Ο μάγκας Μυτιληνιός που λάτρευε το χόρτο

μάγκας Μυτιληνιός
Advertisement

Ο Νίκος Φέρμας αποτελεί τον πλέον χαρακτηριστικό τύπο μάγκα, ντόμπρου και «βαρύ» άνδρα του ελληνικού κινηματογράφου.

Advertisement

Γνήσιος μάγκας από τους λίγους. Ντόμπρος, ειλικρινής, αυθεντικός χαρακτήρας, με ωραίο μάγκικο χιούμορ, τύπος μετρημένος και σταράτος. Αυτός ήταν ο Νίκος Φέρμας στην προσωπική του ζωή. Και αυτή την αυθεντική προσωπικότητα, τη σπάνια, την οριακά παρεξηγήσιμη, του λαϊκού χαρακτήρα μετέφερε στη μεγάλη οθόνη ο σπουδαίος ηθοποιός. Και λέμε «μετέφερε», διότι ο Νίκος Φέρμας δεν χρειάστηκε να ενσαρκώσει κάποιο ρόλο.

Στα 20 χρόνια σχεδόν της κινηματογραφικής του πορείας έπαιξε σε 150 ταινίες (άλλες πηγές αναφέρουν 120) και σε κάθε ρόλο μετέφερε και κάτι από τον χαρακτήρα του. Ο ηθοποιός καθιερώθηκε στη μανιέρα του μπεσαλή και μετατράπηκε σε έναν από τους μεγάλους δευτεραγωνιστές του ελληνικού πανιού. Ακόμη και αν η εμφάνισή του σε κάποια ταινία ήταν μικρή, ο Φέρμας κατάφερνε ακόμη κι έτσι, να καταθέσει την ψυχή του και να αφήσει το δικό του στίγμα.

Νίκος Φέρμας
Ο Νίκος Φέρμας.

Ο φτωχός βιοπαλαιστής της ζωής, ο φουκαριάρης παλιατζής, ο αμίμητος μικροπωλητής, ο πολυτεχνίτης του μόχθου, ο λωποδυτάκος χαρτοπαίκτης, ο ιδιοκτήτης κέντρων (κυρίως κακόφημων), ακόμα και ο αυστηρών αρχών πατέρας, πέρασε στη συνείδηση του κοινού ως απόλυτος βαρύμαγκας του ελληνικού κινηματογράφου. Ένας ηθοποιός με παιδεία (και ας μην είχε τελειώσει καν το σχολείο), μία κινηματογραφική περσόνα με περιεχόμενο, που την αναγνωρίζεις και εκτιμάς, κυρίως στην ενήλικη ζωή.

Το πραγματικό του όνομα ήταν Νίκος Χατζηανδρέου, γεννήθηκε το 1905 στη Μυτιλήνη και πέθανε ξαφνικά τον Αύγουστο του 1972.

Για να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες της ζωής έκανε πολλές και διάφορες δουλειές, που δεν είχαν καμία σχέση με την τέχνη.

Μια από αυτές ήταν κλητήρας στο κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στη Μυτιλήνη.

Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε σε μεγαλύτερη ηλικία από ότι συνηθίζονταν.

Ήταν 43 ετών ότων έκανε την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση, το 1948 στην ταινία «Οι γερμανοί ξανάρχονται».

Σύμφωνα με τα στοιχεία, μέχρι το τέλος της ζωής του συμμετείχε σε περισσότερες από 120 ταινίες, αν και κάποιοι μιλούν για 150! Κάποιες από αυτές αποτελούν κορυφαίες στιγμές για τον ελληνικό κινηματογράφο, όπως οι ταινίες «Λόλα», «Της κακομοίρας», «Καλωσήλθε το δολάριο», «Αλίμονο στους νέους», «Ένας ήρωας με παντούφλες» και πολλές άλλες.

Σε καμία από αυτές όμως δεν ήταν ο πρωταγωνιστής, ανήκε στην «ομάδα» των πιο σπουδαίων ηθοποιών «δεύτερου ρόλου».

Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να μείνει στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου ως ένας πολύ σημαντικός ηθοποιός, με ένα πολύ ιδιαίτερο στυλ, γεμάτο ιδιομορφίες, αλλά και γεμάτο ρεαλισμό.

Ο γνωστός σκηνοθέτης Ντίνος Δημόπουλος αφηγήθηκε την πρώτη του επεισοδιακή γνωριμία με τον Νίκο Φέρμα στο βιβλίο του «Ένας σκηνοθέτης θυμάται»:

«Με πλησιάζει ένας μάγκας βαρύς με το αργό λικνιστικό του περπάτημα εκείνο το πρωινό στο γύρισμα.

Είναι ο Νίκος Φέρμας.
Συρτή φωνή, νωθρή κίνηση, ματιά θαμπή.
-Είσαι για μια τζούρα αφεντικό;
-Τι τζούρα, ρωτάω παραξενεμένος.

-Μια ρουφηξιά για.
-Δεν καπνίζω.
-Δεν είναι καπνός. Χόρτο είναι.
-Τα χόρτα με πειράζουν στο στομάχι.

-Τα λάχανα σε πειράζουν. Κι ετούτο δεν είναι λάχανο. Είναι ανθός. Τράβα μία και θα αρχίσεις να πετάς. Και τα πλάνα θα σου ’ρχονται το ένα μετά το άλλο σαν σύννεφα που τα κυνηγάει ο νοτιάς»!

Προηγούμενο άρθροΟ Νίκος Κούρκουλος που δεν ήθελε κωμωδίες
Επόμενο άρθροΓιάννης Δαλιανίδης: Μόνο μιούζικαλ ήξερα να κάνω καλά