. Ωστόσο, εγκατέλειψε τη σιγουριά προκειμένου να ακολουθήσει το όνειρο της υποκριτικής.Σπουδαγμένος στην Εμπορική Σχολή, δικαιώθηκε στην παρόρμησή του να αφήσει μια σίγουρη δουλειά για χάρη της showbiz και με το παραπάνω. Ο Κώστας Δούκας έφυγε από τη ζωή τον Ιούλιο του 1967 σε ηλικία, 72 ετών.
Νίκος Φέρμας
Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1905 και το πραγματικό του ονοματεπώνυμο ήταν Νίκος Χατζηανδρέου. Καθιερώθηκε σε ρόλους μάγκα και ντόμπρου ανθρώπου και εμφανίστηκε πάντα σε δεύτερους ρόλους, σε πολλές ταινίες των δεκαετιών του ‘ 50 και του ‘ 60, όπως:”Ένας ήρωας με παντούφλες”,”Λόλα”,”Η χαρτοπαίχτρα”,”Της κακομοίρας”,”Ανθισμένη αμυγδαλιά”,”Όσα κρύβει η νύχτα”,”Ο παπατρέχας”,”Καλώς ήλθε το δολάριο”,”Τρεις κούκλες κι εγώ” και άλλες. Υπήρξε παντρεμένος με την επίσης ηθοποιό Άννα Παντζίκα. Πέθανε στις 14 Αυγούστου του 1972.
Χρήστος Ευθυμίου
Ο πιο γλυκύτατος… βλάκας! Με καταγωγή από τη Λαμία, ήταν διπλωματούχος της Νομικής και το 1929 φοίτησε στην επαγγελματική σχολή θεάτρου οπότε και έκανε και την πρώτη του θεατρική παρουσία με το θίασο Κυβέλης και μετά διετία προσκλήθηκε ως ιδρυτικό μέλος του Βασιλικού Θεάτρου όπου και υπηρέτησε ως βασικό στέλεχος και ως ένας των πρωταγωνιστών του.
Γιώργος Βελέντζας
Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε το 1948 με την ταινία”Οχυρό 27″. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 4 Δεκεμβρίου 1927 και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Χαρακτηριστικός είναι ο ρόλος του στην ταινία”Από πού πάνε για τη χαβούζα;”, και στην ταινία”Ο τσαρλατάνος” με το Θανάση Βέγγο. Έχει παίξει πολλές φορές ρόλους στρατιωτικού, κυρίως όμως αστυνομικού. Ασχολήθηκε με το ντουμπλάρισμα φωνής, σε πολλές ελληνικές ταινίες του 1950-70 και σε μεταγλωττίσεις για την τηλεόραση (Μικρό σπίτι στο λιβάδι). Συμμετείχε και στο πετυχημένο σήριαλ του ΑΝΤ1″Κωνσταντίνου και Ελένης”, ως ο πατέρας της Ματίνας.
Παντελής Ζερβός
Ο δημοφιλής ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου και του κινηματογράφου Παντελής Ζερβός γεννήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 1908 στο Λουτράκι. Σπούδασε στη σχολή Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν και πρωτοεμφανίστηκε το 1935 στη Λαϊκή Σκηνή με την Ερωφίλη. Η ζωή του ήταν γεμάτη πόνο από τα παιδικά του χρόνια μέχρι το τέλος.
Στον κινηματογράφο, τον οποίο υπηρέτησε για περίπου 40 χρόνια, συμμετείχε σε περισσότερες από 70 ταινίες. Υπήρξε ένας από τις πιο χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες της”χρυσής εποχής” του ελληνικού κινηματογράφου (δεκαετίες ’50, ’60 και αρχές ’70) ενώ έπαιζε συνήθως το χαρακτήρα του χωροφύλακα, του πατέρα, του δημάρχου-κοινοτάρχη ή του μέντορα των πρωταγωνιστών, όπου παρουσιαζόταν ως παραδοσιακός και αυστηρός, αλλά πάντοτε δίκαιος και καλός. Έφυγε από τη ζωή στις 23 Ιανουαρίου του 1982 σε ηλικία 74 ετών αφήνοντας παρακαταθήκη τις ταινίες που συμμετείχε. Κηδεύτηκε στο Λουτράκι Κορινθίας.
Ελένη Ζαφειρίου
Η Ελένη Ζαφειρίου γεννήθηκε στη Λάρισα το 1916. Είναι γνωστή στο ευρύ κοινό σαν τη “μάνα” του ελληνικού κινηματογράφου, αφού ενσάρκωσε αυτό το ρόλο αμέτρητες φορές.
