Ένα πολύ αγαπημένο και αξιόλογο τραγούδι είχε γράψει η Βέτα Μπετίνη. Πρόκειται για το κομμάτι, “Μη γυρίσεις” που ερμήνευσαν οι αδερφοί Κατσιμίχα.
Η ίδια ηθοποιός είχε μιλήσει στην εκπομπή “Τα Καρντάσιανς” του Γρηγόρη Αρναούτογλου και είχε πει τα εξής:
“Το όνομα μου το έγραφε στο δίσκο, αλλά εκεί που θα το έβλεπε πολύς κόσμος στο βιντεοκλίπ δεν το έγραφε”.
“Ο Μπουρμάς είχε γράψει το τραγούδι και το είχε τραγουδήσει η Κλεοπάτρα (demo). Ήταν φίλη με τον Χάρη και το ακούει και τρελαίνεται. Κι έκανε και το άλλο: άλλαξε δύο λέξεις μέσα στο τραγούδι. Αυτό ήταν που με τσάντισε πιο πολύ. Αλλιώς χέστ… εγώ αν θα μπει το όνομα μου στο βιντεοκλίπ. Και πήρε το μισό στίχο στα δικαιώματα.”
“Εκείνη την ημέρα μέχρι να πάω σπίτι μου στη Νέα Σμύρνη είχε έρθει ο Χάρης και με βρήκε και τα έριχνε σε άλλους, ότι δεν έφταιγε αυτός, ότι έφταιγε ο παραγωγός. Εγώ πήγα στο “Γυάλινο” που είχαν εμφανίσεις και καθόμουν πρώτο τραπέζι και δε βγαίνουν να πούνε. Πες και η γυναίκα που έγραψε το στίχο είναι εδώ. Και λέει το αφιερώνω στη Βέτα Μπετίνη. Μου έχουν πει άνθρωποι που ήταν κολλητοί του πως είχε πάθει τέτοια τρέλα με αυτό το τραγούδι που δεν ήθελε να πιστέψει ότι είναι αλλουνού”.
Η Βέτα Μπετίνη, που έφυγε από τη ζωή στις 18 Οκτωβρίου του 2017, χτυπημένη από τον καρκίνο, κατά τη διάρκεια της καριέρας της, τόσο ως ηθοποιός, όσο και ως στιχουργός έκανε πολλούς να γελάσουν αλλά και να συγκινηθούν, με το υποκριτικό της ταμπεραμέντο αφενός, με την πένα της αφετέρου.
Περσόνα που αγαπήσαμε μέσα από θρυλικές βιντεοταινίες όπως, “Βασικά καλησπέρα σας“, “Ντετέκτιβ για κλάματα”, “Καμικάζι αγάπη μου“, αλλά και από τηλεοπτικές σειρές όπως , “Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή”, “Οι μεν και οι δεν” και φυσικά τους “Στάβλους της Εριέττας Ζαΐμη”.
Να θυμίσουμε πως το “Μη γυρίσεις” συμπεριλαμβάνεται στον δίσκο των Κατσιμιχαίων με τίτλο, “Απρίλη ψεύτη” που κυκλοφόρησε το 1989.
Βέτα Μπετίνη: Μη γυρίσεις – Αδερφοί Κατσιμίχα
“Για θυμήσου καλά
μήπως έχεις χαθεί μέσα σε δρόμους που καίνε
Βάλε εσύ μια φωνή
και αν δεν είμαι εκεί Χάρη να μη με λένε
Δεν είναι η ανάγκη
Δεν είναι η μοναξιά που εκεί θα με φέρει
Έχω αντέξει πολλά
Δε με ξέρεις καλά, κανείς δε με ξέρει
Μη γυρίσεις, τίποτα μη ζητήσεις
για ένα βράδυ μη με χαραμίσεις
Μη γυρίσεις, τίποτα μη ζητήσεις
για ένα βράδυ μη με χαραμίσεις
Μπαίνω μες στη σκιά,
με τυφλώνει το φως,
μ’ αρρωσταίνουν οι λέξεις
Έχω βαρεθεί
Δε θέλω να εξηγώ
Πρέπει εσύ να διαλέξεις
Όμως στο λέω ξανά
μήπως έχεις χαθεί μέσα σε δρόμους που καίνε
Βάλε εσύ μια φωνή
και αν δεν είμαι εκεί Χάρη να μη με λένε
Μη γυρίσεις, τίποτα μη ζητήσεις
για ένα βράδυ μη με χαραμίσεις
Μη γυρίσεις, τίποτα μη ζητήσεις
για ένα βράδυ μη με χαραμίσεις”
