Ο Κώστας Παπαχρήστος γεννήθηκε στο Βόλο το 1916, αλλά πέρασε τα παιδικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη, όπου πήγε σχολείο μαζί με τον αδελφό του Νίκο και την αδελφή του Φρόσω. Έπαιζε συνήθως δεύτερους ρόλους στρατιωτικού, αστυνομικού κ.λ.π. Έπαιξε σε 200 ταινίες, εκ των οποίων οι 19 ήταν της Φίνος Φιλμ. Συνήθως, όμως, οι σκηνές στις οποίες συμμετείχε δεν ξεπερνούσαν τα δάχτυλα του ενός χεριού. Παρά ταύτα η προσφορά του ήταν πολύ μεγαλύτερη από αυτή που εισέπραττε το κοινό.
Υπήρξε για 38 χρόνια σύντροφος της ομότεχνης Δήμητρας Σερεμέτη (έζησαν ως παντρεμένοι μόνο 3,5 χρόνια) αλλά δεν απέκτησαν παιδιά.
Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι δύο από τους γνωστότερους ηθοποιούς που διακρίθηκαν σε ρόλο αστυνομικού ή στρατιωτικού είναι αδέλφια. Ο Κώστας και ο Νίκος Παπαχρήστος δεν ευτύχισαν να έχουν πρωταγωνιστικούς ρόλους στο θέατρο, τον κινηματογράφο ή την τηλεόραση. Είναι όμως από τις γνωστότερες φυσιογνωμίες. Οι ρόλοι τους στις ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου δεν είναι μεγάλοι, είναι όμως χαρακτηριστικοί.
Κι ενώ ο ένας, ο Κώστας, αγάπησε με πάθος τις στολές, άρα και τους ρόλους που ερμήνευσε, ο άλλος, ο Νίκος, άφησε πίσω του μια μεγάλη λυρική καριέρα για να βρει την αποδοχή ως ηθοποιός.
Η οικογένειά τους ήταν από τις λεγόμενες αριστοκρατικές του Βόλου. Ευκατάστατη. Ο πατέρας ταμίας στην Τράπεζα της Ελλάδος και η μητέρα από εύπορη οικογένεια. Τόσο εύπορη που πήρε σε μοναστήρι στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου για να μάθει πιάνο, γαλλικά και χειροτεχνία. H Δήμητρα Σερεμέτη είχε πει σχετικά: “Έπαιζε πάρα πολύ ωραίο πιάνο. Ήταν καλλιτεχνική φύση και τολμώ να πω ότι τα παιδιά της γενικά της μοιάσανε. Ήτανε μια γυναίκα με ισχυρή κι έντονη προσωπικότητα, που πολλά πήρε ο Κώστας από εκείνη.
O Κώστας Παπαχρήστος είχε δύο αδέλφια. Μεγαλύτερη ήταν η Φρόσω, η αδελφή του, η οποία σπούδασε κι αυτή πιάνο. Τελείωσε το ωδείο στη Θεσσαλονίκη, αλλά δε βγήκε στο επάγγελμα. Παντρεύτηκε με ένα μεγαλοδικηγόρο, κι έκαναν δύο παιδιά. Τα παιδιά τους βρίσκονται εδώ. Η Φρόσω και ο σύζυγός της έχουν αποδημήσει κι αυτοί εις Κύριον… O μικρότερος ήταν ο Νίκος, ο οποίος έκανε σπουδαία καριέρα στο κλασικό τραγούδι στη Λυρική Σκηνή”.