Είτε σαν μαυροφορεμένη μάνα κάποιου από τους πρωταγωνιστές, όπως στην ταινία “Το κορίτσι με τα μαύρα”, είτε σαν πιο μοντέρνα μητέρα όπως στην ταινία “Η θεία απ’ το Σικάγο”. Στην πραγματική της ζωή, η ηθοποιός δεν γνώρισε τη βιολογική της μητέρα γιατί πέθανε στη γέννα. Αρχικά, η μικρή Ελένη μεγάλωνε με τον πατέρα και τα αδέλφια της, αλλά όταν ήταν νήπιο, υιοθετήθηκε από την ηθοποιό Κυριακούλα Ζαφειρίου.
Την απολαμβάνουμε μέσα από τις κινηματογραφικές ταινίες που εμφανίστηκε οι οποίες αγγίζουν τις 100. Είκοσι από αυτές είναι μαζί με τον Νίκο Ξανθόπουλο και 23 είναι της Φίνος Φιλμ, αριθμός ρεκόρ για την εταιρία.
Έφυγε από τη ζωή το 2004 σε ηλικία 88 ετών στο Λαϊκό Νοσοκομείο μετά από μάχη με αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια και κηδεύθηκε στο Νεκροταφείο Χαλανδρίου σε στενό οικογενειακό κύκλο.Η τελευταία της επιθυμία ήταν να μην κοινοποιηθεί αμέσως ο θάνατός της…
Στο διατηρητέο κτήριο του πρώην Ιταλικού Προξενείου Θεσσαλονίκης, γνωστό ως οικία Σαλέμ, στην οδό Βασ. Όλγας γεννήθηκε ένας από του κορυφαίους μαθηματικούς του 20ού αιώνα, ο Ραφαέλ Σαλέμ. Τα τελευταία χρόνια το σπίτι εγκαταλείφθηκε, ο αρχιτεκτονικός διάκοσμος λεηλατείται καθημερινά και το 2013 έγινε ιδανικό διαφημιστικό πόστερ αμερικανικής τηλεοπτικής σειράς!.
Η διώροφη οικία Σαλέμ (Βασ. Όλγας 20) είναι γνωστότερη ως κτήριο του πρώην Ιταλικού Προξενείου, γιατί στέγασε επί δεκαετίες στον 20ό αιώνα την ξένη διπλωματική αποστολή στη Θεσσαλονίκη. Το παραθαλάσσιο τότε αρχοντικό της «Λεωφόρου των Εξοχών», στην περιοχή Φαλήρου, χτίστηκε το 1907 από τον Εβραίο δικηγόρο Μανουέλ Σαλέμ του Ραφαέλ (ο πατέρας του ήταν ραβίνος), σε σχέδια του Έλληνα αρχιτέκτονα Ξενοφώντα Παιονίδη.
Το κτήριο με υπερυψωμένο κλιμακοστάσιο, είναι δείγμα «στυλιστικού πλουραλισμού» που αφομοιώνει αρχιτεκτονικά στοιχεία από τον κλασικισμό, την Αναγέννηση και το μπαρόκ. Το 1915 στέγασε το προξενείο της Αυστροουγγαρίας και στη συνέχεια, στα χρόνια της κατοχής της πόλης από τα γαλοβρετανικά στρατεύματα της Αντάντ, το στρατηγείο των Σέρβων. Το κτήριο πουλήθηκε το 1924 στο ιταλικό κράτος και υπήρξε έως το 1978 εμβληματική στέγη του Ιταλικού Προξενείου Θεσσαλονίκης.
Η οικία Σαλέμ όταν στέγαζε το Ιταλικό Προξενείο, πριν από τους σεισμούς του 1978.
Μετά τους σεισμούς του 1978, λόγω των σοβαρών ζημιών, εγκαταλείφθηκε στη φθορά του χρόνου, αν και είχε χαρακτηριστεί το 1980 διατηρητέο μνημείο. Οι ενέργειες από ελληνικής πλευράς προς τον ιδιοκτήτη-ιταλικό κράτος, να ληφθούν μέτρα ασφάλειας του κτηρίου και να αποκατασταθεί το μνημείο στην αρχική μορφή του, δεν τελεσφόρησαν.
Την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα το εγκαταλειμμένο κτήριο άρχισε να καταστρέφεται από επιτήδειους που αποσπούσαν περίτεχνες σιδεριές και κομμάτια του εξαιρετικού αρχιτεκτονικού διάκοσμου. Η καταστροφική μανία και εγκατάλειψη του διατηρητέου έφτασε σε τέτοια αλγεινή κατάσταση που το 2013 η φωτογραφία του κόσμησε διαφημιστικό πόστερ της αμερικανικής τηλεοπτικής σειράς τρόμου «Coven»!. Στην επιτυχημένη σειρά πρωταγωνιστεί η καλή ηθοποιός Τζέσικα Λανγκ και υποτίθεται ότι το σπίτι του τρόμου (της αφίσας) βρίσκεται στη Νέα Ορλεάνη.
