Η ταινία, “Έγκλημα στο Κολωνάκι” έκοψε 68.097 εισιτήρια. Ήρθε στην 9η θέση σε 52 ταινίες.
To Έγκλημα στο Κολωνάκι είναι ο τίτλος ασπρόμαυρης ελληνικής κινηματογραφικής ταινίας που γυρίστηκε το 1959 και έκανε πρεμιέρα στις 18 Ιανουαρίου 1960.
-Ήταν παραγωγή της Τζαλ Φιλμ και σε σκηνοθεσία Τζανή Αλιφέρη.
-Το σενάριο είναι του γνωστού συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων Γιάννη Μαρή και βασίστηκε στο ομότιτλο βιβλίο του.
-Με τον ίδιο τίτλο, σε δύο συνέχειες, έγινε τηλεοπτικό επεισόδιο για τη σειρά, “Οι ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα” για τον τηλεοπτικό σταθμό Alpha TV την περίοδο 2006 – 2008.
-Η Εύη Μυλοπούλου δεν εμφανίζεται αλλά ντουμπλάρει την Νανά Γκάτση στο τραγούδι, “Σιγά-Σιγά Ξημέρωσε!”.
Ο ζωγράφος Νάσος Καρνέζης βρίσκεται δολοφονημένος και η αστυνομία συλλαμβάνει τον Φλωρά, τον άντρα της ερωμένης του ζωγράφου, της Ζανέτ, που τον επισκέφτηκε λίγο πριν τον φόνο. Όμως δεν υπάρχουν αρκετά πειστήρρια για την ενοχή του και η έρευνα συνεχίζεται.
Ο γιος του Φλωρά, ο δημοσιογράφος Δημήτρης, έρχεται από το εξωτερικό, για να αποδείξει την αθωότητα του πατέρα του. Με τη βοήθεια του πολιτικού Δελή, προσπαθεί να εντοπίσει τους εχθρούς του Καρνέζη. Έτσι θα εντοπίσει την Μυρτώ Καψή, που πατέρας της πέθανε στην Κατοχή εξαιτίας του Καρνέζη…
Μπορεί η ταινία «Τα κόκκινα φανάρια» να είναι εκείνη που έχει αποτυπωθεί πιο έντονα στο μυαλό των Ελλήνων, όσον αφορά στην Τρούμπα της δεκαετίας του 1960, ωστόσο υπάρχουν και άλλες ταινίες που έχουν ασχοληθεί με επιτυχία με αυτό το τεράστιο κοινωνικό «ζήτημα» της μεταπολεμικής Ελλάδας.
Μία από αυτές είναι και η ταινία «Τρούμπα 1967», παραγωγής Απόστολου Τεγόπουλου, σε σενάριο Πάνου Κοντέλλη και σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου.
Η ταινία εξελίσσεται μέσα στο γνωστό «σκοτεινό» σκηνικό της Τρούμπας του Πειραιά, με πρωταγωνιστές ανθρώπους της νύχτας με δουλειές λαθρεμπορίου και προστασίας γυναικών, βιοπαλαιστές του λιμανιού που κάνουν δύο και τρεις δουλειές για να τα βγάλουν πέρα, γυναίκες-θύματα εκμετάλλευσης που ψάχνουν τον σωτήρα που θα τους βγάλει από τα δεσμά της σκλαβιάς τους.
Η ατμόσφαιρα είναι πάντοτε βαριά μέσα από το γκρίζο του ουρανού του Πειραιά, τη θολούρα από τα τσιγάρα του καμπαρέ και τα ντουμάνια των πλοίων και των εργοστασίων. Όσον αφορά στην υπόθεση, μια όμορφη τραγουδίστρια, η Ρίτα, εργάζεται σε ένα κακόφημο κέντρο της Τρούμπας.
Το αφεντικό του μαγαζιού διακινεί ναρκωτικά. Η Ρίτα συνδέεται συναισθηματικά με ένα τακτικό πελάτη του μαγαζιού, τον οποίο θεωρεί εύπορο, με σκοπό να απεμπλακεί από τις βρώμικες δουλειές του αφεντικού της.
