Γιώργος Ζαμπέτας 1925-1992

Γιώργος Ζαμπέτας
Advertisement

Ο Γιώργος Ζαμπέτας ήταν Έλληνας συνθέτης, τραγουδιστής και ξεχωριστός δεξιοτέχνης του μπουζουκιού. Γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1925 στην Ακαδημία Πλάτωνος, ενώ η οικογένειά του καταγόταν από την Κύθνο. Γονείς του ήταν ο Μιχάλης Ζαμπέτας, που ήταν κουρέας και η Μαρίκα Μωραΐτη, ανηψιά γνωστού βαρύτονου της εποχής.

Advertisement

Από πολύ μικρή ηλικία ο Γιώργος Ζαμπέτας έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη μουσική, αφού παράλληλα με την απασχόλησή του στο κουρείο του πατέρα του ως βοηθός, «σκάρωνε» κρυφά στο μπουζούκι τις πρώτες του μελωδίες. Οτιδήποτε στη φύση παρήγε ήχο, τον συνάρπαζε και τον βοηθούσε στις συνθέσεις του, σύμφωνα με όσα ο ίδιος εκμυστηρεύτηκε στη βιογραφία του, λίγο πριν το θάνατό του.

Το 1932, σε ηλικία μόλις 7 ετών, κέρδισε το πρώτο του βραβείο, ως μαθητής της α’ δημοτικού, παίζοντας το πρώτο του τραγούδι σε σχολικό διαγωνισμό.

zampetas

Παρά τις αντιδράσεις ο μικρός Γιώργος συνέχισε με απόλυτη προσήλωση να υπηρετεί τη μεγάλη του αγάπη, ενώ η γνωριμία του το 1938 με το Βασίλη Τσιτσάνη έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής του προσωπικότητας.

Το 1940 η οικογένεια Ζαμπέτα μετακόμισε στο Αιγάλεω (Ιερά Οδό 309 και Σαλαμίνος 1) και από τη στιγμή εκείνη ο Γιώργος Ζαμπέτας απέκτησε έναν άρρηκτο δεσμό με την πόλη, της οποίας εμπνεύστηκε και χάρισε το προσωνύμιο «Σίτι», κατά τη διάρκεια μια περιοδείας του στη Βρετανία.

Στα 1942 και κάτω από συνθήκες ανέχειας λόγω της Κατοχής, ο Ζαμπέτας δημιούργησε το πρώτο του συγκρότημα, με το οποίο τραγουδούσαν καντάδες στα κορίτσια.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’50 ο Γιώργος Ζαμπέτας γράφει τα πρώτα του γνήσια ρεμπέτικα τραγούδια με γνωστούς ερμηνευτές, όπως οι Πρόδρομος Τσαουσάκης («Σαν σήμερα, σαν σήμερα…»), Στέλιος Καζαντζίδης («Βαθειά στη θάλασσα θα πέσω»), Μανώλης Καναρίδης («Όταν θα λάβεις αυτό το γράμμα»), Πόλυ Πάνου («Να πας να πεις στη μάνα μου») κ.ά. Έκδηλο ήταν από τότε το ταλέντο και το εκπληκτικό του παίξιμο, ωστόσο ακόμη δεν είχε κατασταλάξει στο πασίγνωστο ιδιαίτερο στυλ, που τον καθιέρωσε σαν έναν μοναδικό «σόουμαν» στο χώρο.

Την επόμενη δεκαετία τα τραγούδια του γνωρίζουν τεράστια επιτυχία, καθώς πραγματοποιεί εμφανίσεις στα σπουδαιότερα λαϊκά κέντρα διασκέδασης, ενώ ταξιδεύει στο εξωτερικό (Ευρώπη και Αμερική) και παράλληλα συμμετέχει σε περισσότερες από 160 ταινίες του ακμάζοντα εκείνο τον καιρό ελληνικού κινηματογράφου.

Δημιουργίες του όπως «Τα δειλινά», «Τα ξημερώματα», «Δεν έχει δρόμο να διαβώ» κ.ά. παρέμειναν αξεπέραστες και τον κατατάσσουν στις υψηλότερες βαθμίδες του μουσικού στερεώματος, σύμφωνα και με δήλωση του Λευτέρη Παπαδόπουλου: «Ο Ζαμπέτας ως συνθέτης χωράει μέσα στην πρώτη δεκάδα των μεγάλων μορφών του ρεμπέτικου και λαϊκού μας τραγουδιού. Ως μπουζουκτσής ήταν ο καλύτερος, από την άποψη του προσωπικού ήχου, αλλά σαν σόουμαν ήταν μοναδικός. Ένας καλλιτέχνης που αν είχε γεννηθεί στην Αμερική θα πρωταγωνιστούσε, πιθανότατα, στην παγκόσμια σκηνή!».