Πριν ακόμα αποφοιτήσει από το γυμνάσιο, σε ηλικία δεκαέξι ετών, ο Κώστας Παπαχρήστος το έσκασε από το σπίτι για να καταταγεί στο στρατό. Πλαστογράφησε τα απαιτούμενα έγγραφα, δήλωσε ψεύτικη ηλικία και κατάφερε να μπει στην αεροπορία της Λάρισας. Οι δικοί του τον έψαχναν παντού. Η αγωνία τους τελείωσε, όταν έλαβαν ένα μήνυμά του, μέσω του οποίου τους ενημέρωνε για την παράτολμη πράξη του και τους παρακαλούσε να μην προδώσουν στις αρχές την πραγματική του ηλικία. Μετά την απόλυσή του ξαναφόρεσε τη στολή του στρατιώτη στον πόλεμο του ’40. Για τη δράση του στον ελληνοϊταλικό πόλεμο τιμήθηκε αργότερα με ειδικό βραβείο.
Μετά τον πόλεμο και αφού είχε φοιτήσει για ένα χρόνο στη σχολή του Κάρολου Κουν, ξαναφόρεσε τη στολή, όχι μόνο του φαντάρου, αλλά και του αστυφύλακα, του αξιωματικού και άλλες, αυτή τη φορά για τις ανάγκες των ρόλων του. Δημιούργησε προσωπικό βεστιάριο με στολές Αν και οι σκηνές των ταινιών στις οποίες εμφανιζόταν ήταν συνήθως μικρές, ο Κώστας Παπαχρήστος έδινε μεγάλη σημασία στην εικόνα του. Ήταν τελειομανής και ήθελε οι στολές που φορούσε να είναι ραμμένες στα μέτρα του. Έτσι ξεκίνησε να επιμελείται ο ίδιος τα κουστούμια του. Μέσα σε λίγο καιρό, είχε καταφέρει να δημιουργήσει το προσωπικό του βεστιάριο και από το 1964 άρχισε να εκτελεί χρέη ενδυματολόγου σε διάφορες ταινίες.
Η επιμέλεια των κουστουμιών δεν ήταν η μοναδική του αρμοδιότητα πέραν της υποκριτικής. Ο Κώστας Παπαχρήστος ήταν πολυπράγμων. Εκτός από ηθοποιός, σε αρκετά γυρίσματα ήταν και βοηθός σκηνοθέτη, τεχνικός σύμβουλος και βοηθός παραγωγής. Οι συνεργάτες του τον εμπιστεύονταν γιατί γνώριζαν πως ήξερε τα πάντα γύρω από το σινεμά.
Ως ενδυματολόγος ο Κώστας Παπαχρήστος ήταν πολύ επιτυχημένος, καθώς λόγω της αγάπης του για το στρατό πρόσεχε μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια των στολών. Πολλές φορές έκανε μικρές αλλαγές στις στολές και τις χρησιμοποιούσαν περισσότεροι από ένας ηθοποιοί, χωρίς κανείς να καταλαβαίνει οτιδήποτε.
Η σύζυγός του και ηθοποιός Δήμητρα Σερεμέτη ανέφερε πως ο σύζυγός της είχε μια τεράστια συλλογή ανεκτίμητης αξίας στο βεστιάριό του. Εκτός από στρατιωτικές στολές είχε και πολλά παραδοσιακά κοστούμια από όλο τον κόσμο, ακόμα και από την Κίνα. Ο Κώστας Παπαχρήστος δημιούργησε το προσωπικό του βεστιάριο με στολές.
Στην κινηματογραφική ταινία “Γυμνό Φωτομοντέλο” του 1978 ο Κώστας Παπαχρήστος εμφανίζεται ως Costa Pappas. Είναι 5ος στη λίστα με τις περισσότερες συμμετοχές στον Ελληνικό Κινηματογράφο.
Ο Κώστας Παπαχρήστος πέθανε στις 29 Σεπτεμβρίου 1995 χτυπημένος από την επάρατο νόσο στους πνεύμονες. Εργαζόταν μάλιστα ως τεχνικός σύμβουλος αλλά και προμηθευτής στρατιωτικών στολών στη σειρά «Πρόβα νυφικού» (ΑΝΤ1) όταν υπέστη καρδιακό επεισόδιο τον Μάρτιο του 1995, το οποίο επιδείνωσε την κατάσταση της υγείας του. Κηδεύτηκε στις 02 Οκτωβρίου στον Κόκκινο Μύλο.
