Ο Θανάσης Βέγγος ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου. Ταυτίστηκε με την εικόνα του αεικίνητου ανθρώπου («τρέχω σαν τον Βέγγο»), ενώ η ατάκα του «καλέ μου άνθρωπε!» τον χαρακτήρισε προσωπικά, καθώς ξεχώρισε για το ήθος και τη σεμνότητά του.
Γελούσαμε μια ζωή μαζί του με τα παθήματά του, αλλά τελικά γελά καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος. Και ο Θανάσης τις κέρδισε όλες τις εντυπώσεις. Όλοι τελικά θέλουμε σ’ αυτόν να μοιάσουμε – να εμπνευστούμε λίγο από την καλοσύνη του την ταπεινοφροσύνη και την αισιοδοξία του. Ο Θανάσης Βέγγος, είναι ο πήχης μας…
Ο Ανδρόνικος Τζιβλέρης και το κανάλι Kastalia, έχουν την απάντηση.
Η Σαπφώ Νοταρά γεννήθηκε στη Βήσσανη Ιωαννίνων το 1907. Το πραγματικό της επώνυμο ήταν Χανδάνου. Ήταν από τις λίγες γυναίκες της εποχής της με πανεπιστημιακή μόρφωση (Βιομηχανική Σχολή), ωστόσο, εγκατέλειψε τη δουλειά της στην Τράπεζα και βγήκε στο Θέατρο.
Πρόκειται για μία ηθοποιό εξαιρετικά μορφωμένη και καλλιεργημένη – είχε τελειώσει το οικονομικό πανεπιστήμιο – μιλούσε άπταιστα Γαλλικά και είχε μια ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ.
Η πορεία της στο θέατρο σφραγίστηκε από συνεργασίες με τους θιάσους της Μ.Κοτοπούλη, Ελ.Λαμπέτη, Κας Κατερίνας, Βασ.Διαμαντόπουλου, Μ.Κατράκη, Λ.Κωνσταντάρα και Μ. Χρονοπούλου.
Ο Ανδρόνικος Τζιβλέρης και το κανάλι Kastalia, έχουν την απάντηση.
Η ταινία, “Ο Ηλίας του 16ου” προβλήθηκε τη σαιζόν 1958-1959 και έκοψε 77.118 εισιτήρια. Ήρθε στην 4η θέση σε 51 ταινίες.
“Ο Ηλίας του 16ου” αφού παρουσιάστηκε στο θέατρο με μεγάλη επιτυχία από το θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη, γυρίστηκε ταινία κάνοντας πρεμιέρα στις 06 Απριλίου του 1959 από τον Αλέκο Σακελάριο. Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους κράτησαν ο Κώστας Χατζηχρήστος με τον Θανάση Βέγγο, ενώ συμμετέχουν ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, η Κυβέλη Θεοχάρη ο Αλέκος Τζανετάκος, η Μαρίκα Κρεβατά.
Η Μαρία Κωνσταντάρου βρέθηκε στο αγαπημένο παιχνίδι, “Cash or trash”, το οποίο προβάλλεται μέσα από τη συχνότητα του τηλεοπτικού σταθμού Star, και παρουσιάζει η δημοφιλής παρουσιάστρια Δέσποινα Μοιραράκη. Η ηθοποιός επισκέφθηκε την εκπομπή, προκειμένου να πουλήσει ένα αντικείμενο που είχε στην κατοχή της και μεταξύ άλλων μίλησε για την πορεία της στην υποκριτική.
Η Μαρία Κωνσταντάρου ταξίδεψε τους τηλεθεατές σε παλαιότερες εποχές με ιστορίες, από την εποχή, που πρωταγωνιστούσε σε ταινίες με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Παρόλα αυτά, αναφέρθηκε και στο λόγο που απέχει από τη δημοσιότητα, αλλά και γιατί παλαιότερα δεν επιθυμούσαν να την έχουν μεγάλες ηθοποιούς της εποχής στο πλευρό τους.
