Ο Θόδωρος Μορίδης ήταν Έλληνας ηθοποιός. Γεννήθηκε το 1903 στην Κύπρο και πέθανε στις 22 Δεκεμβρίου του 2003 σε ηλικία 100 ετών. Ήταν σύζυγος της επίσης ηθοποιού Τζόλυς Γαρμπή.
Με το θίασο της Κυβέλης έπαιξε στον «Άγνωστο» (1927) και την επόμενη χρονιά στην «Ιφιγένεια εν Ταύροις» με την Ελένη Χαλκούση, με την οποία ξανασυνεργάστηκε στα «Αρραβωνιάσματα» του Μπόγρη. Υπήρξε βασικό στέλεχος του «Λαϊκού Θεάτρου» του Βασίλη Ρώτα και το 1932 συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τηΜαρίκα Κοτοπούλη –συνεχίστηκε αργότερα στο θέατρό της όπου στεγαζόταν και το Θέατρο Τέχνης–, ενώ το1936 ξεκίνησε η συνεργασία του με την κυρία Κατερίνα, στης οποίας το θίασο παρέμεινε έως το 1943, ερμηνεύοντας πολλούς σημαντικούς ρόλους σε μεγάλα έργα του παγκόσμιου δραματολογίου («Η κυρία με τις καμέλιες», «Ο έμπορος της Βενετίας», «Πολύ κακό για το τίποτα», «Έντα Γκάμπλερ», «Πυγμαλίων», «Η Κυρά της Θάλασσας», «Νόρα» κ.ά.).
Στο θίασο της Κατερίνας γνώρισε και αγάπησε και την Τζόλυ Γαρμπή, με την οποία ήταν μαζί 60 χρόνια στη σκηνή και στη ζωή.
Ακολούθησαν συνεργασίες με το θίασο Μανωλίδου – Βεάκη – Παππά (1943-44) («Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας»), με τους «Ενωμένους Καλλιτέχνες» (1945-46) («Ιούλιος Καίσαρ», «Εχθροί» του Μαξίμ Γκόρκι, «Αδελφοί Καραμαζόφ», «Φον Δημητράκης» κ.ά.), με το «Θυμελικό Θίασο», με τον Μίμη Φωτόπουλο, με τον Νίκο Χατζίσκο, όπου ερμήνευσε Πολώνιο στον «Άμλετ» (1955), με το «Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο» του Μάνου Κατράκη («Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται», «Ηλίθιος», «Βασίλισσα Αμαλία»), με την Αντιγόνη Βαλάκου, τηΜαίρη Αρώνη («Μαντώ Μαυρογένους»), με την Έλσα Βεργή.
Από το 1961 έως το 1983 εντάχθηκε στη δύναμη του Εθνικού Θεάτρου, ερμηνεύοντας δεκάδες σημαντικούς ρόλους στο αρχαίο δράμα και στο παγκόσμιο δραματολόγιο («Αίας», «Αγαμέμνων», «Τρωάδες», «Φιλοκτήτης», «Μήδεια», «Ρόσμερσχολμ», «Ο Βασιλικός», «Οι δαιμονισμένοι», «Η Τρικυμία», «Βυσσινόκηπος», «Μαρία Στιούαρτ», «Γενικός Γραμματέας» κ.ά.).
Αμέσως μετά συμμετείχε στον «Αρχιμάστορα Σόλνες», τελευταία παράσταση τουΔημήτρη Χορν. Ακολούθησαν το «Παράξενο ιντερμέτζο» με Αλεξανδράκη – Γαληνέα, «Οιδίπους επί Κολωνώ» με τον «Εμπειρικό Θίασο» του Μινωτή, συνεργασίες με τους Δάνη Κατρανίδη, Μαριέττα Ριάλδη, Γιώργο Μεσσάλα.
Στον κινηματογράφο συμμετείχε σε πολλές ταινίες από το 1948 έως τη δεκαετία του 1970 («Χαμένοι άγγελοι», «Φωτεινή Σάντρη», «Η δούκισσα της Πλακεντίας», «Γκόλφω», «Χτυποκάρδια στο θρανίο», «Ζούσα μοναχός χωρίς αγάπη», «Ηλέκτρα» – κινηματογραφημένη παράσταση από την Επίδαυρο το1961 σε σκηνοθεσία Μουζενίδη με την Άννα Συνοδινού κ.ά.), όπως και στην τηλεόραση («Αστυνομικές Ιστορίες», «Ο κήπος με τ’ αγάλματα» κ.ά.).
Πέθανε στις 22 Δεκεμβρίου του 2003 σε ηλικία 100 ετών. Ο θάνατος τον βρήκε στο Αττικό Θεραπευτήριο όπου νοσηλευόταν και έγινε γνωστός στις 2 Ιανουαρίου του 2004.