Πριν φύγει από τη ζωή ο Κώστας Παπαχρήστος είχε εκφράσει την επιθυμία να δώσει αφιλοκερδώς στολές από τη συλλογή του για να οργανωθεί το πρώτο μουσείο στρατιωτικών στη Θεσσαλονίκη, αλλά η επιθυμία του έμεινε ανεκπλήρωτη. Μετά τον θάνατό του, η σύζυγός του δώρισε τις στολές στο Γενικό Επιτελείο Στρατού ελπίζοντας να αξιοποιηθούν κάποια στιγμή…
Κώστας Παπαχρήστος: Φιλμογραφία
| Έτος | Τίτλος ταινίας |
|---|---|
| 1948 | Οχυρό 27 |
| 1952 | Ο γρουσούζης |
| 1953 | Οι ουρανοί είναι δικοί μας |
| 1953 | Το σωφεράκι |
| 1955 | Γκόλφω |
| 1955 | Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο |
| 1956 | Η καφετζού |
| 1957 | Η Θεία Από το Sικάγο |
| 1957 | Το αμαξάκι |
| 1957 | Τρεις ντεντέκτιβς |
| 1958 | Η κυρά μας η μαμμή |
| 1958 | Μακρυά απ’ τον Κόσμο |
| 1958 | Μόνο για μια Νύχτα |
| 1959 | Ένας βλάκας και μισός |
| 1959 | Έρωτας με δόσεις |
| 1959 | Αστέρω |
| 1959 | Λύγκος ο Λεβέντης |
| 1959 | Νταντά με το ζόρι |
| 1959 | Ο Ηλίας του 16ου |
| Έτος | Τίτλος ταινίας |
|---|---|
| 1960 | Άντρας είμαι και το κέφι μου θα κάνω |
| 1960 | Η αυγή του θριάμβου |
| 1960 | Μήτρος και Μητρούσης στην Αθήνα |
| 1960 | Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες |
| 1960 | Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ |
| 1960 | Το Κλωτσοσκούφι |
| 1960 | Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος |
| 1960 | Χριστίνα |
| 1961 | Η Αλίκη στο Ναυτικό |
| 1961 | Ο καλός μας άγγελος |
| 1961 | Ο σκληρός άντρας |
| 1962 | Γαμπρός για κλάματα |
| 1962 | Λαφίνα |
| 1962 | Νόμος 4000 |
| 1962 | Ο Διάβολος κ’ η Ουρά του |
| 1962 | Ο ατσίδας |
| 1962 | Πρέπει να Ζήσεις Τίμια |
| 1962 | Σκότωσα για το παιδί μου |
| 1963 | Όσα κρύβει η νύχτα |
| 1963 | Ανήσυχα νιάτα |
| 1963 | Αστέρια στο βούρκο |
| 1963 | Αυτό το κάτι άλλο |
| 1963 | Ευτυχώς χωρίς δουλειά |
| 1963 | Η Μικρή Ζητιάνα |
| 1963 | Ο Ιππόλυτος και το βιολί του |
| 1963 | Ο Καζανόβας |
| 1963 | Ο δρόμος με τα κόκκινα φώτα |
| 1963 | Ο τρελλάρας |
| 1963 | Οι δυο αλεπούδες |
| 1963 | Οι σκανδαλιάρηδες |
| 1963 | Παλληκαράκια της παντρειάς |
| 1963 | Τα παληόπαιδα |
| 1964 | Έξω φτώχεια και καλή καρδιά |
| 1964 | Η Σωφερίνα |
| 1964 | Κάτι να Καίη |
| 1964 | Μια εβδομάδα στον παράδεισο |
| 1964 | Ο εμίρης και ο κακομοίρης |