Η αφίσα της Αμερικανικής τηλεοπτικής σειράς τρόμου που χρησιμοποιεί το σπίτι του Σαλέμ ως ιδανικό σκηνικό.
Διάσημοι ιδιοκτήτες
Ο ιδιοκτήτης του κτηρίου Μανουέλ Σαλέμ, που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1859, υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, διαχειρίστηκε ως διαπρεπής νομομαθής σημαντικές υποθέσεις της εποχής στην πόλη του, την Κωνσταντινούπολη και τη Γαλλία, συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις της Συνθήκης της Λωζάννης το 1923 και έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο Παρίσι.
Διάσημο μέλος της οικογένειας Σαλέμ είναι ο γιος του Ραφαέλ, που γεννήθηκε το 1898, έζησε τα παιδικά του χρόνια σ΄αυτό το σπίτι και σήμερα θεωρείται ένας από τους κορυφαίους μαθηματικούς του 20ού αιώνα. Ο Ραφαέλ Σαλέμ ξεκίνησε τις γυμνασιακές του σπουδές στο ιταλικό γυμνάσιο στη Θεσσαλονίκη και τις ολοκλήρωσε στο Lycée Condorcet στο Παρίσι όπου είχε εγκατασταθεί με την οικογένειά του από το 1914. Ο Ραφαέλ σπούδασε αρχικά στη Γαλλία νομικά και στη συνέχεια μαθηματικά στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Ο κορυφαίος μαθηματικός του 20ού αιώνα Ραφαέλ Σαλέμ.
Διέπρεψε ως ερευνητής και καθηγητής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Μασαχουσέτης και στο Χάρβαρντ, και από το 1955 σε πανεπιστήμια της Γαλλίας. Μια μαθηματική ανακάλυψή του πήρε το όνομα «Αριθμοί Σαλέμ», ενώ δίνεται και διεθνές «βραβείο Σαλέμ» σε μαθηματικούς που ασχολούνται με τη Μιγαδική και Αρμονική Ανάλυση. Τα τελευταία χρόνια της καριέρας του έζησε στο Παρίσι όπου και πέθανε το 1963. Ο Ραφαέλ Σαλέμ, που αναγνωρίζεται ως κορυφαίο μέλος της παγκόσμιας μαθηματικής κοινότητας, είναι ο σημαντικότερος μαθηματικός επιστήμονας της Θεσσαλονίκης.
Με αφορμή τη συμπλήρωση των 50 χρόνων από τον θάνατο του διαπρεπούς Ελληνοεβραίου μαθηματικού, τον Φεβρουάριο του 2014 διοργανώθηκε επιστημονική τιμητική εκδήλωση στο Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, όπου οι πανεπιστημιακοί Λένα Σαλέμ και Νίκος Καστάνης τόνισαν το παγκόσμιο επιστημονικό κύρος του και τη σημαντική συμβολή του Ραφαέλ Σαλέμ στην επιστήμη των μαθηματικών.
Μια φωτογραφία της κόρης του, Σμαράγδας, δημοσίευσε ο Ντίνος Καρύδης στο προφίλ του στο Instagram.
O ηθοποιός, Ντίνος Καρύδης, γύρισε τον χρόνο πίσω στο προφίλ του στο Instagram και συγκεκριμένα πριν από 27 χρόνια, όταν η κόρη του, Σμαράγδα Καρύδη έπαιζε στο θέατρο μαζί με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
Οι δύο ηθοποιού έπαιζαν στην θεατρική παράσταση «Οι τελευταίοι» του Μάξιμ Γκόργκι στο θέατρο Πόρτα, την περίοδο 1994-95, σε σκηνοθεσία Μάγιας Λυμπεροπούλου και μετάφραση Κωστή Σκαλιόρα.
Μάλιστα, η Σμαράγδα Καρύδη σχολίασε κάτω από τη φωτογραφία της: «Αυτοί οι δυο έπαιζαν μόνο κύριε Καρύδη μου; Μετά το Αλίκη – Δημήτρης ζήσαμε κι αυτό;» καθώς ο πατέρας της δεν σημείωσε τους υπόλοιπους ηθοποιούς που έπαιζαν στην παράσταση.
Σημειώνουμε ότι το τελευταίο έργο που έπαιξε στο θέατρο ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ ήταν το «Τρεις φορές ζωή της Γιασμίν Ρεζά», που ανέβηκε στο θέατρο «Μπρόντγουέϊ» το 2000. Ο δημοφιλής ηθοποιός πέθανε στις 8 Αυγούστου του 2004, σε ηλικία 69 ετών. Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ παραθέριζε στο εξοχικό του στην Ερμιόνη, αισθάνθηκε αδιαθεσία και μεταφέρθηκε στο κέντρο Υγείας Κρανιδίου. Όμως είχε υποστεί ανακοπή καρδιάς και ήταν ήδη αργά.
