Η ταινία, “Η Αλίκη στο ναυτικό” προβλήθηκε τη σαιζόν 1960-1961 και έκοψε 213.409 εισιτήρια. Ήρθε στην πρώτη θέση ανάμεσα σε 58 ταινίες. Πρόκειται για την πρώτη έγχρωμη ελληνική ταινία της Φίνος Φιλμ.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη πρωταγωνίστησε σε 42 κινηματογραφικές ταινίες, αλλά “Η Αλίκη στο Ναυτικό” είναι μία από τις αγαπημένες των φαν της μεγάλης σταρ του ελληνικού κινηματογράφου. Ακόμα και αυτή μπορεί να είχε ταινίες που δεν πήγαν ιδιαίτερα καλά, αλλά σίγουρα σε αυτή την ταινία η Αλίκη έδωσε τον καλύτερό της εαυτό και αυτό αποτυπώθηκε στο αποτέλεσμα.
Γύρω από τη συγκεκριμένη ταινία υπήρξαν και ορισμένα παρασκήνια που δεν είναι πολύ γνωστά. Να θυμίσουμε, αρχικά, ότι η ταινία ήταν σε σενάριο και σκηνοθεσία του Αλέκου Σακελλάριου.
- Πρόκεται για την πρώτη ταινία στην οποία δόθηκε άδεια από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας να επιτραπεί σε γυναίκα να ανέβει σε πολεμικό πλοίο. Η είδηση αυτή δεν δημοσιοποιήθηκε και κρατήθηκε επτασφράγιστο μυστικό μέχρι την έναρξη των γυρισμάτων, τα οποία έγιναν στον Πόρο.
- Πολλές σκηνές γυρίστηκαν και στη Σχολή Δοκίμων. Εκεί, οι πραγματικοί δόκιμοι, έψαχναν ευκαιρία να δουν το γύρισμα με την Αλίκη. Όμως οι κανονισμοί της Σχολής ήταν αυστηροί. Κάθε δόκιμος έπρεπε να είναι στο καθήκον, άσχετα αν δίπλα υπήρχε κινηματογραφικό συνεργείο. Για να καταφέρουν να δουν τα γυρίσματα, περίμεναν το βράδυ να σημάνει το σιωπητήριο και το έσκαγαν από τους υπνοθαλάμους. Κάποιοι άτυχοι, πιάστηκαν επ’ αυτοφώρω και δεν γλύτωσαν την αυστηρή καμπάνα!
- Με το που ξεκίνησαν τα γυρίσματα, παρουσιάστηκαν διάφορα απρόοπτα. Την πρώτη μέρα αρρώστησε η Αλίκη Βουγιουκλάκη, μετά έπαθε αλλεργία ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ και στη συνέχεια στη βίλα που έμενε το ζευγάρι των πρωταγωνιστών κόπηκε το ρεύμα με αποτέλεσμα οι ηθοποιοί να χρησιμοποιούν πρωτόγονα μέσα για την ικανοποίηση των αναγκών τους.
- Με βάση δημοσίευμα της εποχής, η Αλίκη συνήθιζε μετά το τέλος των γυρισμάτων, αργά το βράδυ να κάνει μπάνιο στην θάλασσα και μάλιστα είχε τόσο ενθουσιαστεί με τη διαμονή της στον Πόρο που αγόρασε ένα κότερο. Το νέο της απόκτημα το ονόμασε «Ντεζιρέ», ενώ το απέκτησε για 1000 λίρες.
- Όπως ήταν αναμενόμενο, στον Πόρο αλλά και στην Ύδρα που πήγαιναν τα βράδια για φαγητό, γινόταν πανζουρλισμό από τον κόσμο που ήθελε να δει την Αλίκη από κοντά και να τους υπογράψει αυτόγραφα. Η παρουσία της χωροφυλακής ήταν απαραίτητη για να επικρατεί τάξη, όσο ήταν δυνατόν.
- Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ είχε ταλαιπωρηθεί πολύ στα γυρίσματα στον Πόρο. Έπαθε μόλυνση και στα δύο του πόδια, χρειάστηκε να πάει γιατρός που του άνοιξε τις πατούσες από τα δάχτυλα μέχρι τη φτέρνα. Κυκλοφορούσε με μπανταρισμένα τα πόδια και με πατερίτσα. Αν παρατηρήσετε, στις περισσότερες σκηνές κάθεται και το πλάνο είναι από τη μέση και πάνω.
- Ως συνήθως, η Αλίκη με τις παραξενιές της για άλλη μια φορά δημιούργησε πρόβλημα, αρνούμενη να παίξει επειδή μάλωσε με τον Αλέκο Σακελλάριο και το γύρισμα της ταινίας σταμάτησε για ένα μήνα. Στη συνέχεια και μόνο όταν ο Σακελλάριος την απείλησε ότι η ταινία θα γυριστεί χωρίς αυτήν, μετά από παρέμβαση του Φίνου, ξεκίνησαν και πάλι τα γυρίσματα.
«Έτσι όπως πάμε θα φάει η φακή το λάδι…». Αυτή ήταν η ατάκα του Φίνου όταν του έφερναν να έγκρίνει τα έξοδα των ταινιών.
Επειδή το κόστος της συγκεκριμένης ταινίας είχε φθάσει πολύ ψηλά, όταν ο Αλέκος Σακελλάριος του ζήτησε να προσλάβουν εκατό κομπάρσους για να λάβουν μέρος στην παρέλαση των δοκίμων στο τέλος της ταινίας, αρνήθηκε.
Γι΄αυτό ο Σακελλάριος αναγκάστηκε να κάνει το εξής κόλπο: μπροστά από την κινηματογραφική μηχανή παρήλαυναν δεκαέξι δόκιμοι, οι οποίοι όταν χανόντουσαν από την οπτική γωνία, τρέχανε πίσω από την μηχανή και περνούσαν και πάλι στη συνέχεια.
- Η εμφάνιση του φίλμ πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι και το συνολικό κόστος έφτασε τα 2,5 εκατομμύρια δραχμές, ποσό αστρονομικό για την εποχή.
- “Η Αλίκη στο ναυτικό” ήταν η πρώτη έγχρωμη ταινία της Φίνος Φιλμ και η πρώτη έγχρωμη της Αλίκης. Για την Αλίκη ήταν η 6η συνεργασία της με τη Φίνος Φιλμ και η τέταρτη ταινία που γύρισε μαζί με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
Όπως και να έχει, το αποτέλεσμα δικαίωσε τους πάντες αφού η ταινία έμεινε στην ιστορία και πολλοί τη βλέπουν ακόμα και σήμερα, όπου κι αν προβάλλεται.