Η Ρίτα όμως θα ανακαλύψει την τραγική οικονομική κατάσταση του φίλου της, αλλά θα μείνει κοντά του. Το πρώην αφεντικό της θα την πιέσει να τον βοηθήσει στη διακίνηση των ναρκωτικών. Εκείνη θα υποκύψει επιστρέφοντας στην παλιά της δουλειά και ο φίλος της θα την διώξει.
Τελικά ο φίλος της θα βρεθεί από σύμπτωση κάτοχος 200.000 δολαρίων και θα επιχειρήσει να φύγει με τη Ρίτα.
Κατά τη διάρκεια συμπλοκής της συμμορίας με την αστυνομία η Ρίτα σκοτώνεται. Στα ισχυρά «ατού της ταινίας» είναι η μουσική της, αφού ακούγονται δουλειές του Μάνου Λοίζου σε συνεργασία με τους Λευτέρη Παπαδόπουλο και Γιάννη Νεγρεπόντη.
Στην Τρούμπα 67 ακούγονται τραγούδια όπως το «Έλα λεβέντη μου», αλλά και το υπέροχο «Απέραντη πόλη» του Γιάννη Νεγρεπόντη.
Επίσης, το πασίγνωστο «Η δουλειά κάνει τους άντρες», σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, ακούστηκε πρώτη φορά σε αυτήν την ταινία από την Ελένη Ροδά, ενώ ένα χρόνο αργότερα θα κυκλοφορήσει με τον Δημήτρη Ευσταθίου στο δίσκο «Σταθμός» (1968).
Η ταινία στην πρώτη προβολή έκοψε 147.502 εισιστήρια και ήλθε στην 43η θέση σε σύνολο 117 ταινιών της περιόδου.
Το 1964 η Μαρία Πλυττά σκηνοθετεί την ταινία με τον τίτλο «Ο ανήφορος», σε παραγωγή Σάββα Φιλμ (Σάββας Πυλαρινός, Νίκος Βαρβέρης), στηριζόμενη σε ένα πολύ σημαντικό κοινωνικό ζήτημα, που αφορά στην αποκατάσταση των γυναικών μετά το σχολείο. Αποκτάσταση επαγγελματική, αλλά και προσωπική.
Έτσι, αποφάσισε να παρουσιάσει τρεις διαφορετικές όψεις ζωής, μέσα από την πορεία τριών κοριτσιών, δίνοντας έμφαση σε εκείνη που αναφέρεται στην ηθική πλευρά.
Η υπόθεση ήθελε τρεις μαθήτριες να μοιράζονται τα όνειρά τους για την μελλοντική πορεία τους μετά το σχολείο.
Η Γιάννα ήταν το ηθικό στοιχείο της ταινίας. Θέλει να δουλέψει, να γίνει οικονομικά ανεξάρτητη και μετά, εάν βρει τον άνθρωπο που θα μιλήσει στην καρδιά της, να παντρευτεί και να δημιουργήσει οικογένεια.
Η Κατερίνα θέλει απλά να παντρευτεί και να ασχολείται με τα παιδιά που θα κάνει, και η τρίτη της παρέας θέλει να λύσει το οικονομικό της πρόβλημα μέσα από έναν πλούσιο γάμο.
Δεν την νοιάζουν οι αγάπες και οι έρωτες, δεν θέλει παιδιά, θέλει να έχει μια ζωή γεμάτη «χρήματα», έστω κι αν πρέπει να παντρευτεί χωρίς αγάπη. Ο φακός επικεντρώνεται τελικά στην ζωή της Γιάννας που μοιάζει ανήφορος.
Μένοντας σταθερή στα πιστεύω της, ψάχνει για δουλειά.
Όταν μετά από ένα χρόνο καταφέρνει να την βρει στα γραφεία ενός εργοστασίου, το αφεντικό της ο κύριος Γεωργίου (Βύρων Πάλλης) της «ρίχνεται» και εκείνη τον τραυματίζει σοβαρά. Κι εκεί ξεκινά ο πραγματικός ανήφορος για την κοπέλα, που υποδύεται η Ξένια Καλογεροπούλου.
