8 αποκαλύψεις για την ταινία, Η κάλπικη λίρα

Η κάλπικη λίρα
Advertisement

Η ιστορία μιας κάλπικης λίρας γνωστή και ως “Η κάλπικη λίρα” είναι ελληνική ηθογραφική σπονδυλωτή ταινία του 1955, με κωμική, αισθηματική και δραματική διάθεση. Η παραγωγή είναι της Ανζερβός και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιώργος Τζαβέλλας, σε δικό του σενάριο. Πρωταγωνιστούν οι Βασίλης Λογοθετίδης, Ίλυα Λιβυκού, Ορέστης Μακρής, Μίμης Φωτόπουλος, Σπεράντζα Βρανά, Δημήτρης Χορν και Έλλη Λαμπέτη.

Advertisement

Ο δημοσιογράφος και αρθρογράφος του ellinikoskinimatografos.gr, Χρήστος Κωνσταντίνου έψαξε και βρήκε άγνωστες πτυχές για την ταινία, “Η κάλπικη λίρα” και μας τις αποκαλύπτει…

Οι άγνωστες πτυχές της ταινίας, “Η κάλπικη λίρα”

1ον. Η ταινία, “Η κάλπικη λίρα” γυρίστηκε τους φθινοπωρινούς μήνες του 1954 με σκοπό η πρεμιέρα να γίνει την παραμονή των Χριστουγέννων. Όμως επειδή ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης, Γιώργος Τζαβέλλας ήθελε η ταινία αυτή να είναι άψογη απ’ όλες τις πλευρές ζήτησε η πρεμιέρα της κάλπικης λίρας να καθυστερήσει λίγες ακόμα εβδομάδες.
Έτσι η μεγαλειώδης και θριαμβευτική πρεμιέρα της πρώτης ταινίας του Ελληνικού κινηματογράφου που είχε στο καστ δέκα μεγάλους πρωταγωνιστές πραγματοποιήθηκε έναν μήνα αργότερα στις 24 Ιανουαρίου του 1955.

i kalpiki lira 1

2ον. Για τον ρόλο της καλοκάγαθης συζύγου του Ορέστη Μακρή της τρίτης ιστορίας αρχικά είχε γίνει πρόταση από τον Γιώργο Τζαβέλλα στην σπουδαία Γεωργία Βασιλειάδου με την οποία είχαν συνεργαστεί στον “Γρουσούζη”. Εκείνη όμως μόλις είχε τελειώσει τα γυρίσματα της ταινίας του Ντίνου Δημόπουλου, “Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας” και αρνήθηκε γιατί ήθελε να ξεκουραστεί εν όψει και της νέας θεατρικής σεζόν.
Έτσι ο ρόλος κατέληξε στην επίσης σπουδαία ηθοποιό Λέλα Πατρικίου.

3ον. Όλες οι εσωτερικές σκηνές της ταινίας, “Η κάλπικη λίρα” γυρίστηκαν στα στούντιο της Ανζερβός στα σκηνικά που δημιούργησε ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος.
Ακόμα κι εκείνες της περίφημης, “σοφίτας” όπου ο Δημήτρης Χορν ζωγράφιζε την αξέχαστη Έλλη Λαμπέτη ενώ του έλεγε το πιο γλυκό, “Σ’αγαπώ” του Ελληνικού κινηματογράφου.
Χαρακτηριστικό όμως είναι ότι ο Βασίλης Λογοθετίδης είναι ο μόνος εκ των πρωταγωνιστών της ταινίας που είχε τις περισσότερες εξωτερικές λήψεις.

i kalpiki lira 2

4ον. Πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση για την μοναδική, Ταϋγέτη που τα επόμενα χρόνια συμμετείχε σε αρκετές ταινίες του Ελληνικού κινηματογράφου κι αγαπήθηκε από το κοινό.
Να σημειώσω εδώ πως η εμφάνιση της στην κάλπικη λίρα δεν διαρκεί παραπάνω από 15 δευτερόλεπτα.

5ον. Το σενάριο αυτής της σπονδυλωτής ταινίας είναι από τα λίγα που ο Φ. Φίνος αρνήθηκε να κάνει την παραγωγή διότι θεωρούσε ότι δεν θα είχε επιτυχία. Φυσικά το μετάνιωσε όταν στο τέλος της σεζόν, “Η κάλπικη λίρα” έκοψε 208.410 εισιτήρια και τερμάτισε πρώτη στα εισιτήρια.

6ον. Η αμοιβή του αφηγητή της κάλπικης λίρας, του σπουδαίου Δημήτρη Μυράτ ήταν συμβολική. Ενώ οι πιο ακριβοπληρωμένοι ηθοποιοί ήταν οι Δημήτρης Χορν, Έλλη Λαμπέτη, Βασίλης Λογοθετίδης και Μίμης Φωτόπουλος ο οποίος πήρε ειδική άδεια από την Φίνος Φιλμ προκειμένου να μπορέσει να συμμετάσχει στην ταινία.

7ον. Σήμερα 67 χρόνια μετά την πρώτη προβολή της ταινίας στους κινηματογράφους από τους βασικούς πρωταγωνιστές των τεσσάρων ιστοριών της κάλπικης λίρας η μόνη εν ζωή είναι η “μικρή Φανίτσα” κατά κόσμον Μαρία Καλαμιώτου.

8ον. Η υπέροχη αυτή ταινία ήταν η πρώτη μεγάλη επιτυχία του Ελληνικού κινηματογράφου που βραβεύτηκε σε πολλά Φεστιβάλ στο εξωτερικό ενώ είναι και η μόνη που στην Σοβιετική Ένωση προβλήθηκε ταυτόχρονα σε πάνω από χίλιες αίθουσες με τον κόσμο να σχηματίζει ουρές για πάρα πολλές εβδομάδες.
Ενώ ο Γάλλος δημοσιογράφος και συγγραφέας Ζωρζ Σαντούλ στο βιβλίο του, “Η παγκόσμια ιστορία του κινηματογράφου” την έχει κατατάξει στις 1.000 καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Προηγούμενο άρθροΟ Άνθρωπος του Θεού (Man of God) 2020-2021
Επόμενο άρθροΑγάπη μου Ουά-Ουά 1973-1974
Χρήστος Κωνσταντίνου
Για μένα ο κινηματογράφος είναι ένα ταξίδι σε κάποιον μαγικό κόσμο μιας άλλης εποχής. Νιώθω ευγνώμων γιατί έχω την τύχη να γνωρίσω και να με τιμούν με την φιλία τους αρκετοί καλλιτέχνες της χρυσής εκείνης περιόδου όπου τα αστέρια ήταν αληθινά κι όχι κάλπικα.