Διαβάστε στο ellinikoskinimatografos.gr την ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έδωσε η Μάρω Κοντού τον Σεπτέμβριο του 2019 στον δημοσιογράφο και αρθρογράφο, Χρήστο Κωνσταντίνου.

Την πρώτη παράσταση που συμμετείχατε την θυμάστε?
Το Ρομανσέρο με τον Δημήτρη Χορν.
1959, Οκτώβριο, στο θέατρο Κεντρικόν ως πρωταγωνίστρια. Και έμεινα μαζί του τέσσερις θεατρικές σεζόν και χωριστήκαμε στην “Οδό ονείρων” το 1962.

Πως ήταν η συνεργασία σας μαζί του;
Υπέροχη υπέροχη.

Ήταν δύσκολος σαν άνθρωπος?
Καθόλου καθόλου καθόλου, άνθρωπος που τα ‘χει βρεί με τον εαυτό του και ήτανε φιλόσοφος από νέος, ήταν πανεύκολος, χαρισματικός, υπέροχος.

Η “Οδός ονείρων” πως προέκυψε, η πρόταση έγινε από τον Χατζιδάκι?
Ούτε θυμάμαι από ποιόν έγινε άλλα ήταν μια ευτυχισμένη θεατρική σεζόν.

Αν δεν κάνω λάθος η μαύρη φορντ είναι ένα από τα πιο διαχρονικά τραγούδια αυτής της παράστασης;
Η “Μαυρη Φορντ” και το “Ηθοποιός” που είπε ο Χορν.

Στον κινηματογράφο πως μπήκατε;
Ήμουν στον χορό αρχαίας τραγωδίας του εθνικού θεάτρου και ο Ντίνος Δημόπουλος σκηνοθετούσε μια ταινία που λεγοταν ο άνθρωπος του τρενου με Συνοδινού και Παππά και μου ζητησε να κάνω ένα πέρασμα από την ταινία για κάποια κυρία που μιλάγανε γι αυτή. άλλα η κυρία δεν μίλησε ποτέ και δέχτηκα. Κι από εκεί άρχισαν οι προτάσεις. Ουσιαστικά όμως η καριέρα μου άρχισε από τον Γιώργο Φούντα.

Όταν έπαιζα στο Ηρώδειο θεσμοφοριάζουσες με το Εθνικό θέατρο είχα ένα μικρό χορευτικό σολάκι με μουσική Χατζιδάκι που λεγόταν, “Το ελαφάκι”. Έπρεπε λοιπόν κάποια στιγμή να κάνω ένα μικρό χορευτικό με άλματα που ήταν πολύ ωραίο. Και μπήκε ο Φούντας στο τέλος να συγχαρεί τους πρωταγωνιστές και ζητησε να γνωρίσει ποια είναι αυτή που κάνει το ελαφάκι. Μαριάνθη Κοντού ήμουν στο πρόγραμμα και μου είπε κοπέλα μου σημερα πέσανε δύο χιλιάδες διαζύγια. Και λέω ορίστε.

Οι γυναίκες μόλις βγήκα έκαναν πίσω και οι άντρες κάνανε μπροστά. Είχαμε 4.000 κοσμο. Κι εγω 18 χρονών τοτε 19 καταλαβαίνεις. Και μου λέει θα έπαιζες σε μια ταινία μαζί μου. Λέω “δεν ξέρω τι να σας πω, μάλλον ναι”. Αρα ο Φούντας ξεκίνησε τις ταινίες. Έκανα τρείς μαζί του. Ο Φουντας είναι που μου έδωσε κατευθείαν πρωταγωνιστικό ρόλο σε ταινία.

Ποιά ήταν η ταινία που πιστευετε σας έκανε φίρμα;
Εμπορικά η “Ιταλίδα απ’ την Κυψέλη“, είχαν όμως προηγηθεί πολλές όπως “Η γυνή να φοβήται τον άνδρα“, τα “Κίτρινα γάντια“, “Ο φίλος μου ο Λευτεράκης“, “Αλοίμονο στους νέους” κι άλλες. Επίσης μία άλλη που μ’αρέσει είναι ο “Καπετάν φάντης μπαστούνι“. Είναι πολύ γλυκιά ταινία.

Έχετε δουλέψει με όλους τους σπουδαίους συγγραφείς εκείνης της εποχής.
Με όλα τα ιερά τέρατα. Και έχω παίξει με τους πάντες.

Την ταινία, “Η γυνή να φοβήται τον άνδρα” την προτιμάτε ασπρόμαυρη η έγχρωμη?
Ασπρόμαυρη.

