Πάνος Γλυκοφρύδης 1930-2010

278410
278410
Advertisement

Ο Πάνος Γλυκοφρύδης, εμβληματική φυσιογνωμία του Ελληνικού Κινηματογράφου, θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς με μεγάλη προσφορά στον εγχώριο καλλιτεχνικό στερέωμα. Γύρισε συνολικά 21 ταινίες μεγάλου μήκους και σκηνοθέτησε τηλεοπτικές σειρές και θεατρικές παραστάσεις. Με τη σκηνοθεσία του, σφράγισε κλασικές κωμωδίες του Θανάση Βέγγου, καθώς και κάποιες εξαιρετικές δραματικές μυθοπλασίες του ελληνικού κινηματογράφου.

Advertisement
Πάνος Γλυκοφρύδης

Ο Πάνος Γλυκοφρύδης γεννήθηκε στις 25 Αυγούστου 1930 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε κινηματογράφο στην Σχολή Λυκούργου-Σταυράκου και έκανε την κινηματογραφική πρακτική του στο Παρίσι. Με την επιστροφή του, εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη, αρχικά δίπλα στον δάσκαλό του Γρηγόρη Γρηγορίου, και στη συνέχεια πλάι στους Ντίμη Δαδήρα και Βασίλη Γεωργιάδη.

Το 1959 γύρισε την πρώτη του ταινία, «Δουλειές με Φούντες» και το 1961, με την ταινία «Διαβόλου Κάλτσα», ξεκίνησε η πολύχρονη και γονιμότατη συνεργασία του με τον Θανάση Βέγγο, με τον οποίον γύρισε έντεκα ταινίες σε διάστημα είκοσι χρόνων. Το 1966 έκανε στροφή στην καριέρα του, γυρίζοντας την ξεχωριστή ταινία «Με τη Λάμψη στα Μάτια», η οποία κατέκτησε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκη τρία βραβεία και αργότερα προβλήθηκε ως ένα από τα σημαντικότερα ελληνικά κινηματογραφικά έργα, στο πλαίσιο δύο μεγάλων αναδρομικών εκδηλώσεων που οργάνωσαν το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (1993) και το Κέντρο Ζορζ Πομπιντού στο Παρίσι (1995).

Παράλληλα, σκηνοθέτησε και πολλές θεατρικές παραστάσεις, ενώ έβαλε την υπογραφή του στην ξεχωριστή τηλεοπτική σειρά «Γιάννης και Μαρία» με δικό του σενάριο και σκηνοθεσία. Η δημοφιλής και σύγχρονη για την εποχή της σειρά, εγκαινίασε μια απλή γλώσσα και ένα ελεύθερο και ακαλούπωτο στυλ στις ερμηνείες των ηθοποιών Πέμυ Ζούνη και Ηλία Γιαννίτσο, και ξετύλιξε την ταραχώδη ελληνική μεταπολεμική ιστορία, ψηλαφίζοντας και τα προβλήματα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.

Ο Πάνος Γλυκοφρύδης ήταν από τους ιδρυτές της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών και συμμετείχε στο Δ.Σ του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και στην Καλλιτεχνική Επιτροπή του Εθνικού Θεάτρου ενώ ήταν και καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας., ενώ δίδαξε και σκηνοθεσία στην Σχολή Κινηματογράφου Σταυράκου. Η τελευταία ταινία που γύρισε ήταν το 1992 «Τα Παιδιά του Ονείρου» και έκτοτε αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.

Έφυγε από τη ζωή στις 14  Μαρτίου του 2010.

Προηγούμενο άρθροΒασίλης Γεωργιάδης 1921-2000
Επόμενο άρθροΟι δύο κομπάρσοι πρωταθλητές στην ταινία Η Αλίκη στο Ναυτικό