Ζωζώ Νταλμάς 1900-1988

Η Ζωζώ Νταλμάς (το πραγματικό της όνομα ήταν Ζωή Σταυρίδη), γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη το 1900 ή το 1905 και ήταν κοσμοπολίτισσα Ελληνίδα ηθοποιός, χορεύτρια και καλλιτέχνις της Όπερας στο μεσοπόλεμο.

Το πρόσωπό της χρησιμοποιήθηκε ως μοντέλο για να αποτυπώσει τη γυναικεία μορφή που εμφανίσθηκε το 1931 στο πακέτο της μάρκας των τσιγάρων ελληνικής προέλευσης, «Sante».

Η Ζωζώ Νταλμάς μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου και σπούδασε στο καλλιτεχνικό Ωδείο Γρεκού, ενώ εν-συνεχεία ανέπτυξε την τέχνη της περαιτέρω, με σπουδές στο Μιλάνο.

Αναδείχθηκε σε πρωταγωνίστρια της μουσικής σκηνής, με τουρνέ σε Αθήνα, Αίγυπτο και αλλού στο εξωτερικό, ενώ σύστησε και δικό της θίασο με παραστάσεις σε πολλά θέατρα όλης της Ελλάδας, που πραγματοποίησε κατά τις δεκαετίες του ’20 και του ‘30.

Επίσης, η Ζωζώ Νταλμάς εμφανίσθηκε σε κινηματογραφικές ταινίες σε Ελλάδα, Γαλλία και Τουρκία.

Φημολογείται ότι συνήψε ερωτικό δεσμό με τον πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας Κεμάλ Ατατούρκ, από το 1925 έως και το θάνατό του, το 1938.

Ταξίδεψε όπου υπήρχαν ελληνικές παροικίες και κατέκτησε τις καρδιές πριγκίπων και πολιτικών ηγετών, ανάμεσα στους οποίους ήταν κι ο Κεμάλ Ατατούρκ.

Η ιστορία τους ξεκίνησε με ένα τρόπο σχεδόν κινηματογραφικό. Γνωρίστηκαν σε ένα νυχτερινό μαγαζί που χόρευε η Ζωζώ και πέρασαν τη νύχτα μαζί.

Το επόμενο πρωί, ο Κεμάλ έφυγε, αφήνοντας ένα χαρτονόμισμα χιλίων λιρών στο κομοδίνο. Η Ελληνίδα ντίβα το εξέλαβε ως τρομερή προσβολή.

Για περισσότερες βιογραφίες πατήστε ΕΔΩ.

Γι’ αυτό και έδωσε μία αποστομωτική απάντηση. Πάνω στο χαρτονόμισμα ήταν τυπωμένο το πρόσωπο του Κεμάλ.

Πήρε λοιπόν ένα ψαλίδι και έκοψε προσεχτικά το κομμάτι που ήταν η εικόνα του. Παράτησε στο κομοδίνο το άχρηστο πλέον χαρτονόμισμα, μαζί με αυτό το σημείωμα:

«Από αυτό που μου αφήσατε πήρα μόνο αυτό που μου χρειαζόταν. Το υπόλοιπο σας το επιστρέφω γιατί μου είναι εντελώς άχρηστο».

Την άλλη μέρα της έστειλε κοσμήματα. Του τα επέστρεψε και τελικά κατάλαβε ότι αυτή η γυναίκα δεν εξαγοραζόταν με χρήματα.

Αναφέρεται ότι επί κατοχής συνελήφθη από τους Γερμανούς και βασανίστηκε άγρια προκειμένου να ομολογήσει αντιστασιακές πράξεις και τους συντρόφους της σε αυτές, με αποτέλεσμα, καθώς ήταν έγκυος, να αποβάλει.

Το τέλος της ζωής της τη βρήκε να ζει σε ένα δυάρι, δύο υπόγεια κάτω από τη γη, στην οδό Τρικάλων στους Αμπελόκηπους, όπου της πήγαιναν φαγητό οι γείτονες και κάποιοι άνθρωποι του θεάτρου.

Τα ένσημα που είχε μαζέψει η Ζωζώ Νταλμάς δεν ήταν αρκετά για να βγάλει τη σύνταξη. Από την γεμάτη πλούτη ζωή της, δεν είχε κρατήσει απολύτως τίποτα και πέθανε στις 02 Αυγούστου του 1988, μόνη.

«Γλεντώ, πίνω, αγαπώ. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς γλέντι, χωρίς έρωτα. Οι άνθρωποι τυλίγουν τη ζωή με πολλή ετικέτα, τη φορτώνουν με σοβαρότητα. Κι αυτό είναι το δράμα τους. Ο έρωτας και το γλέντι λύνουν από τη ζωή τα δεσμά και της δίνουν έναν τόνο ελαφρότητας που είναι στη φύση της».

Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ήταν κουβαρντού και σπάταλη, απεχώρησε από τη σκηνή το 1957 και πέθανε στην Αθήνα στις 02 Αυγούστου του 1988 πάμπτωχη και ξεχασμένη σε οίκο ευγηρίας.

Λένε πως την κηδεία της έκανε ένας παλιός χορευτής και θαυμαστής της, ο Δημήτρης Ιβάνωφ.

Μια απο τις πιο σημαντικές και σίγουρα ενδιαφέρουσες στιγμές τα νεότερα χρόνια πριν τον θάνατο της, ήταν η συνέντευξη που είχε δώσει στον δημοσιογράφο Δημήτρη Λυμπερόπουλο, όπου αναφέρθηκε αναλυτικά στην σχέση της με τον Κεμάλ Ατατούρκ, καθώς και το τι συνέβη την κατοχή, όταν αρνήθηκε να προδόσει συντρόφους της στην Γκεστάπο, και οι γερμανοί την τελευταία στιγμή μετά απο βασανισμούς δεν την σκότωσαν.

Η ζωή της περιγράφεται στο βιβλίο «Εγώ, η Ζωζώ Νταλμάς», που συνέγραψε ο ηθοποιός και φίλος της, Βασίλης Κολοβός.

Ζωζώ Νταλμάς: Φιλμογραφία