Η ταινία δεν πήγε καλά εισπρακτικά, τόσο γιατί η διανομή της ήταν περιορισμένη, όσο και εξαιτίας της προσέγγισης των σοβαρών αυτών ζητημάτων, με έναν τρόπο μάλλον υπερβολικό, όπως αποτυπώνεται και στις κριτικές της εποχής.
Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, είναι άξια προσοχής, γιατί αποτελεί μια εξαιρετική ηθογραφία που μπορεί σήμερα να μοιάζει ξεπερασμένη, αλλά παραμένει ακόμα ζωντανή ως προβληματισμός και ως τρόπος ζωής.
Λίγες ημέρες πριν το Απριλιανό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, στις 17 του ίδιου μήνα κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους της Αθήνας μια ταινία που έμελε να αποτελέσει μια από τις πλέον χαρακτηριστικές ερμηνείες του Κώστα Βουτσά.
Ήταν η ταινία «Γαμπρός από το Λονδίνο», παραγωγής Φίνος Φιλμ, η οποία αποτέλεσε το πρώτο ελληνικό remake στον ελληνικό κινηματογράφο, αφού ουσιαστικά ήταν επανέκδοση της ταινίας του Αλέκου Σακελλάριου «Παπούτσι από τον τόπο σου», του 1946.
Η υπόθεση του έργου ήθελε τον Κώστα (Κώστας Βουτσάς), ένα νεαρό που εργάζεται στο κατάστημα ηλεκτρικών ειδών του κυρίου Περικλή (Περικλής Χριστοφορίδης), να είναι αρραβωνιασμένος με την κόρη του (Καίτη Ιμπροχώρη), η οποία όμως είναι ερωτευμένη με κάποιον άλλο (Γιώργος Τσιτσόπουλος).
Μια μέρα, θα βρεθεί στο δρόμο του η Μαίρη (Νόρα Βαλσάμη), η οποία αποπειράται να αυτοκτονήσει επειδή την εγκατέλειψε ο Άγγλος αγαπημένος της.
Αφού την σώζει, ο Κώστας πείθεται να υποδυθεί τον πλούσιο Άγγλο φίλο της, για να τη βοηθήσει να αντιμετωπίσει των αυστηρών αρχών πατέρα της Κυριάκο, που υποδύεται ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος.
Φυσικά η αλήθεια δεν αργεί να αποκαλυφθεί, αφού ο αδελφός της Μαίρης γίνεται η αιτία να αποκαλυφθεί η διπλοπροσωπία του Κώστα και τα πράγματα παίρνουν άλλη τροπή.
Ωστόσο το τέλος είναι καλό, αφού οι δύο νέοι παντρεύονται. Μοναδική η ερμηνεία του Βουτσά ως Άγγλου, με κορύφωση τις στιγμές που προσπαθεί να χορέψει το σέικ της εποχής!
Ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα παρασκήνια «κρύβει» η ελληνική ταινία με τίτλο «Η νύφη το σκασε», που προβλήθηκε το 1962, με πρωταγωνίστρια την Τζένη Καρέζη, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Αλέκου Σακελλάριου.
Εκείνη τη χρονιά, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, η Καρέζη και ο Σακελλάριος ήταν εκτός Φίνος Φιλμ και αποφάσισαν να γυρίσουν αυτή την ταινία με δικά τους χρήματα.
Κατά τη διάρκεια όμως των γυρισμάτων οι σχέσεις αποκαταστάθηκαν και ο Φίνος μπήκε στην παραγωγή ως επίσημος συμπαραγωγός και διανομέας της.
Σκηνή από την ταινία, “Η νύφη το σκασε”.
Μάλιστα με αυτή την αφορμή, η Καρέζη ξαναγύρισε στη Φίνος Φιλμ.
Εκτός των άλλων, στην ταινία εμφανίζεται σε μεγάλη πλέον ηλικία ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής επιθεώρησης όλων των εποχών, ο Πέτρος Κυριακός, ο θρυλικός “Πετράν”.