Η Έλντα Πανοπούλου γεννήθηκε στις 03 Μαρτίου του 1961 στην Αθήνα όπου και πέρασε τα παιδικά της χρόνια και είναι είναι Ελληνίδα ηθοποιός, μουσικός, παρουσιάστρια, δημοσιογράφος, σεναριογράφος και σκηνοθέτης. Τελειώνοντας το σχολείο σπούδασε μουσική και υποκριτική.
Η Έλντα Πανοπούλου έκανε την πρώτη της εμφάνιση στην τηλεόραση το 1983 δίπλα στον Ανδρέα Μπάρκουλη στην κοινωνική σειρά, “Αστέρια από χώμα”. Συνέχισε την πορεία της ως ηθοποιός, ασχολούμενη με το θέατρο, συμμετέχοντας αρκετά σε διάφορες επιθεωρήσεις τη δεκαετία του ’80 ενώ εμφανίστηκε στις σειρές, “Αληθινές ιστορίες“, “Παραμύθια πίσω από τα κάγκελα”, “Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες”, “Φώτα παρακαλώ” και “Τζόνι και Ναντίν.
Έγινε ιδιαίτερα γνωστή στο ευρύ κοινό με το ρόλο της Χαρούλας Πεπονάκη στην κωμική σειρά του Γιάννη Δαλιανίδη, “Το ρετιρέ” στο Mega Channel. Εκεί πρωταγωνίστησε τις σεζόν 1990-1992 ενώ λόγω των συνεχών επαναλήψεων της σειράς, μέχρι και 30 χρόνια μετά, έχει συνδυάσει το όνομά της με τη σειρά.
Η Έλντα Πανοπούλου μαζί με τον Τάσο Κωστή στη σειράς, “Το ρετιρέ”.
Ακολούθησε ο ρόλος της Ευρυδίκης στην κωμική σειρά, “Συγκάτοικοι στην τρέλλα” στον ANT1 τη σεζόν 1992-1993. Από το 1993 μέχρι το 1995 έπαιξε μαζί με τις Αθηνά Ζαφόλια, Τατιάνα Λύγαρη και Νατάσα Τσακαρισιάνου στην κωμική σειρά, “Το ροζ συννεφάκι” στο Mega Channel.
Τον Σεπτέμβριο του 1995 ανέλαβαν μαζί με τη Σοφία Βόσσου την παρουσίαση της πρωινής ψυχαγωγικής εκπομπής του Mega Channel, “Μεταξύ μας”. Παρέμειναν στην παρουσίαση της πρωινής ζώνης του σταθμού για τρεις τηλεοπτικές σεζόν μέχρι και το 1998.
Ακολούθησε η συνεργασία της με την κρατική τηλεόραση. Εκεί από το 1998 μέχρι το 2000 παρουσίασε την απογευματινή infotainment εκπομπή 6 με την Έλντα στην ΕΤ1. Μετά από μία σεζόν τηλεοπτικής αποχής, υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με το Star Channel. Εκεί τη σεζόν 2001-2002 παρουσίασε την καθημερινή κοινωνική εκπομπή, “Με την Έλντα” στη μεσημεριανή ζώνη του σταθμού.
Η Έλντα Πανοπούλου επέστρεψε τηλεοπτικά ως ηθοποιός τη σεζόν 2003-2004 στη κομεντί, “Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου”. Από το 2004 μέχρι το 2005 έπαιξε μαζί με την Ισαβέλλα Βλασιάδου στη κωμική σειρά, “Τζένη και Ευανθία” στον Alpha.
Το 2008 έπαιξε στο επεισόδιο, “Πράσινη κάρτα” της κωμικής σειράς, “Το κόκκινο δωμάτιο“. Τη σεζόν 2012-2013 η Έλντα Πανοπούλου παρουσίασε την ψυχαγωγική μουσική εκπομπή, “Ο παλιός είναι αλλιώς” στο GR TV. Την επόμενη σεζόν πήρε μεταγραφή με την ίδια εκπομπή στο νεοσύστατο τηλεοπτικό σταθμό epsilontv. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται κυρίως με το θέατρο, τη μουσική και τη σκηνοθεσία.
Σαν σήμερα, στις 09 Ιανουαρίου του 1979, η ελληνική τηλεόραση αποκτά χρώμα, χάρη στο γαλλικό σύστημα SECAM και την αγορά έγχρωμων βίντεο 1 και 2 ιντσών.
