Μπορεί να μην γνώρισα τον Φιλοποίμην Φίνο μα γνώρισα τα “παιδιά” του με τα οποία γέλασα, συγκινήθηκα και έκλαψα αρκετές φορές. Αυτά τα παιδιά του είναι οι 187 ταινίες που δημιουργήθηκαν από την θρυλική κινηματογραφική εταιρία του την Φίνος Φιλμ μέσα απ’ την οποία παρέλασαν όλα τα μεγάλα αστέρια του Ελληνικού κινηματογράφου απ’τις αρχές της δεκαετίας του 1940 έως το 1977 που η τελευταία του ταινία προβλήθηκε στις αίθουσες λίγες μόνο μέρες πριν τον θάνατο του στις 26 Ιανουαρίου 1977.
Σήμερα 43 χρόνια μετά ο συνθέτης και βασικός του συνεργάτης Μίμης Πλέσσας καθώς και 18 ηθοποιοί που έλαμψαν μέσα απ’τις ταινίες του μου μιλάνε για τον σπουδαίο αυτόν άνθρωπο, τον πατριάρχη του Ελληνικού κινηματογράφου που χάρισε απλόχερα στον κόσμο όμορφες και αξέχαστες στιγμές πρώτα στον κινηματογράφο και μετέπειτα στην μικρή οθόνη.
ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ
Έχω τάξει στον Φιλοποίμενα Φίνο πως απ’όπου και να βρίσκομαι θα γυρίσω για να του γράψω όπως του έχω τάξει τη μουσική της επόμενης ταινίας του. Η ζωή όμως έχει τα δικά της απρόσμενα κι ο καθένας από μας συνηθίζει να κρατάει τον λόγο του. Έτσι ενώ είμαι στην Νέα Υόρκη κι έρχεται η στιγμή να γυρίσω για να γράψω “ΤΟ ΘΥΜΑ” με πρωταγωνιστή τον Κώστα Βουτσά, λαμβάνω από την United Artists (Noel Rogers) ένα επταετές ανοικτό συμβόλαιο συνεργασίας για να το συμπληρώσω όπως θέλω με τους δικούς μου όρους!!!
Πήρα αμέσως τηλέφωνο τον Φίνο καθώς και την ευθύνη να του συστήσω τον Γιώργο Χατζηνάσιο λέγοντας του ότι θα κάνει την ίδια αν όχι καλύτερη δουλειά από μένα τον ίδιο. Τότε αυτός με τον δικό του μοναδικό τρόπο μου λέει “Καλά ρε Μίμη, δεν έχεις πάρει ακόμα χαμπάρι ότι εδώ δεν κουβεντιάζεται ταινία αν δεν εξασφαλίσουμε πρώτα ότι εσύ θα γράψεις τη μουσική.
Εσείς στη θέση μου τι θα κάνατε; Έμενα σε ένα ξενοδοχείο το Commodore, από το οποίο έβλεπα το Central Park όπου πήγα για να σκεφθώ, κι όπως συνηθίζουμε να κάνουμε εμείς εδώ στην Ελλάδα, παίρνω βαθιά εισπνοή και κοιτάζω τον ουρανό, όμως αντί να μυρίζω την άνοιξη μύριζα κάτι από…σκίουρο, κι αντί να δω τ’αστέρια που περίμενα είδα ένα μούχρωμα. Όμως επειδή έχω μάθει να κρατάω τον λόγο μου, πήγα ετοιμάστηκα και επέστρεψα απ’την Αμερική προκειμένου να μη χαλάσω το χατίρι στον Φίφη, και να συνθέσω τη μουσική για την ταινία “ΤΟ ΘΥΜΑ”. Έτσι ήμουν συνεπής σε ότι έταξα στον Φίνο και για χάρη του δεν έμεινα στην Αμερική. Αυτό τα λέει όλα.
ΜΑΙΡΗ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ
Όλοι γίναμε πρωταγωνιστές απ’τον Φίνο. Αυτός μας έφτιαξε.Ήταν υπέροχος άνθρωπος, με ήθος κι όσον αφορά την δουλειά του πάρα πολύ αυστηρός και τελειομανής. Δηλαδή φωτογράφιζε έναν μπουφέ, που είχε πάνω ένα βάζο με λουλούδια και τράβαγε πλάνο, αν στο επόμενο γύρισμα είχε μετακινηθεί έστω και μια μαργαρίτα τότε τα γύριζε όλα απ’την αρχή, αυτός ήταν ο Φίνος, αφάνταστα τελειομανής με την δουλειά του και δεν υπολόγιζε καθόλου μα καθόλου τα χρήματα προκειμένου το αποτέλεσμα να είναι άρτιο.