Χαρακτηριστική του ήθους του μεγάλου δημιουργού ήταν και η δήλωση του Δημήτρη Μητροπάνου, ο οποίος τον θεωρούσε δεύτερο πατέρα του: «ο Ζαμπέτας είναι ο μόνος άνθρωπος στο τραγούδι, ο οποίος με βοήθησε χωρίς να περιμένει κάτι. Με όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες μου κάτι πήρα και κάτι έδωσα».

giorgos zampetas

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, όταν τα ήθη αρχίζουν να αλλάζουν, ο Γιώργος Ζαμπέτας κάνει στροφή στη σάτιρα υπό μορφή σόου, με τις γνωστές του επιτυχίες «Ο Θανάσης», «Ο πενηντάρης», «Μάλιστα κύριε» κλπ. να δημιουργούν και πάλι αίσθηση στο κοινό.

Τα χρόνια του ’80 αρχίζει η παρακμή του είδους αυτού, με τον Ζαμπέτα να αντιμετωπίζει προβλήματα στις συνεργασίες του αφού η εποχή δεν αναγνωρίζει πια τις αξίες του παρελθόντος. Ωστόσο, από το 1990 και μετά οι δισκογραφικές εταιρείες και τα Μ.Μ.Ε. «ανακαλύπτουν» ξανά τα τραγούδια του, τα οποία γνωρίζουν νέα άνθηση και επανακάμπτουν στις προτιμήσεις των ακροατών.

Δυστυχώς ο Γιώργος Ζαμπέτας πλέον δεν βρίσκεται μόνο στη δύση της καριέρας, αλλά και της ζωής του. Στις αρχές του 1992 δεν ένοιωθε καλά και πονούσαν τα κόκκαλά του. Όταν η κατάσταση επιδεινώθηκε μπήκε στο νοσοκομείο με τη διάγνωση του καρκίνου στα οστά σε προχωρημένη κατάσταση. Άφησε την τελευταία του πνοή από καρκίνο στο νοσοκομείο «Σωτηρία» στις 10 Μαρτίου του 1992. Ήταν μόλις 67 ετών.

Ο Δήμος Αιγάλεω, τίμησε δις εν ζωή το μεγάλο συνθέτη, σε εκδηλώσεις που διοργάνωσε τον Απρίλιο του 1988 και το Σεπτέμβριο του 1990, ενώ και μια πλατεία της πόλης, πλησίον του σπιτιού του, φέρει το όνομά του.

Ο Γιώργος Ζαμπέτας παντρεύτηκε το 1952 την Αργυρώ (γενν. 13 Οκτωβρίου 1930) την οποία είχε γνωρίσει στα 15 της. Μαζί της απέκτησε δύο κόρες, την Μαρίκα το 1953 και την Κατερίνα το 1954, καθώς και ένα γιο, τον Μιχάλη το 1956. Κατά τραγική σύμπτωση ο Μιχάλης απεβίωσε την ίδια ημερομηνία (10 Μαρτίου) με τον πατέρα του, το 2008, χτυπημένος από καρκίνο. Ενδιάμεσα είχαν αποβιώσει ήδη η σύζυγος του Ζαμπέτα, Αργυρώ και η μεγάλη του κόρη, Μαρίκα.

Ο Γιώργος Ζαμπέτας υπήρξε κινηματογραφικός αστέρας πρώτου μεγέθους. Το όνομα του φιγουράριζε δίπλα στα ονόματα των μεγάλων πρωταγωνιστών του ελληνικού κινηματογράφου και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πλήρωναν εισιτήριο για να τον δουν στο φιλμ.