Η πρώτη φορά που μεταδόθηκε έγχρωμο πρόγραμμα στην χώρα, ήταν τον Ιούνιο του 1978 με την προβολή του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου στην Αργεντινή. Η ΕΡΤ, που προετοιμαζόταν εκείνη την εποχή, έδειξε πειραματικά τους αγώνες σε έγχρωμο, καλώντας όσους ελάχιστους ακόμα είχαν ήδη έγχρωμους δέκτες, σε μεγάλες πόλεις, να συντονιστούν στις κατάλληλες συχνότητες.
Από τις 6 Ιανουαρίου του 1979 η ελληνική τηλεόραση πέρασε σταδιακά από την ασπρόμαυρη στην έγχρωμη μετάδοση με το γαλλικό σύστημα SECAM και την αγορά έγχρωμων βίντεο 1 ίντσας (1 inch Type C) και 2 ιντσών (2 inch Quadruplex). Η χρήση του γαλλικού συστήματος έναντι του γερμανικού PAL έφτασε να γίνει πολιτικό ζήτημα, αφού ήταν προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Η πρώτη εγχώρια έγχρωμη παραγωγή τηλεοπτικής σειράς ήταν η τηλεοπτική διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Κοσμά Πολίτη, «Εκάτη», ενώ το 1979 ακολούθησε η σειρά «Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια», βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Στρατή Μυριβήλη.
Στις 28 Μαΐου του ίδιου έτους πραγματοποιήθηκε από το Ζάππειο η ζωντανή μετάδοση της τελετής ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ, ενώ στις 10 Δεκεμβρίου η ΕΡΤ μετέδωσε σε μαγνητοσκόπηση την τελετή απονομής του Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Οδυσσέα Ελύτη από την αίθουσα συναυλιών της Στοκχόλμης.
Ο ηθοποιός Τάσος Κωστής θυμήθηκε τη σειρά “Ρετιρέ” και διηγήθηκε άγνωστες ιστορίες από τα γυρίσματα.
“Από το πρώτο επεισόδιο της σειράς έγινε η πρώτη επαφή με το ιερό τέρας του κινηματογράφου του Γιάννη Δαλιανίδη” σημείωσε ο ηθοποιός, που τόνισε πως “πόσο μπροστά ήταν ο Δαλιανίδης που διάλεξε εμένα για να κάνω τον καφετζή”.
Για το ρόλο του “Φοίβου”, ο Τάσος Κωστής σημείωσε πως δεν έμαθε πως προέκυψε ο ρόλος στο μυαλό του Γιάννη Δαλιανίδη. “Το μόνο που ξέρω είναι ότι Φοίβος ήταν ο σκύλος του” πρόσθεσε.
“Στο ρόλο του Φοίβουδεν με ενοχλούσε τίποτα” υπογράμμισε ο δημοφιλής ηθοποιός, προσθέτοντας: “Έβρισκα πράγματα που με ιντριγκάρανε για να κάνω”. “Είχα πάει στο Ηρώδειο να δω χορό και κάποια στιγμή έκανα μια πιρουέτα και το κράτησε” συμπλήρωσε για το σκηνοθετικό ρόλο του Γιάννη Δαλιανίδη.
Παράλληλα, συμπλήρωσε πως δεν είχε βάλει κανέναν όρο για να κάνει το ρόλο. “Του πρότεινα να έχω τα μαλλιά μου κομμένα καπελάκι σα τα ανθρωπάκια του Γαΐτη” πρόσθεσε.
“Ο Δαλιανίδης ήταν αυστηρός, αλλά και γλυκός και πατέρας μαζί. Ήθελε να είσαι διαβασμένος και στην ώρα σου” ανέφερε για τον Γιάννη Δαλιανίδη, συμπληρώνοντας πως ο αείμνηστος σκηνοθέτης “ήθελε τον περισσότερο ωφέλιμο χρόνο να ασχοληθεί με τις πρόβες των ηθοποιών και να φτιάξει τη σκηνή.
“Θυμάμαι έκανα μια συγκινητική σκηνή με την Έλντα. Αρχίσαμε την πρόβα και δεν μας έλεγε “stop”. Στο τέλος, μας είπε: “Α, στο καλό παλιόπαιδα, με κάνατε και έκλαψα”” πρόσθεσε για τον Γιάννη Δαλιανίδη πίσω από τις κάμερες, ενώ αναφέρθηκε και στις σχέσεις του με την Έλντα Πανοπούλου. “Οι σχέσεις μου με την Έλντα Πανοπούλου ήταν λίγο περίεργες γιατί υπήρχαν και μετά το γύρισμα” σημείωσε και αποκάλυψε πως “που μας έχανε, που μας έβρισκε, ήμασταν πίσω από το σκηνικό και τρώγαμε”.
