Ο Σωτήρης Μουστάκας ήταν από τους πρώτους ηθοποιούς της κλασικής επιθεώρησης, καλός κωμικός κι όχι τυπίστας, που αργότερα στο σινεμά έδειξε και ένα υπέροχα εύπλαστο πρόσωπο. Και ξέρετε ότι ξεκίνησε να παίζει στον κινηματογράφο με πρώτη εμφάνιση στον “Ζορμπά” του Μιχάλη Κακογιάννη όπου έπαιξε τον τρελό του χωριού;
Ο Σωτήρης Μουστάκας ήταν από τους πρώτους ηθοποιούς της κλασικής επιθεώρησης, καλός κωμικός κι όχι τυπίστας, που αργότερα στο σινεμά έδειξε και ένα υπέροχα εύπλαστο πρόσωπο. Το ξέρετε ότι ξεκίνησε να παίζει στον κινηματογράφο με πρώτη εμφάνιση στον “Ζορμπά” του Μιχάλη Κακογιάννη όπου έπαιξε τον τρελό του χωριού;
Αν ζούσε, σήμερα θα ήταν 82 χρόνων. Ίσως και να έπαιζε ακόμα στο θέατρο, χαρίζοντας μοναδικές στιγμές στους θεατές που τόσο τον αγάπησαν. Ο ταλαντούχος ηθοποιός είχε κι’ αυτός τα πάθη του: Αγαπούσε με τρέλα την γυναίκα του, Μαρία Μπονέλου, την κόρη τους Αλεξία και τον τζόγο!
Ο Σωτήρης Μουστάκας γεννήθηκε 17 Σεπτεμβρίου 1940 και πέθανε 4 Ιουνίου 2007. Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους κωμικούς ηθοποιούς της Ελλάδας, βραβευμένος για την προσφορά του στην ελληνική επιθεώρηση. Από το 1964 που ξεκίνησε να παίζει (24 ετών) μέχρι να πεθάνει (66 ετών) δούλευε ασταμάτητα, στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Γεννήθηκε στο χωριό Κάτω Πλάτρες της επαρχίας Λεμεσού της Κύπρου και ήταν ο νεότερος από τα επτά αδέρφια του. Σε ηλικία 15 χρονών, συμμετείχε ενεργά στον Απελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ την περίοδο 1955 έως 1959, όπου μοίραζε φυλλάδια και έγραφε συνθήματα στους τοίχους.
Συνελήφθη από τους Άγγλους και φυλακίστηκε για περίοδο εφτά μηνών. Μόλις αποφυλακίστηκε τελείωσε το σχολείο και το 1958 αναχώρησε για την Αθήνα για να σπουδάσει ηθοποιία, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του.
Έλα όμως από μικρό παιδί είχε ως πρότυπο τον Τσάρλι Τσάπλιν και τον Ντάνι Κέι, ενώ ως μαθητής του άρεσε να κάνει αστεία και να αυτοσχεδιάζει στις παρατηρήσεις των δασκάλων. “Τότε, λάτρευα την όπερα και το κλασικό τραγούδι. Τραγουδούσα έπαιζα βιολί και η μητέρα μου, θαυμάστρια του είδους, διέκρινε επάνω μου τον καινούργιο Παγκανίνι.
Στα 16, όμως, λόγω εφηβείας αλλάζει η χροιά της φωνής, δεν έκανα τα απαραίτητα μαθήματα και η φωνή μου χάλασε”. Είχε πει ο ίδιος σε μια συνέντευξη του.
Τον έλεγαν “Καραγκιόζη”
Και μπορεί το όνειρο του τενόρου να ξεχάστηκε, αλλά το μικρόβιο του ηθοποιού καραδοκούσε. Το 1954 πήγε σε μια θεατρική παράσταση του Νίκου Σταυρίδη στη Λεμεσό, όπου και ανακάλυψε την αγάπη του για το θέατρο. Μετά το τέλος της παράστασης, ο 14χρονος Μουστάκας πλησίασε τον Σταυρίδη, τον μιμήθηκε και ο Σταυρίδης γελώντας του είπε να έρθει στην Αθήνα και να τον βρει.
