Η “Μοντέρνα Σταχτοπούτα” είναι από τις αγαπημένες μας ελληνικές ταινίες με πρωταγωνιστές το πιο αγαπημένο ζευγάρι του ελληνικού κινηματογράφου (Αλίκη Βουγιουκλάκη και Δημήτρη Παπαμιχαήλ), η πρώτη που βγήκε στις αίθουσες ενάμισι μήνα μετά το γάμο του ζευγαριού στους Δελφούς, τον Ιανουάριο του 1965.
Η Κατερίνα Πιερή (η Αλίκη δηλαδή), το άνεργο φτωχοκόριτσο, που όμως ήταν πανέξυπνη, καπάτσα και έσκιζε στην γραφομηχανή (ήταν η μοναδική δακτυλογράφος που σταματούσε να γράφει προτού τελειώσει υπαγόρευση), κατάφερε ν’ αγοράσει επιτέλους και λίγο ζαμπονάκι για τ’ αδερφάκια της, όταν την προσέλαβε ο γοητευτικός επιχειρηματίας Αλέξης Βαρνέζης (δηλ. ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ), τον οποίο φυσικά και ερωτεύτηκε.
Για να την ερωτευτεί, όμως, κι εκείνος με τη σειρά του, έπρεπε να προηγηθεί ένα επαγγελματικό ταξίδι στη Ρώμη, όπου έπρεπε να κλειστεί μια σημαντική συμφωνία, λεπτομέρειες για την οποία δεν γνωρίζει ο μέσος θεατής, αφού όλες οι πληροφορίες δίνονται στα ιταλικά και χωρίς υπότιτλους.Είναι η σκηνή που οι Ιταλοί δημοσιογράφοι πολιορκούν τον Βαρνέζη ζητώντας να μάθουν λεπτομέρειες για τη συμφωνία κι εκείνος δεν τους χαλάει το χατίρι. Με στόμφο και γεμάτος αυτοπεποίθηση, ο Παπαμιχαήλ μοιάζει να λέει κάποια πολύ σπουδαία πράγματα.
Τι ακριβώς τους λέει, όμως;. Και κατ’ αρχήν, ποιος ακριβώς ήταν το επάγγελμα του επιχειρηματία Βαρνέζη;Κατ’ αρχήν, ο εκφωνητής της ιταλικής τηλεόρασης, που δίνει την πάσα για την ζωντανή σύνδεση και τη δήλωσε του Βαρνέζη, αναφέρει μεταξύ πολλών άλλων ότι 32 αντιπρόσωποι από διάφορα μέρη του κόσμου βρίσκονταν στη Ρώμη για να συμμετάσχουν στο “διεθνές συνέδριο παρουσίασης της πετρελαϊκής βιομηχανίας… ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα της χρονιάς, μεγάλης εμπορικής και πολιτικής σημασίας”.
Ένας απ’ αυτούς ήταν και ο “famoso industriale greco signior Alexis Varnezis”, δηλαδή ο “διάσημος Έλληνας βιομήχανος, κύριος Αλέξης Βαρνέζης”.Κι επειδή στην Ελλάδα πετρέλαια δεν έχουμε, το πιθανότερο είναι ότι ο Βαρνέζης ασχολείτο με τάνκερ, εκτός κι αν είχε πετρελαιοπηγές στη Σαουδική Αραβία. Εν τω μεταξύ, κατά σύμπτωση, εκείνη τη στιγμή ο “διάσημος Έλληνας βιομήχανος” μόλις έβγαινε από το χώρο του συνεδρίου, όπου έκανε δηλώσεις στους δημοσιογράφους, που τον περίμεναν εκστασιασμένοι αναμένοντας “due parole” (= “δυο λόγια”).
Τι τους είπε, όμως, ο “σινιόρ Βαρνέζης” -ή αν προτιμάτε ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ- σε άπταιστα ιταλικά;“Signori, al questo congresso era presentati dalle nostre industrie della vitale importanza per noi tutti e apre nuovi orizzonti per industria petrolifera Nel quatro degli prossimi programmi del mercato commune. E certamente ne saranno molto presto tangibili resultati a favore del tutto il mondo occidentale”.
Δηλαδή: “Κύριοι, σ’ αυτό το συνέδριο παρουσιάστηκαν από τις βιομηχανίες μας (θέματα) ζωτικής σημασίας για όλους μας και ανοίγουν νέοι ορίζοντες για τη βιομηχανία πετρελαίου στα τέσσερα επόμενα προγράμματα της Κοινής Αγοράς. Και σίγουρα, πολύ σύντομα θα έχουμε απτά αποτελέσματα προς όφελος ολόκληρου του δυτικού κόσμου”.
Με άλλα λόγια, σύμφωνα με το σενάριο, η Ελλάδα είχε μπει στην Κοινή Αγορά, δηλαδή στην ΕΟΚ, 15 χρόνια πριν την κανονική είσοδο της και ο “σινιόρ Βαρνέζης” έκανε ευρωπαϊκές μπίζνες με πετρέλαια έχοντας έδρα της επιχείρησής του την Αθήνα! Όχι και τόσο αληθοφανές, αλλά και who cares εδώ που τα λέμε… Μετά από λίγα λεπτά ακολουθεί η θρυλική ατάκα “Με συγχωρείτε ήταν τυχαίο….”