“Αν ψάξετε την πολυκατοικία του Ρετιρέ θα την βρείτε. Είναι ανάμεσα σε δύο μεγάλα ξενοδοχεία στην Αθήνα” ανέφερε για το χώρο των γυρισμάτων, υπογραμμίζοντας ότι το κλίμα στα γυρίσματα ήταν υπέροχο. “Όταν έχεις αρχηγό τον Δαλιανίδη που σε καλύπτει στα πάντα, περνάς πολύ ωραία. Πας εκεί και παλεύεις να κάνεις το καλύτερο σου” κατέληξε.
Ο Κώστας Φλωράτος γεννήθηκε στον Πειραιά και το πραγματικό του όνομα ήταν Κώστας Φλωρόπουλος, Εγκατέλειψε τη Σχολή του Εμπορικού Ναυτικού για ν’ ασχοληθεί με το θέατρο. Ξεκίνησε από βοηθητικός ηθοποιός, όπως και η γυναίκα του.
Εμφανίστηκε με πολλούς μεγάλους θιάσους στην Αθήνα και στο εξωτερικό με τον Κώστα Βουτσά, τον Ορέστη Μακρή, την Ρένα Βλαχοπούλου και άλλος μεγάλους θιασάρχες. Πρωταγωνίστησε σε πολλά σίριαλ στην Ελληνική τηλεόραση και σε ξένες συμπαραγωγές.
Ο Κώστας Φλωράτος θεωρείται ένας απ’ τους αξιότερους και σημαντικότερους ηθοποιούς της γενιάς του, στο Ελληνικό καλλιτεχνικό στερέωμα, γιατί με μεγάλη επιτυχία έπαιζε όλα τα είδη θεάτρου. Στην Αυστραλία εμφανίστηκε με το θίασο της Αλίκης Βουγιουκλάκη με σημαντική επιτυχία.
Για τα παιδιά της πρωτεύουσας κατά τη δεκαετία του ’70 και του ’80 το όνομα “Ροντέο” ήταν κάτι σαν συνώνυμο της Disneyland. Το πιο φημισμένο λούνα παρκ της Αθήνας αποτελούσε, δίχως ίχνος υπερβολής, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά αξιοθέατα της πόλης και σίγουρα ένα από τα πιο διάσημα μέρη της.
Το χταπόδι, το ταψί χωρίς ζώνες ασφαλείας -έπρεπε να κρατιέσαι με όλη σου τη δύναμη για να μη βρεθείς στο κέντρο- η θρυλική μπαλαρίνα, το ιστορικό Εντερπράιζ, το τελεφερίκ με καρέκλες που σε έκανε βόλτα: πιο θρυλικό λούνα παρκ στην ιστορία της Αθήνας δεν έχει υπάρξει.
Δεν είναι τυχαίο ότι το 1971 η τελική σκηνή της γνωστής ταινίας “Le Casse” όπου ο Ομάρ Σαρίφ καταδιώκει τον Ζαν Πολ Μπελμοντό, είναι γυρισμένη στο καρουζέλ του λούνα παρκ. Φυσικά, μιλάμε για την πιο διάσημη επίσκεψη των καμερών στο ιστορικό Ροντέο, όχι για την μόνη.
“Έξοδος Κινδύνου“, “Πανικός στα Σχολεία”, “Σατανάδες στα σχολεία”, “Κλαδική εραστών”, “Κλεφτρόνι και τζέντλεμαν“, “Κέρατο κομπίνα και λαγωνικά”, είναι μερικές μόνο από τις ελληνικές ταινίες που γύρισαν σκηνές τους στο ιστορικό λούνα παρκ, ενώ και η ιστορική ειδησεογραφική εκπομπή “Ρεπόρτερς” στους τίτλους αρχής είχε πλάνα από αυτό.
Το κορυφαία λούνα παρκ της Αθήνας και η σύνδεση με τις ταινίες εποχής
Η ατραξιόν του λούνα παρκ ήταν ασφαλώς η βόλτα του τρόμου στο ταψί. Χωρίς ζώνες, με ιλιγγιώδη ταχύτητα το ταψί σε… πέταγε στο κέντρο αν δεν κρατιόσουν σφιχτά, κάνοντας το παιχνίδι εμπειρία (τραυματική κάποιες φορές) ζωής.
Όσο ένδοξο ήταν ωστόσο το παρελθόν του άλλο τόσο άδοξο υπήρξε το φινάλε του. Το Ροντέο άρχισε ν’ αφήνει πίσω του τα χρόνια της απόλυτης δόξας το 1986, όταν μια κοπέλα έπεσε από το θρυλικό του Εντερπράιζ, γεγονός που αμαύρωσε για τα καλά τη φήμη του λούνα παρκ, δημιούργησε αμφιβολίες αναφορικά με τους κανόνες ασφαλείας και, τελικά, μείωσε δραματικά την προσέλευση του κοινού.
