Ο Φιλοποίμην Φίνος μπορεί να θεωρούνταν – και σίγουρα να ήταν – ο «Πατριάρχης του ελληνικού κινηματογράφου», ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι υποτιμούσε τους ανταγωνιστές του, έστω κι αν κατά γενική ομολογία, η ποιότητα των δικών τους ταινιών ήταν τουλάχιστον ένα σκαλί πιο κάτω.
Αντίθετα, τους εκτιμούσε όλους και πάντα παρακολουθούσε τις κινήσεις τους, θεωρώντας ότι θα είχε κάτι να μάθει από αυτές. Το 1966 η εταιρεία, Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης γυρίζει την ταινία με τίτλο «Διπλοπενιές», με πρωταγωνιστές την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
Σκηνοθέτης της ήταν ο Γιάννης Σκαλενάκης, σε σενάριο Αλέκου Σακελλάριου. Η ταινία είναι πλημμυρισμένη από λαϊκές επιτυχίες της εποχής, όπου το μπουζούκι έχει τον πρώτο λόγο.
Πρόκειται για μια μουσική κωμωδία, η οποία σημείωσε εξαιρετική επιτυχία και διεθνώς, αφού έκανε αισθητή παρουσία τόσο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν στην Ισπανία το 1966, όσο και στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, την ίδια χρονιά.
Βλέποντας ο Φίνος την επιτυχία της ταινίας αυτής καταλαβαίνει ότι υπάρχει μια νέα τάση στον ελληνικό κινηματογράφο, την οποία θα πρέπει να ακολουθήσει αλλά και να εξελίξει περαιτέρω, όπως άρμοζε στη δυναμική της εταιρείας του. Έτσι επιβάλει στον Γιάννη Δαλιανίδη να προσθέσει περισσότερα ελληνικά στοιχεία στα μιούζικαλ και να καταργήσει το σινεμασκόπ.
Όλα αυτά διότι είχε στο μυαλό του να γυρίσει και ο ίδιος μια ανάλογη, μουσική ταινία, με στόχο την διεθνή αγορά. Έτσι, το 1967 γυρίζει την μουσική κωμωδία «Οι θαλασσιές οι χάντρες», σε σενάριο και σκηνοθεσία του Δαλιανίδη και πρωταγωνιστές κορυφαία ονόματα της εποχής όπως την λαμπερή Ζωή Λάσκαρη, τον Φαίδων Γεωργίτση, τον Κώστα Βουτσά, τον Γιώργο Τσιτσόπουλο, την Μάρθα Καραγιάννη, την Μαίρη Χρονοπούλου κ.α.
Η ταινία είναι πλημμυρισμένη από τη μοναδική μουσική και τα υπέροχα τραγούδια του Μίμη Πλέσσα, τραγούδια που ακόμα και σήμερα ακούγονται με νοσταλγία: «Έκλαψα χθες σαν μέτρησα», «Βρέχει πάλι απόψε», «Απόψε κάποιος θα χαθεί», αλλά και η επιτυχία «Grazy Girl», που εμφανίζεται να τραγουδά η Ζωή Λάσκαρη, στην πραγματικότητα όμως ερμηνεύεται από τη φωνή της Αλέκας Κανελλίδου.
Στο τραγούδι εμφανίζονται ακόμα η Αλέκα Μαβίλη, ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο Σάκης Παπανικολάου, αλλά και η Μαίρη Χρονοπούλου. Η Λάσκαρη προσφέρει απλόχερα μια υπέροχη ερμηνεία, την οποία πλαισιώνουν με μαεστρία τόσο ο Φαίδων Γεωργίτσης – ίσως στον πλέον δημοφιλή ρόλο της καριέρας του, όσο και οι Κώστας Βουτσάς, Μάρθα Καραγιάννη, Γιώργος Τσιτσόπουλος.
Η επιτυχία της ταινίας έρχεται νομοτελειακά, αφού στην πρώτη της προβολή έκοψε 531.287 εισιτήρια και ήρθε στην 3η θέση ανάμεσα στις 117 ταινίες της σεζόν 1967-1968. Φυσικό επακόλουθο, “Οι θαλασσιές οι χάντρες”»” να πάρουν το δρόμο…της ξενιτιάς, όπου μεταξύ άλλων η ταινία προβλήθηκε και στο Φεστιβάλ των Καννών, με τον τίτλο «Les Perles Grecques».
Η προβολή της δημιούργησε μεγάλη αίσθηση, αφού οι παπαράτσι κυνηγούσαν τη Ζωή Λάσκαρη για να απαθανατίσουν κάθε της κίνηση. Λίγο αργότερα, η ταινία προβλήθηκε μεταγλωττισμένη στη Γαλλία.
