Ο Παντελής Ζερβός του Δημητρίου υπήρξε δημοφιλής Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Χαρακτηριστική φυσιογνωμία της «χρυσής εποχής» του ελληνικού κινηματογράφου (δεκαετίες ’50, ’60 και αρχές ’70) έπαιζε συνήθως το χαρακτήρα του χωροφύλακα, του πατέρα, του δημάρχου-κοινοτάρχη ή του μέντορα των πρωταγωνιστών, όπου παρουσιαζόταν ως παραδοσιακός και αυστηρός, αλλά πάντοτε δίκαιος και καλός.
Ο Παντελής Ζερβός γεννήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου του 1908 στην Περαχώρα Κορινθίας. Έχασε τη μητέρα του σε ηλικία τεσσάρων ετών και τον πατέρα του στα οκτώ του. Οι συγγενείς τότε τον έκλεισαν στο Τζάνειο ορφανοτροφείο. Κατάφερε και τελείωσε το σχολείο και όταν ήταν φαντάρος, έμαθε πως στη Λυρική Σκηνή αναζητούσαν νέα ταλέντα.
Ο Παντελής Ζερβός αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν. Εμφανίσθηκε στη θεατρική σκηνή το 1933 και συνεργάσθηκε με τους καλύτερους θιάσους της εποχής του διακρινόμενος σε κλασικούς στην αρχή ρόλους, αλλά και σε νεοελληνικούς αστικούς.
Η παρουσία του στην κινηματογραφική σκηνή επίσης υπήρξε μεγάλη. Περισσότερες από 70 ήταν οι συμμετοχές του σε ταινίες με κυρίαρχη στο έργο «Μανταλένα» του 1960, σε παραγωγή της Φίνος Φιλμ και σκηνοθεσία του Ντίνου Δημόπουλου, υποδυόμενος τον Ιερέα Παπά-Φώτη, ρόλο για τον οποίο, απέσπασε, το Α΄ Βραβείο 2ου Ανδρικού Ρόλου, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1960. Άλλες συμμετοχές του, που ξεχώρισαν, ήταν στα έργα «Πικρό ψωμί» (1951), «Ο αγαπητικός της Βοσκοπούλας» (1955), «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες» 1960, «Ζητείται ψεύτης» 1961, «Ο ατσίδας» 1962, «Λόλα» 1964, «Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά» 1969 και η «Μαρία της σιωπής» (1973).
Αλλά και στις ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές ο Παντελής Ζερβός άφησε ιστορία, ιδιαίτερα στα καθημερινά ραδιοφωνικά πεντάλεπτα «Το 5λεπτο ενός θυρωρού». Σημαντικότερες θεατρικές του παρουσιάσεις ήταν στα έργα «Άλκηστις», «Αντιγόνη», «Θεσμοφοριάζουσαι», «Μάκβεθ», «Πλούτος» κ.ά.
Ο Παντελής Ζερβός ήταν μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εθνικού Θεάτρου. Πραγματοποίησε πολλές θεατρικές περιοδείες εντός και εκτός Ελλάδας, κατά τις οποίες έλαβε πολλές διακρίσεις. Για τη θεατρική του αυτή προσφορά τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Γεωργίου Α’ από τον Βασιλιά Παύλο.
Ο Παντελής Ζερβός ήταν μόνιμος κάτοικος του Παλαιού Φαλήρου στην Αθήνα και μιλούσε αγγλικά. Απεβίωσε στις 22 Ιανουαρίου του 1982 σε ηλικία 74 ετών. Κηδεύτηκε στο Λουτράκι Κορινθίας. Είχε τρεις κόρες, εκ των οποίων η μία σκοτώθηκε στο σεισμό της Σαντορίνης το 1956, σε ηλικία 8 ετών και, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, είχε θαφτεί ζωντανή .
Μάλιστα, το βράδυ που του ανακοινώθηκε το κακό συμβάν, ήταν να παίξει σε παράσταση στην Επίδαυρο. Βγήκε στη σκηνή, έπαιξε το ρόλο, υποκλίθηκε και όταν μπήκε μέσα, λιποθύμισε.
Ο Παντελής Ζερβός έκανε πολλές θεατρικές περιοδείες εντός και εκτός Ελλάδος και έλαβε πολλές διακρίσεις. Για τη θεατρική προσφορά του, ο βασιλιάς Παύλος τον τίμησε με το Χρυσό Σταυρό του τάγματος Γεωργίου Α. Ο Δήμος Λουτρακίου έχει δώσει το όνομα του Παντελή Ζερβού στο τοπικό θέατρο προς τιμήν του.
