-Μετά την επιτυχημένη εμφάνιση της Δάφνης Σκούρα στην ταινία “Ο γρουσούζης” (1952), ο Φιλοποίμην Φίνος και ο σκηνοθέτης Γιώργος Τζαβέλλας πρότειναν στην ηθοποιό να πρωταγωνιστήσει και στην επόμενη ταινία τους, “Το σωφεράκι”, πλάι στον Μίμη Φωτόπουλο. Η Σκούρα με βαριά καρδιά αναγκάστηκε να αρνηθεί, γιατί είχε δεσμευτεί να λάβει μέρος σε θεατρική περιοδεία και έτσι τον ρόλο πήρε η Σμαρούλα Γιούλη. Η ηθοποιός αναφέρει στην αυτοβιογραφία της (“Βαθειές είναι οι ρίζες”) ότι η άρνησή της δεν άρεσε καθόλου στον Φίνο, με αποτέλεσμα να μην την ξανακαλέσει ποτέ να παίξει σε ταινία της Φίνος Φιλμ.
-Το σέξυ χορευτικό της Μάρθας Καραγιάννη, στην ταινία Ενα κορίτσι για δυο, είναι σε χορογραφία δική της. Για την ακρίβεια, πρόκειται για αυτοσχεδιασμό της στιγμής, αφού η Μάρθα όταν ήταν μικρή έκανε μαθήματα κλασικού μπαλέτου για πολλά χρόνια.
-Η Ζωή Λάσκαρη ήταν η πιο πιστή στον Φίνο από όλους. Η ίδια είχε επανειλημμένα πει ότι ουσιαστικά θεωρούσε τον Φίνο και τη σύζυγό του, τη Τζέλα, δεύτερους γονείς της. Ένα από τα σχέδια που αναγγέλθηκαν από τη Φίνος Φιλμ για τη Ζωή, αλλά δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ ήταν και “Ο πρωτευουσιάνος” (1962), κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου θεατρικού έργου του Γεωργίου Ρούσσου, με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Ο Παπαμιχαήλ και η Λάσκαρη θα συνεργάζονταν αρκετά αργότερα στο μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη “Ερασταί του ονείρου” (1974).
-Η Αλίκη Βουγιουκλάκη είχε ενδιαφερθεί να πρωταγωνιστήσει σε κινηματογραφική διασκευή του μυθιστορήματος της Λιλίκας Νάκου “Η κυρία Ντορεμί” στα μέσα της δεκαετίας του ’60, πολύ πριν γίνει τηλεοπτική σειρά με την Ελένη Ανουσάκη.
-Ο λόγος που η Μάρθα δεν έγινε ποτέ ζευγάρι με τον Κώστα Βουτσά, είναι επειδή δε θέλησε εκείνος. Οπως έχει πει η ίδια, όποτε επιχείρησε να τον προσεγγίσει ερωτικά, εκείνος δεν ήταν ποτέ ελεύθερος αφού σχεδόν πάντα υπήρχε κάποια γυναίκα στη ζωή του.