Επίσης έπιαναν πολύ τα χέρια του όσον αφορά τα κινηματογραφικά μηχανήματα, και μια φορά όταν έφεραν απ’την Αμερική μια κάμερα με πιο μεγάλη εικόνα που δεν δούλευε, και την έστειλε πίσω για επιδιόρθωση δύο φορές άλλα δίχως αυτή να γίνει, την ανέλαβε ο ίδιος, την πήρε την έλυσε ολόκληρη, την έκανε βίδες και την έφτιαξε κάτι που ούτε το εργοστάσιο άλλα ούτε και η αντιπροσωπία μπόρεσαν να κάνουν. Τότε μάλιστα του είχαμε κάνει δώρο όλοι μαζί από μασίφ χρυσάφι ένα κατσαβίδι μέσα σε μια θήκη. Του χρωστάμε όλοι πάρα πολλά, γιατί εμείς τότε ζήσαμε απ’τον Φίνο.
ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΤΣΑΣ
Ήτανε ο άρχοντας του Ελληνικού κινηματογράφου, ο πιο πεπειραμένος κινηματογραφιστής, ο πιο αγαπημένος άνθρωπος απ’όλους τους ηθοποιούς και τους τεχνικούς, κι ο πιο αγαπημένος συνεργάτης όλων μας εκείνη την εποχή. Μας αγαπούσε, μας φρόντιζε, μας έδινε χαρά και πάντα έβλεπε τις ταινίες που γυρίζαμε κι έδινε την σωστή λύση σε κάποιο λάθος κάποιας σκηνής. Τον Φίνο τον λατρέψαμε όλοι και τον λατρεύουμε ακόμα, άφησε μεγάλο αθάνατο όνομα στον κινηματογράφο που δεν μπόρεσε ποτέ κανείς να αντικαταστήσει. Ήταν είναι και θα είναι ένα μεγάλο αστέρι του Ελληνικού κινηματογράφου και αναντικατάστατος.
ΝΟΡΑ ΒΑΛΣΑΜΗ
Ο Φίνος ήταν υπέροχος “πατέρας” για πολλούς και κυρίως για μένα. Ήταν υπέροχος σε όλα του, πολύ καλός άνθρωπος και με αγαπούσε πάρα πολύ όπως κι εγώ. Αυτός με έβγαλε μικρό κορίτσι και έμεινα 7 – 8 χρόνια εκεί, δεν έφυγα ποτέ. Είχε πάντα μεγάλο ένστικτο στην επιλογή των ηθοποιών που σπάνια τον διέψευδε. Εμένα στην πρώτη μου ταινία “Οι κυρίες της αυλής” δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο πολύ με πρόσεχε, συνέχεια έλεγε “τα μάτια της, δεν βγάλατε, το χρώμα τους”, ήταν σπάνιος άνθρωπος κι ακόμα τον αγαπώ πάρα πολύ.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΖΑΚΟΣ
Ο Φίνος είχε ένα χαρακτηριστικό ήταν σπουδαίος μάστορας, είχε μεγάλο πάθος με την τεχνική, ήτανε του κατσαβιδιού, και είχε μια ικανότητα μεγάλη, έφερνε τα καινούργια μοντέλα κινηματογραφικών μηχανών που τότε δεν τα ήξερε κανείς και ο ίδιος μόνο από τα προσπέκτους που μελετούσε τα έπαιρνε τα έλυνε ολόκληρα και τα έφτιαχνε. Δηλαδή αν χάλαγε μια μηχανή οι τεχνικοί και οι οπερατέρ πήγαιναν στον Φίνο του έλεγαν τι πρόβλημα είχε και τους έλεγε που να ανοίξουν και τι να φτιάξουν, είχε μεγάλο πάθος και γι’αυτό είχε αναπτύξει μεγάλη τεχνική στον κινηματογράφο ανεβάζοντας πολύ το επίπεδο που μέχρι τότε ήταν πολύ χαμηλό.