Στον επιχρωματισμό τα χρώματα ήταν τα ίδια όπως τότε?
Όχι όχι. Τα έβαλε ο αμερικάνος που έκανε την μετατροπή κατα προσεγγιση.

Το αποτέλεσμα σας άρεσε?
Προτιμούσα την μαυρόασπρη. Δεν είναι όμως κακό.

Με την Αλίκη πως προέκυψε η συνεργασία σας;
Μια ταινία έχουμε γυρίσει με την Αλίκη. Θέλανε αυτά τα δύο ζευγάρια. Αλίκη με Αλεξανδράκη και Κωνσταντίνου με Κοντού. Με ακριβοπληρώσανε φυσικά γιατι άνηκα σε άλλη εταιρεία.

Τι χρήματα πήρατε για την “Σωφερίνα”;
Νομίζω 80.000. Ξέρω πάντως πως με αυτά τα λεφτά έπαιρνες ένα πολύ καλό πανάκριβο αυτοκίνητο. Άρα ήταν σημαντικό ποσό. Και το ξέρω γιατί το ρόβερ που αγόρασα έκανε 70.000.
Ενώ έπαιρνα 50.000 χιλιαδες στον Καραγιάννη την κάθε ταινία αυτή ήταν Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης. Μου έκαναν την πρόταση, ζήτησαν και την άδεια να με δώσει ο Καραγιάννης και μου είπε βάρα λεφτά, θα στα δώσουν.

Μετά την Ιταλίδα γιατί σταμάτησε η συνεργασία σας με την Φίνος Φιλμ;
Δεν έμαθα ποτέ. Τώρα ένα αστείο που κυκλοφορεί θα το πω κι ας γελάσουμε. Μια από τις δύο ξανθιές της Φίνος Φιλμ είπε η εγώ ή αυτή.

Και δεν μάθατε ποτέ αν ίσχυε αυτό;
Όχι, όχι.

Με τον Φιλοποίμην Φίνο οι σχέσεις σας πως ήταν;
Πολύ τυπικές γιατί είχα κάνει πολύ λίγες ταινίες στην Φίνος Φιλμ.
Στην άλλη εταιρία που πήγα μετά έπαιρνα τα διπλάσια.

Η εμφάνιση σας πιστεύετε ότι βοήθησε στο να παίρνετε πιο εύκολα έναν ρόλο;
Ίσως η εμφάνιση, τα έλεγα κιόλας. Δεν ξέρω.

Υποκριτικά ποιοί ρόλοι σας ιντριγκάρουν;
Δεν έχω προτίμηση σε ρόλους. Τώρα που μεγάλωσα με ενδιαφέρει να κάνω τύπους. Δεν κάνω την ωραία. Κάνω τύπους, χαρακτήρες. Με τον Κιμούλη έκανα έναν πάρα πολύ ωραίο ρόλο με έναν εκπληκτικό μονόλογο στο τέλος. Μια γυναίκα πολύ ιδιαίτερη και ψυχικά αρρωστημένη. Τέτοιοι ρόλοι μ’ αρέσουν τώρα.

Εσείς που έχετε ζήσει την καλή εποχή του θεάτρου, υπάρχουν διαφορές με την σημερινή;
Του ’60 και του ’70 νομίζω ήταν οι καλύτερες.
Μα έχω την εντύπωση πως το θέατρο δεν άλλαξε πολύ. Ίσα ίσα που τώρα με την κρίση γίνονται πολύ ενδιαφέρουσες παραστάσεις και γίνετε και συνένωση ονομάτων, πρωταγωνιστών.

Παλιά δεν γινόταν αυτό;
Τόσο πολύ όχι. Μπορούσε ένας μεγάλο όνομα τότε να κάνει θίασο η δύο το πολύ. Τώρα μαζευονται αρκετοί κι ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Οπότε όταν δεις πολλά ονόματα πρωταγωνιστικά είναι πόλος έλξης.

Μια παράσταση για να κριθεί πετυχημένη τι χρειάζεται;
Καλό κείμενο πρώτα και μετά ωραίες ερμηνείες.

Θα συνεργαζοσασταν ποτε με κάποιο ατομο που δεν έχει σπουδάσει υποκριτική;
Γιατί εγώ έχω σπουδάσει; Εγώ δεν έχω πάει σε δραματική σχολή. Ποτέ ποτέ ποτέ. Έμεινα τεσσεράμισι περίπου χρόνια στον χορό αρχαίας τραγωδίας επί Ροντήρη κάτω από τα ιερά τέρατα που λεγόταν Μινωτής, Παξινού, Μανωλίδου, Συνοδινού, Αρώνη, Κωτσόπουλος, Βόκοβιτς.

