Τασσώ Καββαδία 1921-2010

Η Τασσώ Καββαδία γεννήθηκε στις 10 Ιανουαρίου του 1921 στην Πάτρα και ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Σπούδασε πιάνο στην Αθήνα, ζωγραφική και διακόσμηση στο Παρίσι, σκηνογραφία και ενδυματολογία κοντά στο Γιάννη Τσαρούχη και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης κοντά στον Κάρολο Κουν.

Από το 1954 ως το 1967 εργάστηκε στο ραδιόφωνο ως δημιουργός και εκτελέστρια. Από το 1955 ως το 1969 εργάστηκε σε εφημερίδες και περιοδικά ως συντάκτρια του ελεύθερου και καλλιτεχνικού ρεπορτάζ. Επίσης, ασχολήθηκε με λογοτεχνικές και άλλες μεταφράσεις.

Η Τασσώ Καββαδία είχε συμμετάσχει από το 1954 σε ελληνικές και ξένες παραστάσεις και έργα στο θέατρο και τον κινηματογράφο, ενώ έχει εμφανιστεί και στην τηλεόραση.

Η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση για την Τασσώ Καββαδία ήταν το 1954 στην ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη «Κυριακάτικο Ξύπνημα», σε ένα δευτερεύον ρόλο δίπλα στην Έλλη Λαμπέτη, τον Δημήτρη Χορν και τον Γιώργο Παππά.

Έπαιζε μια γυναίκα, που έχει χάσει το παιδί της, ζήλευε τον άντρα της, τον οποίο και «ταλαιπωρούσε». Η τυποποίησή της σε αυτό το στυλ ρόλων, που φαινόταν ήδη να ξεκινάει, δεν άρεσε βέβαια καθόλου στον μεγάλο δάσκαλό της Κάρολο Κουν.

Εκείνος ένιωθε ότι το ποιοτικό ύφος της σχολής του δεν συμβαδίζει με το εμπορικό πνεύμα του κινηματογράφου. Ο Κακογιάννης, όμως, επέλεξε την Τασσώ Καββαδία και για την επόμενη ταινία του, την «Στέλλα», όπου ερμήνευσε την στρυφνή αδερφή του Αλέκου Αλεξανδράκη.

Στην συνέχεια η Τασσώ Καββαδία συνεργάστηκε με τη Φίνος Φιλμ. Εκεί, θα ξεκινήσει μια μεγάλη καριέρα ως η «στρίγγλα» του ελληνικού κινηματογράφου. Η καριέρα της στην Φίνος θα ξεκινήσει το 1960, οπότε ερμηνεύει τη στριμμένη αδελφή του Αλέκου Αλεξανδράκη στην ταινία «Το Κλοτσοσκούφι».

Θα απογειωθεί με τις ερμηνείες της στις ταινίες «Μια τρελή τρελή σαραντάρα», όπου υποδύεται τη σοβαρή αδελφή της Ρένας Βλαχοπούλου και στην ταινία «Αμαρτία της ομορφιάς», όπου δίνει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας ως η αυταρχική μάνα του Νίκου Γαλανού.

Η ταινία «Αμαρτία της ομορφιάς» του Γιάννη Δαλιανίδη γυρίστηκε το 1971 και προβλήθηκε το 1972. Ο Γιάννης Δαλιανίδης μαζί με τον Φίνο αποφασίζουν να γυρίσουν μια ταινία εμπνευσμένη από τα καλλιστεία, που ήταν μόδα εκείνη την εποχή, αλλά και τους Έλληνες εφοπλιστές που ήταν τότε στην ακμή τους.

Εκείνη την χρονιά ο Φίνος ανακάλυψε μια νέα ηθοποιό, την Μπέτυ Λιβανού, στην οποία έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Μαζί της έπαιζε και ο ζεν πρεμιέ της εποχής, Νίκος Γαλανός. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Φίνος Φιλμ, η Τασσώ Καββαδία τότε είχε αποφασίσει να μην ξαναπαίξει τον ρόλο της κακιάς, όπως συνήθιζε μέχρι τότε. Δέχτηκε όμως να γίνει η κακιά πεθερά της ταινίας, όταν της έδωσαν αμοιβή τριπλάσια από αυτή που συνήθως έπαιρνε.

Το αρχοντικό παρουσιαστικό που είχε η Τασσώ Καββαδία, το βλοσυρό της βλέμμα, καθώς και το μοναδικό της ταλέντο, ήταν αυτά που χρειαζόταν οι ρόλοι της ψηλομύτας και εκδικητικής γυναίκας. Σε όλη της την κινηματογραφική διαδρομή από το 1954, και για 70 περίπου ταινίες, σε παραστάσεις στο θέατρο αλλά και σε συμμετοχές στην τηλεόραση, ήταν η κακιά μάνα, πεθερά, αδερφή κ.α. Ήταν λογικό, λοιπόν, το κοινό να την ταυτίσει με αυτούς τους χαρακτήρες.