Γενικά ο Φίνος ήταν πιο οργανωτικός σε όλα ανεβάζοντας έτσι το επίπεδο της αισθητικής των ταινιών, άλλωστε αυτός δημιούργησε και τις πρώτες άρτιες σε όλα έγχρωμες ταινίες.
Το 1972 – 1973 οι κινηματογραφικές αίθουσες άρχισαν να αδειάζουν και να κλείνουν οι εταιρίες παραγωγής γιατί άρχιζε η φάση με τον νέο ελληνικό κινηματογράφο που όμως δεν κέρδισε το κοινό, γιατί αυτό το κρατάει ακόμα δέσμιο, ο παλιός εμπορικός ελληνικός κινηματογράφος ο οποίος έκανε καινούργια καριέρα με την τηλεόραση που στηρίχτηκε και στηρίζεται ακόμα στις ελληνικές ταινίες. Με λίγα λόγια ήταν μεγάλη η προσφορά του του Φίνου στον Ελληνικό κινηματογράφο.
ΓΚΕΛΥ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
Ο Φιλοποίμην ήταν ένας πολύ ωραίος άνθρωπος, και πολύ αφοσιωμένος στην δουλειά του. Ασχολιόταν πάρα πολύ με τις ταινίες του και ιδιαίτερα με τις κινηματογραφικές μηχανές, τις οποίες αν είχαν κάποια βλάβη τις έλυνε και τις έφτιαχνε μόνος του κλεισμένος μέσα σε ένα καμαράκι. Αυτός ήταν ο Φίνος, μια μοναδική προσωπικότητα.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Για τον Φίνο έχει να πεί κανείς ότι ήτανε ένας μεγάλος παρών σε μια ολόκληρη εποχή την οποία αυτός δημιούργησε, εκείνη του κινηματογράφου. Κι αν σήμερα έχουμε να λέμε για τον παλιό καλό Ελληνικό κινηματογράφο, μιλάμε σίγουρα για τον μεγάλο παρόντα τον Φιλοποίμενα Φίνο ο οποίος ήταν μια σύσταση προσωπικότητας, ένας άνθρωπος που είχε έμπνευση, μόρφωση, και ήταν μαζί μας πολύ καλός συνεργάτης. Ήξερε να διαλέγει σωστούς συνεργάτες και πάντα τον βρήκαμε μπροστά σε όλες τις δύσκολες ώρες του Ελληνικού κινηματογράφου.
ΕΛΕΝΗ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ
Ο Φίνος ήταν ένας ευγενέστατος άνθρωπος που σε καλοδεχόταν και σου μιλούσε όμορφα.
Εγώ την πρώτη φορά που τον γνώρισα ήταν όταν πήγα μόνη μου στο Παρίσι για κάποια εξωτερικά γυρίσματα της ταινίας “Ραντεβού στον αέρα” στα οποία ήταν παρών.
Όμως αυτός όμως είχε πάει πιο πριν εκεί μαζί με τον Δαλιανίδη και το συνεργείο άλλα εγώ επειδή είχα παραστάσεις στο θέατρο πήγα την μέρα που δεν δούλευα, δηλαδή δευτέρα και γύρισα τρίτη. Οπότε τον Φίνο τον γνώρισα στο αεροδρόμιο, ήταν ένας γλυκύτατος άνθρωπος γεμάτος καλοσύνη που με περιποιήθηκε πάρα πολύ όπως κι όλοι. Έμεινα σε ένα από τα καλύτερα ξενοδοχεία, και το βράδυ με πήγανε στο Μουλέν Ρούζ, όπου περάσαμε πάρα πολύ όμορφα. Επίσης ήταν ένα εξαιρετικό ζευγάρι με την γυναίκα του την Τζέλλα.
ΝΙΚΟΣ ΓΑΛΑΝΟΣ
Ο Φίνος ήταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος που είχε μια συνήθεια, να βλέπει όλες τις ταινίες προτού αυτές βγουν στις κινηματογραφικές αίθουσες, κι όταν είδε την πρώτη δική μου που ήταν “Η λεωφόρος του μίσους” μου είπε “Μου άρεσες πολύ στην ταινία που σε είδα και νομίζω θα προχωρήσεις, οπότε αν σε ενδιαφέρει κι εσένα θέλω να μείνεις εδώ σε μας. Πήγαινε στο λογιστήριο έχω δώσει εντολή να σου ετοιμάσουν ένα συμβόλαιο για 6 χρόνια με τρεις ταινίες τον χρόνο”. Ήταν σπουδαίος άνθρωπος.