Μαζί με την Καρέζη και τον Κυριακό, στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Θανάσης Βέγγος, Νίκος Ρίζος, Κούλης Στολίγκας, Πάρις Αλεξάντερ, Γιάννης Γκιωνάκης, Γιάννης Μαλούχος, Αλέκος Τζανετάκος κ.α. Σύμφωνα με το σενάριο, μια κοπέλα το σκάει ντυμένη νύφη και πάει να βρει τον αγαπημένο της, ο οποίος είναι φαντάρος. Από την άλλη, κι εκείνος το σκάει από το στρατόπεδο και τρέχει να βρει την αγαπημένη του για να προλάβει τον γάμο.
Κατά τη διάρκεια της ταινίας έρχονται πολλές φορές κοντά στο να συναντηθούν, ωστόσο την τελευταία στιγμή κάτι συμβαίνει κι αυτό δεν γίνεται. Εξαιρετικός στο ρόλο του -και εδώ-, ο Θανάσης Βέγγος, στο ρόλο του πλανόδιου εμπόρου ρούχων, που χωρίς να το θέλει μπλέκεται στην υπόθεση, προκαλώντας άφθονες κωμικές καταστάσεις.
Η μουσική ήταν του Μίμη Πλέσσα.
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 19 Νοεμβρίου του 1962, έκοψε 35.677 εισιτήρια και ήρθε στην 19η θέση ανάμεσα σε 82 ταινίες.
To 2009 ήταν υποψήφια για remake από μεγάλη εταιρεία παραγωγής, η οποία όμως δεν προχώρησε, όπως μας πληροφορεί η Φίνος Φιλμ.
Η μεταφορά στη μεγάλη οθόνη κλασικών θεατρικών έργων ξένων συγγραφέων, δεν ήταν κάτι το σύνηθες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Ωστόσο, αυτές οι λίγες απόπειρες που έγιναν ήταν προσεγμένες παραγωγές και απέσπασαν το ενδιαφέρον των σινεφίλ, στο βαθμό του εφικτού βέβαια.
Μια τέτοια διασκευή ήταν και η ταινία «Ο εχθρός του λαού», παραγωγής Φίνος Φιλμ, η οποία έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους στις 8 Απριλίου του 1972, αποτελώντας ελεύθερη διασκευή του ομώνυμου θεατρικού έργου του Ερρίκου Ίψεν.
Σκηνή από την ταινία, “Ο εχθρός του λαού”.
Το σενάριο και η σκηνοθεσία ήταν του Γιάννη Δαλιανίδη, ο οποίος δεν δίστασε να ρισκάρει με τη συγκεκριμένη κίνηση, ρίσκο όμως που «του βγήκε».
Πέρα από το ορθολογικά διασκευασμένο σενάριο και την μαεστρική καθοδήγηση των ηθοποιών από τον Δαλιανίδη, πολύ μεγάλο μερίδιο στην επιτυχία της ταινίας είχε ο Νίκος Κούρκουλος, ο οποίος πρωταγωνιστούσε και πραγματικά μάγευε τα πλήθη με την ερμηνεία του, κυρίως γιατί υποδύονταν ένα ρόλο που άρμοζε στην ιδιοσυγκρασία του, αυτόν του ιδεαλιστή γιατρού που αγωνίζεται εναντίον όλων για το καλό όλων.
Όσον αφορά στην υπόθεση, το 1935, σε μια λουτρόπολη της κεντρικής Ελλάδας, ένας γιατρός, ο Σταύρος Βουτσινάς, ύστερα από κάποια κρούσματα γαστρικού πυρετού σε κάποια άτομα, ανακαλύπτει ότι τα λουτρά έχουν μολυνθεί και είναι επικίνδυνα.
Προτείνει λοιπόν στην εταιρεία που τα εκμεταλλεύεται, να επισκευαστούν, κάτι που ο δήμαρχος, που είναι ξάδελφος του γιατρού, δεν δέχεται να κάνει, αφενός γιατί απαιτούνται πολλά έξοδα, αφετέρου γιατί αν μαθευτεί θα σταματήσουν να έρχονται οι τουρίστες. Αρχίζει λοιπόν η σύγκρουση μεταξύ των δύο ανδρών και συγχρόνως ξεκινά μια εκστρατεία για να στραφεί η κοινή γνώμη εναντίον του γιατρού.
Η ταινία έκοψε στην πρώτη προβολή της 212.888 εισιτήρια. Η μουσική ήταν του Μίμη Πλέσσα και η σκηνογραφία του Μάρκου Ζέρβα.
