Τα παλιά κακά χρόνια, τότε που οι γονείς δεν άφηναν τα παιδιά τους ελεύθερα να επιλέξουν το σύντροφο, με τον οποίο ήθελαν να μοιραστούν την ζωή τους (και ο περιορισμός αφορούσε κυρίως τα κορίτσια), πολλοί ερωτευμένοι κατέληγαν στη λύση της “απαγωγής”, κοινώς “κλέβονταν. (Βέβαια, πολλοί στέκονται στη ρομαντική διάσταση του όλου “κλεψίματος” και αναπολούν εκείνες τις “παλιές, καλές εποχές”, όμως ειλικρινά πώς μπορεί να θεωρείται “καλή” μια εποχή, στην οποία η ελευθερία βούλησης του ανθρώπου ήταν περιορισμένη έως ανύπαρκτη;).
Οι απαγωγές λόγω έρωτα δεν περιορίζονταν μόνο στους κοινούς θνητούς, αλλά και σε ηθοποιούς του θεάτρου, οι ερωτικές ιστορίες των οποίων δύσκολα έμεναν κρυφές. Αυτές είναι ορισμένες περιπτώσεις Ελλήνων ηθοποιών που κλέφτηκαν για να ζήσουν τον έρωτά τους με το αγαπημένο τους πρόσωπο, αν και δεν είχαν όλες οι ιστορίες το ίδιο ευτυχές τέλος.
1. ΑΛΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ – ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΥΣΟΥΡΗΣ
Η πρώτη υπόθεση γυναίκας ηθοποιού που προκάλεσε μεγάλη αίσθηση, επειδή είχε κλεφτεί με τον αγαπημένο της, ήταν αυτή της Κυβέλης, η οποία το Σεπτέμβριο του 1906 εγκατέλειψε τον σύζυγό της Μήτσο Μυράτ και τα δυο τους παιδιά, για να φύγει στο εξωτερικό με τον νεαρό δικηγόρο Κώστα Θεοδωρίδη. Το σκάνδαλο ήταν τεράστιο απ’ όλες τις απόψεις, καθώς εδώ δεν είχαμε απλά την περίπτωση ενός έρωτα, ο οποίος δεν είχε την έγκριση των γονιών, αλλά υπήρχε στη μέση κι ένας γάμος με δυο παιδιά.
Έχω γράψει ολόκληρο θέμα για τη συγκεκριμένη απαγωγή (το οποίο αρχικά προοριζόταν γι’ αυτό το αφιέρωμα, αλλά είχε τόσο μεγάλη έκταση, ώστε ανέβηκε αυτόνομο. Διαβάστε περισσότερα εδώ: Η “απαγωγή” της Κυβέλης που προκάλεσε τεράστιο σκάνδαλο στη μικρή Ελλάδα του 1906, γιατί η ηθοποιός εγκατέλειψε σύζυγο και παιδιά για χάρη του εραστή της).
Από κει και πέρα, η επόμενη μεγάλη ιστορία παράνομου καλλιτεχνικού έρωτα που κατέληξε σε απαγωγή γράφτηκε 22 χρόνια μετά από – τι σύμπτωση κι αυτή! – την κόρη της Κυβέλης και του Θεοδωρίδη, Αλίκη, η οποία μάλιστα είχε γεννηθεί στο Παρίσι, κατά τη διάρκεια της σκανδαλώδους εξαφάνισής τους από την Ελλάδα.
Όταν η Αλίκη μεγάλωσε, ασχολήθηκε με το θέατρο και ερωτεύθηκε έναν ηθοποιό του θιάσου της μητέρας της, τον Κώστα Μουσούρη, ο οποίος είχε θεατρική εμπειρία, όμως δεν είχε ακόμη καθιερωθεί ως πρωταγωνιστής. Ο Μουσούρης είχε ήδη ένα γάμο στο ενεργητικό του με την επίσης ηθοποιό Μαρίκα Κούρμη, με την οποία δεν είχαν χωρίσει, αλλά βρίσκονταν σε διάσταση επί πολλά χρόνια. Εξάλλου, την περίοδο της γνωριμίας τους και η Αλίκη φερόταν – σύμφωνα με τα κουτσομπολιά της εποχής – να έχει δεσμό με τον ηθοποιό Νίκο Δενδραμή.
Και ενώ το ειδύλλιο του Μουσούρη και της Αλίκης εξελισσόταν, σε κάποια στιγμή η τελευταία μπήκε στον πειρασμό να ζητήσει την έγκριση της μητέρας της. Όμως εκείνη ούτε που ήθελε ν’ ακούσει για το δεσμό και με αυστηρό ύφος ζήτησε από την κόρη της να το βγάλει από το μυαλό της με το επιχείρημα ότι η Αλίκη ήταν ακόμη πολύ μικρή.
Και φτάνουμε στη 18η Οκτωβρίου 1928. Το πρωί της ημέρας εκείνης, η Αλίκη, η οποία διέμενε στο σπίτι του μεγαλύτερου αδερφού της Αλέκου Μυράτ και της συζύγου του στην οδό Πανδρόσου, βγήκε για περίπατο συνοδευόμενη από τέσσερις φίλες της, χωρίς κανείς ν’ ανησυχήσει. Οι ώρες περνούσαν και το απόγευμα, όταν πήγε στο θέατρο, ο Αλέκος διαπίστωσε ότι κανείς από την οικογένεια δεν γνώριζε πού βρισκόταν η Αλίκη. Άρχισαν να την αναζητούν στα σπίτια των φίλων της, όμως τίποτα.
