Η Νικόλ Κοκκίνου γεννήθηκε το 1943 και σπούδασε στη Δραματική Σχολή Πέλου Κατσέλη, καθώς επίσης χορό στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ και μουσικό θέατρο στη Σχολή Θεοφανίδη.
Εκτός από ηθοποιός, όμως, ηΝικόλ Κοκκίνου ήταν και δασκάλα χορού, κάτι που της φάνηκε ιδιαίτερα χρήσιμο όταν σταμάτησε να παίζει.
Σύζυγος του ηθοποιού Κωστή Μαλκότση και μητέρα του ηθοποιού Λαέρτη Μαλκότση, αλλά και του Ερμή Μαλκότση, ενός από τους πιο επιτυχημένους χορογράφους, ο οποίος δούλεψε και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.
Από το 1994 έως το 2003 συμμετείχε σε 10 παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο.
ΗΝικόλ Κοκκίνου μένει στο κέντρο, στο Μεταξουργείο, και έχει έντονη δράση στην περιοχή.
Αν και έχει παίξει σε αρκετές ταινίες, εδώ και χρόνια ηΝικόλ Κοκκίνου αρνείται να τις παρακολουθήσει.
«Τις παλιές ταινίες δεν τις βλέπω, γιατί δεν μπορώ να αντικρίζω τον Χρόνη Εξαρχάκο και τον Βαγγέλη Σειληνό, με τους οποίους κάναμε πάρα πολλή παρέα και πηγαίναμε μετά τη δουλειά και τρώγαμε. Εχασα τα φιλαράκια μου, έχασα κάτι από τη γενιά μου και τώρα που έφτασα στα 70 βλέπω ότι είμαστε λίγοι πια, κι αυτό το πράγμα με τρομοκρατεί.
Για τον Γιάννη Δαλιανίδη και τον Γιάννη Φλερύ, έχει πει: «Ο Φλερύ ήταν ο πατέρας, φίλος, δάσκαλός μου, εκείνος με έκανε χορογράφο, ήταν το μεγάλο μου “σχολείο”», ενώ αναφέρεται και στο πόσο αυστηρός ήταν ο Γιάννης Δαλιανίδης στα γυρίσματα.
«Δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του, αλλά μετά τη δουλειά μάς κανάκευε όλους. Ηταν αυστηρός όχι μόνο με τους ηθοποιούς, με όλους. Δεν μας τυραννούσε ποτέ, δεν μας παίδεψε ποτέ και μόλις τελειώναμε τα γυρίσματα μας έκανε τραπέζι, γέλαγε, μας πείραζε» λέει.
Εκείνη δεν ασχολήθηκε ποτέ με τα κουτσομπολιά των καμαρινιών, δούλευε και γύριζε σπίτι της. «Δεν ήμουν ούτε μίζερη ούτε κουτσομπόλα, έκανα τη δουλειά μου και περνούσα καλά. Οταν γέννησα τα παιδιά ταλαιπωρήθηκα λίγο παραπάνω, αλλά ήταν και ό,τι πιο ωραίο έχω κάνει στη ζωή μου. Ολα τ’ άλλα ήταν απλώς επάγγελμα που μου επέτρεπε να ζω καλά».
Στα παρασκήνια, πάντως ηΝικόλ Κοκκίνου είχε άλλα φιλαράκια. «Ημουν deksiaφίλη με το συνεργείο πιο πολύ. Ημουν το κορίτσι τους. Κάθε φορά που έμπαινα μέσα έλεγα “Καλημέρα, αγόρια μου” και οι τεχνικοί απαντούσαν “Το κορίτσι μας” και μου άρεσε που έκανα παρέα μαζί τους».
Νικόλ Κοκκίνου: Φιλμογραφία
| Έτος | Τίτλος ταινίας |
|---|---|
| 1956 | Αρπαγή της Περσεφόνης |
| 1965 | Καταιγίδα |
| 1966 | Ο τετραπέρατος |
| 1966 | Οι στιγματισμένοι |
| 1969 | Η οργή του αδικημένου |
| 1969 | Η παριζιάνα |
| 1969 | Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του |
| 1969 | Ο θαυματοποιός |
| 1969 | Ο μπλοφατζής |
| 1969 | Το ανθρωπάκι |
| Έτος | Τίτλος ταινίας |
|---|---|
| 1971 | Κατάχρησις εξουσίας |
| 1971 | Μαριχουάνα στοπ |
| 1971 | Μια Ελληνίδα στο χαρέμι |
| 1971 | Ο κατεργάρης |
| 1972 | Ο μάγκας με το τρίκυκλο |
| 1972 | Το κοροϊδάκι της πριγκηπέσσας |
| 1973 | 20 Γυναίκες κι’ εγώ |
| Έτος | Τίτλος ταινίας |
|---|---|
| 1982 | Ο τελευταίος διάλογος |
| 1982 | Το αίμα των αγαλμάτων |
| 1983 | Καμικάζι αγάπη μου |
| 1986 | Ένα κορίτσι και πολύαντράκι |
| 1986 | Ένα τρελλό τρελλό μούτρο |
| 1986 | Μαντάμ Ορτάνς |
| 1987 | Ένα Αστέρι Γεννιέται με Καισαρική |
| 1987 | Ένα καμπαρέ είναι η ζωή |
| 1987 | Η φλόγα |
| 1987 | Ροκ πάνθηρ |
| 1987 | Σερ Αντρίκος και… |
| 1988 | Η μεγάλη απόφραξη |
| 1989 | Ένας τίμιος απατεώνας |
| 2006 | Πέρα Από τη Λίμνη |
| 2011 | Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα |
| 2014 | Στα καλά καθούμενα |
| Έτος | Τίτλος σειράς |
|---|---|
| 1985|1985 | Τα λιονταράκια του κυρ Ηλία |
| 1990|1990 | Ένα αστέρι γεννιέται |
| 1990|1990 | Το Ρετιρέ |
| 1991|1991 | Μια Απίθανη Γιαγιά |
| 1992|1992 | Οι Μικρομεσαίοι |
| 1994|1994 | Αραχτοί και λάιτ |
| 1994|1994 | Τμήμα ηθών: Σύντομη συνάντηση |
| 1995|1995 | Τολμηρές ιστορίες: Ο τελευταίος Καστράτο |
| 1996|1996 | Βαμμένος ήλιος |
| 1996|1996 | Εκείνες & Εγώ (1996) |
| 1996|1996 | Ο ιός του πατέρα |
| 1997|1997 | Μια νύχτα σαν κι αυτή: Πανσέληνος |
| 2004|2004 | Τα παιδιά της Νιόβης |
| 2007|2007 | Ιστορίες μυστηρίου: Κατάρα |
| 2014|2014 | Το Σόι σου |
| 2019|2019 | Κρατάς μυστικό; |
Ευχαριστούμε θερμά το greekactor.blogspot.gr για τις πληροφορίες.