«Εγώ θεωρώ, ότι μια φορά που είσαι ηθοποιός, είσαι πάντα ηθοποιός. Θα ήθελα να επιστρέψω στην τηλεόραση ή στη σκηνή, αλλά δε δέχομαι πλέον προτάσεις», είπε κατά την είσοδό της στην εκπομπή. «Όταν δούλευα με την Αλίκη και το Δημήτρη ήταν ζευγάρι, αλλά δεν είχαν τσακωμούς μεταξύ τους. Και οι δύο λέγανε τα λόγια τους, ήμασταν μαζί στο “Αχ Αυτή η γυναίκα μου”. Η Αλίκη είχε μεγάλη διαφορά από τις άλλες γυναίκες θεασάρχες, επειδή ήμουν πολύ καλή ηθοποιός οι υπόλοιπες δε μου έδιναν ευκαιρίες, γιατί της επισκίαζα», υπογράμμισε.
Την αγαπημένη ηθοποιό του ελληνικού κινηματογράφου και θεάτρου, Μαρία Κωνσταντάρου έχει την τιμή να υποδεχθεί η Δέσποινα Μοιραράκη στο δωμάτιο εκτίμησης. Με τον χαρακτηριστικό της αέρα, η Μαρία Κωνσταντάρου φέρνει ένα αντικείμενο από τη συλλογή των γονιών της, ελπίζοντας να βρει μια καλή τύχη στα χέρια ενός από τους συλλέκτες- αγοραστές του Cash Or Trash.
Το αντικείμενo της ηθοποιού μετατρέπει το δωμάτιο των αγοραστών σε δωμάτιο ανακτόρου και η ίδια η Μαρία μαγεύει τους αγοραστές με την προσωπικότητά της. Παρουσίασε έναν καθρέπτη που είχε στην κατοχή της από το 1927 και όπως ανέφερε είχε γίνει δημοπρασία από το βασιλικό παλάτι.
Τότε η βασιλική οικογένεια είχε εξοριστεί και είχε βγάλει σε δημοπρασία τα έπιπλα του παλατιού, με τη μητέρα της να έχει λάβει αυτόν τον καθρέπτη. Η ίδια είχε την γνώση ότι επρόκειτο για ξύλο τριανταφυλλιάς αλλά τελικά έμαθε ότι είναι καρυδιάς.
Η ηθοποιός ήθελε 3.000 ευρώ ωστόσο, ο Θάνος Λούδος εκτίμησε πως κοστολογείται γύρω στα 500 ευρώ κάτι που δεν ευχαρίστησε την ηθοποιό. Το ποσό έφτασε τα 900 ευρώ αλλά η Μαρία Κωνσταντάρου δεν δέχθηκε το deal και έτσι δεν έγινε η αγοροπωλησία.
Όταν η Δέσποινα Μοιραράκη ρώτησε την ηθοποιό για το ύψος της προσφοράς και το τι σκοπεύει να κάνει με τα χρήματα που ενδεχομένως θα κερδίσει, η Μαρία Κωνσταντάρου απάντησε: «Δεν μου άρεσε η προσφορά. Θα ενισχύσω το εισόδημά μου, γιατί έχω ανάγκη από χρήματα».
Η ταινία, “Εγωισμός” προβλήθηκε τη σαιζόν 1964-1965 και έκοψε 344.675 εισιτήρια. Ήρθε στην 9η θέση σε 93 ταινίες.
Ο δημοσιογράφος και αρθρογράφος του ellinikoskinimatografos.gr, Χρήστος Κωνσταντίνου έψαξε και βρήκε άγνωστες πτυχές για την ταινία, “Εγωισμός” και μας τις αποκαλύπτει…
-Αυτή η υπέροχη δραματική ταινία αποτέλεσε την τελευταία συνεργασία του Βαγγέλη Βουλγαρίδη με την Φίνος Φιλμ που ξεκίνησε τρία χρόνια πριν με το κοινωνικό δράμα του Γιάννη Δαλιανίδη, “Ο κατήφορος“.