Όταν έφτασε στην Αθήνα, έπιασε δουλειά σ’ ένα εστιατόριο ως σερβιτόρος, και μετά από προτροπή του Σταυρίδη έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου κόπηκε. Δεν το έβαλε όμως κάτω. Έδωσε ξανά εξετάσεις τις οποίες πέρασε με το ζόρι, αφού οι περισσότεροι καθηγητές δεν αποδέχονταν το πηγαίο χιούμορ του τον απέρριπταν αποκαλώντας τον “καραγκιόζη”.
Τότε γνώρισε την ηθοποιό Μαρία Μπονέλου, την οποία νυμφεύθηκε το 1973 και με την οποία απέκτησε μια κόρη, την Αλεξία. Την ίδια περίοδο πέρασε και στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, για να κάνει το χατίρι των γονιών του.
Ο Μουστάκας έπαιξε σε δεκάδες τηλεταινίες, κινηματογραφικές ταινίες και πολλές θεατρικές παραστάσεις. Το 1994, απέσπασε το βραβείο επιθεώρησης “Τα Παναθήναια”, για την ερμηνεία του στον Άμλετ. Το 1996, έλαβε το πρώτο βραβείο, Παπαδούκα της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, για τον ρόλο του στην επιθεώρηση “Οι Δύο Δουλειές”. Τέλος, το 2003 απέσπασε το βραβείο Ερμηνείας Ελληνικού Έργου “Κάρολος Κουν”, για τη συνολική του προσφορά στην επιθεώρηση.
Μια άτυχη στιγμή στην καριέρα του ήταν μια χρονιά που μέσω κάποιων γνωριμιών του είχε γίνει πρόταση από την εταιρεία Fox, ώστε να παίξει σε ταινία μαζί με τον μεγάλο, Μάικλ Κέιν. Όμως, ο Σωτήρης Μουστάκας αρνήθηκε. Ίσως δεν πίστεψε ότι θα μπορούσε να απλώσει τόσο τα «φτερά» του. Πολλά χρόνια αργότερα, στις λιγοστές συνεντεύξεις που έδινε, χαρακτήρισε αυτό το «όχι», ως μια από τις μεγαλύτερες χαμένες ευκαιρίες της ζωής του. “Προτίμησα το θέατρο και την παράσταση «Μια Ιταλίδα στην Κυψέλη”.
Η Ελένη Γερασιμίδου ήταν φίλη του και σε μια συνέντευξη της είχε πει: “Ήταν ένας μεγάλος ηθοποιός, ένας υπέροχος άνθρωπος, ο οποίος λάτρευε τη γυναίκα του, και δεν γνωρίζω πολλούς άνδρες να αγαπάνε τόσο πολύ τη γυναίκα τους. Ο Σωτήρης Μουστάκας ήταν αληθινός. Ο ίδιος ομολογούσε τα πάθη του. Είχε πάθος με το καζίνο και το παραδεχόταν.
Όπως παραδεχόταν ότι αναγκάστηκε, για βιοποριστικούς λόγους, να κάνει και κάποια πράγματα που δεν θα ήταν μέσα στις επιλογές του, αν οικονομικά ήταν καλύτερα”. Σαν να λέμε, δεν θα έπαιζε σ’ όλες αυτές τις βιντεοταινίες, για τις οποίες και ο ίδιος είχε πει, πως μετάνοιωσε πικρά που τις έκανε.
Σωτήρης Μουστάκας: Ο Θάνατος ήρθε νωρίς
Ο Μουστάκας είχε εκφράσει πολλές φορές την αγάπη του για την ηθοποιία και το θέατρο. Είχε δηλώσει ότι η ηθοποιία είναι… “σαν ένα απάτητο κι ανεξερεύνητο βουνό. Σκαρφαλώνεις με κόπο, φτάνεις στην κορυφή και βλέπεις ότι υπάρχει κι άλλη κορυφή, κι ύστερα κι άλλη. Όταν πεις έφτασα, το έχεις χάσει το παιχνίδι”.
