Ο Βασίλης Αυλωνίτης γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Ιανουαρίου του 1904 και ήταν από τους σημαντικότερους κωμικούς του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Η σκηνή τον έλκυε από παιδί και το ταλέντο του ήταν πηγαίο. Ωστόσο, δεν σπούδασε υποκριτική και η πρώτη εμφάνισή του ως ηθοποιός ήταν μάλλον τυχαία.
Αφού τελείωσε το σχολείο και απολύθηκε από το στρατό, έπιασε δουλειά στο θέατρο “Έντεν” του Θησείου ως βοηθός στα σκηνικά. Τα βράδια, μετά την παράσταση, ακολουθούσε τους ηθοποιούς σ’ ένα γειτονικό ταβερνάκι και όταν ερχόταν στο κέφι διασκέδαζε με τα καμώματά του τους θεατρίνους και τους θαμώνες.
Ένα από εκείνα τα βράδια του 1924, τον σπρώξανε ξαφνικά για “πλάκα” και βγήκε στη σκηνή. Στην αρχή τα ’χασε, αμέσως όμως και με το πρώτο γέλιο της πλάκας συνήλθε κι άρχισε να χορεύει, κουνώντας τα χέρια και τα πόδια του κωμικά, κάνοντας διάφορες γκριμάτσες. Ο κόσμος τρελάθηκε στο γέλιο και το χειροκρότημα που για πρώτη φορά εισέπραξε ήταν ενθουσιώδες. Εκείνο το βράδυ, στο θέατρο «Έντεν» του Θησείου, γεννήθηκε ένας μεγάλος κωμικός.
Το επίσημο ντεμπούτο του έγινε λίγους μήνες αργότερα, με το θίασο της Ελένης Ζαφειρίου, στο έργο “Ερωτικές Γκάφες”. Ακολούθησαν πολλές οπερέτες και κωμωδίες έως το 1928, οπότε συγκρότησε δικό του θίασο και ασχολήθηκε με την επιθεώρηση. Το καλοκαίρι του 1960 συνεργάστηκε με τους Νίκο Ρίζο, Γιάννη Γκιωνάκη, Τάκη Μηλιάδη και Ρένα Βλαχοπούλου, στο θέατρο “Μετροπόλιταν”, στο έργο του Γ. Γιαννακόπουλου “Κάθε καρυδιάς καρύδι”.
Την επόμενη χρονιά δημιουργήθηκε η θιασαρχική τριάδα, “Βασίλης Αυλωνίτης – Γεωργία Βασιλειάδου – Νίκος Ρίζος”, που διατηρήθηκε, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία, έως το 1965, παρουσιάζοντας διάφορες κωμωδίες, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στη Γερμανία για τους μετανάστες.
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε ο Βασίλης Αυλωνίτης για πρώτη φορά το 1929, στην ταινία “Μαρία η Πενταγιώτισσα” του Αχιλλέα Μαδρά. Ακολούθησαν άλλες ογδόντα, από τις οποίες ξεχωρίζουν “Η ωραία των Αθηνών” (1954), “Λατέρνα Φτώχεια και Φιλότιμο” (1955), “Το Αμαξάκι” (1957), “Λατέρνα Φτώχεια και Γαρύφαλλο” (1957), “Ο Θησαυρός του Μακαρίτη” (1959), “Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο Κοντός” (1960), “Η Χιονάτη και τα 7 Γεροντοπαλίκαρα” (1960), “Η Κυρία Δήμαρχος” (1960), “Τέρμα τα Δίφραγκα” (1962), “Οι Γαμπροί της Ευτυχίας” (1962), “Κορόιδο Γαμπρέ” (1962), “Ο Παράς κι ο Φουκαράς” (1964), “Η Σοφερίνα” (1964), “Ησαΐα χόρευε” (1966), “Ο Πεθερόπληκτος” (1968), “Κάθε Κατεργάρης στον Πάγκο του” (1969).
Για τελευταία φορά ο Βασίλης Αυλωνίτης εμφανίστηκε στην ταινία “Η Αριστοκράτισσα και ο Αλήτης” το 1970. Λίγες μέρες αφότου ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα, στις 10 Μαρτίου, πέθανε από καρδιακή προσβολή.