-Ενώ ήταν η πρώτη συνεργασία της εταιρίας με τον διεθνή ηθοποιό, Σπύρο Φωκά που επέστρεψε στην Ελλάδα ύστερα από την πρόταση του Φιλοποίμενα Φίνου. Ενώ στην περίπτωση που δεν αποδεχόταν την πρόταση ο επικρατέστερος ηθοποιός για τον ρόλο ήταν ο Αλέκος Αλεξανδράκης.
-Ο Άγγελος Αντωνόπουλος που στην ταινία υποδύεται τον μεγαλύτερο αδερφό του Βαγγέλη Βουλγαρίδη εκείνη τη χρονιά (1964) συμμετείχε συνολικά σε τέσσερις ταινίες με πιο πετυχημένη την κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου, “Το δόλωμα” που έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους μόλις 12 ημέρες πριν από τον “Εγωισμό”.
-Αρχικά για το ρόλο της ευαίσθητης και εύθραυστης αδερφής της Ζωής Λάσκαρη είχε επιλεχθεί η νεαρή 17χρονη, Έλενα Ναθαναήλ. Όμως μετά από τα πρώτα γυρίσματα ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης της ταινίας, Γιάννης Δαλιανίδης την αντικατέστησε με την Τζένη Ρουσσέα που ομολογουμένως ήταν εξαιρετική.
-Επίσης ο “Εγωισμός” αποτέλεσε το ντεμπούτο στον κινηματογράφο για τον γοητευτικό ηθοποιό, Λάκη Κομνηνό που στους τίτλους της ταινίας αναγράφεται ως Λάκης Παστός που ήταν και το πραγματικό του επίθετο.
Περίληψη της ταινίας, “Εγωισμός”
Μια κακομαθημένη κοπέλα, η Μαρία, δεν νοιάζεται για κανέναν άλλον παρά μόνο για τον εαυτό της και την καλοπέραση της. Σχετίζεται ερωτικά με τον αρραβωνιαστικό της αδελφής της, τον Κώστα, για να της πληρώνει τα χρέη που της δημιουργεί η σπάταλη ζωή της.
Ο Κώστας είναι τραπεζικός υπάλληλος και για να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της ερωμένης του, γίνεται καταχραστής. Όμως η Μαρία δεν διστάζει να τον εγκαταλείψει για χάρη του νεαρού Γιώργου.
Ο παθολογικός εγωισμός της μετατρέπεται σε απύθμενο έρωτα για τον Γιώργο, ο οποίος ναι μεν την αγαπά, αλλά δεν είναι διατεθειμένος να ανεχτεί τα καπρίτσια της. Όταν μάλιστα ο Γιώργος μαθαίνει την άστατη ζωή της, την εγκαταλείπει και η Μαρία κλονίζεται ψυχολογικά.
Ο Νίκος Φέρμας ήταν ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, από τους πιο σημαντικούς δευτεραγωνιστές του ελληνικού κινηματογράφου, με περίπου 150 ταινίες στο ενεργητικό του. Διακρίθηκε, κυρίως, σε ρόλους ανθρώπων της πιάτσας και του υποκόσμου, τους οποίους ερμήνευσε με ζωντάνια και πειστικότητα.
Ο Νίκος Χατζηανδρέου, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1905 από αγροτική οικογένεια. Καθιερώθηκε ως μπεσαλής και μεταμορφώθηκε στην σταδιοδρομία του σε έναν από τους μεγάλους δευτεραγωνιστές.
Ο στερεότυπος μάγκας του Ελληνικού κινηματογράφου σε μια προσπάθεια να δούμε την πορεία του στις ταινίες και στο θέατρο. Κωμωδίες, δράματα, επιθεωρήσεις. Ένας κλασικός τυπίστας, ένας εργάτης του θεάτρου που τα υπηρέτησε όλα με αφοσίωση.