Μετά την ερμηνεία της στη πρώτη της ταινία, άρεσε σε αυτό το ρόλο της ιδιότροπης γυναίκας κι από τότε της πρότειναν ανάλογες ηρωίδες. Δεν καταλάβαινε και η ίδια τι είναι αυτό που της βρίσκουν οι σκηνοθέτες και της προτείνουν τους ρόλους της κακίας. Ίσως ήταν το ότι δεν την ενδιέφερε να παίξει ακόμα και μία, για τα πρότυπα της εποχής, άσχημη γυναίκα.

Στο θέατρο έπαιξε ρόλους που κάλυπταν σχεδόν όλη την γκάμα του ρεπερτορίου, εκτός από αρχαία τραγωδία.

Η Τασσώ Καββαδία στην ζωή της κάθε άλλο παρά δύστροπη ήταν. Δεν είχε έρθει ποτέ σε ρήξη μα κανένα συνάδελφό της ή προϊστάμενό της. Έφερνε πάντα σε πέρας ό,τι αναλάμβανε, χωρίς εντάσεις. Μεταμορφωνόταν μόνο όταν ακουγόταν το «3,2,1 πάμε» και χτυπούσε η κλακέτα. Τότε, από μια καλή μητέρα, κόρη, σύζυγος και συνεργάτιδα, γινόταν η κακιά και αδίστακτη γυναίκα, που απαιτούσε ο ρόλος.

Το 1965 η Τασσώ Καββαδία παντρεύτηκε για δεύτερη φορά με τον συγγραφέα και δημοσιογράφο Βασίλη Καζαντζή. Οι αντιδράσεις του κόσμου, προς το πρόσωπό της, είχαν τρομάξει, αρκετές φορές και τον σύζυγό της. Χαρακτηριστικό, της έντασης που προκαλούσαν στο κοινό οι ρόλοι που έπαιζε, είναι πως και η ίδια, κάποιες φορές πίστευε ότι θα της επιτεθούν, καθώς την είχαν ταυτίσει τόσο πολύ με τον ρόλο που έπαιζε.

Στην προσωπική της ζωή η Τασσώ Καββαδία ήταν μια γλυκιά γυναίκα, εντελώς διαφορετική από το πρόσωπο που έδειχνε στην οθόνη. Οι νύφες της αναφέρουν ότι ήταν μια καλή πεθερά. Μόνο καμιά φορά, όταν ήθελε να βάλει σε τάξη τα εγγόνια της που έκαναν αταξίες, χρησιμοποιούσε το χαρακτηριστικό της βλέμμα και γινόταν αυστηρή, αλλά μόνο με τα λόγια.

Αναφορικά με τα εγγόνια της, η εγγονή της Αργυρώ Καλλιάφα, σπούδασε σχέδιο μόδας στη Γαλλία, όπως η γιαγιά της.

Η Τασσώ Καββαδία ήταν δραστήρια ακόμη σε ωριμότερη ηλικία. Ήταν πάντα μια αγωνίστρια της ζωής, που η τύχη δεν της τα έφερε πάντα εύκολα. Ο δεύτερος σύζυγός της πέθανε αρκετά νωρίς κι έτσι τα τελευταία 25 χρόνια της ζωής τα πέρασε μόνη, χωρίς τον σύντροφό της. Η αισιοδοξία όμως δεν την εγκατέλειψε. Πίστευε ότι καθημερινά πρέπει να κάνουμε όνειρα για το αύριο, ακόμα κι όταν έχουμε πια γεράσει.

Τα τελευταία χρόνια της ζωή της, η Τασσώ Καββαδία τα πέρασε κλινήρης στην οικία της στο Φάληρο, καθώς την ταλαιπωρούσαν πολλά προβλήματα υγείας. Όμως, τα παιδιά της βρισκόταν συνέχεια κοντά της. Η αγαπημένη ηθοποιός πέθανε στις 18 Δεκεμβρίου 2010. Η κηδεία της έγινε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών με πολλούς φίλους και συγγενείς να την συνοδεύουν στην τελευταία της κατοικία. Ανάμεσά τους ήταν ο Κώστας Πρέκας και ο Τρύφων Καρατζάς.

Η μεγάλη ηθοποιός Τασσώ Καββαδία, μέσα από την πορεία της κατάφερε να δημιουργήσει ένα προσωπικό στυλ, με το οποίο καταγράφηκε στη μνήμη του κοινού, ως μία μοναδική φυσιογνωμία. Ο λόγος που, η ευγενική και πολυπράγμων Τασσώ Καββαδία, έχει μείνει στις καρδιές του κόσμου είναι το γεγονός πως ήταν αληθινή.

Τασσώ Καββαδία: Φιλμογραφία

Ευχαριστούμε πολύ το greekactor.blogspot.com για τις πληροφορίες.