Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος δεν είναι εύκολη υπόθεση. Δεν πρόκειται απλά και μόνο για έναν καλό ηθοποιό.
Ένας άνθρωπος που πολέμησε ο ίδιος στα βουνά της Αλβανίας μέσα στα χιόνια, στον πόλεμο του 40. Που βίωσε από πρώτο χέρι τον αγώνα για επιβίωση αλλά και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Και που όταν γκρίνιαζε ήξερε πολύ καλά γιατί γκρίνιαζε…
Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος νεοσυλλέκτος στο 6ο σύνταγμα πεζικού στην Κόρινθο.
Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε το 1912 στο Διακοφτό. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου και πρωτοεμφανίστηκε το 1938, στον “Βασιλιά Ληρ” του Σαίξπηρ, σε ρόλο που του έδωσε ο δάσκαλός του Αιμίλιος Βεάκης.
Πρώτη κινηματογραφική εμφάνισή του ήταν το 1947, στην ταινία, “Παιδιά της Αθήνας” του Τάκη Μπακόπουλου. Ακολούθησαν άλλες 134 ταινίες, στις περισσότερες από τις οποίες κράτησε δευτερεύοντες ρόλους, κλέβοντας όμως πάντα την παράσταση.
Αν και το παρουσιαστικό του δεν είναι τέτοιο ώστε να χαρακτηριστεί ωραίος, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος ασκούσε μια ιδιαίτερη γοητεία στις γυναίκες. Και η διαδρομή του ήταν γεμάτη τόσες πολλές κατακτήσεις που χαριτολογώντας έλεγε ότι ανταγωνίζονταν σε αριθμό τις τρίχες που είχαν φύγει από το κεφάλι του!
Υπερβολή ή όχι, η αλήθεια είναι πως ο αγαπημένος ηθοποιός είχε τον τρόπο του με το αντίθετο φύλλο. Πιθανότατα ένας από τους λόγους που δεν παντρεύτηκε ποτέ να ήταν και αυτή η ροπή του προς το γυναικείο φύλο και η αδυναμία του στο φλερτ και το… κυνήγι.
Προς τιμή του, ο Δήμος Διακοφτού τοποθέτησε τη προτομή του στη παραλία του δήμου. Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έκανε πολλές αγαθοεργίες, κυρίως στην περιοχή όπου γεννήθηκε, χωρίς αυτό να είναι ευρέως γνωστό.
Δείτε περισσότερα στο εξαιρετικό βίντεο που ετοίμασαν ο Ανδρόνικος Τζιβλέρης και το κανάλι, Kastalia.
