Στις 12 Οκτωβρίου του 1959 στους κινηματογράφους της Αθήνας κάνει πρεμιέρα μια ακόμα χαρακτηριστική ταινία της Φίνος Φιλμ, με τίτλο «Ο θησαυρός του μακαρίτη», σε σενάριο Νίκου Τσιφόρου και Πολύβιου Βασιλειάδη.
Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, η ταινία αυτή ήταν μία από τις τελευταίες ταινίες του Νίκου Τσιφόρου στην Φίνος Φιλμ, μια εταιρεία που ο ίδιος είχε στηρίξει πολύ στα πρώτα 15 χρόνια της ζωής της. Πρωταγωνιστές ήταν το ασυναγώνιστο κωμικό δίδυμο της εποχής εκείνης, ο Βασίλης Αυλωνίτης και η Γεωργία Βασιλειάδου.
Αυτή τη φορά, μαζί τους ήταν ο Νίκος Ρίζος, ο οποίος θεωρούνταν εκείνη την εποχή από τους ανερχόμενους και πολλά υποσχόμενους ηθοποιούς – κάτι άλλωστε που ο ίδιος επιβεβαίωσε στη διάρκεια της καριέρας του και με το παραπάνω.
Η εξαιρετική χημεία των 3 αυτών ηθοποιών οδήγησε τον Ρίζο δύο χρόνια αργότερα να φτιάξει τον θεατρικό θίασο «Αυλωνίτης-Βασιλειάδου-Ρίζος», θίασος που μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1960 έκανε μεγάλες εισπρακτικές επιτυχίες. Στον «Θησαυρό του μακαρίτη» πρωταγωνιστεί μαζί τους μία νεαρή ηθοποιός που μόλις είχε επιστρέψει από τις σπουδές της στην Αγγλία, η Ξένια Καλογεροπούλου.
Το καστ συμπλήρωναν η Άντζελα Ζήλεια, τραγουδίστρια και ηθοποιός της εποχής, αλλά και ο νεαρός ζεν πρεμιέ τότε, Στέφανος Ληναίος, σε μια από τις λίγες εμφανίσεις που έκανε στον ελληνικό κινηματογράφο χωρίς την σύζυγό του μέχρι και σήμερα, Έλλη Φωτίου. Στην ταινία, η Γεωργία Βασιλειάδου τραγουδά για πρώτη φορά στην κινηματογραφική της καριέρα (το τραγούδι «Ο κυρ Μέντιος), παρά το γεγονός ότι είχε ξεκινήσει ως λυρική τραγουδίστρια.
Όσον αφορά στην υπόθεση, η Βασιλειάδου υποδύονταν μια λαϊκή γυναίκα που μένει με την ανιψιά της (Ξένια Καλογεροπούλου) σε ένα πολύ παλιό σπίτι. Οι δύο γυναίκες για να μπορέσουν να νοικιάσουν κάποια από τα δωμάτια του σπιτιού- όπως συχνά γινόταν εκείνη την εποχή, δηλαδή να μην νοικιάζεται όλο το σπίτι, αλλά κάποια δωμάτια- φρόντισαν να διαδώσουν μέσα από ψεύτικες επιστολές που έγραψαν και έβαλαν σε παλιά βιβλία, ότι δήθεν στο σπίτι τους υπάρχει θησαυρός, που έκρυψε ο μακαρίτης ιδιοκτήτης και σύζυγος της Βασιλειάδου.
Τα βιβλία στη συνέχεια τα πούλησαν στο βιβλιοπώλη της γειτονιάς (Νίκος Ρίζος). Φυσικά όποιος αγόρασε τα βιβλία, βρίσκει τις επιστολές και σπεύδει να νοικιάσει κάποιο από τα δωμάτια του σπιτιού, με στόχο να βρει το θησαυρό. Σκηνές απείρου κάλλους δημιουργεί αυτή τους η προσπάθεια, με αποκορύφωμα τη σκηνή που ο Αυλωνίτης αποφασίζει… να γκρεμίσει την κουζίνα του σπιτιού, δήθεν για να την ανακαινίσει, αλλά με απώτερο στόχο να βρει το θησαυρό.
Το τέλος ωστόσο, θα είναι καλό για όλους. Ενδιαφέρον tip το κάδρο του μακαρίτη, το οποίο «εμφανίστηκε» σε πολλές ακόμα ταινίες της Φίνος Φιλμ ως ντεκόρ.
Η μουσική ήταν του Τάκη Μωράκη.