ΖΩΖΩ ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ
Γνώρισα έναν άνθρωπο καταπληκτικό, έναν φίλο κι έναν πολύ μεγάλο παραγωγό, γιατί για μένα ο Φίνος ήταν κορυφή. Όλα αυτά ωραία πράγματα που έκανε, οι ταινίες, τα μιούζικαλ ήτανε φοβερά, έκανε μεγάλη σπατάλη, άλλα πάνω απ’όλα ήταν άνθρωπος. Ήταν αυτός που μετέδιδε μέσα σε όλο το συνεργείο την αγάπη και την καλοσύνη, που σε υποδεχόταν μέσα εκεί σαν να ήταν το σπίτι σου, δηλαδή πήγαινες και μόνο που τον έβλεπες σε φιλούσε, σε ξεχώριζε αν ήσουν καλός άνθρωπος και περνούσες όμορφα εκεί γιατί ήταν υπέροχο το περιβάλλον δίπλα του.
Εγώ έτυχε τις λίγες ταινίες που γύρισα με τον Φίνο να ζήσω αυτή την ανθρωπιά κι αυτή την ζεστασιά πολλές φορές, ακόμα κι όταν πήγαινα ξενυχτισμένη από το θέατρο και μετά από το κέντρο απ’όπου τελείωνα στις 5 το πρωί και στις 7 είχα γύρισμα, μα για μένα δεν ήταν αγγαρεία, πήγαινα με αγάπη άλλα χωρίς να έχω το κουράγιο. Όμως όλο το περιβάλλον εκεί ήταν εξαιρετικό, ο πολύ καλός μακιγιέρ που πάντα με έκανε κούκλα, ο Κελεσίδης που μου έλεγε και υπέροχα Ρώσικα ανέκδοτα, ο Μάρκος Ζέρβας, το συνεργείο, ο Παλιεράκης στην υποδοχή, όλοι ήταν γεμάτοι καλοσύνη και χαμόγελα. Ο Φίνος ήταν σπουδαίος άνθρωπος κι όπως προείπα η ζεστασιά, το σπίτι μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ
Ο Φιλοποίμην ήταν ένας από τους εντιμότερους και σπουδαιότερους ανθρώπους που γνώρισα στην ζωή μου, απίστευτο το ήθος του, στην ζωή του το κάθε τι ήταν γύρω από τον κινηματογράφο, τίποτα άλλο.
Αυτός καθώς και η γυναίκα του η Τζέλα με βοήθησε πάρα πολύ στον κινηματογράφο, με αγαπούσε και με είχε υποστηρίξει με όλη της την ψυχή και την αγάπη. Και ίσως ο Φίνος δεν θα ήταν μεγάλη προσωπικότητα αν δεν είχε δίπλα του την Τζέλα που του έδινε πάντοτε μεγάλη δύναμη. Σκέψου πως ο ίδιος δεν είχε δικό του σπίτι για να έχει πάντα χρήματα και να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του και γι’αυτό ουδέποτε καθυστέρησε σε εργαζομένους του κάποια μισθοδοσία.
Άλλωστε πίσω από έναν μεγάλο σκηνοθέτη η μια εταιρία υπάρχει πάντα ένας αφανής ήρωας, και στην περίπτωση αυτή ήταν ο Φίνος, ο οποίος είχε τελειώσει την Νομική Αθηνών, ένας άνθρωπος με τεράστια παιδεία και ανεπανάληπτο ήθος.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΧΕΛΜΗ
Έχω για το όνομα του Φίνου έναν μεγάλο θαυμασμό και σεβασμό για την εποχή των ταινιών όπου έπαιζα κι εγώ, ήταν ένας σπουδαίος εργάτης. Το πνευματικό επίπεδο της δουλειάς που έφτιαξε ήταν τόσο υψηλό όπως του Ιταλικού κινηματογράφου κι ο Φιλοποίμην υπήρξε ο πρωτεργάτης, κι ο μέντορας πολλών ταλαντούχων σκηνοθετών και ηθοποιών, γιατί είχε αλάνθαστο ένστικτο με τα ταλέντα που διάλεγε. Από εκεί άλλωστε βγήκαν και πολλοί δημιουργοί όπως ο σπουδαίος Παντελής Βούλγαρης, ο Παύλος Τάσσιος και πολλοί άλλοι.