Η Μαρία είναι η κόρη του μπάρμπα Λάμπρου η οποία είναι η μουγκή του χωριού.
Ο νέος δάσκαλος του χωριού προσπαθεί να της μάθει την γλώσσα των κωφάλαλων, διότι ήθελε να επικοινώνίσει η μαρία με τον πατέρα της. Ο πρόεδρος του χωριού βίασε την μαρία ένα βράδυ την άφησε εγκυος η μαρία το έμαθε όταν ήταν 3 μηνών, ο πρόεδρος όμως στράφηκε εναντίων της το δικαστήριο την αθωοσε και της έδωσε την κηδεμονία του παιδιού της.
Η Μαρία της σιωπής γυρίστηκε κατά το ήμιση στη Κέα στο Βουρκάρι και η υπόλοιπες σκηνές γυρίστηκαν στην Αθήνα.
Στις 12 Οκτωβρίου του 1959 στους κινηματογράφους της Αθήνας κάνει πρεμιέρα μια ακόμα χαρακτηριστική ταινία της Φίνος Φιλμ, με τίτλο «Ο θησαυρός του μακαρίτη», σε σενάριο Νίκου Τσιφόρου και Πολύβιου Βασιλειάδη.
Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, η ταινία αυτή ήταν μία από τις τελευταίες ταινίες του Νίκου Τσιφόρου στην Φίνος Φιλμ, μια εταιρεία που ο ίδιος είχε στηρίξει πολύ στα πρώτα 15 χρόνια της ζωής της. Πρωταγωνιστές ήταν το ασυναγώνιστο κωμικό δίδυμο της εποχής εκείνης, ο Βασίλης Αυλωνίτης και η Γεωργία Βασιλειάδου.
Αυτή τη φορά, μαζί τους ήταν ο Νίκος Ρίζος, ο οποίος θεωρούνταν εκείνη την εποχή από τους ανερχόμενους και πολλά υποσχόμενους ηθοποιούς – κάτι άλλωστε που ο ίδιος επιβεβαίωσε στη διάρκεια της καριέρας του και με το παραπάνω.
Η εξαιρετική χημεία των 3 αυτών ηθοποιών οδήγησε τον Ρίζο δύο χρόνια αργότερα να φτιάξει τον θεατρικό θίασο «Αυλωνίτης-Βασιλειάδου-Ρίζος», θίασος που μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1960 έκανε μεγάλες εισπρακτικές επιτυχίες. Στον «Θησαυρό του μακαρίτη» πρωταγωνιστεί μαζί τους μία νεαρή ηθοποιός που μόλις είχε επιστρέψει από τις σπουδές της στην Αγγλία, η Ξένια Καλογεροπούλου.
Το καστ συμπλήρωναν η Άντζελα Ζήλεια, τραγουδίστρια και ηθοποιός της εποχής, αλλά και ο νεαρός ζεν πρεμιέ τότε, Στέφανος Ληναίος, σε μια από τις λίγες εμφανίσεις που έκανε στον ελληνικό κινηματογράφο χωρίς την σύζυγό του μέχρι και σήμερα, Έλλη Φωτίου. Στην ταινία, η Γεωργία Βασιλειάδου τραγουδά για πρώτη φορά στην κινηματογραφική της καριέρα (το τραγούδι «Ο κυρ Μέντιος), παρά το γεγονός ότι είχε ξεκινήσει ως λυρική τραγουδίστρια.
Όσον αφορά στην υπόθεση, η Βασιλειάδου υποδύονταν μια λαϊκή γυναίκα που μένει με την ανιψιά της (Ξένια Καλογεροπούλου) σε ένα πολύ παλιό σπίτι. Οι δύο γυναίκες για να μπορέσουν να νοικιάσουν κάποια από τα δωμάτια του σπιτιού- όπως συχνά γινόταν εκείνη την εποχή, δηλαδή να μην νοικιάζεται όλο το σπίτι, αλλά κάποια δωμάτια- φρόντισαν να διαδώσουν μέσα από ψεύτικες επιστολές που έγραψαν και έβαλαν σε παλιά βιβλία, ότι δήθεν στο σπίτι τους υπάρχει θησαυρός, που έκρυψε ο μακαρίτης ιδιοκτήτης και σύζυγος της Βασιλειάδου.
