Το “Γνώριζες ότι” του Ελληνικού κινηματογράφου συνεχίζεται…
Ο δημοσιογράφος και αρθρογράφος του ellinikoskinimatografos.gr, Χρήστος Κωνσταντίνου έψαξε και βρήκε άγνωστες πτυχές από παρασκήνια ταινιών και μας τις αποκαλύπτει…
1ο: Η Ζωή Λάσκαρη ήταν η πιο πιστή στον Φίνο από όλους. Η ίδια είχε επανειλημμένα πει ότι ουσιαστικά θεωρούσε τον Φίνο και τη σύζυγό του, τη Τζέλα, δεύτερους γονείς της. Ένα από τα σχέδια που αναγγέλθηκαν από τη Φίνος Φιλμ για τη Ζωή, αλλά δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ ήταν και “Ο πρωτευουσιάνος” (1962), κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου θεατρικού έργου του Γεωργίου Ρούσσου, με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Ο Παπαμιχαήλ και η Λάσκαρη θα συνεργάζονταν αρκετά αργότερα στο μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη “Ερασταί του ονείρου” (1974).
2ο: Μόνο 23 ημέρες χρειάστηκαν για να γυριστούν όλες οι σκηνές της ταινίας, “Κορόιδο γαμπρέ”.
Ενώ η πιο δύσκολη ήταν εκείνη με το ποντίκι αφού η Άννα Παϊτατζή όντως το φοβόταν με αποτέλεσμα οι σκηνές της να είναι απόλυτα ρεαλιστικές.
3ο: Η Κατερίνα Γώγου υπήρξε στο πλευρό του Νικόλα Άσιμου την περίοδο που αντιμετωπιζόταν από όλους ως περιθωριακός και ήταν φίλη του Παύλου Σιδηρόπουλου, του Αντώνη Καφετζόπουλου και της Όλιας Λαζαρίδου.
4ο: Στην ταινία “Το ποντικάκι” το ρόλο της Αλίκης Βουγιουκλάκη ήταν αρχικά να παίξει η Έλλη Λαμπέτη αλλά εκείνη αρνήθηκε επειδή γύριζε το “Κυριακάτικο Ξύπνημα”.
5ο: Το 1987 η Άννα Καλουτά πρωταγωνίστησε σε τέσσερις βιντεοταινίες ενώ γύρισε άλλη μια τελευταία, το 1988 σε σκηνοθεσία Γιάννη Βόγλη. Τίτλος της “Ο υπηρέτης μου κι εγώ”.
6ο: Στη ταινία, “Κορίτσια για φίλημα” για πρώτη φορά στο ελληνικό κινηματογράφο παίζεται με στερεοφωνικό ήχο, όλο αυτό το έξοδο το έκανε ο Φίνος για να παιχτεί η ταινία έτσι μόνο στο “Αττικόν”, του οποίου τα μηχανήματα τα διαμόρφωσε ο ίδιος για να έχει σωστό ηχητικό αποτέλεσμα. Ανάμεσα στα κορίτσια στην αποθέωση του φινάλε είναι και το μανεκέν Μπετίνα Τσοπέη αδελφή τότε της Μις Υφήλιος, Κορίνας Τσοπέη.
Το κοστούμι οριεντάλ της Μάρθας Καραγιάννη το δάνεισε η χορεύτρια ανατολικών χορών, Ρέα Μανέλη και το κοστούμι της αποθέωσης της Ζωής Λάσκαρης ήταν δανεικό από την Χρυσούλα Ζώκα η οποία το φορούσε και στην ταινία, “Η κυρία του κυρίου“.
7ο: Η εξαιρετική ταινία τέχνης, “Αμόκ” στο ελληνικό κοινό δεν είχε καμιά εμπορική επιτυχία. Ο Φίνος για να την ξεφορτωθεί την πούλησε σε ευτελές ποσό σε κάποιον ξένο πράκτορα.
8ο: Στην ταινία, “Ορατότης Μηδέν” ένα από τα σημαντικά στοιχεία της ταινίας αυτής είναι ότι ξεπήδησε ένα μεγάλο αστέρι του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού, ο Στράτος Διονυσίου.
Tραγουδούσε ήδη μια δεκαετία σε μικρά λαϊκά μαγαζιά, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία και ήταν ο Μίμης Πλέσσας που πρόσεξε τη φωνή του και του έδωσε τη μεγάλη ευκαιρία να τραγουδήσει το “Βρέχει φωτιά στη στράτα μου” σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και μάλιστα χωρίς καν να εμφανίζεται ο ίδιος παρά μόνο η φωνή του από ένα πικ απ.
Οι σκηνές στη θάλασσα και όλες τις επικίνδυνες σκηνές της γύρισε ο ίδιος ο Νίκος Κούρκουλος χωρίς να τον αντικαταστήσει κανείς.
9ον: Ο πρώτος κινηματογραφικός πρωταγωνιστικός ρόλος του Στάθη Ψάλτη και μάλιστα διπλός ήταν το 1981 στην τρελή κωμωδία, “Τροχονόμος Βαρβάρα“. Ενώ ο τελευταίος του ήταν στην επίσης κωμωδία του Γιάννη Χαρτοματζίδη, “Απαγωγή στα τυφλά” το 1989.
10ο: Ο Βασίλης Λογοθετίδης πρωταγωνίστησε μόνο σε 11 ταινίες. Το ξεκίνημα του στην μεγάλη οθόνη έγινε το 1936 με την Ελληνοτουρκική παραγωγή, “Ο κακός δρόμος” στο πλάι δύο κορυφαίων Ελληνίδων ηθοποιών. Της Μαρίκας Κοτοπούλη και της Κυβέλης. Δυστυχώς όμως σήμερα η ταινία αυτή θεωρείτε χαμένη.
11ο: Η Έλενα Ναθαναήλ έκανε την πρώτη της θεατρική εμφάνιση σε περιοδεία με το έργο, “Αντρα θέλω” και συμπρωταγωνιστή της το Γιώργο Κωνσταντίνου. Την εποχή εκείνη οι δυο ηθοποιοί ήταν ζευγάρι και πολλοί πίστευαν ότι η σχέση τους θα κατέληγε σε γάμο.
Όλα ξεκίνησαν το 1968 στα γυρίσματα της ταινίας, “Ξύπνα Βασίλη“. Εκεί ο Γιώργος και η Έλενα υποδύθηκαν τα αδέλφια. Στην πραγματικότητα όμως ήταν τρελά ερωτευμένοι μεταξύ τους.
12ο: Ο Δημήτρης Χορν ήταν ο πρωταγωνιστής στις πρώτες ταινίες τριών σκηνοθετών της χρυσής εποχής του Ελληνικού κινηματογράφου. “Η Φωνή της καρδιάς” (1943) του Δημήτρη Ιωαννόπουλου, “Τα χειροκροτήματα” (1944) του Γιώργου Τζαβέλλα και “Κυριακάτικο ξύπνημα” (1954) του Μιχάλη Κακογιάννη. Στις δύο πρώτες συμπρωταγωνίστησε με την Καίτη Πάνου και την Ζινέτ Λακάζ στις παρθενικές τους εμφανίσεις στην μεγάλη οθόνη.
