Την πανέμορφη Υβόν Σανσόν τη θυμόμαστε από τη συμμετοχή της στην ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα, ”Μια ζωή την έχουμε” (1958), στο πλευρό του Δημήτρη Χορν.
Ήταν και η πρώτη απόπειρα του Φίνου να ξανοιχτεί στο εξωτερικό, φέρνοντας από την Ιταλία την Ευρωπαία σταρ Υβόν Σανσόν. Για να είμαστε ακριβείς, ωστόσο, ακόμη και τότε, στις δόξες της, η Σανσόν δεν ήταν ”πρώτο όνομα”.
Ήταν μία στάρλετ που εμφανιζόταν σε λαϊκές ταινίες της γείτονος, κυρίως αισθηματικές κομεντί. Αντίθετα, θα λέγαμε πως τα σημαντικότερα περάσματα της από τον κινηματογράφο τα έκανε πολλά χρόνια αργότερα, όπως θα δούμε παρακάτω, σε ώριμη ηλικία.
Η ταινία ”Μια ζωή την έχουμε” του καλού σκηνοθέτη Γιώργου Τζαβέλλα με τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι και με συμπρωταγωνιστή της Υβόν Σανσόν, τον Δημήτρη Χορν, αγαπημένο παιδί του Φίνου, δεν περπάτησε. Έκανε πρεμιέρα στις 8 Μαΐου του 1958 και έκοψε 98.584 εισιτήρια στην α’ προβολή της στην Αθήνα. Αντίθετα, η ”Θεία από το Σικάγο”, που γυρίστηκε ως ”παρακατιανή” ταινία, ήρθε πρώτη σε εισπράξεις την ίδια χρονιά.
Ίσαμε τότε που γυρίστηκε το ”Μια ζωή την έχουμε” και από το 1946, που άρχισε να παίζει στον κινηματογράφο, η Υβόν Σανσόν είχε εμφανιστεί σε ταινίες, κομεντί και μελοδράματα, των Αλμπέρτο Λατουάντα, Ρικάρντο Φρέντα, Λουίτζι Κομεντσίνι κ.α.
Μία απ’ αυτές τις ταινίες, μολονότι δεν διεκδικεί σήμερα καμία σημαντική θέση στον παγκόσμιο κινηματογράφο, έφτασε για να την αναδείξει σε σταρ στη χώρα μας, όπως και τον συμπρωταγωνιστή της, τον Ιταλό γόη Αμαντέο Νατσάρι: Επρόκειτο για το αισθηματικό δράμα ”Torna! (ελλην. τίτλος Γύρνα πίσω) του Ραφαέλο Ματαράζο από το 1953.
Η Υβόν Σανσόν είχε γεννηθεί τον Αύγουστο του 1925 (και όχι τον Ιανουάριο του 1926) στη Θεσσαλονίκη από πατέρα Γάλλο ελληνορωσικής καταγωγής και μητέρα Τουρκάλα. Το πραγματικό της όνομα ήταν Σαπουντζάκη. Στην Ιταλία έφυγε στις αρχές της δεκαετίας του 1940, σε εφηβική ηλικία, όπου ασχολήθηκε εκτενώς και αποκλειστικά με τον κινηματογράφο.
Όταν τη ζήτησε ο Φίνος για την ταινία του Τζαβέλλα, θυμόταν ελάχιστα τα ελληνικά, εξ ου και ντουμπλαρίστηκε από την ηθοποιό Θεανώ Ιωαννίδου. Η άφιξη της όμως στην Αθήνα προκάλεσε πάταγο, αποτέλεσε το Νο 1 κοσμικό νέο της εποχής και για χάρη της διοργανώθηκαν πάρτι και δεξιώσεις.
Ο Φίνος έφτασε στο σημείο να φτιάξει μέχρι και τουαλέτες, εφόσον στα στούντιο των Αγίων Αναργύρων μέχρι και το 1957 οι ηθοποιοί έκαναν στα χωράφια την ”ανάγκη” τους. Παροιμιώδης η ατάκα του Ορέστη Μακρή, καθώς η θρυλική ”Θεία από το Σικάγο” γυριζόταν ταυτόχρονα με το ”Μια ζωή την έχουμε”: Έπρεπε νά’ρθει η ακατονόμαστη για να κατουρήσουμε σαν άνθρωποι…
Παρ’ όλο το προμόσιον, η ταινία ”Μια ζωή την έχουμε” του καλού σκηνοθέτη Γιώργου Τζαβέλλα με τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι και με συμπρωταγωνιστή της Σανσόν, τον Δημήτρη Χορν, αγαπημένο παιδί του Φίνου, δεν περπάτησε. Έκανε πρεμιέρα στις 8 Μαΐου του 1958 και έκοψε 98.584 εισιτήρια στην α’ προβολή της στην Αθήνα. Αντίθετα, η ”Θεία από το Σικάγο”, που γυρίστηκε ως ”παρακατιανή” ταινία, ήρθε πρώτη σε εισπράξεις την ίδια χρονιά.
Έκτοτε, η Υβόν Σανσόν, επιστρέφοντας στην Ιταλία, συνέχισε να παίζει στον κινηματογράφο. Ξεχωριστές οι συμμετοχές της στις ταινίες ”This angry age” (1958) του Ρενέ Κλεμάν, στο πλάι του Άντονι Πέρκινς και της Σιλβάνα Μανγκάνο και ”World of miracles” (1959) του Λουίτζι Καπουάνο με τη Βίρνα Λίζι.
Με την είσοδο στη δεκαετία του 1960, περιορίστηκαν και οι εμφανίσεις της στο σινεμά. Ακόμη μία κομεντί, ένα σπαγγέτι γουέστερν και φτάνουμε ίσως στον σημαντικότερο ρόλο της καριέρας της, αυτόν της μητέρας της Τζούλια (Στεφανία Σαντρέλι), στο πολιτικό δράμα ”Il Conformista” (1970) του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι – η ταινία ήταν υποψήφια για τη Χρυσή Άρκτο στο 20ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.
Στα δικά μας κινηματογραφικά δρώμενα η Υβόν Σανσόν θα επιστρέψει το 1971, συμμετέχοντας στη δεύτερη και τελευταία μεγάλου μήκους ταινία του καλού σκηνοθέτη Κωστή Ζώη. Τίτλος της, ”Θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι εμείς”, σε σενάριο του Ζώη και του Κώστα Μουρσελά. Αυτή θεωρητικά ήταν και η τελευταία της εμφάνιση στον κινηματογράφο.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της τα πέρασε στη Μπολόνια της Ιταλίας κοντά στην κόρη της. Όταν η Υβόν Σανσόν πέθανε σε ηλικία 78 ετών, το ημερολόγιο έδειχνε 23 Ιουλίου του 2003.
Υβόν Σανσόν: Φιλμογραφία
| Έτος | Τίτλος ταινίας |
|---|---|
| 1958 | Μια ζωή την έχουμε |
| 1972 | Θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι εμείς |
Αναδημοσίευση άρθρου απο το lifo.gr