Τα βιβλία στη συνέχεια τα πούλησαν στο βιβλιοπώλη της γειτονιάς (Νίκος Ρίζος). Φυσικά όποιος αγόρασε τα βιβλία, βρίσκει τις επιστολές και σπεύδει να νοικιάσει κάποιο από τα δωμάτια του σπιτιού, με στόχο να βρει το θησαυρό. Σκηνές απείρου κάλλους δημιουργεί αυτή τους η προσπάθεια, με αποκορύφωμα τη σκηνή που ο Αυλωνίτης αποφασίζει… να γκρεμίσει την κουζίνα του σπιτιού, δήθεν για να την ανακαινίσει, αλλά με απώτερο στόχο να βρει το θησαυρό.
Το τέλος ωστόσο, θα είναι καλό για όλους. Ενδιαφέρον tip το κάδρο του μακαρίτη, το οποίο «εμφανίστηκε» σε πολλές ακόμα ταινίες της Φίνος Φιλμ ως ντεκόρ.
Είναι οι ταινίες με τις οποίες μεγαλώσαμε, με εικόνες από νησιά, θάλασσες, όμορφα τοπία.
Ξέρετε όμως πού γυρίστηκαν;
Μανταλένα Το φιλμ έκανε διάσημη την Αντίπαρο, που έως τότε δεν είχε καν ηλεκτρικό ρεύμα!
Σκηνή από την ταινία, “Το Δόλωμα”.
Το Δόλωμα Όταν η Αλίκη και το αγόρι της (Βαγγέλης Βουλγαρίδης) βγαίνουν ραντεβού και θαυμάζουμε τα αξιοθέατα της Ρόδου, όλοι ευχόμαστε να ήμασταν εκεί. Στο εξωτερικό η ταινία κυκλοφόρησε με τους αγγλικούς τίτλους «The Bait» και «Ace of Spades», «Τhe Queen of Sheba».
Κορίτσια για Φίλημα Θάλασσα, μεγάλα ξενοδοχεία και αξιοθέατα του νησιού, και στην πρώτη γραμμή όλοι οι αρχαιολογικοί χώροι της Ρόδου!
Βίβα Ρένα Η Ρένα Βλαχοπούλου μπλέκει σε μια απίστευτη παρεξήγηση και εμείς χαζεύουμε για μια ακόμη φορά την Κέρκυρα.
Κορίτσια στον Ήλιο Ήταν η επίσημη ελληνική υποβολή για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας 1969 και γυρίστηκε στην Άνδρο!
Η Κόμισσα της Κέρκυρας Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα χορευτικά του Φώτη Μεταξόπουλου στα πανέμορφα σημεία του νησιού;
Η Παριζιάνα Η Ρένα Βλαχοπούλου και η αποστολή της φεύγουν για να… θερίσουν παρά και όχι να… παραθερίσουν στη Μύκονο!
Η Αρχόντισα κι ο Αλήτης Θυμόμαστε όλοι τη σκηνή όπου η Αλίκη τρέχει στην πλατεία Λιστόν, για να βρει τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ; Kέρκυρα λοιπόν!
Τζένη Τζένη Γκόρτσος! Γκόρτσος! Η ταινία γυρίστηκε στις Σπέτσες και βλέπουμε τις ομορφιές του νησιού.
Η Θεία μου η Χίπισσα Στο συγκεκριμένο φιλμ η Ρένα Βλαχοπούλου έκανε μια ωραιότατη τουρνέ σε πολλά νησιά, με πιο χαρακτηριστική σκηνή αυτήν που γυρίστηκε στα Μάταλα της Κρήτης!
Διακοπές στην Αίγινα Μια μελαγχολική ταινία. Ένας χήρος δημοσιογράφος και δεινός γυναικοθήρας, ο Τζώνης, και η παραχαϊδεμένη κόρη του, Αλίκη, πηγαίνουν για παραθερισμό στην Αίγινα.