Δείτε περισσότερα στο εξαιρετικό βίντεο που ετοίμασαν ο Ανδρόνικος Τζιβλέρης και το κανάλι, Kastalia.
Η ταινία, “Καλώς ήλθε το δολλάριο” προβλήθηκε τη σαιζόν 1967-1968 και έκοψε 164.239 εισιτήρια. Ήρθε στην 39η θέση σε 99 ταινίες. Είναι, επίσης, η πρώτη έγχρωμη ελληνική ταινία, με επεξεργασία εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα.
Το κόστος της ταινίας ανήλθε στα 5.000.000 δραχμές και λόγω του υψηλού της κόστους, παρέσυρε στην καταστροφή την παραγωγό εταιρία.
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου στην λαϊκή κωμωδία του Αλέκου Σακελάριου, βουτά στα άδυτα της Τρούμπας και σ’ ένα καμπαρέ. Στην προσπάθειά του να μάθει λίγα εγγλέζικα στις κοπέλες του μαγαζιού καταλήγει να κάνει ο ίδιος τον διερμηνέα κράχτη, στους ναύτες του 6ου Αμερικάνικου στόλου. Βγαίνοντας από αυτήν την περιπέτεια, ανασύρει μαζί του στο ήλιο, και μια βασανισμένη ψυχή…
Ο Κώστας Δούκας ήταν καλός ηθοποιός της επιθεώρησης και του μουσικού θεάτρου, αλλά και της κωμωδίας, στις Ελληνικές ταινίες. Δίπλα στον Κώστα Χατζηχρήστο, τον Ντίνα Ηλιόπουλο, τον Νίκο Σταυρίδη αλλά και τη Ρένα Βλαχοπούλου, έγραψε την δική του ιστορία. Με το ρόλο του μεγαλομπακάλη στον Ζήκο (της κακομοίρας) αλλά και του κυρ Θανάση Στριγκάρη στην ταινία, “Ο κος Πτέραρχος“, σφράγισε την υστεροφημία του.
Ο Κώστας Δούκας γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1895 και ήταν Έλληνας ηθοποιός και σεναριογράφος. Με ρουμελιώτικο μουστάκι και “τραχιά” συμπεριφορά, υπήρξε ένας από τους πιο απολαυστικούς μπαρμπάδες ή συζύγους της ελληνικής οθόνης, που είχε σαν αρχή το “όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος”.
Δείτε περισσότερα στο εξαιρετικό βίντεο που ετοίμασαν ο Ανδρόνικος Τζιβλέρης και το κανάλι, Kastalia.
Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος δεν είναι εύκολη υπόθεση. Δεν πρόκειται απλά και μόνο για έναν καλό ηθοποιό.
Ένας άνθρωπος που πολέμησε ο ίδιος στα βουνά της Αλβανίας μέσα στα χιόνια, στον πόλεμο του 40. Που βίωσε από πρώτο χέρι τον αγώνα για επιβίωση αλλά και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Και που όταν γκρίνιαζε ήξερε πολύ καλά γιατί γκρίνιαζε…
Μάρτιος 1933 Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος νεοσυλλέκτος στο 6ο σύνταγμα πεζικού στην Κόρινθο.
Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε το 1912 στο Διακοφτό. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου και πρωτοεμφανίστηκε το 1938, στον “Βασιλιά Ληρ” του Σαίξπηρ, σε ρόλο που του έδωσε ο δάσκαλός του Αιμίλιος Βεάκης.
Πρώτη κινηματογραφική εμφάνισή του ήταν το 1947, στην ταινία, “Παιδιά της Αθήνας” του Τάκη Μπακόπουλου. Ακολούθησαν άλλες 134 ταινίες, στις περισσότερες από τις οποίες κράτησε δευτερεύοντες ρόλους, κλέβοντας όμως πάντα την παράσταση.