Τόσα χρόνια να τους ακούς από κάτω και να είσαι στον χορό αρχαίας τραγωδίας με τόσες ατελείωτες πρόβες με τον Ροντήρη στην Επίδαυρο από τις εξίμιση το πρωί νομίζω ότι έβγαλα δύο σχολές. Στη συνέχεια έδωσα ως εξαιρετικό ταλέντο το ’58 και πήρα την άδεια μου.
Νομίζω ότι δεν έχω κάνει τίποτα στην ζωή μου που να το έχω προκαλέσει εγώ. Το ένα ερχόταν πίσω απ’ το άλλο. Γι’ αυτό είμαι πολύ ευχαριστημένη.

Στα πρώτα σας βήματα είχατε βοήθεια από άλλους ηθοποιούς;
Όχι. Μόλις πήρα την άδεια μου σαν ταλέντο ξεκίνησα αμέσως θέατρο και σινεμά.

Απ’ όλους τους συμπρωταγωνιστές σας με ποιον περνούσατε καλύτερα στα γυρίσματα;
Με τον Λάμπρο. Γιατί κάναμε ότι θέλαμε, είχαμε γίνει πια συγγενείς στο παίξιμο. Μπορούσαμε να αλλάζουμε κείμενο, μπορούσαμε να αυτοσχεδιάζουμε, είχαμε μάθει πάρα πολύ ο ένας τον άλλον. Και με τον Κωνσταντίνου βέβαια στην γυνή.
Ο οποίος εκεί είναι υπέροχος, πολύ καλύτερος από μένα, κάνει ερμηνεία. Να φανταστείτε ότι είμαστε νέα παιδιά τότε.
Κάτω τον 30 και οι δύο. Εγώ εκεί θεωρώ την ερμηνεία του Γιώργου υπέροχη.

Από τους νέους ηθοποιούς τώρα ξεχωρίζετε κάποιους;
Τον Χαραλαμπόπουλο που είναι πάρα πολύ ταλαντούχος και εξαίρετο πλάσμα με ήθος, κύριος. Τον λατρευω και τον λέω γιό μου από τότε που τον γνώρισα.
Η Εβελίνα Παπούλια. Είναι εξαίρετη και φίλη μου. Όπως και η Άννα Μαρία κι όλα τα κορίτσια που παίζανε στις “Επικίνδυνες σχέσεις”, κάνουμε ακόμα παρέα.

Από σκηνοθέτες ξεχωρίζετε κάποιους;
Είναι πολλοί. Ο Μαρκουλάκης σκηνοθετεί πάρα πολύ ωραία. Ο αγαπημένος μου όμως είναι ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης που θεωρώ ότι έχουμε έναν νέο σπουδαίο σκηνοθέτη στο καλλιτεχνικό στερέωμα.

Θα σας ενδιέφερε να συνεργαστείτε πάλι σε μια νέα του ταινία;
Μακάρι μακάρι. Του το ‘χω πει μην με ξεχνάς. Τον θαυμάζω. Του εχω πει πως θέλω να συνεργαστούμε. Είναι υπερταλαντούχος και είναι της λεπτομέριας, ένας τζέντλεμαν. Μας πήγαινε και μας έφερνε στα γυρίσματα με λιμουζίνα με τον Γιώργο. Το ήθος του οι μουσικές που βρίσκει τι άλλο να πω, είναι πολυτάλαντος ο Χριστόφορος.

Ο Αλέκος Σακελλάριος πως ήταν;
Δύσκολος λιγάκι. Φωνακλάς. Άλλα εφυέσταυτος με χιούμορ φοβερό.

Ο Μάνος Χατζιδάκις;
Ο Χατζιδάκις ήταν μέλι, ζάχαρη άνθρωπος, ήπιος, γλυκούλης. Ουσιαστικός και χαμηλών τόνων. Γλύκας.

Ο Γιώργος Κωνσταντίνου;
Πάρα πολύ καλός. Εργάτης φοβερός και ταλαντούχος.

Με ποιές δυο τρεις λέξεις θα περιγράφατε τον εαυτό σας;
Ψηλή, κουτή και καλό παιδί.

Σε ποιό άτομο θα λέγατε ένα μεγάλο ευχαριστώ;
Στην γιαγιά μου. Μεγάλωσα χωρίς πατέρα, η μητέρα μου δούλευε κι οτι είμαι το χρωστάω σε εκείνη.