Πόσοι από τους 50 ετών και άνω θυμούνται άραγε την ραδιοφωνική εκπομπή του Κώστα Πρετεντέρη, με τίτλο «Το ημερολόγιο ενός θυρωρού»; Μάλλον ελάχιστοι.
Η εκπομπή αυτή έπαιζε για αρκετό χρονικό διάστημα στο κρατικό ραδιόφωνο, από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 έως και τις αρχές της δεκαετίας του 1970.
Πρωταγωνιστής της εκπομπής αυτής ήταν ο Γιάννης Βογιατζής, ο οποίος δάνειζε τη φωνή και την προσωπικότητά του στον χαζοχαρούμενο Μικέ, ο οποίος διαρκώς επαναλαμβάνει την γνωστή ατάκα, «Σας χαιρέτησα; Δεν σας χαιρέτησα. Χαίρετε τι κάνετε, καλά, ευχαριστώ». Ίσως την ατάκα αυτή να την έχετε κάπου ακούσει ξανά.
Σε κάθε περίπτωση, η εκπομπή αυτή αποτέλεσε την αφορμή για να γυριστεί το 1968 από τη Finos Film η ελληνική ταινία «Ο Μικές παντρεύεται», στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Γιάννης Βογιατζής – σε μια από τις ελάχιστες ταινίες όπου πρωταγωνιστούσε ως πρώτο ανδρικό όνομα -, υποδυόμενος έναν αφελή νέο, τον Μικέ.
Ο τελευταίος ζει με την μητέρα του και προσπαθεί να λύσει το οικονομικό του πρόβλημα δια του γάμου με κάποια ευκατάστατη νύφη. Μετά από πολλά προξενιά, του βρίσκουν μια εξίσου αφελή αλλά εύπορη κοπέλα (Νίτσα Μαρούδα) και το συνοικέσιο καταλήγει σε έρωτα. Μετά, όμως, από απαίτηση του πατέρα της νύφης, για να την παντρευτεί πρέπει πρώτα να βρει ο ίδιος δουλειά.
Οι προσπάθειές του να αποκατασταθεί επαγγελματικά δεν πετυχαίνουν και αποφασίζει να «κλεφτεί» με την αγαπημένη του, δημιουργώντας προβλήματα στους γύρω του. Με την πρώτη ματιά, ίσως η ταινία να κατευθύνεται προς τα όρια του γραφικού, ωστόσο, η ερμηνεία του Βογιατζή, αλλά και των άλλων σημαντικών ηθοποιών που τον πλαισιώνουν, δεν αφήνουν αυτό να συμβεί τελικά.
Ίσως βέβαια να παραμένει μια ταινία λίγο διαφορετική από αυτές που γύριζε ο Φίνος, με την έννοια ότι το ύφος ήταν λίγο πιο «σουρεάλ» από ότι συνήθως -, ωστόσο ποτέ κανείς δεν είπε ότι ο «πατριάρχης» του ελληνικού κινηματογράφου δεν δοκίμαζε και νέα πράγματα.
Για τον Βογιατζή ήταν ένα μεγάλο στοίχημα η ταινία αυτή, δεδομένου ότι γνώριζε πως οι ευκαιρίες να είναι πρώτο όνομα στον Φίνο δεν θα ήταν πολλές.
Ίσως μάλιστα αυτό να ήταν κάτι που δεν το επιδίωξε και ο ίδιος – ενδεχομένως και να το επιτύχαινε εάν πίεζε καταστάσεις-, αφού ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει το υποκριτικό του ταλέντο, το οποίο όμως «άνθιζε» πιο εύκολα δίπλα σε άλλα, μεγάλα ονόματα του ελληνικού κινηματογράφου της εποχής εκείνης.
Σε κάθε περίπτωση, ότι από όλα κι αν ισχύει, ο Γιάννης Βογιατζής αποτελεί διαχρονικά ένα σεβαστό υποκριτικό μέγεθος, μέχρι σήμερα. Μαζί με τον Βογιατζή και τη Μαρούδα – και για εκείνη ήταν η πρώτη και μοναδική ταινία που πρωταγωνιστούσε ως πρώτο γυναικείο όνομα-, στην ταινία συμμετείχαν ακόμα οι Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Μαρία Φωκά, Άννα Παϊτατζή, Περικλής Χριστοφορίδης, Χρήστος Δοξαράς, Κίμων Δημόπουλος, Χάρης Παναγιώτου, Μαίρη Μεταξά, Άγγελος Μαυρόπουλος, Θεόδωρος Ντόβας, Μαρία Τρικουράκη, Έλλη Λοϊζου, Λίζα Κουντούρη, Κόκα Στυλιανού, Αντώνης Παπαδόπουλος, Νίκος Πασχαλίδης, Γιάννης Πετράκης, Πέτρος Βούλγαρης, Χρήστος Χατζηγιάννης.
Η σκηνοθεσία ήταν του Γιάννη Δαλιανίδη, ενώ το σενάριο το είχε γράψει ο ίδιος μαζί με τον Κώστα Πρετεντέρη. Η μουσική ήταν του Μίμη Πλέσσα. Παρά τις όποιες επιφυλάξεις, η ταινία πήγε πολύ καλά εισπρακτικά, αφού στην πρώτη της προβολή έκοψε 305.209 εισιτήρια, ενώ έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους στις 30 Σεπτεμβρίου του 1968.