| 1964 | Οι Κληρονόμοι |
| 1964 | Οι επικίνδυνοι |
| 1964 | Οι φτωχοδιάβολοι |
| 1964 | Το κορίτσι της Κυριακής |
| 1965 | Όταν σημάνουν οι καμπάνες |
| 1965 | Εγκατάλειψη |
| 1965 | Επιστροφή |
| 1965 | Τέντι μπόι αγάπη μου |
| 1965 | Το φυλαχτό της μάνας |
| 1966 | Ένοχοι |
| 1966 | Ησαϊα χόρευε |
| 1966 | Ο μπαμπάς μου ο τέντι μπόις |
| 1966 | Σύντομο διάλειμμα |
| 1966 | Τα μυστικά της αμαρτωλής Αθήνας |
| 1967 | Ένας απένταρος λεφτάς |
| 1967 | Βοήθεια! Ο Βέγγος φανερός πράκτωρ “000” |
| 1967 | Η χαρτορίχτρα |
| 1967 | Καλώς ήλθε το δολλάριο |
| 1967 | Κοντσέρτο για Πολυβόλα |
| 1967 | Ο Ανακατωσούρας |
| 1967 | Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι |
| 1967 | Τα δολλάρια της Ασπασίας |
| 1968 | Επιχείρησις Απόλλων |
| 1968 | Καπετάν φάντης μπαστούνι |
| 1968 | Καρδιά που λύγισε από τον πόνο |
| 1968 | Ο πιο Καλός ο Μαθητής |
| 1968 | Οι μνηστήρες της Πηνελόπης |
| 1968 | Οικογένεια Χωραφά |
| 1968 | Στα σύνορα της προδοσίας |
| 1969 | Ένα ασύλληπτο κορόιδο |
| 1969 | Όχι |
| 1969 | Αγάπησα έναν προδότη |
| 1969 | Αλτ και σ’ έφαγα |
| 1969 | Ας με κρίνουν οι ένορκοι |
| 1969 | Για ένα ταγάρι δολάρια |
| 1969 | Δραπέτες του Μπούλκες |
| 1969 | Η Λεωφόρος της Προδοσίας |
| 1969 | Θου-Βου φαλακρός πράκτωρ – Επιχείρησις: Γης μαδιάμ |
| 1969 | Ο πρόσφυγας |
| 1969 | Το…θύμα |
| 1969 | Φοβάται ο Γιάννης το θεριό |
| Έτος | Τίτλος ταινίας |
|---|---|
| 1970 | Έμπαινε Μανωλιό |
| 1970 | Ένα μπουζούκι αλλοιώτικο από τ’ άλλα |
| 1970 | Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο |
| 1970 | Δεν υπάρχουν λιποτάκτες |
| 1970 | Κατηγορώ τους δυνατούς |
| 1970 | Μια γυναίκα στην αντίσταση |
| 1970 | Ο παιχνιδιάρης |
| 1970 | Τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήση |
| 1971 | Δάκρυα για έναν αλήτη |
| 1971 | Ερωτομανείς |
| 1971 | Θύμιος εναντίον Τσίτσιου |
| 1971 | Μαριχουάνα στοπ |
| 1971 | Ο Αήττητος |
| 1971 | Ο Δρόμος των Ηρώων |
| 1971 | Ο παραγυιός μου ο ραλλίστας |
| 1971 | Υποβρύχιον Παπανικολής |
| 1972 | Έρωτας και Προδοσία |
| 1972 | Αντάρτες των πόλεων |
| 1972 | Με φόβον και πάθος |
| 1972 | Ο πρίγκηπας της αγοράς |
| 1973 | Ο μοναχογιός μου ο αγαθιάρης |
| 1974 | Ο αποστάτης |
| 1974 | Παύλος Μελάς |
| 1978 | Γυμνό φωτομοντέλο |
| 1979 | Το Μήλο του Σατανά |
