5 αποκαλύψεις για την ταινία, Ο μικρός δραπέτης

Ο μικρός δραπέτης
Advertisement

Η ταινία, “Ο μικρός δραπέτης” προβλήθηκε τη σαιζόν 1968-1969 και έκοψε 226.993 εισιτήρια. Ήρθε στην 32η θέση σε 108 ταινίες.

Advertisement

Ο δημοσιογράφος και αρθρογράφος του ellinikoskinimatografos.gr, Χρήστος Κωνσταντίνου, έψαξε και βρήκε άγνωστες πτυχές για την ταινία, “Ο μικρός δραπέτης” και μας τις αποκαλύπτει…

Ο μικρός δραπέτης: Οι άγνωστες πτυχές

1ον. Είναι η μοναδική ταινία της χρυσής εποχής του Ελληνικού κινηματογράφου με πρωταγωνιστές  οκτώ μικρά παιδιά θαύματα που οι υποκριτικές τους ικανότητες ήταν ισάξιες με εκείνες των ενήλικων ηθοποιών.

o mikros drapetis

2ον. Επίσης είναι μια από τις 185 ταινίες της Φίνος Φιλμ που στην τηλεόραση οι φορές που έχει προβληθεί είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού ενώ δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε DVD.

3ον. Πρώτη σεναριακή και σκηνοθετική απόπειρα για τον μέχρι τότε βοηθό σκηνοθέτη πολλών γνωστών ταινιών της Φίνος Φιλμ, Σταύρο Τσιώλη.

4ον. Η Μαρία Φωκά εκείνη την χρονιά συμμετείχε σε 7 ταινίες με τις τέσσερις από αυτές να ανήκουν στην Φίνος Φιλμ.

Ο “Μικρός δραπέτης” ήταν η τελευταία από αυτές που έκανε πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες. Ενώ εισπρακτικά η πιο πετυχημένη απ’ όλες ήταν η δραματική ταινία του Απόστολου Τεγόπουλου, “Ξεριζωμένη γενιά” . Έκοψε 448.679 εισιτήρια και κατατάχθηκε 9η ανάμεσα στις 99 ταινίες της χρονιάς.

5ον. Πρώτη εμφάνιση ως ηθοποιός και μάλιστα σε μεγάλο ρόλο της μέχρι τότε χορεύτριας Άινα Μάουερ.  “Ο μικρός δραπέτης” έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους στις  23 Δεκεμβρίου 1968 ενώ ενάμιση μήνα πριν η Μάουρ εμφανίστηκε ως χορεύτρια στην κωμωδία του Γιάννη Δαλιανίδη, “Ένας ιππότης για την Βασούλα“.

Προηγούμενο άρθροΒαγγέλης Λιβαδάς 1921-2011
Επόμενο άρθρο5 αποκαλύψεις για την ταινία, Η βίλα των οργίων
Χρήστος Κωνσταντίνου
Για μένα ο κινηματογράφος είναι ένα ταξίδι σε κάποιον μαγικό κόσμο μιας άλλης εποχής. Νιώθω ευγνώμων γιατί έχω την τύχη να γνωρίσω και να με τιμούν με την φιλία τους αρκετοί καλλιτέχνες της χρυσής εκείνης περιόδου όπου τα αστέρια ήταν αληθινά κι όχι κάλπικα.