Προτιμούσε την ο κωμωδία, την οποία χαρακτήριζε ως “φάρμακο”, και ανέφερε πως το θέατρο τον έκανε να νιώθει νέος και ότι… “στο θέατρο πρέπει να υπάρχει μια παιδικότητα. Αυτό που κάνουμε είναι ένα παιχνίδι. Πώς όταν είμαστε μικρά θέλουμε να βάζουμε μάσκες, να μεταμφιεζόμαστε, να κάνουμε διάφορα; Εγώ είμαι αληθινός σ’ αυτό που κάνω, χωρίς ψεύτικα τερτίπια, χωρίς χυδαιότητες και αυτό το νιώθει ο κόσμος. Για μένα το θέατρο είναι χαρά, κατάθεση ψυχής”.
Απεβίωσε τα ξημερώματα της 4ης Ιουνίου του 2007 στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών στην ηλικία των 66 ετών, μετά από έκτακτη εισαγωγή λόγω ξαφνικής αδιαθεσίας που αισθάνθηκε κατά τη διάρκεια θεατρικής πρόβας. Ο λόγος του θανάτου του ήταν η λοίμωξη του αναπνευστικού, ενώ τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από καρκίνο.
Κηδεύτηκε στις 6 Ιουνίου του 2007 στο κοιμητήριο Χαλανδρίου δημόσια δαπάνη. Τελευταία του επιθυμία ήταν να σκεπαστεί η σορός του με την γαλανόλευκη ελληνική σημαία. Τρεις μήνες αργότερα έφυγε από τη ζωή και η Μαρία Μπονέλου που έπασχε από Αλστχάιμερ.
Σωτήρης Μουστάκας: Κινηματογραφικές ταινίες
Στο σινεμά ξεκίνησε να παίζει από το 1964 και μέχρι το 2007 που έκανε την τελευταία του ταινία, είχε συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες: Steve Anderson, Γιάννη Σμαραγδή, Μιχάλη Κακογιάννη, Αλέξανδρο Κολλάτο, Γιώργο Σκαλενάκη, Ερρίκο Θαλασσινό, Όμηρο Ευστρατιάδη, Γιώργο Λαζαρίδη, Παύλο Φιλίππου, Τάκη Βουγιουκλάκη, Ορέστη Λάσκο, Ντίνο Δημόπουλο, Νίκο Φώσκολο, Αντώνη Τέμπο, Αλέκο Σακελλάριο, Κώστα Λυχναρά κ.α.
Σωτήρης Μουστάκας: Τηλεοπτικές σειρές
Στην τηλεόραση άρχισε να παίζει από το 1970 (“Ο Κύριος Συνήγορος” με τον Γιάννη Μιχαλόπουλο), από μικρούς ρόλους, πρωταγωνιστικούς μέχρι guest star. Έτσι τον έχουμε δει στις σειρές: “Το Κόκκινο Δωμάτιο”, “Το Δις Εξαμαρτείν”, “Δέκα Μικροί Μήτσοι”, “Οι Απαράδεκτοι”, “Τα Παλιόπαιδα τ’ Ατίθασα” κ.α.
Εγώ τον γνώρισα την περίοδο ’92-’93, όταν κάναμε το “Μάνα είναι μόνο μία” με την Μαίρη Χρονοπούλου για το Mega. Μας ανέθεσαν να ετοιμάσουμε ένα εορταστικό επεισόδιο, και επειδή βαριόμασταν να κάνουμε τα ίδια και τα ίδια, σκεφτήκαμε να φέρει η Μαίρη έναν υπνωτιστή για να “δει” τις προηγούμενες ζωές των πρωταγωνιστών. Και φέραμε να τον παίξει ο Σωτήρης Μουστάκας. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Πόσο υπέροχος, χαρούμενος, ταλαντούχος, ευφυής ήταν. Κυριολεκτικά απογείωσε όλο το στούντιο.
Πηγή άρθρου: nikosonline.gr