Ο Φιλοποίμην ήταν ένας πολύ καλός και σπουδαίος άνθρωπος.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Συμπτωματικά η μητέρα μου είχε παίξει με την γυναίκα του στο θέατρο όταν ήταν κοριτσάκια και οι δύο, κι από εκεί λόγω της Τζέλλας γνώρισα τον Φίνο ο οποίος πραγματικά μου έκανε κάποιες ταινίες με όλη του την καρδιά και ήθελε πάρα πολύ να συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε άλλα ήταν πια προς το τέλος του κινηματογράφου και δεν μπορέσαμε, άλλα θυμάμαι έναν άνθρωπο πάρα πολύ γλυκό και πάρα πολύ πράο, κι έναν άνθρωπο ο οποίος λάτρευε τον κινηματογράφο, ήθελε να περνάνε από τα χέρια του όλα, οι μηχανές, και τα πάντα, άλλα και οι γνώμες του οι οποίες ήταν πάντα πάρα πολύ σωστές.
Θυμάμαι πως το διάστημα που έμεινα κι εγώ στην εταιρία πέρασα πάρα πολύ καλά και ήταν διατεθειμένος να βοηθήσει πολύ τους νέους ηθοποιούς να πάνε μπροστά, όπως έκανε και με εμένα.
ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ
Ο Φίνος έγραψε ιστορία, ήταν ένας άνθρωπος που αγαπούσε πάρα πολύ τον Ελληνικό κινηματογράφο, και ήταν αυτός που έβαλε τις πρώτες βάσεις του σύγχρονου Ελληνικού κινηματογράφου. Ήταν εργάτης καλός.
ΜΕΛΠΩ ΖΑΡΟΚΩΣΤΑ
Ο Φίνος ήταν ένας από τους πιο ευγενέστερους και μεγαλόκαρδους ανθρώπους που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Είμαι πολύ ευτυχής που σχεδόν όλες τις ταινίες που έχω γυρίσει ήταν στην Φίνος Φιλμ. Ήμουν αλλιώς μαθημένη λόγω της ζωής μου στο εξωτερικό κι εδώ μου φάνηκαν λίγο περίεργα τα πράγματα, άλλα όταν συνάντησα τον Φιλοποίμην Φίνο κατάλαβα ότι υπάρχουν άνθρωποι του κινηματογράφου που πραγματικά αξίζει κανείς να συνεργαστεί μαζί τους.
Η ευγένεια του ήταν πολύ μεγάλη τόση που όταν ήταν πολύ άρρωστος προς το τέλος της ζωής του ήρθε στα βαφτίσια του γιού μου και ανέβηκε υποβασταζόμενος πάρα πολλά σκαλοπάτια και του λέω “Δεν έπρεπε να έρθετε κύριε Φίνο”, έπαθα σοκ που τον είδα άρρωστο άνθρωπο, και μου απάντησε “Δεν μπορούσα να μην τιμήσω τον γιο της Μέλπως Ζαρόκωστα“. Τέτοιος άνθρωπος ήταν, ένας ευπατρίδης και η Ελλάδα έχασε πολλά όταν έφυγε.
Ο Φίνος είχε επίσης μια μεγάλη γκάμα γνώσεων, περισσότερο τον ενδιέφερε η ταινία από απόψεως τελειότητας και να μην είναι τίποτα περιττό, δεν δεχόταν μιζέριες και φτήνιες όλα έπρεπε να ήταν άψογα, εξού και οι ταινίες του έχουν μείνει. Με τον Φίνο και την γυναίκα του συναντιόμασταν πολύ συχνά στο σπίτι του νονού του γιού μου του Μάρκου Ζέρβα που ήταν το δεξί χέρι του κι αυτός που έκανε τα ντεκόρ στις ταινίες του, εκεί ερχόταν και η Ζωή με την κόρη της και θυμάμαι πόσο τρυφερός άνθρωπος ήταν, πόσο σπάνιος, ένας πολύ σπουδαίος Έλληνας, ένας πολύ σπουδαίος άνθρωπος.