Γιώργος Ζαμπέτας: Φιλμογραφία

ΈτοςΤίτλος ταινίας
1957Ο μεγαλοκαρχαρίας 
1958Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας 
1959Ο μαγκούφης 
1962Η Αθήνα τη νύχτα 
1962Μην Ερωτεύεσαι το Σάββατο.. 
1963Ανήσυχα νιάτα 
1963Αστέρια στο βούρκο 
1963Ευτυχώς χωρίς δουλειά 
1963Μικροί και μεγάλοι εν δράσει 
1963Ο ανηψιός μου ο Μανόλης 
1963Τα Κόκκινα Φανάρια 
1964Έκλαψα πικρά για σένα 
1964Έξω φτώχεια και καλή καρδιά 
1964Αδικημένη 
1964Δίψα για ζωή 
1964Είναι μεγάλος ο καημός 
1964Η Σωφερίνα 
1964Κάθε λιμάνι και καημός 
1964Κάτι να Καίη 
1964Κατατρεγμένοι της μοίρας 
1964Λόλα 
1964Με λύγισε η φτώχεια 
1964Ο εμίρης και ο κακομοίρης 
1964Ο ζητιάνος μιας αγάπης 
1964Ο πολύτεκνος 
1964Τα δίδυμα 
1964Το Κορίτσι του Πόνου 
1964Τρία κορίτσια από την Αμέρικα 
ΈτοςΤίτλος ταινίας
1965Όταν σημάνουν οι καμπάνες 
1965Γιατί γεννήθηκα φτωχή 
1965Γιατί μ’ εγκατέλειψες 
1965Γλυκειά, γλυκειά μου αγάπη 
1965Είναι ένας… τρελλός τρελλός τρελλός Βέγγος 
1965Είναι βαρύς ο πόνος μου 
1965Ενώνει ο πόνος δυο καρδιές 
1965Εξιλέωση 
1965Η ζωή μου ανήκει σε σένα 
1965Η φωνή μιας αθώας 
1965Θα ζήσω για σένα 
1965Θύελλα σε παιδική καρδιά 
1965Κλαίω και σ’ αναζητώ 
1965Με Πότισες Φαρμάκι 
1965Μια τρελλή τρελλή οικογένεια 
1965Ξαναγύρισε κοντά μου 
1965Ο ουρανοκατέβατος 
1965Παίξε μπουζούκι μου γλυκό 
1965Περάστε την πρώτη του μηνός 
1965Το θαύμα της Μεγαλόχαρης 
1965Του χωρισμού ο πόνος 
1965Φτωχολογιά 
1965Φτωχός αλλά τίμιος 
19665.000 ψέμματα
1966Ένα καράβι Παπαδόπουλοι 
1966Η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια 
1966Θέλω να ζήσω στον ήλιο 
1966Να ζη κανείς ή να μη ζη; 
1966Ο εξυπνάκιας 
1966Παράνομοι πόθοι 
1966Το μυστικό μιας μητέρας 
1966Το συρτάκι της αμαρτίας 
1966Φως νερό τηλέφωνο…οικόπεδα με δόσεις 
1966Χωρισμός 
1967Ένας απένταρος λεφτάς 
1967Γαμπρός απ’ το Λονδίνο 
1967Δημήτρη μου, Δημήτρη μου 
1967Η παιχνιδιάρα 
1967Μιας Πεντάρας Νειάτα 
1967Ο αχόρταγος 
1967Ο γαμπρός μου ο προικοθήρας 
1967Ο μεθύστακας του λιμανιού… 
1967Πάρε κόσμε 
1967Πατέρα κάτσε φρόνιμα 
1967Σήκω χόρεψε συρτάκι 
1967Τα δολλάρια της Ασπασίας 
ΈτοςΤίτλος ταινίας
1968Ένας ιππότης με τσαρούχια 
1968Για μια τρύπια δραχμή 
1968Δόκτωρ Ζι-Βέγγος 
1968Η Αθήνα μετά τα μεσάνυχτα 
1968Κίτσος Μίνι και Σουβλάκια 
1968Μεγάλες αγάπες 
1968Ο Αλύγιστος 
1968Ο Τρελλός τάχει 400
1968Ο γίγας της Κυψέλης 
1968Ο μπούφος 
1968Ο πεθερόπληκτος 
1968Ο πιο Καλός ο Μαθητής 
1968Οι μνηστήρες της Πηνελόπης 
1968Πήρε ο άνεμος τα όνειρά μου 
1968Συννεφιασμένοι ορίζοντες 
1968Τίμιος δρόμος 
1969Αγωνία 
1969Αλτ και σ’ έφαγα 
1969Ησαϊα… μη χορεύεις 
1969Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του 
1969Ξύπνα Καημένε Περικλή 
1969Ο παραμυθάς 
1969Ο τζαναμπέτης 
1969Ποιος Θανάσης!! 
1969Στον Ίλιγγο της Ζωής 
ΈτοςΤίτλος ταινίας
1970Η ταξιτζού 
1970Κατηγορώ τους δυνατούς 
1970Μάρθα η γυναίκα του πόνου 
1970Σε ικετεύω αγάπη μου 
1971Ένα αγόρι… αλλοιώτικο απ’ τ’ άλλα 
1971Εθελοντής στον έρωτα 
1971Εφοπλιστής με το ζόρι 
1971Η εφοπλιστίνα 
1971Καταναλωτική κοινωνία 
1971Ο Μανωλιός ξαναχτυπά 
1971Ο Μανωλιός στην Ευρώπη 
1971Ο αγαθιάρης και η ατσίδα 
1971Της ζήλειας τα καμώματα 
1972Ένας γαμπρός πολλά ελαφρύς 
1972Αγάπη μου παλιόγρια 
1972Δουλικό αμέσου δράσεως 
1972Ερωτιάρης του γλυκού νερού 
1972Υβ!… Υβ!… 
1973Τον Αράπη κι’ Αν τον Πλένεις το Σαπούνι σου Χαλάς 
1980Γεύση από… Ελλάδα! 
1981Κορόιδο Ρωμιέ!… 
1982Τα σαϊνια 
Προηγούμενο άρθροΟι δύσκολες στιγμές της Μαίρης Χρονοπούλου
Επόμενο άρθροΈνας τρελός γλεντζές 1969-1970