Ξαφνικά το νοίκι του χώρου έμοιαζε τεράστιο και το 1987 μπήκε οριστικά λουκέτο στον χώρο που σημάδεψε τα τις νεανικές αναμνήσεις χιλιάδων κατοίκων της Αθήνας. Άλλωστε, αν και τοποθετημένο παραδοσιακά στα νότια μέρη της πρωτεύουσας, ήταν πάντα πόλος έλξης για όλους τους κατοίκους της. Όταν έκλεισε, ωστόσο, είχε ήδη συμπληρώσει πάνω 20 χρόνια ζωής.
Η πρώτη τοποθεσία του Ροντέο, όταν άνοιξε γύρω στο 1965 ήταν η λεωφόρος Συγγρού, στο ύψος του Ωνάσειου. Στις ταινίες της Αλίκης Βουγιουκλάκη, “Το κορίτσι του λούνα παρκ” και “Σ’ αγαπώ“, το Ροντέο εκείνης της εποχής είναι συμπρωταγωνιστής.
Στη συνέχεια πήγε στη σημερινή είσοδο της μαρίνας του Αλίμου και στα μέσα της δεκαετίας του ’70 μεταφέρθηκε στον Άλιμο. Στο κέντρο του Ροντέο, που χωριζόταν σε δυο μέρη και είχε δύο ξεχωριστές εισόδους, υπήρχε μια ντισκοτέκ ονόματι Fiji, η οποία φαίνεται στην ταινία “Ρόδα τσάντα και κοπάνα Νο 2”. Είπαμε: η αγάπη του Ροντέο για τις κάμερες υπήρξε ανεξίτηλη.
Το τέλος του λούνα παρκ και μιας ολόκληρης εποχής
Πόλος έλξης για όλη την Αθήνα, ένας παράδεισος για τα πιτσιρίκια από τη μια και ένα διάσημο στέκι για αμέτρητους εικοσάρηδες της εποχής από την άλλη, υπήρξε ο ορισμός της χαράς για τα παιδιά και παράλληλα ο ορισμός της ανεμελιάς για τους μεγαλύτερους.
Όταν το 1987 έπεσαν οριστικά οι τίτλοι τέλους, οι φήμες ότι το άδοξο φινάλε του σχετιζόταν με εμπόριο ναρκωτικών έδωσαν και πήραν. Φυσικά, επρόκειτο απλά για αστικούς μύθους: το δυστύχημα στο Εντερπράιζ υπήρξε η ουσιαστική ταφόπλακα για το Ροντέο. Και, ταυτόχρονα, το τέλος μιας ολόκληρης εποχής.
Η Όλγα Δαμάνη γεννήθηκε στην Αθήνα στις 17 Νοεμβρίου του 1943 και είναι Ελληνίδα ηθοποιός. Το 1975 αποφοίτησε από το Θέατρο Τέχνης. Ξεκίνησε την καριέρα της με διάφορες θεατρικές παραστάσεις στο Θέατρο Τέχνης αργότερα ακολούθησαν διάφορες τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες.
Μέχρι να γίνει ηθοποιός είχε κάνει αρκετές δουλειές. Είχε εργαστεί ως δακτυλογράφος, ως τηλεφωνήτρια και σε δικηγορικό γραφείο. Η τελευταία της δουλειά υπήρξε καθοριστική για το μέλλον της. Ο Μάνος Κατράκης ήταν το πρόσωπο που την έπεισε να ασχοληθεί με το θέατρο, καθώς ήταν πελάτης του δικηγορικού γραφείου στο οποίο εργαζόταν.
Από το 1975 ως το 1985 συνεργαζόταν με το Θέατρο Τέχνης και συμμετείχε σε έργα όπως, “Επτά επί Θήβας” του Αισχύλου, “Όρνιθες” του Αριστοφάνη, “Βάκχες” του Ευριπίδη και πολλές άλλες.
Από το 1986 ως το 1995 συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο στα έργα: “Εξορία” του Π. Μάτεσι, “Εκκλησιάζουσες” του Αριστοφάνη, “Βεγγέρα” του Δ. Καπετανάκη, “Η δολοφονία” του Μαρά του Π. Βάις και πολλά άλλα.
Με σκηνοθέτες όπως ο Βασίλης Παπαβασιλείου, Γιώργος Αρμένης, Σταύρος Τσακίρης, Νικαίτη Κοντούρη, Γιάννης Διαμαντόπουλος, Βασίλης Νικολαίδης, Ανδρέας Βουτσινάς κ.α. σε παραστάσεις αρχαίου δράματος και σύγχρονου δραματολογίου: Αριστοφάνης, Αισχύλος, Μολιέρος, Μαριβώ, Γκολτόνι, Σαίξπηρ, Ίψεν, Λόρκα, Άρθρουρ Μίλερ, Εντουάρτο ντε Φιλίππο, Δ. Σολωμός, Παλαμάς, Γουζέλης, Χουρμούζης, Σκούρτης, Αρμένης, κ.α.