Αν και το παρουσιαστικό του δεν είναι τέτοιο ώστε να χαρακτηριστεί ωραίος, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος ασκούσε μια ιδιαίτερη γοητεία στις γυναίκες. Και η διαδρομή του ήταν γεμάτη τόσες πολλές κατακτήσεις που χαριτολογώντας έλεγε ότι ανταγωνίζονταν σε αριθμό τις τρίχες που είχαν φύγει από το κεφάλι του!
Υπερβολή ή όχι, η αλήθεια είναι πως ο αγαπημένος ηθοποιός είχε τον τρόπο του με το αντίθετο φύλλο. Πιθανότατα ένας από τους λόγους που δεν παντρεύτηκε ποτέ να ήταν και αυτή η ροπή του προς το γυναικείο φύλο και η αδυναμία του στο φλερτ και το… κυνήγι.
Προς τιμή του, ο Δήμος Διακοφτού τοποθέτησε τη προτομή του στη παραλία του δήμου. Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έκανε πολλές αγαθοεργίες, κυρίως στην περιοχή όπου γεννήθηκε, χωρίς αυτό να είναι ευρέως γνωστό.
Δείτε περισσότερα στο εξαιρετικό βίντεο που ετοίμασαν ο Ανδρόνικος Τζιβλέρης και το κανάλι, Kastalia.
Το “Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα” είναι μια ταινία του 1965 παραγωγής, Δαμασκηνός – Μιχαηλίδης. Το σενάριο και η σκηνοθεσία ανήκει στον Γιώργο Τζαβέλα και αποτελεί το κύκνειο άσμα του – την τελευταία του ταινία. Με τους Γιώργο Κωνσταντίνου, Μάρω Κοντου, Δέσπω Διαμαντίδου, Σταύρος Ξενίδης, Δημήτρη Καλιβωκά, Λίλη Παπαγιάννη, Κατερίνα Γώγου.
Στο θέατρο ανέβηκε το φθινόπωρο του 1959 από το θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη, με την Ιλυα Λιβυκού, τη Σμάρω Στεφανίδη τον Βαγγέλη Πρωτόπαπα.
Πρόκειται για μια σφιχτοδεμένη και μοντέρνα στην αφήγηση ιστορία που διαπραγματεύεται το ζήτημα της αιώνιας πάλης ανάμεσα στην γυναίκα και τον άνδρα.
-Η ταινία, “Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα” θίγει, αρχικά, το πρόβλημα της μεταλλασσόμενης Αθήνας. Μαζί με αυτό, όμως, άμεσα και ξεκάθαρα, παρουσιάζει τα προβλήματα των ανθρωπίνων σχέσεων και τις δυσκολίες της καθημερινότητας. Το ζευγάρι του Γιώργου Τζαβέλλα, είναι ένα ζευγάρι χαρακτηριστικό της εποχής και των νέων ηθών, που ξεπερνάει με αγώνα τις δυσκολίες της συμβίωσης και το πετυχαίνει. Ο Γιώργος Κωνσταντίνου, στο ρόλο του Αντωνάκη αλλά και η Μάρω Κοντού, στο ρόλο της Ελένης, πλάθουν δύο θαυμάσιους ρόλους.
Επίσης, είναι η τελευταία ταινία που σκηνοθέτησε ο σπουδαίος Έλληνας σκηνοθέτης, Γιώργος Τζαβέλλας. Ενώ και η ερμηνεία του Γιώργου Κωνσταντίνου, στο ρόλο του Αντώνη Κοκοβίκου, θεωρείται μια από τις καλύτερες του.
Δείτε περισσότερα στο εξαιρετικό βίντεο που ετοίμασαν ο Ανδρόνικος Τζιβλέρης και το κανάλι, Kastalia.
