Η ταινία, “Υπολοχαγός Νατάσσα” προβάλλεται κάθε χρόνο στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου αλλά ταυτόχρονα αποτελεί μια από τις πιο δημοφιλείς ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Χαρακτηριστική είναι και η σκηνή με τα πολυβόλα έξω από την εκκλησία που γινόταν ο γάμος της Αλίκης Βουγιουκλάκη και του Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
Πρόκειται για μια σκηνή που προκαλεί δέος κάθε φορά που την βλέπει κανείς ενώ η ερμηνεία του Σπύρου Καλογήρου είναι καθηλωτική. Αυτό που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι το πού βρίσκεται αυτή η εκκλησία και ποια είναι τελικά. Πρόκειται για μια εκκλησία που βρίσκεται στην Αττική.
Η υπόθεση της ταινίας, “Υπολοχαγός Νατάσσα”
Η αφήγησή της γίνεται ενώ η πρωταγωνίστρια βρίσκεται στο Νταχάου το 1965. Η Νατάσσα Αρσένη (Αλίκη Βουγιουκλάκη) απουσιάζει περισσότερα από 20 χρόνια από την Ελλάδα. Λίγο πριν επιστρέψει στην πατρίδα της αποφασίζει και επισκέπτεται το πρώην στρατόπεδο συγκέντρωσης. Εκεί, μέσα στο τρένο της επιστροφής στην πατρίδα αρχίζει να θυμάται τα χρόνια της κατοχής.
Ανακαλεί τις στιγμές που ανάμεσα στους Γερμανούς αξιωματικούς ήταν και ο συμφοιτητής της στο ωδείο, Μαξ Ρόιτερ, ο οποίος έγινε υπολοχαγός των SS. Ένας άνδρας που η μητέρα του ήταν όχι μόνο Ελληνίδα αλλά μέλος της αντίστασης. Ο Μαξ (Κώστας Καρράς) κυνηγούσε τον Ορέστη (Δημήτρης Παπαμιχαήλ), έναν αντάρτη που η Νατάσσα βοήθησε δύο φορές, τη μία στην Κωπαΐδα και την άλλη φορά στην Αθήνα. Τον άνθρωπο που ερωτεύτηκε και τελικά παντρεύτηκε σε σκληρές συνθήκες.
Σε ποια εκκλησία της Αττικής γυρίστηκε η διάσημη σκηνή με τα πολυβόλα
Η εκκλησία που γυρίστηκαν τα εξωτερικά πλάνα της ταινίας, “Υπολοχαγός Νατάσσα” (γιατί τα εσωτερικά έγιναν άλλου) είναι ο Άγιος Βασίλειος στο Δημοτικό Κοιμητήριο Βουλιαγμένης. Πρόκειται για μια πολύ όμορφη εκκλησία με κήπο που αν την δει κανείς σήμερα, βλέπει ότι δεν διαφέρει πολύ από τις εικόνες που βλέπαμε στην ταινία.
Τα χαρακτηριστικά σκαλιά στα οποία στεκόταν το ζευγάρι με την Βουγιουκλάκη να έχει αιματοβαμμένο νυφικό και η αυλή που ήταν γεμάτη Έλληνες για να δώσουν το σύνθημα χτυπώντας τις καμπάνες.
Ωστόσο τα εσωτερικά πλάνα δεν έγιναν στην ίδια εκκλησία ενώ ήταν πολύ συνηθισμένο στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο να επιλέγονται διαφορετικά μέρη για την ίδια σκηνή.
