Η ταινία, “Το προξενιό της Άννας” προβλήθηκε τη σαιζόν 1972-1973 και έκοψε 114.071 εισιτήρια. Ήρθε στην 18η θέση σε 64 ταινίες.
-Η ταινία κάνει πρεμιέρα στις 26 Σεπτεμβρίου 1972 και για πολλούς θεωρείται μαζί με την “Ευδοκία” του Αλέξη Δαμιανού, η αρχή του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου.
-Το ρόλο της Άννας ερμηνεύει η Άννα Βαγενά, ο πρώτος πρωταγωνιστικός της ρόλος αφού ήδη είχαν προηγηθεί οι εμφανίσεις της στα φιλμ: “Ορατότης Μηδέν”, “Γιακουμής”, “Μια Ρωμέικη Καρδιά” και η “Αλίκη Δικτάτωρ”.
-Δίπλα της εμφανίζονται η Σμάρω Βεάκη (σύζυγος του Αιμίλιου Βεάκη), σ΄έναν ρόλο που ο σκηνοθέτης το προόριζε για την Κατίνα Παξινού, η Μαρία Μαρτίκα, ο Κώστας Ρηγόπουλος, ο Αλέκος Ουδινότης και ο Νίκος Γαροφάλλου.
-Πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα της ταινίας, “Το προξενιό της Άννας” ο Παντελής Βούλγαρης απευθύνθηκε αρχικά στο Φίνο, ο οποίος ζήτησε ωστόσο κάποιες αλλαγές στο στόρι του φιλμ για να γίνει πιο εμπορικό. Ο Βούλγαρης αρνήθηκε και έτσι την παραγωγή ανέλαβε ο Ντίνος Κατσουρίδης. Εισπρακτικά “Το προξενιό της Άννας” μπορεί να μην τα πήγε καλά (114.071 εισιτήρια) ωστόσο σάρωσε τα βραβεία στο ΦΕΚΘ αλλά και στο Διεθνές Forum του Νέου Κινηματογράφου στο Βερολίνο 1973.
-Η ταινία, “Το προξενιό της Άννας” κέρδισε 3 βραβεία στο φεστιβάλ Βερολίνου και άλλα 5 στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
-Στη ταινία, “Το προξενιό της Άννας” συμμετέχουν ακόμα στη σκηνή του άλσους ο κλόουν Κάρλος και το μπαλέτα Νιρβάνα.
-Η κοινωνική αυτή ηθογραφία αποτυπώνει με αρκετή ειλικρίνεια το ελληνικό γίγνεσθαι των αρχών της δεκαετίας του ’70. Μέσα σε ένα στενά ελεγχόμενο πολιτικό πλαίσιο, σε μια εποχή σχετικής αλλά υπό προθεσμία οικονομικής ανάπτυξης οι αντιλήψεις και τα ήθη των νεοελλήνων δεν δείχνουν να έχουν διαφοροποιηθεί σημαντικά.
-Η Αθήνα ως μοναδική διέξοδος στην ανέχεια και την εγκατάλειψη (βλέπε απόσπασμα) της επαρχίας ήδη μορφοποιεί το αστυφιλικό πρόσωπο της χώρας. Η πατροπαράδοτη θέση της γυναίκας στο σπίτι και το σχετικό περιοριστικό πλαίσιο το οποίο βέβαια είναι τόσο περισσότερο ασφυκτικό όσο το άτομο βρίσκεται σε χαμηλή-εξαρτώμενη κοινωνικοοικονομική θέση. Το χάσμα των γενεών υπονοείται ως υπαρκτό βέβαια αν και εκδηλώνεται υπόκωφα και χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις.
-Σε ένα τόσο ασφυκτικό περιβάλλον τα όνειρα και οι φιλοδοξίες (μικρά και τα δυο) των δύο ηρώων μοιάζουν να συνθλίβονται αλύπητα. Η ελπίδα για κάτι καλύτερο αναβάλλεται για το αόριστο μέλλον και η διατήρηση των κρατούντων (να μην αλλάξει τίποτα) αναδεικνύεται σε κυρίαρχο μέλημα.
-Σε κάποια διαφήμιση του ραδιοφώνου ακούγεται η παρουσίαση 4 μανεκέν σε κατάστημα στη γνωστή πλούσια περιοχή Δροσιά των Βορείων Προαστείων που υπονοεί ότι ήδη από εκείνη την περίοδο το προάστιο είχε αρχίσει να ακμάζει.
Περίληψη της ταινίας, “Το προξενιό της Άννας”
Το σενάριο αφορά την Άννα (Άννα Βαγενά), μία υπηρέτρια σε ένα αστικό αθηναϊκό σπίτι για 10 ολόκληρα χρόνια, η οποία συμφωνεί να βγει ραντεβού με ένα νεαρό άντρα που της προξενεύουν τα αφεντικά της. Μετά από μία απλή ολιγόλεπτη αργοπορία,οι επιπλήξεις που ακολουθούν φανερώνουν τον τυραννικό χαρακτήρα των αφεντικών της.
Η ζωή της εκτυλίσσεται μέσα από διάφορα περιστατικά, τα οποία τελικά την αποτρέπουν από την αποδέσμευση της ως ψυχοκόρη. Η οικογένεια προκειμένου να την εκμεταλλεύεται της προσφέρει υποσχέσεις και δώρα, και την ελπίδα της αποκατάστασης της δίνοντας της τον σύζυγο που της επιλέγουν.
Η οικογενειακή καθημερινότητα με τις παραδοσιακές αστικές συνήθειες, οι προσωπικές αντιπαραθέσεις της οικογένειας με άλλους συγγενείς, αντικατοπτρίζουν την απληστία τους, τον εγωκεντρισμό τους, και την χειραγώγηση τους προς αυτήν να τους περιποιείται και συνάμα να την δεσμεύουν σε ένα κοινωνικό χώρο που όμως δεν νοείται ως ισότιμο μέλος, με αποτέλεσμα η ανεξαρτησία της, και η χειραφέτηση της να αναβάλλεται.
Ο χαρακτήρας της ηρωίδας φέρει όλα τα στοιχεία της επαρχιώτικης γυναικείας φυσιογνωμίας που υποτάσσεται, δεσμεύεται με τον λόγο του και ακολουθεί πιστά της παραδόσεις της επαρχιώτικης αντίληψης για την οικογένεια, τα πρότυπα της και την δέσμευση της για το καλό της