Τον σεβόσουν γιατί ήταν μεγαλοπρεπής μα απ’την άλλη μεριά μπορούσε να ακούσει και την γνώμη ακόμα κι απ’το πιο ασήμαντο άτομο που δούλευε γι’αυτόν. Ήταν όνομα και πράγμα, ένας φίνος άνθρωπος.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΙΟΥΛΑΚΗ
Ήταν ένας εκπληκτικός άνθρωπος, μέγας τεχνίτης που προστάτευε όλους τους ηθοποιού που είχε στην εταιρία του. Τον θυμάμαι με πάρα πολύ μεγάλη αγάπη και κάθε φορά που βλέπω τις ταινίες του, του στέλνω ένα χαμόγελο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΛΛΙΒΩΚΑΣ
Αυτό που θυμάμαι απ’τον Φίνο είναι πως έλεγχε πάρα πολύ την προετοιμασία των ταινιών, το σενάριο, τη διανομή των ρόλων, και την επιλογή του σκηνοθέτη. Όμως μέχρι εκεί, μετά άφηνε τους σκηνοθέτες να κάνουν τη δουλειά τους με πλήρη ελευθερία, κι αυτό ήταν πολύ σημαντικό, γιατί μπορεί να έβαζε ο ίδιος τα λεφτά άλλα είχε πάντα δίπλα του σωστούς επαγγελματίες που γνώριζαν από παραγωγή και φρόντιζαν να γυριστούν σωστά όλες οι ταινίες του με τις δυσκολίες που έχουν στο κομμάτι της παραγωγής το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό. Γενικά ο Φίνος ήταν ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος που βοήθησε τον κινηματογράφο όσο κανείς άλλος.
ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΣ
Ο Φίνος ήταν ο μεγαλύτερος παραγωγός του Ελληνικού κινηματογράφου, έκανε τις καλύτερες ταινίες τεχνικά και καλλιτεχνικά, είχε τους καλύτερους σκηνοθέτες εκείνης της εποχής, όπως και τον Μίμη Πλέσσα που ήταν μόνιμος συνεργάτης. Είχαμε κάνει και μια κουβέντα να έχω μια βασικότερη συνεργασία μαζί του άλλα ήρθε η τηλεόραση και όλα σταμάτησαν.
Ο ίδιος δεν την ήθελε την τηλεόραση και κακώς γιατί είχε όλη την υποδομή και το μεράκι. Μα δεν την πίστευε καθόλου, νόμιζε πως ήταν κάτι περαστικό μα ισοπέδωσε τα πάντα. Για την εποχή του έκανε πολύ καλές ταινίες.
Μάλιστα μια φόρα με φώναξε να κάνω μια εμβόλιμη σκηνή και κάτι άλλα συμπληρωματικά σε μια σχεδόν ολοκληρωμένη ταινία που ήθελε να βγάλει και την οποία δεν θα έβγαζε αν δεν ήταν όπως έπρεπε. Ο Φίνος έβλεπε την σκηνή κι αν δεν του άρεσε έλεγε να την ξαναπάμε, κάτι που ήταν ιδιαίτερα σπάταλο για την εποχή καθώς το φιλμ στοίχιζε 220 δραχμές το μέτρο.
ΜΑΡΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ
Τον γνώρισα όταν με πήγε ο Δαλιανίδης να με συστήσει, και μου είπε “Σου εύχομαι κάθε επιτυχία κοριτσάκι”, ήταν μια μαγική στιγμή στη ζωή μου και κυρίως την επαγγελματική. Ήταν ένας άνθρωπος πολύ σημαντικός, πολύ σοβαρός, που με μεγάλο πάθος λάτρευε την τέχνη του κινηματογράφου υποστηρίζοντας πολλούς ανθρώπους που έκαναν μεγάλη καριέρα δίπλα του.
Εγώ είχα την τύχη να είμαι στην εταιρία του και να κάνω τρεις ταινίες που έμειναν διαχρονικές κι έγραψαν στην καριέρα μου.
Με τρεις τέσσερις λέξεις ο Φιλοποίμην Φίνος ήταν διακριτικός, αυστηρός, σοβαρός και παθιασμένος άνθρωπος με την δουλειά του.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΙΛΟΠΟΙΜΗΝ
Του Χρήστου Κωνσταντίνου.
Facebook: Xristos Konstantinou
Instagram: xristoskp
Πηγή φωτογραφιών: finosfilm.com