Ποια Είναι η Μαργαρίτα Φύγαμε για Κω, με την Τζένη Καρέζη και τον Θανάση Βέγγο. Μοναδική η σκηνή με την ποδηλατάδα στους κεντρικούς δρόμους του νησιού.
Μια Ελληνίδα στο Χαρέμι Τράβα μαλλί, Ρένα, ανεβαίνουμε, και πάμε Ρόδο. Ρένα Βλαχοπούλου και η κομπανία της αναστατώνουν το όμορφο νησί.
H Νεράιδα και το Παλικάρι Βροντάκηδες και Φουρτουνάκηδες, και η κρητική βερσιόν του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας στην Κρήτη.
Γοργόνες και Μάγκες Αθηναίοι καταφτάνουν σε ένα μικρό νησί για να αγοράσουν κτήματα, έχοντας πληροφορηθεί πως μια μεγάλη ελβετική εταιρεία έχει αποφασίσει να το αξιοποιήσει τουριστικά. Αυτό το νησί… είναι η Ύδρα! Σε αυτήν την ταινία τραγουδά για πρώτη φορά η Μάρθα Καραγιάννη.
Η ταινία, “Φυλακές ανηλίκων 1” προβλήθηκε τη σαιζόν 1982-1983 και έκοψε 122.742 εισιτήρια. Ήρθε στην 12η θέση σε 48 ταινίες.
-Η ταινία είναι η τελευταία του Ντίμη Δαδήρα, ο οποίος απεβίωσε πριν την ολοκλήρωση των γυρισμάτων.
Περίληψη της ταινίας, “Φυλακές ανηλίκων 1”.
Τέσσερις νεαροί καμικάζι ζουν επικίνδυνα, διασκεδάζουν τη ζωή τους, του δίνουν και καταλαβαίνει, μαρσάρουν, κοντράρουν, κάνουν σεξ και πουλάνε τσαμπουκά. Συλλαμβάνονται όμως για ληστεία και οδηγούνται στον Κορυδαλλό. Εκεί θα μπλέξουν για τα καλά και θα γνωρίσουν από την ανάποδη πόσο διεφθαρμένο και σάπιο είναι το σύστημα…
Ήλιος, θάλασσα, υπέροχη ελληνική μουσική, ανάλαφρη ατμόσφαιρα, όμορφα και χαρούμενα πρόσωπα.
Είναι η μαγιά της ταινίας «Επιχείρηση Απόλλων», η οποία γυρίστηκε το 1968, σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκαλενάκη και σενάριο των Γιάννη Τζιώτη και Volodja Semitjov. Δεν επρόκειτο για αμιγώς ελληνική παραγωγή, αφού στη δημιουργία της είχαν συμπράξει – εκτός από την Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης -, και οι σουηδικές κινηματογραφικές εταιρείες Film AB TVS και Inge Ivarson Filmproductions, οι οποίες βοήθησαν στην διεθνή πορεία της ταινίας.
Αναμφίβολα το πρώτο και ισχυρότερο «όπλο» της ήταν η μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου, η οποία πλημμυρίζει την οθόνη, δημιουργώντας υπέροχα συναισθήματα. Θα ήταν ωστόσο άδικο να μην αποδοθεί μερίδιο στην επιτυχία και στην Έλενα Ναθαναήλ, η οποία πρωταγωνιστούσε στην ταινία, ακτινοβολώντας και μαγεύοντας με την ομορφιά της. Μαζί της, άξιος «συμπαραστάτης», πρωταγωνιστούσε ο γερμανός ηθοποιός Thomas Fritsch, μια ευχάριστη παρουσία τόσο ως εμφάνιση, όσο και ως κινηματογραφικός χαρακτήρας.
Ένας νεαρός Γερμανός πρίγκιπας που επισκέπτεται την Ελλάδα, ερωτεύεται μία Ελληνίδα ξεναγό και το σκάει από την θαλαμηγό του, για να μπορέσει να ζήσει ελεύθερος τον έρωτά του, έστω και για δυο μέρες. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η ταινία λειτούργησε σαν μια εξαιρετική διαφήμιση της Ελλάδας και του τουρισμού της, αφού είναι πλημμυρισμένη από εξαιρετικά ελληνικά τοπία από το Ναύπλιο και την Αθήνα, ενώ η υπέροχη μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου ενισχύει το όλο αισθητικό αποτέλεσμα.