Βασίλης Αυλωνίτης: Εργολαβία
1953 | 30 το δολάριο |
1952 | Βασίλισσα της νύχτας |
1966 | Βρε πού πάμε |
1951 | Γαλανός ουρανός |
1960 | Κάθε καρυδιάς καρύδι |
1962 | Κάτω οι γυναίκες |
1931 | Κατεργάρα |
1953 | Κοντή φούστα |
1966 | Λαγοί με πετραχήλια |
1930 | Λοβιτούρα |
1945 | Μπλε και άσπρο |
1947 | Να τι θέλει ο λαός |
1952 | Να τι θα πει Αθήνα |
1940 | Οι κωμωδίες της ζωής |
1964 | Πέντε λεπτά απ’ την Ομόνοια |
1940 | Παύσατε πυρ |
1944 | Πρίγκηψ Μουρούζης |
1951 | Σκάνδαλα γυναικών |
1955 | Τζώνηδες και καουμπόυ |
1945 | Χαρούμενες ώρες |
1958 | Χειμώνας στην Αθήνα: Ένας ησφαλισμένος του ΙΚΑ |
1953 | Χρυσά κουτάλια |
1929 | Μαρία Πενταγιώτισσα |
1945 | Διπλή θυσία |
1952 | Ο άλλος |
1954 | Η ωραία των Αθηνών |
1954 | Χαρούμενο ξεκίνημα |
1955 | Γλέντι λεφτά κι αγάπη |
1955 | Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο |
1956 | Η καφετζού |
1957 | Κατά λάθος μπαμπάς |
1957 | Λατέρνα φτώχεια και γαρύφαλλο |
1957 | Μπάρμπα-Γιάννης ο κανατάς |
1957 | Ο θείος της Βιολέττας |
1957 | Της νύχτας τα καμώματα |
1957 | Το αμαξάκι |
1957 | Η Αθήνα χορεύει ροκ εν ρολ |
1958 | Μακρυά απ’ τον κόσμο |
1958 | Μια ζωή την έχουμε |
1958 | Ο λεφτάς |
1958 | Ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας |
1958 | Τέσσερις νύφες και ένας γαμπρός |
1958 | Το εισπρακτοράκι |
1959 | Ο θησαυρός του μακαρίτη |
1959 | Σαρακατσάνισσα |
1960 | Αγαπούλα μου |
1960 | Η κυρία δήμαρχος |
1960 | Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλλήκαρα |
1960 | Καλημέρα Αθήνα |
1960 | Το αγρίμι |
1961 | Μάνα μου τον αγάπησα |
1961 | Το έξυπνο πουλί |
1961 | Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο κοντός |
1962 | Γαμπρός για κλάματα |
1962 | Έξυπνοι και κορόιδα |
1962 | Η Ελληνίδα και ο έρωτας |
1962 | Κορόιδο γαμπρέ |
1962 | Ο Μιχαλιός του 14ου συντάγματος |
1962 | Όταν λείπη η γάτα |
1962 | Πεζοδρόμιο |
1962 | Τέρμα τα δίφραγκα |
1962 | Το καρπουζάκι |
1962 | Οι γαμπροί της Ευτυχίας |
1963 | Αγάπησα και πόνεσα |
1963 | Ένας βλάκας με πατέντα |
1963 | Λενιώ η βοσκοπούλα |
1963 | Μικροί και μεγάλοι εν δράσει |
1963 | Ο ανηψιός μου ο Μανόλης |
1963 | Ο Θύμιος στη χώρα του στριπτίζ |
1963 | Ο ψευτοθόδωρος |
1963 | Το τεμπελόσκυλο |
1963 | Τρίτη και 13 |
1964 | Άλλος για το εκατομμύριο |
1964 | Η σωφερίνα |
1964 | Ήταν όλοι τους κορόιδα |
1964 | Μια εβδομάδα στον παράδεισο |
1964 | Ο Γιάννης τάκανε θάλασσα |
1964 | Ο λαγοπόδαρος |
1964 | Ο παράς και ο φουκαράς |
1964 | Οι προικοθήρες |
1964 | Τρία κορίτσια από την Αμέρικα |
1964 | Πικρή μου αγάπη |
1965 | Δύσκολοι δρόμοι |
1965 | Ένα έξυπνο έξυπνο μούτρο |
1965 | Και οι 14 ήταν υπέροχοι |
1965 | Τα δίχτυα της ντροπής |
1966 | Διπλοπεννιές |
1966 | Έχω δικαίωμα να σ’ αγαπώ |
1966 | Η αδελφή μου θέλει ξύλο |
1966 | Ησαϊα χόρευε |
1966 | Ο Μελέτης στην άμεσο δράση |
1966 | Ο μπαμπάς μου ο τέντι μπόις |
1966 | Πονηρός πράκτωρ Καραγκιόζης |
1966 | Σκλάβοι της μοίρας |
1966 | Φίφης ο ακτύπητος |
1967 | Σήκω χόρεψε συρτάκι |
1968 | Τόσα όνειρα στους δρόμους |
1968 | Ο πεθερόπληκτος |
1969 | Η αρχόντισσα του λιμανιού |
1969 | Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του |
1969 | Τα κορόιδα η βαλίτσα μου κι εγώ |
1969 | Φοβάται ο Γιάννης το θεριό |
1970 | Η αριστοκράτισσα και ο αλήτης |
1978 | Παράσταση για ένα ρόλο |