Στην ιδιωτική τηλεόραση η Όλγα Δαμάνη έχει εμφανιστεί στις σειρές, “Σαν τα τρελά πουλιά”, “Φανή” και “Βαμμένα κόκκινα μαλλιά”, “Τμήμα ηθών: Διάταγμα Χαρίτος και Στρας”, “Η πρόβα του νυφικού”, “Σκονισμένα σύννεφα”, “Λόγω τιμής”, “Βεντέτα”, “Ουδέν πρόβλημα”, “Αέρινες σιωπές”, “Χορεύοντας στη σιωπή”, “Εν Ιορδάνη”, “Μυστικά και λάθη”, “Ο θησαυρός της Αγγελίνας”, “10η εντολή”, “Οι ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα”, “Γιούγκερμαν και Καρυωτάκης”, “Το Νησί”, “Κάτω Παρτάλι”, “Άγριες μέλισσες” (Β’ σεζόν )και “Σασμός“.
Η Όλγα Δαμάνη έχει συνέργαστει με διάφορα θέατρα όπως το «Εθνικό Θέατρο» το Κ.Θ.Β.Ε., το «Θέατρο Τέχνης», το θέατρο «Λαμπέτη» και πολλά άλλα.
Τα πρώτα χρόνια συνεργάστηκε με το Θέατρο Τέχνης και τον Κάρολο Κουν και έπαιξε σε δραματικές παραστάσεις όπως, “Το φαγκότο”, τραγωδίες όπως οι “Βάκχες” αλλά και σε κωμωδίες όπως “Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού” και το “Μαντζουράνα στο κατώφλι… γάιδαρος στα κεραμίδια”. Η τελευταία συνεργασία της με το Θέατρο Τέχνης ήταν το 2006 στο θεατρικό, “Η Πολωνέζα του Ογκίνσκι”.
Στο Εθνικό Θέατρο η Όλγα Δαμάνη ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε διάφορες παραστάσεις με πιο γνωστές την “Εξορία” (1986), τους “Εγκληματίες” (1992), τις “Εκκλησιάζουσες” (1987) και την “Ευαίσθητη ισορροπία” (1995). Η πιο πρόσφατη θεατρικής της συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο ήταν το 2011 στο Τρίτο στεφάνι του Ταχτσή σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή.
Στο Θέατρο Λαμπέτη πρωταγωνίστησε σε διάφορες κωμωδίες όπως η “Ξυπόλητη στο πάρκο” το 2003 μαζί με τον Άκη Σακελλαριου σε σκηνοθεσία και μετάφραση Όλιας Λαζαρίδου και ο “Πειρασμός” το 2013 του γνωστού ζακυνθινού συγγραφέα Γρηγόρη Ξενόπουλο.
Έχει πάξει σε πολλές ταινίες όπως η “Λιούμπη” και ο “Διαχειριστής”. Για την ταινία μικρού μήκους “Εν λευκώ” πήρε και το Κρατικό Βραβείο Ποιότητάς.
Η Όλγα Δαμάνη έχει εξομολογηθεί στο παρελθόν στο περιοδικό Down Town Κύπρου ότι δεν παντρεύτηκε ποτέ. «Πριν πάω στη σχολή ήμουν αρραβωνιασμένη, αλλά οι ανησυχίες που αισθάνεται ένα κορίτσι 19 χρόνων, όπως ήμουν εγώ τότε, δεν μου επέτρεψαν να προχωρήσω σε γάμο. Αυτό που πάντα ονειρευόμουν ήταν να βρω έναν σύντροφο, με τον οποίο θα μπορούσαμε να είμαστε μαζί «για πάντα». Αλλά, δυστυχώς, αυτό το «για πάντα» δεν ισχύει για όλους τους ανθρώπους. Λίγοι είναι οι τυχεροί που το έχουν καταφέρει», είχε δηλώσει.
«Πάντα αγαπούσα τα παιδιά, αλλά όσο ήμουν αφοσιωμένη στο θέατρο, δεν αισθάνθηκα ότι έλειπε κάτι από τη ζωή μου. Όταν αργότερα αισθάνθηκα αυτή την έλλειψη, ήταν αργά», απάντησε στην ερώτηση αν θα ήθελε να γίνει μητέρα.
Πόσο εύκολο είναι άραγε έστω και για τον πλέον έμπειρο κριτικό κινηματογράφου να απαντήσει στο ερώτημα «Ποια ήταν η σημαντικότερη ταινία στην καριέρα του...
Η Ζωζώ Σαπουντζάκη δεν ήταν ηθοποιός, δεν ήταν τραγουδίστρια, δεν ήταν χορεύτρια. Στην πραγματικότητα δεν μπορούσε να την κατατάξει κανείς σε ένα είδος, γιατί...