Η ταινία «Επιχείρηση Απόλλων» κυκλοφόρησε στην Αγγλία και στις Ηνωμένες Πολιτείες με τον τίτλο “Apollo Goes on Holiday“, ενώ στην Γαλλία με τον τίτλο “Apollo part en vacances“.
Στην πρώτη προβολή της σε Αθήνα-Πειραιά, η ταινία έκοψε 316.511 εισιτήρια.
Το 1971 ο Γιάννης Δαλιανίδης και ο Φίνος αποφασίζουν να γυρίσουν μια ταινία εμπνευσμένη από την μόδα της εποχής που ήταν τα καλλιστεία, αλλά και από τον «μύθο» των Ελλήνων εφοπλιστών που ήταν στη μεγάλη τους ακμή. Τίτλος της «Η αμαρτία της ομορφιάς».
Ήταν η χρονιά που ο Φίνος ανακάλυψε μια νέα ηθοποιό, την Μπέτυ Λιβανού, στην οποία εμπιστεύθηκε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η όμορφη ηθοποιός μάλιστα, έμεινε στην Φίνος Φιλμ μέχρι το τέλος της ζωής του Φίνου, το 1977. Μαζί της στην ταινία ο Νίκος Γαλανός, ζεν πρεμιέ της εποχής, αλλά και η σπουδαία Τασσώ Καββαδία, σε έναν ακόμα ρόλο κακιάς, που αυτή τη φορά όμως ξεπερνούσε κάθε προηγούμενο.
Όπως λένε τα στοιχεία της Φίνος Φιλμ, η Τασσώ Καββαδία, αν και είχε αποφασίσει να μην ξαναπαίξει το ρόλο της κακιάς που συνήθιζε να ερμηνεύει μέχρι τότε, δέχτηκε να γίνει κακιά πεθερά εισπράττοντας την τριπλάσια αμοιβή από αυτή που συνήθως έπαιρνε.
Στην «Αμαρτία της ομορφιάς» πρωταγωνιστούσαν ακόμα οι, Νίκος Δαδινόπουλος, Λευτέρης Βουρνάς, Λουίζα Ποδηματά, Γιάννης Κανδήλας, Περικλής Χριστοφορίδης, Κώστας Τσιάνος, Ελπίδα Μπραουδάκη, Μάνος Βενιέρης, Βάσω Βενιέρη, Κόκκα Στυλιανού, Θόδωρος Ντόβας, Γιώργος Αρμαδώρος, Κώστας Δάρρας, Γιώργος Μαραμένος, Γιώργος Σκούρας. Όσον αφορά στην υπόθεση, μια κοπέλα που έχει εκλεγεί Σταρ Ελλάς (Μπέτυ Λιβανού) παντρεύεται έναν νεαρό εφοπλιστή (Νίκος Γαλανός), αλλά συναντά την εχθρική αντίδραση της αυταρχικής μητέρας του (Τασσώ Καββαδία).
Η αντιμετώπιση της μητέρας αλλάζει όταν η κοπέλα μένει έγκυος, αλλά ξαναγίνεται εχθρική όταν αυτή αποβάλλει. Στο μεταξύ η μητέρα βρίσκεται μπλεγμένη σε ατύχημα που έχει προκαλέσει η ίδια σε κάποιο πλοίο της με σκοπό να εισπράξει την ασφάλεια και στο οποίο υπάρχουν πολλά θύματα.
Όμως στο πλοίο ταξιδεύει κι ο αδελφός της κοπέλας (Νίκος Δαδινόπουλος), η σκευωρία αποκαλύπτεται και η μητέρα τρελαίνεται μπροστά στον κίνδυνο να δικαστεί. Μέσα στην τρέλα της όμως, «βγάζει» μια απίστευτη αγάπη για την νύφη της, την οποία μέχρι πρότινος δεν ήθελε ούτε να βλέπει.
Η ταινία στην πρώτη της προβολή, στις 11 Δεκεμβρίου του 1972, έκοψε 126.930 εισιτήρια και ήλθε 13η σε 64 ταινίες της περιόδου.