Παντελής Ζερβός: Φιλμογραφία
Έτος | Τίτλος ταινίας |
---|---|
1943 | Η φωνή της καρδιάς |
1951 | Ματωμένα Χριστούγεννα |
1951 | Πικρό ψωμί |
1955 | Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας |
1955 | Τζο ο τρομερός |
1956 | Άσσοι του γηπέδου |
1957 | Η Θεία Από το Sικάγο |
1957 | Κατά λάθος μπαμπάς |
1957 | Το αμαξάκι |
1958 | Η κυρά μας η μαμμή |
1958 | Μέλπω |
1959 | Ένα Νερό Κυρα Βαγγελιώ |
1959 | Ναυάγια της ζωής |
1959 | Ψιτ… κορίτσια! |
Έτος | Τίτλος ταινίας |
---|---|
1960 | Η Ζαβολιάρα |
1960 | Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες |
1960 | Μανταλένα |
1960 | Οικογένεια Παπαδοπούλου |
1960 | Τα κίτρινα γάντια |
1961 | Διαβόλου κάλτσα |
1961 | Δοκιμασία |
1961 | Ζητείται ψεύτης |
1961 | Η Λίζα και η Άλλη |
1961 | Κατήφορος |
1962 | Αμαρτωλές |
1962 | Εταιρία Θαυμάτων |
1962 | Η Αθήνα τη νύχτα |
1962 | Νόμος 4000 |
1962 | Ο ατσίδας |
1962 | Ο χρυσός και ο τενεκές |
1962 | Πονεμένη μητέρα |
1963 | Εμείς τα μπατιράκια |
1963 | Ο άσωτος |
1963 | Οι τουρίστες |
1963 | Το μεγάλο μυστικό |
1964 | Έκλαψα πικρά για σένα |
1964 | Είμαι μια δυστυχισμένη |
1964 | Ζωή Γεμάτη Πόνο |
1964 | Λόλα |
1964 | Οι κολασμένοι |
1964 | Τηλεφωνήσατε στο 100 |
1965 | Η Μοίρα Ενός Αθώου |
1965 | Ο επαναστάτης |
1965 | Ο μεγάλος όρκος |
1965 | Ο νικητής |
1965 | Περιφρόνα με γλυκειά μου |
1965 | Του χωρισμού ο πόνος |
1966 | Έχω Δικαίωμα να σ’ αγαπώ |
1966 | Αγάπη που δε Σβήνει ο Χρόνος |
1966 | Είμαι μάνα και πονώ |
1966 | Ο κατατρεγμένος |
1966 | Οι στιγματισμένοι |
1967 | Έρωτες στη Λέσβο |
1967 | Δρόσω η αρχοντοπούλα |
1967 | Ο Πουλημένος Άνθρωπος |
1967 | Ο μεθύστακας του λιμανιού… |
1967 | Οι Αντίζηλοι |
1967 | Στο κατώφλι της μοίρας |
1968 | Όνειρο απατηλό |
1968 | Ξεριζωμένη γενηά |
1968 | Ταπεινός και καταφρονεμένος |
1969 | Για την τιμή και τον έρωτα |
1969 | Η Δασκάλα με τα Ξανθά Μαλλιά |
1969 | Η γενιά των ηρώων |
1969 | Η σφραγίδα του Θεού |
1969 | Το Λεβεντόπαιδο |
Έτος | Τίτλος ταινίας |
---|---|
1970 | Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο |
1970 | Γιακουμής, μια ρωμέικη καρδιά |
1970 | Ο αετός των σκλαβωμένων |
1970 | Τρελά κορίτσια απίθανα αγόρια |
1971 | Επιχείρησις Κράιπε: Ο τάφος του Γ’ Ράιχ |
1971 | Η Κόρη του Ήλιου |
1971 | Ο Επαναστάτης “Ποπολάρος” |
1971 | Οι άνδρες ξέρουν ν’ αγαπούν |
1973 | Η Μαρία της Σιωπής |
1974 | Η αλήθεια είναι πικρή |
1974 | Παύλος Μελάς |
Ευχαριστούμε θερμά το greekactor.blogspot.gr για τις πληροφορίες