Ρένα Βλαχοπούλου. Μία ηθοποιός, ένα όνομα σταθμός στον Ελληνικό κινηματογράφο. Μία γυναίκα με ταλέντο, μπρίο και νάζι που έδωσε χαρά σε όλους τους Έλληνες και μας παρηγόρησε σε πίκρες και λύπες. Με ένα ταλέντο ατόφιο που ο θάνατος ο ίδιος δε μπόρεσε να σβήσει.
Η Ρένα της Ελλάδας, με καταγωγή από την υπέροχη Κέρκυρα. Η Ρένα με τις απίθανες ατάκες που έβγαιναν αυθόρμητα από μέσα της, παρακούοντας τους κανόνες και τις υποδείξεις σκηνοθετών και παραγωγών. Η Ρένα που απέδειξε πως το αληθινό ταλέντο πορεύεται πάντοτε με τη σεμνότητα και δε χρειάζεται να προκαλεί για να τραβάει το ενδιαφέρον.
Η Ρένα συντροφεύει όλα τα χρόνια της ζωής μου, με κάνει να ξεχνιέμαι πάντοτε από όλα τα προβλήματά μου και να γελάω με την καρδιά μου, θυμίζοντάς μου πως η ζωή μας είναι μία και δε χρειάζεται να αφήνουμε τις στεναχώριες να μας καταβάλλουν. Οι ταινίες της συμβολίζουν μία εποχή που κυριαρχούσε στο σινεμά το αληθινό ταλέντο και όχι η χυδαιότητα, η φτήνια και το άφθονο σεξ.
Η Ρένα με το δυναμισμό και τον αυθορμητισμό που γαλούχησε ολόκληρες γενιές Ελλήνων και χάρισε το γέλιο άφθονο. Η σπουδαία Κερκυραία με το ανοιχτόκαρδο και παράξενο χαρακτήρα που ερωτευόταν δυνατά και παράφορα. Η Κερκυραία που κάπνιζε αρειμανίως και έβρισκε δύναμη από τον έρωτα.
Στις 29 Ιουλίου του 2004 η σπουδαία αυτή Κερκυραία, έφυγε για πάντα από τη ζωή. Το μόνο που θα μπορούσα να της πω είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ….
Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη.