Σε κάποια στιγμή έγινε γνωστό ότι είχε εξαφανιστεί και ο Μουσούρης. “Παναγιά μου, έκλεψε την Αλίκη” ήταν η αυθόρμητη αντίδραση της Κυβέλης στο άκουσμα αυτής της είδησης.
Η παράσταση βέβαια ανέβηκε κανονικά, αν και με κάποια καθυστέρηση, ενώ τους αλληλοαπαχθέντες ερωτευμένους αντικατέστησαν ο Δενδραμής και η Βεάκη. Επίσημη δικαιολογία; Οι δυο πρωταγωνιστές είχαν δήθεν αδιαθετήσει ταυτόχρονα!
Λίγες μέρες μετά και ενώ είχε πλέον γίνει γνωστό ότι οι δυο νέοι είχαν κλεφτεί, το ζευγάρι εντοπίστηκε στο ξενοδοχείο “Παλίρροια” της Χαλκίδας. Ο Μουσούρης και η Αλίκη επέστρεψαν τελικά στην Αθήνα, όπου μάταια ο Θεοδωρίδης προσπαθούσε ν’ αλλάξει τα μυαλά της κόρης του. Όχι μόνο δεν τα κατάφερε, αλλά εκείνη άφησε το σπίτι του αδερφού της και διανυκτέρευσε στο σπίτι του Μουσούρη. Εξάλλου, όπως έγραψε απογευματινή εφημερίδα, επικαλούμενη πηγές της οικογένειας, “διά την κυρίαν Κυβέλην δεν υπάρχει πλέον Αλίκη”.
Όμως η άρνηση των συγγενών της Αλίκης δεν ήταν το μοναδικό εμπόδιο σ’ αυτήν τη σχέση. Η Μαρίκα Κούρμη, η από πολύ καιρό εν διαστάσει σύζυγος του Μουσούρη, αρνιόταν να του δώσει διαζύγιο. Ο λόγος; Καθαρά και μόνο εγωιστικός, όπως η ίδια παραδεχόταν σε επιστολή της, που δημοσιεύτηκε στον Τύπο:
“Μετά του κ. Μουσούρη ευρίσκομαι εν διαστάσει από εξαετίας και πλέον, εις επανειλημμένας δε αιτήσεις μου όπως συγκατατεθή εις την χορήγησιν διαζυγίου, ηρνείτο διαρρήδην, μη δεχόμενος ούτε να συζήτηση επ’ αυτού.
Ήδη, μετά την απαγωγήν της δίδος Αλίκης Θεοδωρίδου, διά να λείψη από το μέσον κάθε εμπόδιον διά την σύναψιν του γάμου, επιδιώκει πλέον ο ίδιος την λήψιν του διαζυγίου. Σήμερον, νομίζω, ότι μου δίδεται η ευκαιρία να τον εκδικηθώ. Δεν ζητώ αποζημίωσιν δύο εκατομμυρίων ως εγράφη. Δεν ζητώ τίποτε απολύτως. Από εκδίκησιν και μόνον από εκδίκησιν, δεν δέχομαι να του δώσω διαζύγιον. Θα επιθυμούσα μάλιστα να μη προκληθώ υπό του κ. Μουσούρη εις δημοσίαν συζήτησιν, διότι εις το τέλος ο ίδιος θα βγη πολύ ζημιωμένος”.
Αξίζει ν’ αναφερθεί πάντως ότι ένα χρόνο πριν το περιστατικό αυτό, η Κούρμη είχε επίσης απασχολήσει, όταν “κλέφτηκε” μ’ έναν σοφέρ υπουργικού αυτοκινήτου, με τον οποίο συζούσαν για μικρό διάστημα, αλλά η σχέση εκείνη είχε άδοξο τέλος.
Τίποτα, όμως, δεν εμπόδισε την Αλίκη και τον Μουσούρη να χαρούν τον έρωτά τους. Τις πρώτες μέρες μετακόμισαν σε φιλικό τους σπίτι στη Γαργαρέττα κι από εκεί σ’ ένα ισόγειο (ή ημιυπόγειο) διαμέρισμα στην οδό Καλύμνου (αριθμός 8), που ρεπορτάζ το περιέγραφε ως “λιτώτατα επιπλωμένο” και με “πολύν αρτίστικο αέρα με μια βιβλιοθήκη γεμάτη κυρίως από ποιητικές συλλογές, μια γκαρνταρόμπα, ένα ντιβάνι κι ένα παραβάν”, ενώ οι τοίχοι ήταν στολισμένοι από ένα σκίτσο της Αλίκης και δυο φωτογραφίες του Μουσούρη.
Και ενώ τις πρώτες ημέρες κράτησαν χαμηλούς τόνους, περίπου ένα μήνα μετά το σκάνδαλο της απαγωγής, οι δυο ηθοποιοί πραγματοποίησαν τη θεατρική τους επάνοδο στις αρχές Δεκεμβρίου και για ορισμένο αριθμό παραστάσεων στο Εθνικό θέατρο με την κωμωδία “Πρωί – Μεσημέρι – Βράδυ” του Ντάριο Νικοντέμι.
Τελικά τα τυπικά εμπόδια άργησαν να ξεπεραστούν και ο γάμος πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 1931. Αλίκη και Μουσούρης θα διέγραφαν μια δύσκολη, πλην όμως σημαντική πορεία στο θέατρο, ενώ θα εμφανίζονταν μαζί και σε δύο ταινίες (“Αστέρω” και “Αγνούλα”). Ωστόσο, το 1939 η Αλίκη θα έφευγε για την Αμερική και ο γάμος τους θα έβαινε στο τέλος του.