| Έτος | Τίτλος ταινίας |
|---|---|
| 1980 | Καθένας με την τρέλλα του |
| 1980 | Και ξανά προς τη δόξα τραβά |
| 1980 | Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο |
| 1981 | Κορόιδο Ρωμιέ |
| 1981 | Ο Κώτσος έξω από το Ν.Α.Τ.Ο. |
| 1981 | Ο τελευταίος άντρας |
| 1981 | Τα όπλα μου ρίχνουν λουλούδια |
| 1982 | Καμικάζι τσαντάκιας |
| 1982 | Σατανάδες στα σχολεία |
| 1982 | Τα σαϊνια |
| 1982 | Το παιδί του σωλήνα |
| 1983 | Αλλού παπάς αλλού τα ράσα του |
| 1983 | Ο στόχος |
| 1984 | Έλα να γυμνωθούμε ντάρλινγκ |
| 1984 | Λούφα και παραλλαγή |
| 1984 | Νιάτα στη λάσπη |
| 1985 | Γέλιο με δόσεις |
| 1985 | Μπλέξαμε τις γυναίκες μας |
| 1985 | Ο αγκαλίτσας λαγωνικό |
| 1986 | Η σεξουάλα |
| 1986 | Ένας τρελλός… τρελλός ονειροπαρμένος |
| 1986 | Γιαννάκης ο προβληματικός |
| 1986 | Δημόσιος υπάλληλος |
| 1986 | Η μαμά μας ζητάει γαμπρό |
| 1986 | Κέρατο κομπίνα και λαγωνικά |
| 1986 | Καρδιοκλέφτρα |
| 1986 | Ο μάγκας με τα πράσινα |
| 1986 | Ο προικοθήρας και το μανούλι |
| 1986 | Παπαμανούλι αγάπη μου |
| 1986 | Πολιτσμάνα του σαματά η μάνα |
| 1986 | Ταξί αγάπη μου |
| 1986 | Το κορίτσι με τη νταλίκα |
| 1986 | Το φρικιό |
| 1987 | Πόντιος είμαι ότι θέλω κάνω |
| 1987 | Άγνωστος Πόλεμος 1: Καταδικασμένη σε Θάνατο |
| 1987 | Άγνωστος Πόλεμος 2: Ο Άνθρωπος με τα Δυο Πρόσωπα |
| 1987 | Ένα μανούλι στο πιάτο σας |
| 1987 | Ένας πιλότος για πέταμα |
| 1987 | Κομάντος και βλήματα |
| 1987 | Μια κούκλα για τον αστυνόμο |
| 1987 | Μπόνυ και Κλάιντ αλά ελληνικά |
| 1987 | Ο Λώρενς της αφραγκίας |
| 1987 | Ο βιντεάκιας |
| 1987 | Ο καννίβαλος |
| 1987 | Ο πεταχτούλης του κελιού 13 |
| 1987 | Παλικάρι στα θρανία |
| 1987 | Παπαδίστικη κομπανία Νο3 |
| 1987 | Ρόδα Τσάντα και Κοπάνα Νο4 |
| 1987 | Τρελλές αστυνομικίνες απίθανα θηλυκά |
| 1987 | Χάρης ο ξεφτίλας |
| 1987 | Χαμός στο Αιγάλεω σίτυ |
| 1987 | Χασάπης μόρτης και αλανιάρης |
| 1988 | Ένας μπάτσος με τσαρούχια |
| 1988 | Ένας τρελλός θα μας σώσει |
| 1988 | Βαρβαρούλα αστυνόμος |
| 1988 | Εκείνη η Γυναίκα |
| 1988 | Κομαντάτ Μαρία |
| 1988 | Μπρος στρατός και πίσω τρέλλα |
| 1988 | Ο Όρκος του Μίσους |
| 1989 | Πινασμένος και τζέντλεμαν |
| 1989 | Ο παραχαράκτης |
| 1989 | Δεξιότερα της δεξιάς |
| 1989 | Ρεμούλες στην Κοσκο-Κώσταινα |