Μετανάστευση. Ένα θέμα που πολύ το τίμησε ο παλιός καλός ελληνικός κινηματογράφος. Το σήκωνε άλλωστε ιδιαιτέρως η εποχή, σχεδόν κάθε οικογένεια είχε κάποιον δικό της στα ξένα.
Υπό μια έννοια συνεπώς, η “θεία απ’ το Σικάγο” δεν ήταν μόνο η Γεωργία Βασιλειάδου. Ήταν οι θείες μας. Οι δικοί μας άνθρωποι.
Ναι, είναι γεμάτες οι ταινίες μας από αυτό το φαινόμενο. Από το συγγενή δηλαδή εκ του εξωτερικού. Που έρχεται ή δεν έρχεται, που στέλνει τσεκ ή γράμματα με ευχές. Πάντα εκεί με κάποιον τρόπο! Και το θέμα καλύφτηκε με πολλούς τρόπους, σε πολλές διαφορετικές ταινίες.
Δείτε περισσότερα στο εξαιρετικό βίντεο που ετοίμασαν ο Ανδρόνικος Τζιβλέρης και το κανάλι Kastalia.
Η Μαρία Δαβιδοπούλου υποδυόμενη πάντα την “τροφαντή” κοπέλα που την πείραζαν όλοι για τα κιλά της, αποτέλεσε χαρακτηριστική μορφή της βιντεοκασέτας. Γεννήθηκε πιθανώς το 1958, σύμφωνα με τη βάση retroDB.
Χωρίς να χρειάζεται στις περισσότερες περιπτώσεις να πει παραπάνω από 2-3 ατάκες, πρωταγωνίστησε σε σκηνές που έμειναν αξέχαστες και λέγονται μέχρι και σήμερα.
Δύστυχος δεν μπορέσαμε να βρούμε τίποτα για την προσωπική της ζωή. Το μόνο ότι έμενε στην περιοχή της Κυψέλης.
Δύο από τις καλύτερες ατάκες που λέγονται μέχρι και σήμερα είναι οι εξής:
Μπαμπά, μ’ αρέσει, τον αγαπώ στην ταινία, “Κλεφτρόνι και τζέντλεμαν”
Συνοδευόμενη από τους γονείς της, περιμένει στο σπίτι του Στάθη Ψάλτη ως νύφη-έκπληξη. Ζητάει έξτρα νεραντζάκι με ναζιάρικη ερώτηση “θεία, έχει κι άλλο”; Και μετά το παραλήρημα του απελπισμένου γαμπρού (με επτά χαστούκια και ατάκες όπως το “βλέπω το πρόσωπο στον κ…ο και τον κ…ο στο πρόσωπο”) όχι μόνο δεν πτοείται, αλλά στυλώνει τα πόδια και αναφωνεί την ώρα της αναχώρησης: ”Μπαμπά, μ’ αρέσει, τον αγαπώ”…
Ρε τσόγλανε, με λέρωσες στην ταινία, Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα 2
Όταν τον φλερτάρει τον Μπίλια λοιπόν με πονηρό “σπατουλάρισμα” σε κουταλάκι κι εκείνος εκμυστηρεύεται τον μπελά που έχει βρει στον Σταμάτη Γαρδέλη, ο τελευταίος αναλαμβάνει να τον γλιτώσει: Με εκούσια στραβοστεκιά-γιαούρτωμα και φανταστική ατάκα, ”Ρε τσόγλανε, με λέρωσες”…
Ο Γιάννης Μαρής (πραγματικό όνομα Ιωάννης Τσιριμώκος) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος και συγγραφέας. Έγραψε δεκάδες βιβλία και σενάρια για τον κινηματογράφο. Θεωρείται ο πατέρας του...
Η Λιάνα Ορφανού γεννήθηκε το 1932 στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε στη δραματική σχολή Ελληνικού και Εθνικού ωδείου (Μιχάλη Κουνελάκι και Θάνου Τράγκα, αντίστοιχα).Το 1952...
