Χρήστος Πολίτης 1942-

Ο Χρήστος Πολίτης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στις 27 Δεκεμβρίου 1942 και το πραγματικό του όνομα είναι Χρήστος Πιατουλάκης.

Πρωταγωνιστής του θεάτρου, της τηλεόρασης και του κινηματογράφου. Εργάστηκε, στο θέατρο από το 1966 έως το 1997 σε περισσότερες από 45 θεατρικές παραγωγές, στον κινηματογράφο από το 1968 έως το 1974 συμμετέχοντας σε 17 ταινίες, ενώ στην τηλεόραση εργάστηκε από το 1973 έως το 2005, πρωταγωνιστώντας σε 8 τηλεοπτικές σειρές.

Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου (1965) πρωτοεμφανίστηκε στον θίασο Γ. Φέρτη – Ξ. Καλογεροπούλου στο έργο Δέκα μικροί νέγροι (1965-1966). Έπειτα έπαιξε στον θίασο Τ. Νικηφοράκη – Ν. Χατζίσκου στα έργα Πολύ κακό για το τίποτα (1968 και Τσάι και συμπάθεια (1969).

Ακολούθησαν συνεργασίες με το θέατρο του Κώστα Μουσούρη και με το Εθνικό Θέατρο. Στα πλαίσια της συνεργασίας του με το Εθνικό Θέατρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην αρχαία τραγωδία, στα έργα Χοηφόροι – Ευμενίδες του Αισχύλου και Ιππόλυτος του Ευριπίδη. Παραστάσεις με τις οποίες συμμετείχε σε διεθνή φεστιβάλ στο εξωτερικό.

Ο Χρήστος Πολίτης υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του Απλού Θεάτρου (1974-1990). Θίασος που είχε στόχο την θεατρική αποκέντρωση, αρχικά με περιοδείες σε όλη την Ελλάδα και στη συνέχεια, από το 1982, με τη δημιουργία και λειτουργία ενός θεάτρου στις παρυφές του θεατρικού κέντρου της Αθήνας, στην Καλλιθέα.

Το Απλό Θέατρο επικεντρώθηκε κυρίως σε δραματολόγιο ρεπερτορίου, ανεβάζοντας έργα των Άρθουρ Μίλερ, Τ. Ουίλιαμς, Ο. Γκόλντσμιθ, Λ. Αναγνωστάκη κ.ά. Υπήρξε το θέατρο που παρουσίασε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε ένα ευρύτερο κοινό, τα έργα του Τζο Όρτον. Ο κύκλος του Απλού Θεάτρου για τον Χρήστο Πολίτη, ολοκληρώθηκε το 1990, με τη διάλυση του ομώνυμου θιάσου.

Παράλληλα με το έργο του στο Απλό Θέατρο, συνεργάστηκε με άλλους θεατρικούς δημιουργούς και θιάσους, όπως η Αντ. Βαλάκου, η Αλ. Βουγιουκλάκη, ο Αλ. Αλεξανδράκης, ο Αλ. Μινωτής, ο Αλ. Σολομός, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης, το Άρμα Θέσπιδος κ.ά. Μετά την αποχώρηση του από το Απλό Θέατρο, συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο αλλά και με αρκετούς θιάσους του ελεύθερου θεάτρου. Στο χώρο του αρχαίου δράματος επέστρεψε το 1986, στο πλάι του Αλ. Μινωτή με το Οιδίπους επί Κολωνώ του Σοφοκλή και το 1992 με την Αντιγόνη του Σοφοκλή. Τελευταία θεατρική παράσταση στην οποία συμμετείχε, υπήρξε Το λιοντάρι του χειμώνα του Τζ. Γκόλντμαν, κατά την θεατρική περίοδο 1997-98.

O Χρήστος Πολίτης εμφανίστηκε πρώτη φορά στον ελληνικό κινηματογράφο με έναν πολύ μικρό ρόλο το 1968 στην ταινία του Νίκου Φώσκολου «Λεωφόρος του μίσους» και με πρωταγωνιστικό ρόλο το 1969 στην ταινία «Αγιος Νεκτάριος, ο προστάτης των φτωχών». Την ίδια χρονιά κέρδισε και το βραβείο Β΄ Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία του στην ταινία «Το κορίτσι του 17».

Ο σπουδαίος ηθοποιός, τον οποίο οι νεότερες γενιές γνώρισαν μέσα από τη σειρά του Νίκου Φώσκολου «Λάμψη», τη δεκαετία του ’70 συνεργάστηκε κυρίως με τον κινηματογραφικό παραγωγό Τζέιμς Πάρις και με πολύ μεγάλες παραγωγές, όπως ήταν οι ιστορικές ταινίες «Σουλιώτες», «Παπαφλέσσας» κ.λπ.

Τελευταία κινηματογραφική του εμφάνιση ήταν στην ταινία «Στα δίχτυα του τρόμου» το 1975. Εκτοτε ο ίδιος ακολούθησε αποκλειστικά τον θεατρικό και τηλεοπτικό δρόμο, που τον ανέβασε στην κορυφή των μεγάλων ηθοποιών της σύγχρονης γενιάς.

Ο περισσότερος κόσμος τον θυμάται ως “Γιάγκο Δράκο” στην επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά του Νίκου Φώσκολου “Η Λάμψη”, η οποία προβαλλόταν για 15 ολόκληρα χρόνια από τη συχνότητα του τηλεοπτικού καναλιού ΑΝΤ1.

Ως “Γιάγκος Δράκος” γνώρισε τεράστια επιτυχία, με το κοινό να μην χορταίνει το ταλέντο, την αρχοντιά και τη βαριά φωνή του.

Τα τελευταία χρόνια ο Χρήστος Πολίτης επέλεξε να ζει απομονωμένος στην Επίδαυρο, έχοντας κόψει κάθε επαφή με τους συναδέλφους του.

Χρήστος Πολίτης: Εργολαβία

Ευχαριστούμε πολύ το greekactor.blogspot.com για τις πληροφορίες.