Η Αλίκη Βουγιουκλάκη έμεινε στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου όχι μόνο για το σπουδαίο ταλέντο της, αλλά και εξαιτίας του δυναμικού της χαρακτήρα, ο οποίος πολλές φορές την οδηγούσε σε συγκρούσεις με τους παραγωγούς (αξέχαστες οι κόντρες της με τον Φίνο), αλλά και σε κινήσεις που δεν κρίνονταν πάντα ως επιτυχείς.
Η ίδια δεν δίσταζε να εμπιστευθεί και άλλους παραγωγούς (πέρα του Φίνου, του Κονιτσιώτη, των Καραγιάννη-Καρατζόπουλου, αλλά και του Ζερβού).
Έτσι, το 1959 δεν δίστασε να εμπιστευθεί μια λιγότερο γνωστή εταιρεία παραγωγής, την Adams Films, των αδελφών Αδάμη, για να γυρίσει τη «Ζαβολιάρα», σε σενάριο και σκηνοθεσία του Μάριου Αδάμη.
Το αξιοπερίεργο της υπόθεσης είναι ότι η εταιρεία αυτή γύρισε μία και μόνο ταινία, τη συγκεκριμένη, ενώ ο Μάριος Αδάμης δεν σκηνοθέτησε ποτέ ξανά.
Παρά το ρίσκο όμως, η Αλίκη δεν δίστασε να συνεργαστεί με την εταιρεία αυτή.
Το αποτέλεσμα της επιλογής της δεν την δικαίωσε, έστω κι αν στην ταινία συμπρωταγωνιστούσαν δύο ακόμα μεγάλα ονόματα του ελληνικού κινηματογράφου, ο Γιώργος Φούντας και ο Παντελής Ζερβός. (Άλλη μια απόδειξη ότι ένα κακό σενάριο δεν αναδεικνύεται ακόμα κι αν το ερμηνεύσουν μεγάλοι ηθοποιοί).
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη υποδύονταν την Λενιώ, κόρη του καπετάν-Κωσταντή (Παντελής Ζερβός), η οποία αγαπάει τον Λάμπρο (Γιώργος Φούντας), έναν ψαρά στην υπηρεσία του πατέρα της.
Την ίδια όμως αγαπάει κι ο Παντελής, ένας άλλος ψαράς, τον οποίο όμως η Λενιώ δεν τον θέλει.
Η προσπάθεια του Παντελή να βγάλει από τη μέση τον Λάμπρο, έχει σαν αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά ο καπετάν-Κωνσταντής.
Ο Λάμπρος παίρνει τη θέση του καπετάνιου και ξεκινούν να ψαρεύουν στα θολά νερά, την πιο επικίνδυνη περιοχή του νησιού, που έχει γίνει ο τάφος πολλών ναυτικών, μεταξύ των οποίων και του πατέρα του.
Μαζί τους πάει και η Λενιώ, που κάνει τον Παντελή να χάσει τα λογικά του και μετά από μια καταιγίδα να επιχειρήσει πάλι να σκοτώσει τον Λάμπρο.
Ευτυχώς, όμως, γίνεται αντιληπτός από τους άλλους. Όταν το καΐκι επιστρέφει στο νησί με τα αμπάρια του γεμάτα ψάρια, ο Λάμπρος ζητάει τη Λενιώ από τον πατέρα της και ο Παντελής παραδίδεται μόνος του στην αστυνομία. Τέλος καλό, όλα καλά δηλαδή.
Ωστόσο, οι σεναριακές ατέλειες, αλλά και η χαλαρή σκηνοθεσία οδηγούν σε ένα μέτριο αποτέλεσμα.
Έτσι, η ταινία που προβλήθηκε τη σεζόν 1959-1960, έκοψε μόλις 23.205 εισιτήρια, ερχόμενη στην 30η θέση ανάμεσα στις 52 ταινίες εκείνης της σεζόν.
Το αν μετάνιωσε ποτέ η Βουγιουκλάκη για την επιλογή της αυτή, θα μείνει για πάντα άγνωστο…
